Δεν ξέρω αν είναι το κατάλληλο τόπικ ή πρέπει να τα γράψω στο αντίστοιχο των τμημάτων υποδομής ή των δανεικών.
Λοιπόν σήμερα είναι ο Δημητριάδης η αφορμή, χθές ο Τσανδάρης, αύριο θα είναι ο Κουλούρης που αν πιάσει φέτος θα μπαίνει στον τελευταίο χρόνο συμβολαίου και δεν ξέρω ποιός άλλος χωρίς να εξαιρώ και τις περιπτώσεις Κάτσε, Πέλκα ή και άλλων παικτών που δεν πέρασαν χωρίς αγωνία για όλους μέχρι να συμφωνήσουν.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων η εμπλοκή μανατζαρέων και η μεγιστοποίηση κέρδους με την πρώτη ευκαιρία που έδειξαν κάτι ενδιαφέρον. Για μένα δεν μου είναι αρεστό για παίκτες των ακαδημιών να εμπλέκονται μάνατζερ. Στα μάτια μου είναι σαν σε μια αγαπημένη οικογένεια να εμπλέκονται δικηγόροι για να μιλήσουν τα 20 χρονα παιδιά με τους γονείς τους.
Μπορεί ο κάθε παίκτης να βλέπει ως ευκαιρία την εξαργύρωση των κόπων του αλλά από την άλλη μεριά τι πρόλαβε να πάρει ο ΠΑΟΚ για τις υποδομές, τους προπονητές και τα χρόνια που επένδυσε στον κάθε Δημητριάδη, στον κάθε Τσανδάρη η αύριο στον επόμενο παίκτη ακαδημιών που τυχαίνει να δείχνει κάτι πλησίον της πρώτης ομάδας μόλις μπαίνει (ή είναι ήδη) στο τελευταίο χρόνο συμβολαίου του και έρχεται με φουσκωμένα μυαλά με τον μάνατζερ του να εξαργυρώσει πληθωριστικά τις προσδοκίες της ομάδας; Και η υπόλοιπη ομάδα; Τι μαθήματα δίνει η ομάδα στα υπόλοιπα νεώτερα και ίσως πιο ταλαντούχα μέλη για να διεκδικούν όταν έρθει η σειρά τους;
Αναρωτιέμαι λοιπόν: δεν θα έπρεπε στο πλαίσιο μιας οικογένειας τα πάντα να είναι πιο απλά και να προχωράει η εξέλιξη μέσα στην οικογένεια ως μια φυσιολογική πορεία επίτευξης στόχων, προσδοκιών και επιτευγμάτων με αμοιβαίο όφελος στα μέλη της οικογένειας; Θα μπορούσε να υπάρχει ένα μοντέλο συμβολαίων από το πρώτο μέχρι την κύρια εξέλιξη του παίκτη στην 1η ομάδα όπου οι αποδοχές, η ρήτρα αλλά και η χρονική διάρκεια θα ήταν αναλόγως των επιτευγμάτων και θα ήταν γνωστά εκ των προτέρων και δεν θα απαιτούνταν οποιοσδήποτε τρίτος στην οικογένεια της ομάδας; Π.χ. θα μπορούσε να λειτουργήσει κάτι σαν το παρακάτω μοντέλο συμβολαίων (όπου τα επιτεύγματα ή τα λεπτά συμμετοχής είναι ενδεικτικά ενώ οι αποδοχές και οι ρήτρες μπορούν να βρεθούν ανάλογα του διαθέσιμου μπάτζετ και των τιμών στόχων των αντίστοιχων συμβολαίων σημερινών παικτών των ακαδημιών στην πρώτη ομάδα);
Π.χ.
Αρχικό συμβόλαιο τριετίας απολαβών Α
Επίτευγμα 1400 λεπτά συμμετοχής Κ17, αρχικό συμβόλαιο ή επέκταση τριετίας με απολαβές Β >Α
Επίτευγμα Διεθνής U17, επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Γ > Β και ρήτρα Ρ (π.χ. η ρήτρα του Δελληγιαννίδη το 2014, πριν κλείσει τα 18, για συμβόλαιο που λήγει το 2017 μπήκε στα 7.5 εκατομμύρια)
Επίτευγμα 1000 λεπτά συμμετοχής Κ20, αρχικό συμβόλαιο ή επέκταση νέας τριετίας απολαβές Δ>Γ και ρήτρα Ρ
Επίτευγμα 2000 λεπτά συμμετοχής Κ20 επέκταση νέας τριετίας απολαβές Ε>Δ και ρήτρα Ρ
Επίτευγμα Διεθνής U19, επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Ζ >Ε και ρήτρα Σ>Ρ
Επίτευγμα Ντεμπούτο με 1η ομάδα, επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Η>Ζ και ρήτρα Τ>Σ
Επίτευγμα δανεισμού 2400 λεπτά (Γ Εθνική) επέκταση νέας τριετίας απολαβές Θ>Η και ρήτρα Τ
Επίτευγμα δανεισμού 1800 λεπτά (Β εθνική) επέκταση νέας τριετίας απολαβές Ι>Θ και ρήτρα Τ
Επίτευγμα δανεισμού 1000 λεπτά (Α εθνική) επέκταση νέας τριετίας απολαβές Κ>Ι και ρήτρα Τ
Επίτευγμα δανεισμού 2000 λεπτά (Α εθνική) επέκταση νέας τριετίας απολαβές Λ>Κ και ρήτρα Τ
Επίτευγμα Διεθνής U21, επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Μ >Λ και ρήτρα Υ>Τ
Επίτευγμα 1000 λεπτά ΠΑΟΚ επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Ν >Μ και ρήτρα Φ>Υ
Επίτευγμα 2000 λεπτά ΠΑΟΚ επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Ξ >Ν και ρήτρα Φ>Υ
Επίτευγμα Διεθνής, επέκταση νέας τριετίας με νέες απολαβές Ο >Ξ και ρήτρα Υ>Τ
Έτσι ο κάθε παίκτης των ακαδημιών δεν θα είχε ανάγκη μάνατζερ μέχρι π.χ τα 22-23 χρόνια του, αν γνώριζε από το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο ότι με την εξέλιξη του και την επίτευξη στόχων μπορεί να πετυχαίνει καλύτερα συμβόλαια, να εξελίσσεται με δίκαιο τρόπο χωρίς να μένει το μάτι του σε συμβόλαια άλλων παικτών. Επίσης η ομάδα θα πετύχαινε να έχει τον παίκτη ικανοποιημένο, με διαρκή κίνητρα και με χρονική άνεση να δώσει τα καλύτερα του στην ομάδα και να ωφεληθεί τόσο η ομάδα όσο και ο παίκτης.
Με βάση τα παραπάνω ο Δημητριάδης δεν θα έμενε μόνο με το συμβόλαιο Α του 2013 που λήγει τώρα αλλά θα είχε πάρει τον Δεκ 2013 συμβόλαιο Γ ως διεθνής με λήξη Δεκ 2016, συμβόλαιο Δ τον Ιούνιο του 2015 με λήξη το 2018 και συμβόλαιο Η τον Δεκ 15 με λήξη Δεκ 18 και εκεί θα είμασταν σήμερα με κίνητρα για τα όποια επόμενα βήματα του είτε ως δανεικός είτε στην 1η ομάδα αν τα καταφέρει. Ο Τσανδάρης π.χ. με το που έπαιξε 10 μάτς στην ομάδα θα ήταν φυσικό επακόλουθο το συμβόλαιο Ν χωρίς να σκέφτεται ή να του φουσκώνουν τα μυαλά ότι έχει ένα εξάμηνο ακόμη συμβολαίου αφού με βάση τα επιτεύγματα του δεν θα έμενε στο συμβόλαιο Α του 2012 αλλά θα κέρδιζε τον Ιούνιο του 2013 το Ι με λήξη το 2016 κοκ. Ο Κουλούρης θα επέστρεφε σήμερα στα 20 του με νέο συμβόλαιο Μ (ίδιο με των υπολοίπων στην κατηγορία) και με επέκταση ενός χρόνου κοκ.
Το παραπάνω ενδεικτικό σχήμα είναι ίδιο για όλους αλλά παράλληλα δεν εμποδίζει τους ικανούς παίκτες να μπορούν να εξελιχθούν χωρίς να αδικούν τα προσόντα τους. Δηλ ο επόμενος Μέσι στην ακαδημία μπορεί να φτάσει στο συμβόλαιο Ο π.χ στα 18 του όταν π.χ. ο Κίτσιου, ο Κάτσε ή ο Πέλκας το έχει στα 22 του και επιπλέον όταν θα του το προσφέρεις ζητώντας του την νέα τριετία, θα τον έχεις ήδη δεδομένα να έχει να προσφέρει με το προηγούμενο συμβόλαιο του άλλα 2 χρόνια στην ομάδα. Δεν θα τον χάσεις δηλαδή επειδή θα είναι κοντά στην λήξη του και έτσι θα μπορεί είτε να πάρει ένα καλύτερο συμβόλαιο είτε να φύγει στο εξωτερικό με αμοιβαίο όμως όφελος αποδοχών και εσόδων μεταγραφής.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι λειτουργείς σαν οικογένεια χωρίς μάνατζερ και τρίτους προβλέποντας την εξέλιξη των ικανών παικτών, ανταμείβοντας τους δίκαια με βάση τα επιτεύγματα τους χωρίς να έχει παρέλθει κρίσιμος χρόνος που να πιέζει.
Προσκρούουν τα παραπάνω σε κάτι που μου διαφεύγει;
)
