MundoBasket 2010
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Πρωτα απο ολα θα πρεπει να τιμωρηθουν οι ηθικοι αυτουργοι και ΟΧΙ ολοι οι παικτες, που στο κατω κατω πηγαν να χωρισουν τον κοσμο και οχι να πλακωθουν (δειτε το βιντεο προσεκτικα). Δευτερον ολη τη φασαρια την ξεκινησε ο Ντουντα (ο ''σοφος'' - παπαρια σοφος anyway) ο οποιος βλεποντας οτι πλεον η εθνικη του και ο ιδιος δεν υποστηριζονται σκανδαλωδως απο τη διαιτησια οπως προ 15ετιας (ασχετα απο το οτι ειχαν ομαδαρα δεν το συζηταμε) τον ετσουξε και αρχισε τα καραγκιοζηλήκια (ντροπη του γιατι κοντευει και τα 70). Οταν εισαι παικτης 20-30 ετων και βλεπεις τον κοουτς ο οποιος θεωρειται ''πατριαρχης'' του μπασκετ (κακως για μενα γιατι θεωρω τον Ομπραντοβιτς πατριαρχη και οχι αυτον μπορουμε να το κουβεντιασουμε οποτε θελετε) να γ..μει το παιχνιδι ειρωνευομενος το διαιτητη ειναι λογικο να παρασυρθεις κ εσυ. Αλλο που δεν ηθελε ο τεοντοσιτς ο οποιος ειναι γνωστος π...στης εντος αγωνιστικών χωρων, ειχε και απωθημενα απο την π...τσα που (ξανα)εφαγε ο γαυρος φετος στο μπασκετ και απο τη βεντετα με παικτες του βαζελου και ετσι ξεκινησε ο χουλιαμας. Δεν βρισκω το λογο λοιπον γιατι να τιμωρηθούν ολοι οι παικτες ή οτι ειναι κωλοπαιδα ή να αποκλειστουν οι εθνικες απο τη διοργσνωση κλπ.
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Ο ιβκοβιτς έλεγε και ξανάλεγε δύο χρόνια τώρα "δεν πάω σε σύλλογο, δεν πάω σε σύλλογο, είμαι αφοσιωμένος στην εθνική μου" και διάφορες άλλες μαλακίες για λαική κατανάλωση. Μάλιστα όταν των ρώταγαν οι αρδ σχετικά τα έπαινε δήθεν στο κρανίο και φώναζε.
Όταν όμως είδε τα λεφτουδάκια μπροστά του ζεστά, ξαφνικά όλα άλλαξαν.
Σα γνήσιος σέρβος θα τσακωθεί και με τον κουμπάρο του για τα λεφτά, αυτό είναι το λιγότερο, το χειρότερο είναι ότι για να δημιουργήσει κλίμα εν όψη πρωταθλήματος έκανε αυτά που έκανε προχθές. Ξέρει ότι το τροπάρι με τους διαιτητές πουλάει στην ελλάδα και έριξε την πέτρα του χωρίς κυρίως να σεβαστεί την ίδια του την εθνική ομάδα.
Είναι ξεφτίλας. Χειρότεροι ξεφτίλες είναι βέβαια οι οπαδοί και οι φυλλάδες των δύο ακατονόμαστων που τσίμπησαν το δόλωμα και άρχισαν να τσακώνονται για το αν φταίει ο φώτσης ή ο τεόντοσιτς, έλεος ρε ρεμάλια. Δηλαδή αν ο τεόντοσιτς τσακωνόταν με τον σπανούλη είμαι περίεργος τι θα έλεγαν, αλλά ο μικρός σέρβος μπ!νές ξέρει τι κάνει.
Δεν μπορώ όμως να δεχθώ ότι οι παίχτες είναι άβουλα παιδάκια. Είναι ενήλικες και έχουν ευθύνη των πράξεών τους. Ένας τσακωμός άντε να πάει στο διάολο, αλλά η καρέκλα κι όποιον πάρει ο χάρος είναι έγκλημα και το έγκλημα θέλει τιμωρία.
Όταν όμως είδε τα λεφτουδάκια μπροστά του ζεστά, ξαφνικά όλα άλλαξαν.
Σα γνήσιος σέρβος θα τσακωθεί και με τον κουμπάρο του για τα λεφτά, αυτό είναι το λιγότερο, το χειρότερο είναι ότι για να δημιουργήσει κλίμα εν όψη πρωταθλήματος έκανε αυτά που έκανε προχθές. Ξέρει ότι το τροπάρι με τους διαιτητές πουλάει στην ελλάδα και έριξε την πέτρα του χωρίς κυρίως να σεβαστεί την ίδια του την εθνική ομάδα.
Είναι ξεφτίλας. Χειρότεροι ξεφτίλες είναι βέβαια οι οπαδοί και οι φυλλάδες των δύο ακατονόμαστων που τσίμπησαν το δόλωμα και άρχισαν να τσακώνονται για το αν φταίει ο φώτσης ή ο τεόντοσιτς, έλεος ρε ρεμάλια. Δηλαδή αν ο τεόντοσιτς τσακωνόταν με τον σπανούλη είμαι περίεργος τι θα έλεγαν, αλλά ο μικρός σέρβος μπ!νές ξέρει τι κάνει.
Δεν μπορώ όμως να δεχθώ ότι οι παίχτες είναι άβουλα παιδάκια. Είναι ενήλικες και έχουν ευθύνη των πράξεών τους. Ένας τσακωμός άντε να πάει στο διάολο, αλλά η καρέκλα κι όποιον πάρει ο χάρος είναι έγκλημα και το έγκλημα θέλει τιμωρία.
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
τον ιβκοβιτς εγω τον ειχα ψηλα.....νταξ δεν τον προλαβα στα καλα του γιατι ημουν μικρος αλλα τον ειχα ιδιο επιπεδο με γκαστονε και σε αξια αλλα και σαν ανθρωπο....για να τον κραζετε τοσο κατι θα ξερετε....επισης αυτο που εγινε στο φιλικο (εκτος απο την καρεκλια) ειναι φυσιολογικο....μπασκετ παιζεις νευρα εχεις και σε προπονηση μπορει να γινει ρε παιδια....νταξει ηρεμια....αυτο που ειπες για τον τεο μεγαλη αληθεια και αμα δεις ο σπανουλης απεφυγε να παρει μερος και καθοταν πισω πισω
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Επειδή το θέμα περιπλέχτηκε λίγο και μιας που φτάσαμε την αναφορά μας στο ποιος εκ των Ιβκοβιτς ή Ομπράντοβιτς είναι καλύτερος, έχω μπροστά μου ένα αφιέρωμα του περιοδικού allstar που σύγκρινε τους δύο κόουτς.
Εγώ θα πω ότι υπάρχει απόλυτη ισοροπία μεταξύ Ζοτς και Ντούντα.
Για μένα, βάσει αποτελεσμάτων, τροπαίων κι επιτυχιών, κορυφαίος είναι ο Ζοτς, ενώ αν μιλήσουμε για ιστορία στο χώρο, γνώσεις κι εμπειρία, τα σκήπτρα κκαταλαμβάνει ο Ντούντα. Και οι δύο.. μαθητές του Ατσα Νίκολιτς, που ήταν ο κύριος εκφραστής και των δύο για να έχουν τα δικά τους δόγματα -που μεταξύ μας, δε διαφέρουν και πολύ του ενός από του άλλου- που τους οδήγησαν στο πάνθεον του Ευρωπαικού μπάσκετ.
Σημαντική λεπτομέρεια. Οταν ο Ιβκοβιτς ήταν προπονητής της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας, το 1990, στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής, ο Ομπράντοβιτς ήταν ο βασικός ρολίστας της ομάδας. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι και οι δύο δηλώνουν αθεράπευτα "Γκραμπάρι", καθώς και των δύο οι προπονητικές θητείες ξεκίνησαν από τη μεγάλη Παρτιζάν!
Οσο για τις θεωρίες που έχουν αναπτύξει και τη φιλοσοφία που τους διακατέχει, αυτό που έχω να πω, βλέποντας τους τόσα χρόνια στα τιμόνια των μεγαλύτερων ομάδων της Ευρώπης, ότι και οι δύο έχουν κάτι που τους κάνει να διαφέρουν από τους υπόλοιπους προπονητές. Είναι η μεθοδικότητα τους, ο τρόπος σκέψης τους, οι θεωρίες τους, που μόνο αυτοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έτσι ώστε να βρίσκονται και οι δύο στην ελίτ τόσα χρόνια!
Οσο για τις κόντρες που σίγουρα θα υπάρχουν, από όσο θυμάμαι από τη συνύπαρξη Ζοτς-Ντούντα σε ΑΕΚ και ΠΑΟ πριν μια δεκαετία, ο Ιβκοβιτς είχε πάρει δύο κύπελλα από τον κουμπάρο του, ενώ ο Ζοτς είχε αποκλείσει την Ενωση από τους μετέπειτα τελικούς. Τότε, κανείς δεν είχε δημιουργήσει κλίμα εναντίον του άλλου. Τότε και οι δύο απλώς κοιτούσαν τις ομάδες τους και δεν ασχολούνταν ούτε με διαιτησίες, ούτε με εξωγενείς παράγοντες.
Τώρα, θέλετε το χρήμα, θέλετε όλα όσα προηγήθηκαν στους περσινούς τελικούς, θέλετε το περιρρέων κλίμα που έχει διαμορφωθεί με αντεγκλίσεις ένθεν κι ένθεν, θέλετε η μεταγραφή του Σπανούλη, θέλετε η τρέλα που έχουμε σαν Βαλκάνιοι, θέλετε η..βεντέτα που άνοιξε από νωρίς (από τον τελικό ακόμη) μεταξύ των αιωνίων, όλα αυτά οδήγησαν το φιλικό σε.. κλωτσοπατινάδα. Και δυστυχώς, το ερχόμενο πρωτάθλημα προβλέπεται από νωρίς καυτό!
Με Κέσελι, Τεόντοσιτς, Ιβκοβιτς, Νεστέροβιτς, Μπουρούση από τη μία (ευτυχώς έφυγε ο Σόφο), με Φώτση, Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή από την άλλη, το κλίμα είναι ήδη βαρύ. Αν έχουμε και τις διαιτησίες που είχαμε πέρυσι (σφαγές στον ΠΑΟΚ με απίστευτα σφυρίγματα και προκλήσεις), τότε, θα πρέπει να συμβιβαζόμαστε, απλά, στην ιδέα ότι φέτος θα δούμε περισσότερο ξύλο παρά.. θέαμα!!
Τιμωρίες, σαφώς και πρέπει να υπάρξουν, αλλά θεωρώ πως οποιεσδήποτε αποφάσεις βγουν, θα πρέπει να εκκινήσουν μετά το Μουντομπάσκετ!
Εγώ θα πω ότι υπάρχει απόλυτη ισοροπία μεταξύ Ζοτς και Ντούντα.
Για μένα, βάσει αποτελεσμάτων, τροπαίων κι επιτυχιών, κορυφαίος είναι ο Ζοτς, ενώ αν μιλήσουμε για ιστορία στο χώρο, γνώσεις κι εμπειρία, τα σκήπτρα κκαταλαμβάνει ο Ντούντα. Και οι δύο.. μαθητές του Ατσα Νίκολιτς, που ήταν ο κύριος εκφραστής και των δύο για να έχουν τα δικά τους δόγματα -που μεταξύ μας, δε διαφέρουν και πολύ του ενός από του άλλου- που τους οδήγησαν στο πάνθεον του Ευρωπαικού μπάσκετ.
Σημαντική λεπτομέρεια. Οταν ο Ιβκοβιτς ήταν προπονητής της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας, το 1990, στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής, ο Ομπράντοβιτς ήταν ο βασικός ρολίστας της ομάδας. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ότι και οι δύο δηλώνουν αθεράπευτα "Γκραμπάρι", καθώς και των δύο οι προπονητικές θητείες ξεκίνησαν από τη μεγάλη Παρτιζάν!
Οσο για τις θεωρίες που έχουν αναπτύξει και τη φιλοσοφία που τους διακατέχει, αυτό που έχω να πω, βλέποντας τους τόσα χρόνια στα τιμόνια των μεγαλύτερων ομάδων της Ευρώπης, ότι και οι δύο έχουν κάτι που τους κάνει να διαφέρουν από τους υπόλοιπους προπονητές. Είναι η μεθοδικότητα τους, ο τρόπος σκέψης τους, οι θεωρίες τους, που μόνο αυτοί θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έτσι ώστε να βρίσκονται και οι δύο στην ελίτ τόσα χρόνια!
Οσο για τις κόντρες που σίγουρα θα υπάρχουν, από όσο θυμάμαι από τη συνύπαρξη Ζοτς-Ντούντα σε ΑΕΚ και ΠΑΟ πριν μια δεκαετία, ο Ιβκοβιτς είχε πάρει δύο κύπελλα από τον κουμπάρο του, ενώ ο Ζοτς είχε αποκλείσει την Ενωση από τους μετέπειτα τελικούς. Τότε, κανείς δεν είχε δημιουργήσει κλίμα εναντίον του άλλου. Τότε και οι δύο απλώς κοιτούσαν τις ομάδες τους και δεν ασχολούνταν ούτε με διαιτησίες, ούτε με εξωγενείς παράγοντες.
Τώρα, θέλετε το χρήμα, θέλετε όλα όσα προηγήθηκαν στους περσινούς τελικούς, θέλετε το περιρρέων κλίμα που έχει διαμορφωθεί με αντεγκλίσεις ένθεν κι ένθεν, θέλετε η μεταγραφή του Σπανούλη, θέλετε η τρέλα που έχουμε σαν Βαλκάνιοι, θέλετε η..βεντέτα που άνοιξε από νωρίς (από τον τελικό ακόμη) μεταξύ των αιωνίων, όλα αυτά οδήγησαν το φιλικό σε.. κλωτσοπατινάδα. Και δυστυχώς, το ερχόμενο πρωτάθλημα προβλέπεται από νωρίς καυτό!
Με Κέσελι, Τεόντοσιτς, Ιβκοβιτς, Νεστέροβιτς, Μπουρούση από τη μία (ευτυχώς έφυγε ο Σόφο), με Φώτση, Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή από την άλλη, το κλίμα είναι ήδη βαρύ. Αν έχουμε και τις διαιτησίες που είχαμε πέρυσι (σφαγές στον ΠΑΟΚ με απίστευτα σφυρίγματα και προκλήσεις), τότε, θα πρέπει να συμβιβαζόμαστε, απλά, στην ιδέα ότι φέτος θα δούμε περισσότερο ξύλο παρά.. θέαμα!!
Τιμωρίες, σαφώς και πρέπει να υπάρξουν, αλλά θεωρώ πως οποιεσδήποτε αποφάσεις βγουν, θα πρέπει να εκκινήσουν μετά το Μουντομπάσκετ!
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Βασίλης Σαμπράκος, εξεδρασπορτς.γρ
Και ξαφνικά, από προχθές το βράδυ, η κοινωνία του ελληνικού μπάσκετ ζει με τη λαχτάρα της πιθανότητας η FIBA να ακριβολογεί και να έχει πράγματι την πρόθεση να τιμωρήσει τους μπασκετμπολίστες που έπαιξαν κανονικό, χοντρό ξύλο, βρομόξυλο, στο παρκέ του ΟΑΚΑ σε ένα φιλικό παιχνίδι. Το ελληνικό μπάσκετ ζει ξαφνικά υπό τον φόβο της καταστροφής που θα έρθει αν η κακιά FIBA τολμήσει να μπει στα πόδια μας και να τιμωρήσει όσους αθλητές συμπεριφέρθηκαν σαν αυθεντικοί χουλιγκάνοι και πλακώθηκαν στο ξύλο με τους Σέρβους συναθλητές τους.
Διάβαζε, άκουγε κανείς τις… ανταποκρίσεις για όσα συνέβησαν στο κλειστό του ΟΑΚΑ και αν είχε τύχει να έχει παρακολουθήσει προηγουμένως την κανονική, όχι την κομμένη, version των videos από τον τσαμπουκά, πάθαινε εγκεφαλικό.
Διότι το μυαλό δεν μπορούσε να επεξεργαστεί τις «πληροφορίες» που δεχόταν. Διότι αυτές, οι πληροφορίες, έπαιζαν μπουνιές με τις πληροφορίες που είχε προηγουμένως δεχθεί ο εγκέφαλος από τα μάτια. Ξαφνικά η ελληνική κοινωνία του αθλητισμού ντρεπόταν να πει το προφανές: ότι Ελληνες μπασκετμπολίστες συμπεριφέρθηκαν σαν κανονικοί κάφροι, ότι λέρωσαν το όνομα της ομάδας τους και έγιναν παγκοσμίως ρεζίλι, ένα παράδειγμα προς αποφυγήν για την παγκόσμια κοινωνία του αθλητισμού διότι η εικόνα έκανε τη βόλτα της σε κάθε PC αυτού του πλανήτη.
Στην υπόθεση της επίδειξης ξύλου σε παρκέ ολυμπιακών εγκαταστάσεων η υψηλή κοινωνία του ελληνικού μπάσκετ τηρεί με τη συμπεριφορά της όλα τα έθιμα της 20ετίας. Μένει πιστή στην «κρύβω όλα τα προβλήματα κάτω απ’ το χαλί» στάση που έχει επιλέξει στη ζωή του. Κι ας βλέπει ότι αυτή η στάση δεν του κάνει καλύτερη τη ζωή, ούτε βοηθά το άθλημα να προοδεύσει.
Στο διάγραμμα της εμφάνισης κρουσμάτων βίας, η πορεία της γραμμής του μπάσκετ κάνει σούζα εδώ και χρόνια. Και στοχεύει πάντοτε ψηλότερα. Κάνει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο. Το μήνυμα που εξέπεμψαν από τη σάλα του ΟΑΚΑ προχθές οι πρωταγωνιστές ήταν σαφές: όσα ζήσαμε φέτος στα ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού δεν ήταν τα χειρότερα. Μπορούν, όπως αποδείχθηκε, να γίνουν και χειρότερα. Και ουδείς έχει διάθεση να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Αντί να ενεργήσει μόνη και να επιβάλει αυστηρές ποινές σε αυτούς που κέρασαν μπουκέτα τους Σέρβους, είτε επειδή απάντησαν, είτε επειδή χτύπησαν πρώτοι, η ελληνική ομοσπονδία σταυρώνει τα δάχτυλα και κάνει τάματα μήπως και αφήσει τους παίκτες ατιμώρητους η FIBA.
Διότι στην Ελλάδα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν είναι να ρισκάρουμε μήπως χάσουμε το μετάλλιο, τη λεζάντα, τα οικονομικά οφέλη και τα μπόνους των χορηγών, σιγά, ποιος νοιάζεται αν οι παίκτες γίνονται παράδειγμα προς μίμηση για τους απανταχού κάφρους; Ελα μωρέ, τι έκαναν τα παιδιά, εκτονώθηκαν, ίσα ίσα, να χαίρεστε γιατί πηγαίνουν με άγριες διαθέσεις στο Μουντομπάσκετ, θα παλέψουν για τη διάκριση. Οχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά.
Η αιτία για τη συμπεριφορά των αθλητών δεν κρύβεται μόνο πίσω από το μίσος Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Αυτά τα παιδιά συμπεριφέρονται έτσι διότι, εκτός των άλλων, είναι τα πιο καλομαθημένα του ελληνικού αθλητισμού. Διότι ο περίγυρός τους νοιάζεται μόνο για να τα παινεύει στα καλά και να τα προστατεύει στα κακά. Δεν νοιάζεται να τους τραβήξει το αυτί στο λάθος. Φοβάται μην τυχόν τα κακοκαρδίσει. Κάπως έτσι έφτασαν αυτά τα παιδιά να νιώσουν την ελευθερία να παίξουν και τίποτα κλοτσιές με τους αθλητές που φιλοξενούσαν στην Ελλάδα.
Εδρασαν με τη βεβαιότητα της ατιμωρησίας, που υπάρχει στο πετσί τους. Αν ήταν ποδοσφαιριστές αυτοί με την προχθεσινή συμπεριφορά των μπασκετμπολιστών, σήμερα θα τους είχαμε κρεμάσει στο Σύνταγμα. Δεν θα ήταν υπό συζήτηση το αν θα τιμωρηθούν ή όχι από την ομοσπονδία. Και δεν θα ξαναφορούσαν τη φανέλα με το εθνόσημο. Αλλά είπαμε, προς Θεού, μη βάζεις στο στόμα σου την «επίσημη αγαπημένη», θα πέσει φωτιά να σε κάψει, κάνει τζιζ το θέμα, σαν δεν ντρέπεσαι που τολμάς να πεις το αυτονόητο, ότι δεν είναι όλα στη ζωή μετάλλια και διακρίσεις, είναι και το μήνυμα που επιλέγεις να στείλεις, ότι δεν σου ταιριάζουν ως χώρας η αλητεία και ο κωλοπαιδισμός.
Θα έχει μεγάλη πλάκα παραμονές ενός «ζεστού» αγώνα, ενός ντέρμπι, να βγουν φωτογραφία οι μπασκετμπολίστες και να πουν όχι στη βία. Θα έχει ακόμη μεγαλύτερη πλάκα μάλιστα να βγουν την επομένη επεισοδίων όλοι αυτοί, ομοσπονδία και αθλητές, και να ζητήσουν την παραδειγματική τιμωρία όσων έκαναν επεισόδια. Σαν δεν ντρεπόμαστε!
Και ξαφνικά, από προχθές το βράδυ, η κοινωνία του ελληνικού μπάσκετ ζει με τη λαχτάρα της πιθανότητας η FIBA να ακριβολογεί και να έχει πράγματι την πρόθεση να τιμωρήσει τους μπασκετμπολίστες που έπαιξαν κανονικό, χοντρό ξύλο, βρομόξυλο, στο παρκέ του ΟΑΚΑ σε ένα φιλικό παιχνίδι. Το ελληνικό μπάσκετ ζει ξαφνικά υπό τον φόβο της καταστροφής που θα έρθει αν η κακιά FIBA τολμήσει να μπει στα πόδια μας και να τιμωρήσει όσους αθλητές συμπεριφέρθηκαν σαν αυθεντικοί χουλιγκάνοι και πλακώθηκαν στο ξύλο με τους Σέρβους συναθλητές τους.
Διάβαζε, άκουγε κανείς τις… ανταποκρίσεις για όσα συνέβησαν στο κλειστό του ΟΑΚΑ και αν είχε τύχει να έχει παρακολουθήσει προηγουμένως την κανονική, όχι την κομμένη, version των videos από τον τσαμπουκά, πάθαινε εγκεφαλικό.
Διότι το μυαλό δεν μπορούσε να επεξεργαστεί τις «πληροφορίες» που δεχόταν. Διότι αυτές, οι πληροφορίες, έπαιζαν μπουνιές με τις πληροφορίες που είχε προηγουμένως δεχθεί ο εγκέφαλος από τα μάτια. Ξαφνικά η ελληνική κοινωνία του αθλητισμού ντρεπόταν να πει το προφανές: ότι Ελληνες μπασκετμπολίστες συμπεριφέρθηκαν σαν κανονικοί κάφροι, ότι λέρωσαν το όνομα της ομάδας τους και έγιναν παγκοσμίως ρεζίλι, ένα παράδειγμα προς αποφυγήν για την παγκόσμια κοινωνία του αθλητισμού διότι η εικόνα έκανε τη βόλτα της σε κάθε PC αυτού του πλανήτη.
Στην υπόθεση της επίδειξης ξύλου σε παρκέ ολυμπιακών εγκαταστάσεων η υψηλή κοινωνία του ελληνικού μπάσκετ τηρεί με τη συμπεριφορά της όλα τα έθιμα της 20ετίας. Μένει πιστή στην «κρύβω όλα τα προβλήματα κάτω απ’ το χαλί» στάση που έχει επιλέξει στη ζωή του. Κι ας βλέπει ότι αυτή η στάση δεν του κάνει καλύτερη τη ζωή, ούτε βοηθά το άθλημα να προοδεύσει.
Στο διάγραμμα της εμφάνισης κρουσμάτων βίας, η πορεία της γραμμής του μπάσκετ κάνει σούζα εδώ και χρόνια. Και στοχεύει πάντοτε ψηλότερα. Κάνει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο. Το μήνυμα που εξέπεμψαν από τη σάλα του ΟΑΚΑ προχθές οι πρωταγωνιστές ήταν σαφές: όσα ζήσαμε φέτος στα ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού δεν ήταν τα χειρότερα. Μπορούν, όπως αποδείχθηκε, να γίνουν και χειρότερα. Και ουδείς έχει διάθεση να κάνει κάτι γι’ αυτό.
Αντί να ενεργήσει μόνη και να επιβάλει αυστηρές ποινές σε αυτούς που κέρασαν μπουκέτα τους Σέρβους, είτε επειδή απάντησαν, είτε επειδή χτύπησαν πρώτοι, η ελληνική ομοσπονδία σταυρώνει τα δάχτυλα και κάνει τάματα μήπως και αφήσει τους παίκτες ατιμώρητους η FIBA.
Διότι στην Ελλάδα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν είναι να ρισκάρουμε μήπως χάσουμε το μετάλλιο, τη λεζάντα, τα οικονομικά οφέλη και τα μπόνους των χορηγών, σιγά, ποιος νοιάζεται αν οι παίκτες γίνονται παράδειγμα προς μίμηση για τους απανταχού κάφρους; Ελα μωρέ, τι έκαναν τα παιδιά, εκτονώθηκαν, ίσα ίσα, να χαίρεστε γιατί πηγαίνουν με άγριες διαθέσεις στο Μουντομπάσκετ, θα παλέψουν για τη διάκριση. Οχι μεταφορικά. Κυριολεκτικά.
Η αιτία για τη συμπεριφορά των αθλητών δεν κρύβεται μόνο πίσω από το μίσος Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Αυτά τα παιδιά συμπεριφέρονται έτσι διότι, εκτός των άλλων, είναι τα πιο καλομαθημένα του ελληνικού αθλητισμού. Διότι ο περίγυρός τους νοιάζεται μόνο για να τα παινεύει στα καλά και να τα προστατεύει στα κακά. Δεν νοιάζεται να τους τραβήξει το αυτί στο λάθος. Φοβάται μην τυχόν τα κακοκαρδίσει. Κάπως έτσι έφτασαν αυτά τα παιδιά να νιώσουν την ελευθερία να παίξουν και τίποτα κλοτσιές με τους αθλητές που φιλοξενούσαν στην Ελλάδα.
Εδρασαν με τη βεβαιότητα της ατιμωρησίας, που υπάρχει στο πετσί τους. Αν ήταν ποδοσφαιριστές αυτοί με την προχθεσινή συμπεριφορά των μπασκετμπολιστών, σήμερα θα τους είχαμε κρεμάσει στο Σύνταγμα. Δεν θα ήταν υπό συζήτηση το αν θα τιμωρηθούν ή όχι από την ομοσπονδία. Και δεν θα ξαναφορούσαν τη φανέλα με το εθνόσημο. Αλλά είπαμε, προς Θεού, μη βάζεις στο στόμα σου την «επίσημη αγαπημένη», θα πέσει φωτιά να σε κάψει, κάνει τζιζ το θέμα, σαν δεν ντρέπεσαι που τολμάς να πεις το αυτονόητο, ότι δεν είναι όλα στη ζωή μετάλλια και διακρίσεις, είναι και το μήνυμα που επιλέγεις να στείλεις, ότι δεν σου ταιριάζουν ως χώρας η αλητεία και ο κωλοπαιδισμός.
Θα έχει μεγάλη πλάκα παραμονές ενός «ζεστού» αγώνα, ενός ντέρμπι, να βγουν φωτογραφία οι μπασκετμπολίστες και να πουν όχι στη βία. Θα έχει ακόμη μεγαλύτερη πλάκα μάλιστα να βγουν την επομένη επεισοδίων όλοι αυτοί, ομοσπονδία και αθλητές, και να ζητήσουν την παραδειγματική τιμωρία όσων έκαναν επεισόδια. Σαν δεν ντρεπόμαστε!
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Τώρα μπαίνει και η κόντρα μπασκετικών - ποδοσφαιρικών στο παιχνίδι για να δέσει το γλυκό.
Αυτό το έθνος τρέφεται από την κόντρα. Αυτό είναι το πρωινό μας το μεσημεριανό μας και το βραδινό μας.
ΚΟΝΤΡΑ ΟΛΕ κι όπου βγει.
Αυτό το έθνος τρέφεται από την κόντρα. Αυτό είναι το πρωινό μας το μεσημεριανό μας και το βραδινό μας.
ΚΟΝΤΡΑ ΟΛΕ κι όπου βγει.
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
οπως ειπε και ο μεγαλος παμπλο γκαρσια....προτυπο δεν θελει να ειναι για κανεναν παραμονο για τα παιδια του...οι περισσοτεροι αθλητες εχουν βγαλει με τα βιας το λυκειο....αμα ψαχνετε για προτυπα βρειτε κανα γιατρο κανα αστροναυτη κανα συγγραφεα.....μπασκετ παιζουν τα νευρα ειναι στην τσιτα και πλακωθηκαν στο ξυλο....για αυτο χαλαρωστε....αυτους που κραζετε τωρα θα τους γλυφετε μολις παρουν το μουντομπασκετ......αυτοι οι δημοσιογραφοι ειναι πραγματικα κακια φαρα! εκει που φτυνουν γλειφουν!
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Εξακολουθω να μην καταλαβαινω για ποιο λογο να τιμωρηθουν οι δικοι μας παικτες ειλικρινα!!Μερικοι δημοσιογραφοι ειναι πραγματικα ανεκδιηγητοι. Για το κακομαθημενα παιδια διαφωνω καθετα ας θυμηθουμε ποσο κακομαθημενα ηταν αυτα τα παιδια και ποσο στον αφρο τα ειχαν οταν στα πρωτα χρονια τους ετρωγαν σφαλιαρες στα ευρωμπασκετ 2001,2003 απο κατι γερμανιες κλπ και ολοι ελεγαν οτι ειναι για τον π...τσο, η χειροτερη γενια του ελληνικου μπασκετ κλπ. Ότι καταφεραν το καταφεραν με το σπαθι τους και μπραβο τους. Μας εχουν δωσει σε 5 χρονια 3 μεταλλια με παλληκαρισιες συμμετοχες. Δικαιουνται και να ξεφυγουν καμμια φορα, ποσο μαλλον οταν δεν φταινε αυτοι και ΠΡΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ, τι τιμωριες και μ....κιες. Τοτε θα επρεπε ο Κρστιτς να φαει ισοβια για την καρεκλα. Τον τιμωρησαν οι Σερβοι? Και να τιμωρησουμε και εμεις τους δικους μας? Δεν παμε καλα....
Σε οτι αφορα Ζοτς και Ντουντα σαφως και σαν προσωπικοτητες ειναι σημαντικες. Ο Ζοτς ομως εχει (πολυ) περισσοτερους τιτλους (μονο στην ευρωλιγκα εχει 7 ή 8) αρα αντικειμενικα και ειναι μεγαλυτερος προπονητης.
Σε οτι αφορα Ζοτς και Ντουντα σαφως και σαν προσωπικοτητες ειναι σημαντικες. Ο Ζοτς ομως εχει (πολυ) περισσοτερους τιτλους (μονο στην ευρωλιγκα εχει 7 ή 8) αρα αντικειμενικα και ειναι μεγαλυτερος προπονητης.
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
ωραία (και δύσκολη) συζήτηση. νομίζω το ευκολότερο είναι να πάρουμε 5 τηλέφωνα ή να ρωτήσουμε 5 σέρβους (εγώ έναν στο άσχετο που είχα ρωτήσει μου χε πει οτι ο dalibagic είναι ο μεγαλύτερος γιουγκοσλάβος παίκτης όλων των εποχών By far...) και θα μας πούν. άνθρωποι που τους έχουνε ζήσει και τους 2 και τους γνωρίζουν απέξω και ανακατωτά. εγώ δεν θα μπώ σε αυτή τη διαδικασία.
απλά θα αναφέρω ένα πραγματάκι που έτυχε να δω κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, όπου μαζί με αρκετές ταινίες έπεσε το μάτι μου και στον τελικό της σεούλ το 88 jugo-ussr. οι γιούγκοι μία απίθανη για τα μπασκετικά τότε δεδομένα πεντάδα drazen (άλλη κλάση παίκτη, σαν τον zidane ανάμεσα στα αστέρια της real madrid)-cvedicianjin-paspalj-radza-divac (μ.ο. 2.05 ???) και οι άλλοι shok-homicius-marculionis-volkov-arvydas (πρέπει να χε απέναντι σε divac-vrankovic 20 Πόντους-15 rebounds-5 τάπες). οι γιούγκοι λοιπόν στα 13-14 λεπτά κάνουνε πάρτυ όπως και το 86 στον ημιτελικό. μπροστά 12-14 πόντους, Time out Ο Gomelsky και βάζει μέσα τον sarunas με εντολή να πάρει τη μπάλα πάνω του (ένας ψηλός όσο τεράστιος και να είναι όπως ο sabonis δεν μπορέι να πάρει μόνος του ένα ματς). ο ivkovic βάζει επάνω του τον zarko (ή τέλος πάντων δεν ακολούθησε το χαμηλό σχήμα των ρώσων). στα επόμενα έξι λεπτά μέχρι να λήξει το ημίχρονο ο ανήμπορος (?) ντούντα έβλεπε τον sarunas να κάνει αυτά που ( πολύ αργότερα) έκανε το alter ego του μπασκετικό Ginobili. να τα βάζει χωρίς καμία πίεση, να περνάει ασσιστ στους ψηλούς και οι ρώσοι να είναι μπροστά με 4. τελικά τους τελείωσε στο δεύτερο με σουτάκια από τα 6 μέτρα ο λιβέρης tarakanov...
το ανέφερα αυτό γιατί ο παλιός hot ivkovic έκανε αυτά τα τεράστια λάθη έχοντας νεκρά διαστήματα σκέψης και πνευματικής διαύγειας. κάι που κατά τη γνώμη μου στοίχισε κατά 60-70 % και την πρόκρισή μας στον τελικό το 93 ...
απλά θα αναφέρω ένα πραγματάκι που έτυχε να δω κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, όπου μαζί με αρκετές ταινίες έπεσε το μάτι μου και στον τελικό της σεούλ το 88 jugo-ussr. οι γιούγκοι μία απίθανη για τα μπασκετικά τότε δεδομένα πεντάδα drazen (άλλη κλάση παίκτη, σαν τον zidane ανάμεσα στα αστέρια της real madrid)-cvedicianjin-paspalj-radza-divac (μ.ο. 2.05 ???) και οι άλλοι shok-homicius-marculionis-volkov-arvydas (πρέπει να χε απέναντι σε divac-vrankovic 20 Πόντους-15 rebounds-5 τάπες). οι γιούγκοι λοιπόν στα 13-14 λεπτά κάνουνε πάρτυ όπως και το 86 στον ημιτελικό. μπροστά 12-14 πόντους, Time out Ο Gomelsky και βάζει μέσα τον sarunas με εντολή να πάρει τη μπάλα πάνω του (ένας ψηλός όσο τεράστιος και να είναι όπως ο sabonis δεν μπορέι να πάρει μόνος του ένα ματς). ο ivkovic βάζει επάνω του τον zarko (ή τέλος πάντων δεν ακολούθησε το χαμηλό σχήμα των ρώσων). στα επόμενα έξι λεπτά μέχρι να λήξει το ημίχρονο ο ανήμπορος (?) ντούντα έβλεπε τον sarunas να κάνει αυτά που ( πολύ αργότερα) έκανε το alter ego του μπασκετικό Ginobili. να τα βάζει χωρίς καμία πίεση, να περνάει ασσιστ στους ψηλούς και οι ρώσοι να είναι μπροστά με 4. τελικά τους τελείωσε στο δεύτερο με σουτάκια από τα 6 μέτρα ο λιβέρης tarakanov...
το ανέφερα αυτό γιατί ο παλιός hot ivkovic έκανε αυτά τα τεράστια λάθη έχοντας νεκρά διαστήματα σκέψης και πνευματικής διαύγειας. κάι που κατά τη γνώμη μου στοίχισε κατά 60-70 % και την πρόκρισή μας στον τελικό το 93 ...
-
Aureliano Buendia
- Δημοσιεύσεις: 3853
- Εγγραφή: Τρί 21 Απρ 2009, 04:37
- Τοποθεσία: Ντεπώ
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
...και πέραν τούτου, φέρει τεράστια ευθύνη για το μη συμμάζεμα της ομάδας και την απώλεια του πρωταθλήματος με κατεβασμένα χέρια. Ένα πρωτάθλημα που θα ήταν το δεύτερο σερί και το είχαμε αφόρητη ανάγκη. Τότε σιγουρεύτηκα δια παντός πως είμαστε καταραμένη ομάδα.
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Ανακοίνωση των πελαργών.
Οι λέξεις απογοήτευση και οργή δε χωράνε αυτό που νοιώθουμε σήμερα.
Οι δυο τελευταίες μπασκετικές διοργανώσεις στη χώρα μας (Ελληνικό Πρωτάθλημα και Ακρόπολις) δεν τελείωσαν στο γήπεδο!!!
Βία στην κερκίδα. Χθες πέρασε και στον αγωνιστικό χώρο. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Το εύκολο είναι να βρεις αποδιοπομπαίους τράγους. Τον διαιτητή, τον προπονητή, τον Τεόντοσιτς. ΛΑΘΟΣ. Ο καθένας πρέπει να δει τη δική του ευθύνη.
Απευθυνόμενοι στους παίχτες μας:
Πως θα ζητάτε αύριο να προστατευτείτε από τις ρίψεις και τις ασχήμιες των ανεγκέφαλων αν, έστω και όταν απαντάτε σε προκλήσεις, οπλίζετε όλα αυτά τα ανθρωποειδή, τα οποία ήδη βγήκαν στα οπαδικά blog και απειλούν να μετατρέψουν το μπάσκετ σε χώρο εκτόνωσης της βλακείας τους; Γιατί να δώσετε τροφή στις οπαδικές φυλλάδες και πένες οι οποίες ψάχνονται για βεντέτες; Ξέρουμε ότι μερικές φορές ζητάμε το υπεράνθρωπο. Να σε προκαλούν, να σε προπηλακίζουν και εσύ να είσαι ψύχραιμος.
Αλλά δεν είστε τυχαίοι. Είστε αυτοί που θαυμάζουμε. Είστε τα ινδάλματα των παιδιών της χώρας μας. Είστε αυτοί που ακουμπάμε επάνω τους για να πάρουμε αυτοπεποίθηση σαν λαός. Ξέρουμε είναι βαρύ το φορτίο, αλλά αυτό κουβαλάτε.
Αντώνη είσαι ο αρχηγός της πιο αγαπητής ομάδας στη χώρα. Μέσα στην κρίση που βιώνει η κοινωνία μας, ένα πράγμα μας έχει μείνει στην Ελλάδα να αγαπάμε! Μη μας το πάρετε και αυτό…
Φτιάχνοντας τις βαλίτσες μας για την Άγκυρα, προσπαθούμε αλλά δεν καταφέρνουμε να ξεχάσουμε τις χθεσινές σκηνές. Θόλωσε η εικόνα του διαστημικού μπάσκετ που παρακολουθήσαμε στα φιλικά της ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ όλων των Ελλήνων, ανεξάρτητα οπαδικής προτίμησης.
Αποφασισμένοι να στηρίξουμε την ομάδα μας, όπως χρόνια το κάνουμε, και στη νίκη και στην ήττα, θέλουμε να επιστρέψουμε περήφανοι. Και η υπερηφάνεια δεν έρχεται μόνο με κούπες και μετάλλια…
Οι λέξεις απογοήτευση και οργή δε χωράνε αυτό που νοιώθουμε σήμερα.
Οι δυο τελευταίες μπασκετικές διοργανώσεις στη χώρα μας (Ελληνικό Πρωτάθλημα και Ακρόπολις) δεν τελείωσαν στο γήπεδο!!!
Βία στην κερκίδα. Χθες πέρασε και στον αγωνιστικό χώρο. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.
Το εύκολο είναι να βρεις αποδιοπομπαίους τράγους. Τον διαιτητή, τον προπονητή, τον Τεόντοσιτς. ΛΑΘΟΣ. Ο καθένας πρέπει να δει τη δική του ευθύνη.
Απευθυνόμενοι στους παίχτες μας:
Πως θα ζητάτε αύριο να προστατευτείτε από τις ρίψεις και τις ασχήμιες των ανεγκέφαλων αν, έστω και όταν απαντάτε σε προκλήσεις, οπλίζετε όλα αυτά τα ανθρωποειδή, τα οποία ήδη βγήκαν στα οπαδικά blog και απειλούν να μετατρέψουν το μπάσκετ σε χώρο εκτόνωσης της βλακείας τους; Γιατί να δώσετε τροφή στις οπαδικές φυλλάδες και πένες οι οποίες ψάχνονται για βεντέτες; Ξέρουμε ότι μερικές φορές ζητάμε το υπεράνθρωπο. Να σε προκαλούν, να σε προπηλακίζουν και εσύ να είσαι ψύχραιμος.
Αλλά δεν είστε τυχαίοι. Είστε αυτοί που θαυμάζουμε. Είστε τα ινδάλματα των παιδιών της χώρας μας. Είστε αυτοί που ακουμπάμε επάνω τους για να πάρουμε αυτοπεποίθηση σαν λαός. Ξέρουμε είναι βαρύ το φορτίο, αλλά αυτό κουβαλάτε.
Αντώνη είσαι ο αρχηγός της πιο αγαπητής ομάδας στη χώρα. Μέσα στην κρίση που βιώνει η κοινωνία μας, ένα πράγμα μας έχει μείνει στην Ελλάδα να αγαπάμε! Μη μας το πάρετε και αυτό…
Φτιάχνοντας τις βαλίτσες μας για την Άγκυρα, προσπαθούμε αλλά δεν καταφέρνουμε να ξεχάσουμε τις χθεσινές σκηνές. Θόλωσε η εικόνα του διαστημικού μπάσκετ που παρακολουθήσαμε στα φιλικά της ΕΠΙΣΗΜΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ όλων των Ελλήνων, ανεξάρτητα οπαδικής προτίμησης.
Αποφασισμένοι να στηρίξουμε την ομάδα μας, όπως χρόνια το κάνουμε, και στη νίκη και στην ήττα, θέλουμε να επιστρέψουμε περήφανοι. Και η υπερηφάνεια δεν έρχεται μόνο με κούπες και μετάλλια…
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
Οι ΗΠΑ νίκησαν με ζώνη
Παίζουν οι Αμερικανοί ζώνη; Αμέ! Τη λένε, μάλιστα, και orange. Με αυτή νίκησαν την Ισπανία στη ΜαδρίτηΟ Ρόουζ πανηγυρίζει για τις ελεύθερες βολές, ο Ντουράντ μιλάει για το κόψιμο στον Ρούντι και ο Σιζέφσκι αποκαλύπτει τα μυστικά της ζώνης orange που εμπνεύστηκε ο Τζιμ Μποχάιμ
Την ώρα. που οι Αμερικανοί ετοιμάζονται να καταλύσουν στην Αθήνα, εν όψει του αγώνα της Τετάρτης με την Εθνική Ελλάδος, ο Ντέρικ Ρόουζ ... καμαρώνει για τις δυο εύστοχες βολές, με τις οποίες έδωσε τη νίκη εναντίον της Ισπανίας, στο σπουδαίο φιλικό της Μαδρίτης
"Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ" είπε ο άσος Σικάγο Μπουλς για να προσθέσει: "Πήγα να τις εκτελέσω και να τις βάλω. Κι είναι από τις στιγμές, που έχεις να θυμάσαι στην καριέρα σου". Πού δηλαδή να βάλει πιο ... κρίσιμες βολές στο Μουντομπάσκετ. Θα ζητήσει να δει τον πρόεδρο Ομπάμα!
Πλάκα-πλάκα οι εύστοχες βολές του Ρόουζ έγιναν... θέμα για την αμερικάνικη ομάδα: "Του έδωσε συγχαρητήρια και του είπα πως βρήκαμε τον άνθρωπο που θα ξεχάσει το άγχος και θα έχει κρύο αίμα την κρίσιμη στιγμή" σχολίασε μετά το ματς ο Άντρε Ιγκουντάλα.
Ο Μάικ Σιζέφσκι φάνηκε απόλυτα ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα: "Έγινε ένα μεγάλο ματς, μπροστά σε ένα εκπληκτικό κοινό. Εμείς ήμασταν οι τυχεροί που πήραμε τη νίκη. Κάναμε μια επίθεση παραπάνω, κάτι που αποδεικνύει πόσο καλό ήταν το παιχνίδι" σχολίασε μετά το ματς για να προσθέσει: "Θέλαμε να δώσουμε ευκαιρίες και σε νέα παιδιά, γι αυτό ξεκινήσαμε με διαφορετική ομάδα".
Ο "κόουτς Κ" θέλησε να διευκρινίσει ότι "ο βασικός μας σέντερ θα είναι ο Λαμάρ Όντομ. Επιτέλους έχει βρει την φόρμα του και μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο". Κατά τ' άλλα "ο Κάρι ήταν πολύ καιρό έξω και θέλαμε να τον τεστάρουμε, ενώ ήδη γνωρίζουμε πώς μπορούν να παίξουν Ρόντο και Γκρέιντζερ. Ο Λοβ ήταν εκτός γιατί ο γιατρός δεν θέλησε να διακινδυνεύσει ένα δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι".
Και ζώνη παίζουμε...
Η έκπληξη, όμως, ήρθε στην τελευταία επίθεση που είχαν οι Ισπανοί, μετά τις βολές του Ρόουζ. Οι Αμερικάνοι στήθηκαν σε ...άμυνα ζώνης, με τον Ντουράντ να κόβει τον Ρούντι Φερνάντεζ στο τρίποντο της νίκης. "Έχουμε προπονηθεί πολύ σε άμυνες ζώνης. Τη χρησιμοποιήσαμε αρκετά καλά και σε διάφορες στιγμές του αγώνα. Όταν πήραμε το τάιμ-άουτ, ο Τζιμ Μποχάιιμ, είπε: Πάμε να παίξουμε orange. Έτσι ονομάζουμε την άμυνα ζώνης, προς τιμήν του Τζιμ που είναι προπονητής του Σίρακιους και παραπονιόταν ότι ...δεν έχει γραφτεί τίποτε στο όνομά του. Έτσι λοιπόν, βγάλαμε orange την άμυνα ζώνης (orange είναι το παρατσούκλι του Σίρακιους). Συμφώνησα μαζί του, αλλά ήταν δική του πρόταση και οι παίκτες έκαναν καλή δουλειά" εξήγησε ο Σιζέφσκι, δίνοντας και μια ιδέα του πως λειτουργεί το τεχνικό τιμ των ΗΠΑ.
Αν πάντως, οι Αμερικανοί φωνάξουν orange όλοι πλέον θα ξέρουν ότι θα έχουν να αντιμετωπίσουν άμυνα ζώνης. Η άμυνα κατέληξε με τον Ντουράντ να στριφογυρίζει γύρω από τον Ρούντι και να τον φιλοδωρεί με ένα εντυπωσιακό κόψιμο: "Ήθελε να καλύψω όσο το δυνατό μεγαλύτερο χώρο" είπε ο Ντουράντ για να προσθέσει: "Είδα τον Ρούμπιο ανοιχτό στη γωνία και πήγα προς τα εκεί για να ελέγξω το σουτ. Όταν η μπάλα πήγε στον Ρούντι, ήμουν κοντά, φοβήθηκα το φάουλ που θα έδινε 3 βολές γι αυτό έμεινα ήρεμος, μέχρι να κάνω το κόψιμο. Ήθελα να κάνω κάτι να βοηθήσω την ομάδα μου".
Ο άσος των Οκλαχόμα Θάντερ έκανε σπουδαία δουλειά, με 25 και 10ρ: "Πρώτα απ' όλα ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι. Ένα ματς που μαθαίνεις πολλά, καθώς αγωνιστήκαμε με μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου. Μου άρεσε που βγάλαμε αρκετά πλέις και παίξαμε σαν ομάδα. Ήταν ένα καλό τεστ" είπε με αρκετή δόση μετριοφροσύνης καθώς δεν θέλησε να μιλήσει για τον εαυτό του.
Δείτε τα καλύτερα στιγμιότυπα από τον αγώνα:
[youtube]R-qXXHOh4ic&feature=player_embedded[/youtube]
24σπορια
Παίζουν οι Αμερικανοί ζώνη; Αμέ! Τη λένε, μάλιστα, και orange. Με αυτή νίκησαν την Ισπανία στη ΜαδρίτηΟ Ρόουζ πανηγυρίζει για τις ελεύθερες βολές, ο Ντουράντ μιλάει για το κόψιμο στον Ρούντι και ο Σιζέφσκι αποκαλύπτει τα μυστικά της ζώνης orange που εμπνεύστηκε ο Τζιμ Μποχάιμ
Την ώρα. που οι Αμερικανοί ετοιμάζονται να καταλύσουν στην Αθήνα, εν όψει του αγώνα της Τετάρτης με την Εθνική Ελλάδος, ο Ντέρικ Ρόουζ ... καμαρώνει για τις δυο εύστοχες βολές, με τις οποίες έδωσε τη νίκη εναντίον της Ισπανίας, στο σπουδαίο φιλικό της Μαδρίτης
"Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ" είπε ο άσος Σικάγο Μπουλς για να προσθέσει: "Πήγα να τις εκτελέσω και να τις βάλω. Κι είναι από τις στιγμές, που έχεις να θυμάσαι στην καριέρα σου". Πού δηλαδή να βάλει πιο ... κρίσιμες βολές στο Μουντομπάσκετ. Θα ζητήσει να δει τον πρόεδρο Ομπάμα!
Πλάκα-πλάκα οι εύστοχες βολές του Ρόουζ έγιναν... θέμα για την αμερικάνικη ομάδα: "Του έδωσε συγχαρητήρια και του είπα πως βρήκαμε τον άνθρωπο που θα ξεχάσει το άγχος και θα έχει κρύο αίμα την κρίσιμη στιγμή" σχολίασε μετά το ματς ο Άντρε Ιγκουντάλα.
Ο Μάικ Σιζέφσκι φάνηκε απόλυτα ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα: "Έγινε ένα μεγάλο ματς, μπροστά σε ένα εκπληκτικό κοινό. Εμείς ήμασταν οι τυχεροί που πήραμε τη νίκη. Κάναμε μια επίθεση παραπάνω, κάτι που αποδεικνύει πόσο καλό ήταν το παιχνίδι" σχολίασε μετά το ματς για να προσθέσει: "Θέλαμε να δώσουμε ευκαιρίες και σε νέα παιδιά, γι αυτό ξεκινήσαμε με διαφορετική ομάδα".
Ο "κόουτς Κ" θέλησε να διευκρινίσει ότι "ο βασικός μας σέντερ θα είναι ο Λαμάρ Όντομ. Επιτέλους έχει βρει την φόρμα του και μπορεί να παίξει σε υψηλό επίπεδο". Κατά τ' άλλα "ο Κάρι ήταν πολύ καιρό έξω και θέλαμε να τον τεστάρουμε, ενώ ήδη γνωρίζουμε πώς μπορούν να παίξουν Ρόντο και Γκρέιντζερ. Ο Λοβ ήταν εκτός γιατί ο γιατρός δεν θέλησε να διακινδυνεύσει ένα δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι".
Και ζώνη παίζουμε...
Η έκπληξη, όμως, ήρθε στην τελευταία επίθεση που είχαν οι Ισπανοί, μετά τις βολές του Ρόουζ. Οι Αμερικάνοι στήθηκαν σε ...άμυνα ζώνης, με τον Ντουράντ να κόβει τον Ρούντι Φερνάντεζ στο τρίποντο της νίκης. "Έχουμε προπονηθεί πολύ σε άμυνες ζώνης. Τη χρησιμοποιήσαμε αρκετά καλά και σε διάφορες στιγμές του αγώνα. Όταν πήραμε το τάιμ-άουτ, ο Τζιμ Μποχάιιμ, είπε: Πάμε να παίξουμε orange. Έτσι ονομάζουμε την άμυνα ζώνης, προς τιμήν του Τζιμ που είναι προπονητής του Σίρακιους και παραπονιόταν ότι ...δεν έχει γραφτεί τίποτε στο όνομά του. Έτσι λοιπόν, βγάλαμε orange την άμυνα ζώνης (orange είναι το παρατσούκλι του Σίρακιους). Συμφώνησα μαζί του, αλλά ήταν δική του πρόταση και οι παίκτες έκαναν καλή δουλειά" εξήγησε ο Σιζέφσκι, δίνοντας και μια ιδέα του πως λειτουργεί το τεχνικό τιμ των ΗΠΑ.
Αν πάντως, οι Αμερικανοί φωνάξουν orange όλοι πλέον θα ξέρουν ότι θα έχουν να αντιμετωπίσουν άμυνα ζώνης. Η άμυνα κατέληξε με τον Ντουράντ να στριφογυρίζει γύρω από τον Ρούντι και να τον φιλοδωρεί με ένα εντυπωσιακό κόψιμο: "Ήθελε να καλύψω όσο το δυνατό μεγαλύτερο χώρο" είπε ο Ντουράντ για να προσθέσει: "Είδα τον Ρούμπιο ανοιχτό στη γωνία και πήγα προς τα εκεί για να ελέγξω το σουτ. Όταν η μπάλα πήγε στον Ρούντι, ήμουν κοντά, φοβήθηκα το φάουλ που θα έδινε 3 βολές γι αυτό έμεινα ήρεμος, μέχρι να κάνω το κόψιμο. Ήθελα να κάνω κάτι να βοηθήσω την ομάδα μου".
Ο άσος των Οκλαχόμα Θάντερ έκανε σπουδαία δουλειά, με 25 και 10ρ: "Πρώτα απ' όλα ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι. Ένα ματς που μαθαίνεις πολλά, καθώς αγωνιστήκαμε με μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου. Μου άρεσε που βγάλαμε αρκετά πλέις και παίξαμε σαν ομάδα. Ήταν ένα καλό τεστ" είπε με αρκετή δόση μετριοφροσύνης καθώς δεν θέλησε να μιλήσει για τον εαυτό του.
Δείτε τα καλύτερα στιγμιότυπα από τον αγώνα:
[youtube]R-qXXHOh4ic&feature=player_embedded[/youtube]
24σπορια
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
πολύ προσγειωμένοι οι αμερικανοί. βρε πώς αλλάζουν τα πράγματα...
Re: MundoBasket 2010- Πάμε να πάρουμε την Πόλη
ξερει κανενας αν το φιλικο με την αμερικη ειναι σημερα??
-
Aureliano Buendia
- Δημοσιεύσεις: 3853
- Εγγραφή: Τρί 21 Απρ 2009, 04:37
- Τοποθεσία: Ντεπώ