http://www.sdna.gr/podosfairo/superleag ... a-na-milas
Γιάννης Αυλακιώτης
Καλύτερα να τραγουδάς, παρά να μιλάς
Η πρωτοφανής αδικία σε βάρος του Ολυμπιακού ανάγκασε και τον πρόεδρο, να αλλάξει κέντρο διασκέδασης. Αυτή τη φορά δεν επέλεξε Ρέμο, αλλά Άντζελα. Ο Γιάννης Αυλακιώτης έχει τις λεπτομέρειες.
Οι δυνατές τηλεοπτικές σκηνές που παρακολουθήσαμε μετά το τέλος του ντέρμπι στο Καραϊσκάκη φίλοι μου, θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να διαγραφούν από τον σκληρό δίσκο της μνήμης μας. Η εικόνα του προέδρου να μιλάει για την εις βάρος του αδικία λύγισε ακόμα και δημοσιογράφους που δεν είχαν δακρύσει ούτε στον Τιτανικό, στην σκηνή που η Ρόουζ, άφησε τον Τζακ να γίνει πρωινός μεζές για τους θαλάσσιους ελέφαντες. Και όμως αυτοί οι δημοσιογράφοι μπροστά στην εικόνα του αδικημένου παλικαριού των 7 τίτλων, κλονίστηκαν. Λύγισαν. Λίγο ακόμα αν συνέχιζε θα τον αγκάλιαζαν για να τραγουδήσουν όλοι μαζί το «We Are The World».
Και ήταν φυσικό γιατί τέτοια αδικία είχαμε να δούμε από την εποχή της «Άδικης κατάρας» του Νίκου Ξανθόπουλου, όπου ο Πέτρος Δαμιανός βρίσκεται κατηγορούμενος για ένα κακούργημα που δεν διέπραξε ποτέ. Πηγές του blog μάλιστα που δεν επιβεβαιώνονται από κύκλους του Ομπράντοβιτς, αναφέρουν ότι ο πρόεδρος για να πνίξει τον πόνο του χθες δεν πήγε στον Ρέμο, αλλά στην Άντζελα για να τραγουδήσουν μαζί το «Οι αδικημένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ».
Οι ίδιες προβοκατόρικες πηγές μάλιστα αναφέρουν ότι η Άντζελα συμβούλεψε τον πρόεδρο να φτιάξει ομάδα για να κερδίζει και τους διαιτητές καθώς «ουδείς ρέφερι, άσφαλτος».
Αν μη τι άλλο ο πρόεδρος είχε πολλούς λόγους για να αισθάνεται αδικημένος χθες:
«Σήμερα ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι από την απόδοση της ομάδας και περιμέναμε πολλά περισσότερα. Με έχουνε πληροφορήσει επίσης για ορισμένα γεγονότα μετά το τέλος του αγώνα, κάτι που το καταδικάζουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα».
Είδε το συγκεντρωμένο πλήθος μετά το ματς ο πρόεδρος, αλλά δεν πήγε το μυαλό του στο κακό. Νόμιζε ότι φύσηξε ο αέρας (όπως τότε με τον ΠΑΟΚ που είχε φέρει τα καπνογόνα απ’ έξω) και έφερε τους διαδηλωτές του συλλαλητηρίου του μακεδονικού στο Καραϊσκάκη (με απευθείας πτήση απ’ το Σύνταγμα). Γι’ αυτό δεν αντέδρασε κανείς στην αρχή. Έψαχναν όλοι ανάμεσα στους καπνούς τον Μίκη γιατί νόμιζαν ότι θα ήταν κεντρικός ομιλητής μετά το καθιερωμένο διάγγελμα του Σάββα.
Ο πρόεδρος, είπε και άλλες μεγάλες αλήθειες: «Ο Ολυμπιακός φταίει που η Ελλάδα γίνεται διεθνώς ρεζίλι ή φταίει η εικόνα που βλέπουμε μέσα στα γήπεδα; Όλα αυτά τα χρόνια έχετε ξαναδεί την ΕΠΟ να βγάζει τέτοια ανακοίνωση;». Για να είμαστε δίκαιοι η ΕΠΟ της γκρανκάσας τέτοια ανακοίνωση δεν είχε βγάλει ποτέ. Συνήθως προωθούσε απλώς τα Non-Karapapaper που της έρχονταν, αλλάζοντας την υπογραφή στο τέλος για να μη λένε ότι δεν κάνει και τίποτα μόνη της.
Ήταν ωραίες εποχές εκείνες. Η Ελλάδα ήταν πρότυπο ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης στο εξωτερικό και όλο το Πακιστάν είχε να λέει για το σπαθένιο 50%-50% των διαιτητών μας. Μμμμμμμ.
Η στιγμή που λύγισαν και οι πέτρες φίλοι μου ήρθε λίγο αργότερα. Ο πρόεδρος ένιωσε την αδικία στο πετσί του μετρώντας ένα-ένα τα πέναλτι που δεν έχουν δοθεί στον Ολυμπιακό και δεν κατάφερε να κρύψει την απογοήτευσή του γι’ αυτό το έγκλημα κατά της Ελλάδος:
«Υπάρχει σεβασμός στον Ολυμπιακό; Η κυβέρνηση τι κάνει για τον Ολυμπιακό; Τι τραβάμε καθημερινά, τα έχει σκεφτεί κάποιος όλα αυτά; Τους έχουμε όλους απέναντί μας και γίνεται η μία αδικία μετά την άλλη. Μας πνίγει αυτή η αδικία. Αν δείτε τον Μποτία, έκλαιγε στα αποδυτήρια ο άνθρωπος. Τον έπνιγε η αδικία». Αυτό το τελευταίο είναι υπό εξέταση.
Γιατί ίδια αντίδραση θα είχε και αν άκουγε τη Φουρέιρα να τραγουδάει ακαπέλα το «40 βαθμοί (διαφορά απ’ την κορυφή) λιώνει το κορμί, η λύση είναι μία πάμε παραλία». Απ’ την άλλη μπορεί να τον πήρε το παράπονο τον Μποτία επειδή θυμήθηκε τις παλιές, όμορφες ημέρες της δικαιοσύνης και της αξιοκρατίας.
Τότε που ο αυχένας του Μπερμπάτοφ είχε πάει να κάνει Fatality στον αγκώνα του Ισπανού και ο διαιτητής είχε κλείσει τα μάτια και δεν είχε αποβάλει τον προκλητικό Βούλγαρο. Όταν τα θυμάσαι αυτά και τα συγκρίνεις με τα σημερινά, είναι δυνατόν να μη σε παίρνουν τα ζουμιά;
Και αν για τον Μποτία ο πραγματικός λόγος για τον οποίο έβαλε τα κλάματα δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος, δεν ισχύει το ίδιο για το ντου μετά το τέλος του ματς. Ο πρόεδρος έστειλε το μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις:
«Καταδικάζω ό,τι έγινε μετά το τέλος του αγώνα, αλλά πρέπει να δούμε τι ακριβώς έγινε και πρέπει να ψάξουμε να δούμε τι συνέβη και αν ήταν καν οπαδοί του Ολυμπιακού».
Μπαμ από μακριά κάνει, τι στα αλήθεια συνέβη. Δεν ήταν οπαδοί του Ολυμπιακού αυτοί που μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, αλλά απόφοιτοι του Χάρβαρντ. Έμαθαν ότι στο Καραϊσκάκη γίνεται επιστημονικό συνέδριο με θέμα την αδικία και τις επιπτώσεις της στη ζωή του επενδυτή προέδρου και πήγαν να συναντήσουν τους άλλους επιστήμονες για να ανταλλάξουν απόψεις.
Οπότε αν κάποιος κινδυνεύει με βαριά τιμωρία αυτό είναι το Χάρβαρντ, το οποίο φλερτάρει με αφαίρεση δεκατριών φοιτητών και δυο παιχνίδια κεκλεισμένων των αμφιθεάτρων, στα ματς με το Γέιλ και το Πρίνστον.
Όσο για τα αποτελέσματα του συνεδρίου και τα συμπεράσματα των επιστημόνων μετά τη διάλεξη, αυτά θα δημοσιοποιηθούν σύντομα σε ένα βιβλίο αφιερωμένο στην αδικία και στη θεία Δίκη. Που συνηθίζει να μην είναι με τους ισχυρούς, αλλά με τους καραφλούς. Σαν τον Άρη Ασβεστά!
Αυτό!
