Κρατάμε λοιπόν την εκτός έδρας νίκη. Προσωπικά είμαι ευχαριστημένος και μόνο από αυτό.
Από κει και πέρα, κρατάμε την ανέλπιστη ανάσταση του Ίβιτς στο β ημίχρονο, το δεύτερο σερί παθιασμένο ματς του Σαλπι που θυμίζει κάτι από τότε που κυνηγούσε με λύσσα όλες τις μπαλιές, τη συνεργασία Βιεϊρίνια-Κλάους που συνεχίζει να δείχνει αρμονική και μία ακόμα καλή εμφάνιση του Κλάους.
Ο Κρέσιτς είναι δυστυχώς επικίνδυνος, αλλά αυτόν έχουμε... Θα σου κάνει την γκέλα μακριά απ'τα δοκάρια και θα σου σώσει γκολ κάτω από αυτά. Μάλλον πρέπει να μάθουμε να ζούμε μ'αυτό.
Τώρα με πονάει ακόμα περισσότερο εκείνο το στραπάτσο με Εργοτέλη, αλλά χαίρομαι που σήμερα κάπως το μπαλώσαμε. Προχωράμε δυνατά!
:)
