Ad blocker detected: Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors. Please consider supporting us by disabling your ad blocker on our website.
Aureliano Buendia έγραψε:Πάντως δεν νομίζω ποτέ ότι συνυπήρξαν ως συμπαίκτες ο Ζαγοράκης, ο Σάλπι και ο Γιασεμής.
πρεπει να παιξανε μαζι τη χρονια γυρισε στον ΠΑΟΚ ο ζαγορακης(με σικαμπαλα,μεγκαχεντ κ σια)τους θυμαμαι κ τους 3 στο ματς στην ουκρανια με τη μεταλουργκ
Γουστάρω ρε πούστη μου... το τόπικ ανοίχτηκε (και καλά) για να συζητήσουμε για το έργο και η κουβέντα τελικά έφτασε στις ζεϊμπεκιές του "γατανικόλα"(κι αυτό τέχνη είναι. Ίσως θα έπρεπε να ανοιχτεί ένα ξέχωρο να συζητάμε τις καλύτερες χορευτικές κινήσεις που έχουμε δει ποτέ από τερματά μας. Εμένα προσωπικά με έχει στοιχειώσει εκείνη η γυροβολιά του Γκάμπριτς (ήμανε και μικρό παιδάκι) σε ένα ματς με την Κόρινθο και τον Βαλντεράμα της Ελλάδος Πολύζο να σκοράρει στην εστία της 4 με το "μυθικό" «κοπρόσκυλα κοπρόσκυλα" after that να δονεί την ατμόσφαιρα...ωραίες εποχές
Στα ντουζένια και στην 5 ναούμε;;;;...χαχαχα! πλάκα κάνω, τελικά δικαιώνεται ο τίτλος του τόπικ(ίου). Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ...στον χρόνο. Praktorine σκέψου εμάς τα καημένα πόσο μας κόστιζε που μεγαλώναμε με αυτήν την ομάδα...
Στα ντουζένια και στην 5, φίλτατε, καθώς η Θ4 εκείνα τα χρόνια δεν διέφερε από ψυγειοκαταψύκτη.
Απαξίωση από τον κόσμο η Τούμπα μία παρεούλα, τρεις-πέντε χιλιάδες κόσμος, στα ντέρμπι ούτε δέκα, και το ιστορικό πέταλο κλειστό κατ'εντολή του ίδιου του προέδρου.
nyxteridas έγραψε:Εμένα προσωπικά με έχει στοιχειώσει εκείνη η γυροβολιά του Γκάμπριτς (ήμανε και μικρό παιδάκι) σε ένα ματς με την Κόρινθο και τον Βαλντεράμα της Ελλάδος Πολύζο να σκοράρει στην εστία της 4 με το "μυθικό" «κοπρόσκυλα κοπρόσκυλα" after that να δονεί την ατμόσφαιρα...ωραίες εποχές
PRAKTORINOS έγραψε:Tρελή ζεϊμπεκιά ο Τόντσι ! Το γυρίσαμε όμως, στο τέλος, 2-1 την πήραμε την Κόρινθο, με Ζούκα και Αλεξίου, ε;
Ήταν εκείνη η χρονιά που στο δεύτερο γύρο τους είχαμε κερδίσει 2-1 στο ουδέτερο του Άργους και είχε βάλει γκολ ο Οικονομίδης?
Το παιχνίδι στο ουδέτερο του Αργους διεξήχθη την αμέσως επόμενη χρονιά (1992-1993) όταν και η Κόρινθος μας άδειασε την γωνιά.
Προηγηθήκαμε με Δερμιτζάκη (36') στο α' ημίχρονο και επαναπροηγηθήκαμε με Οικονομίδη (69' τελικό 1-2).
Highlight του αγώνα όταν κατά την αλλαγή του ρουμάνου ποδοσφαιριστή των γηπεδούχων, Ντάνουτ Λούπου, αυτός παρεξηγήθηκε από μία κουβέντα που ξεστόμισε κάποιος από την κερκίδα άνοιξε την καγκελόπορτα και άρχισε να ανεβαίνει τα διαζώματα με πλήρη στολή και παπούτσια με τάπες για να ανακαλύψει τον ένοχο.
Μετά από χρόνια, ο Λούπου συνελήφθη από τις ελληνικές Αρχές ως μέλος ληστρικής σπείρας.
Aν και απ την υπόθεση του έργου που περιγράψατε μπερδεύτηκα λιγάκι.Δεν πειράζει σενάριο είναι... Κάτι Οκκάς στο γαύρο το '99, Ζαγοράκηδες,Γιασεμάκηδες... Αν είναι το 5-1 στο Καρα'ι'σκάκη δεν είμασταν 2500 αλλά 500. Αν είναι το 2-1 στο ΟΑΚΑ καμιά χιλιάδα νομίζω. Όχι τίποτα άλλο αλλά δεν είμαστε ερπετά
λοιπον, για να επανελθουμε στο θέμα του τοπικ, η παρασταση ειναι ποίημα!!! Μη διανοηθει κανενας αθηναίος ΠΑΟΚτσης και τη χασει. και να φροντισετε οι θεσσαλονικεις να την ανεβασετε πάνω. προσωπικά, εχω μεγαλο κώλλημα με τον Τσιωλη. το "Ασ περιμενουν οι γυναικες" ειναι απο τις αγαπημενες μου κωμωδιες, (μπορει να την εχω δει και 30 φορες), ενω το "ερωτας στη χουρμαδια" το θεωρω το καλυτερο ελληνικο road movie. "Ο θησαυρος του Χουρσιτ Πασα" τα σπαει (πολυ δυσκολα θα το βρειτε σε ντιβιντι, και οποιος το εχει να το πει αμεσως!), και το "παρακαλω γυναικες μη κλαιτε" ειναι απολαυση.
το "Ταξιδυεοντας με τον ΠΑΟΚ", ειναι ενας κλασσικος Τσιωλης ...στο θεατρο. ειναι η πρωτη φορα που πρωταγωνιστουν γυναικες σε εργο του, και το αποτελεσμα ειναι αξιολατρευτο! χιουμορ, ευαισθησια, και πολυ... ΠΑΟΚ. Νομιζω οτι ακομα και αν καποιος ΠΑΟΚτσης εμενε αδιαφορος απο το χιουμορ και τη ματιά του Τσιωλη, θα συγκινηθει απο την αγαπη που βγαζει το εργο για τον ΠΑΟΚ. ο Τσιωλης, βασικα, χρησιμοποιει αυτην την αγάπη για να δειξει την αναγκη που εχουμε να ανηκουμε σε μια ομαδα (οχι κατ αναγκη ποδοσφαιρικη), να συμμετεχουμε, να ονειρευομαστε μεσα απο αυτη, να ερωτευομαστε, να ταξιδευουμε,να δημιουργουμε εικονες και φιλους, να αντιμετωπιζουμε τις στραβες και τον πονο, και τελικα να ζουμε. και ολα αυτα σε μια διαρκη αντιθεση με την εξουσια και την αδικια, που αντιπροσωπευει ο ..ολυμπιακος. η αλικακη τα σπαει και ο μπακιρτζης (μόνιμος πρωταγωνιστης στα εργα του τσιωλη),.. ΘΕΟΣ. το καταευχαριστηθηκα!!!!!!!!!! σπευσατε!!!
