Να ξεκίνησω από το τέλος προς την αρχή.
- εξυπακούεται πως προτιμώ και εγώ μία βάση 1500-2000, οι οποίοι να τη βρίσκουν με την ομάδα, το άθλημα, το Παλατάκι, να συμπαραστέκονται και να μην έρχονται για εξωγενείς λόγους στο γήπεδο. Στο κάτω κάτω έχω βαρεθεί τα παρακάλια και τις προτροπές. Σε όποιους αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.
-δυστυχώς η σταθερή μας βάση είναι πολύ πολύ μικρότερη από 2000

μιλάμε για βαριά βαριά 500 άτομα που θα πάνε γήπεδο βρέξει χιονίσει (δεν υπάρχουν και δικαιολογίες καιρού στο μπάσκετ). Για οργάνωση δεν το συζητώ, θυμάμαι περσινές αποκαρδιωτικές στιγμές δίχως οργανωτή, δίχως τύμπανο, δίχως τίποτα
-ιδιαίτερα σε έναν αγώνα μπάσκετ, που εκτυλίσσεται δηλαδή σε κλειστό χώρο, και μικρές λετομέρειες κάνουν τη διαφορά. Αν όμως αναλαμβανόταν κάποια πρωτοβουλία του τύπου να υπάρχει ένα ματσάκι με χαρτιά και κορδέλες σε κάθε θέση στο Παλατάκι πριν το ματς, έστω πριν τα ντέρμπι μόνο, ούτε το 1/4 αυτών δεν θα πεταγόταν πριν το τζάμπολ.Τα άλλα 3/4? 1/4 θα κρατιόταν από κάποιους για Τούμπα, 1/4 θα πεταγόταν σε μαζορέτες και 1/4 θα παστωνόταν σε σάκκους ώστε να χρησιμοποιηθεί ως ισχυρό πολεμοφόδιο αν στραβώσει το ματς.
-όταν μιλούσα για υποτιθέμενους "φλώρους", "μπαλαρίνες", "θεατές θεάτρου" και διάφορα άλλα σνομπίστικα που αναφέρουμε εμείς της γης οι τρελαμένοι, είχα στο μυαλό μου κυρίως παραδείγματα από το εξωτερικό, με οπαδούς που και όρθιοι είναι και όλοι με κασκόλ-φανέλες-σημαίες-τύμπανα είναι και θα τραγουδάνε ανεξαρτήτως αποτελέσματως μέχρι τέλους. Θα μέναμε άφωνοι αν παρατηρούσαμε πχ, όπως παρατήρησα εγώ, τι κερκίδα κάνουν οι οπαδοί της Βασιλείας στην Ελβετία ή της Nice στη Γαλλία.