Διεθνείς Διοργανώσεις

[vanroy]

Ας γράψω για το Mουντιάλ του 1994. Διεξήχθη στη χώρα όπου football αποκαλούν το ράγκμπι. Και όμως αυτοί που αποκαλούν το ποδόσφαιρο soccer κατάφεραν να επιδείξουν ρεκόρ μέσου όρου προσέλευσης θεατών. Υποθέτω ότι το μεγαλύτερο ρόλο σε αυτό έπαιξαν οι ομογενείς των διαφόρων κρατών αφού οι «ντόπιοι» Αμερικάνοι ποτέ τους δεν κατάλαβαν τη μαγεία του ποδοσφαίρου και θεωρούσαν ότι όταν η μπάλα πάει πάνω από το δοκάρι είναι γκολ, επηρεασμένοι από το δικό τους Φούτμπολ….

Αναφέρω αυτά που μου έμειναν στη μνήμη από κείνο το Μουντιάλ:

- «Οι θεοί μάς ζηλεύουν για τα θαύματα μας..» Κάπως έτσι ήταν το σλόγκαν της εποχής για την πρώτη και μοναδική (μέχρι το 2010..) πρόκριση της εθνικής σε Μουντιάλ. Η αποστολή που πήγε τότε στο Αμέρικα αποτελείτο από τις καραβάνες του ποδοσφαίρου (Μήνου, Αποστολάκης, Κολιτσιδάκης, Μανωλάς, Καλιτζάκης, Τσαλουχίδης, Σαραβάκος, Νιόπλιας, Μαχλάς, Μητρόπουλος, Τσιαντάκης, Μαραγκός, Καραγιάννης, Δημητριάδης, Καρκαμάνης, Αλεξούδης, Χατζίδης, Καραταΐδης, Κωφίδης, Ατματζίδης, Αλεξανδρής, Αλεξίου) και θεωρήθηκε σκόπιμο από την τότε ΕΠΟ να μετατραπεί σε περιοδεύων θίασος σε όλες τις Ελληνικές οργανώσεις και δεξιώσεις των ομογενών. Ο Παναγούλιας ως κόουτς είχε καλέσει πολλούς υπεργηρους παίκτες για να τελείωσουν την καριέρα τους όπως τους άρμοζε….


- Έτσι το όνειρο έγινε εφιάλτης. Οι γερασμένοι, φοβισμένοι και αποπροσανατολισμένοι από το πανηγυράκι παίκτες κληρώθηκαν να παίξουν απέναντι στις τότε υπέροχες ομάδες της Βουλγαρίας, Νιγηρίας και Αργεντινής. Η Αργεντινή με Μπατιστούτα, Μαραντόνα και Κανίγγια στην πρεμιέρα έπαιζε 10 ταχύτητες πιο πάνω και το 0 – 4 ήταν λογικό επακόλουθο σε ματς που η ομάδα μας έμοιαζε με τα τιμημένα Άσπρα Χώματα Μαυροχωρίου. Ο Μαραντόνα μας έβαλε γκολ και ούρλιαζε σαν λιοντάρι που βγήκε για κυνήγι:
http://www.youtube.com/watch?v=BjFuzVUE ... re=related ..
..αλλά μετά το δεύτερο ματς πιάστηκε ντοπέ και η καριέρα του με την Αργεντινή τελείωσε άδοξα και οριστικά.

- Στο δεύτερο ματς η Βουλγαρία του φανταστικού Λέτσκοφ, του μαέστρου Στοΐτσκοφ και του σκληρού Ιβάνοφ μας επεφύλασσε το δεύτερο διασυρμό. Η ταρίφα γνωστή 0 – 4. Στο τρίτο ματς η καλύτερη Νιγηρία όλων των εποχών του Οκότσα και Γιεκινί μας σεβάστηκε και χάσαμε μόνο με 2 –0. Ο Αλκέτας στο ημίχρονο άρχισε να χώνει: «Τι σας ζητάω ρε. Κάντε ένα σουτ. Σουτάρετε ρε. Ένα γκολ και ένα βαθμό σας ζητάω ρεεε..” :
http://www.youtube.com/watch?v=iSWoKz5mA7Y ( δείτε αυτό το βίντεο οπωσδήποτε, μετά το 1,10’ έχει ρεσιτάλ !!!)

- Συνολικός απολογισμός μηδέν βαθμοί και 0 - 10 γκολ κατά ημών. Κείνο το πάθημα σίγουρα έγινε μαθημα.και ίσως μπορεί κάποιος να καταλάβει γιατί προσωπικά «απολαμβάνω» τον Γερμανό Ρεχάγκελ και τους παίκτες της εθνικής. Κυρίως γιατί μας έδωσαν τον αυτοσεβασμό ως ομάδα και κοιτούν στα μάτια τον αντίπαλο όσο καλύτερος και αν είναι αυτός..


- Η απίστευτη Βουλγαρία έφτασε μέχρι τα ημιτελικά σαν τρένο. Επεσε όμως πάνω στον μικρό Βούδα του Calcio (σκορ 2-1). Ο Ρομπέρτο Μπάτζιο πήρε μια κακή κατά τ’άλλα Σκουάντρα Ατζούρα και την οδήγησε μέχρι τον τελικό. Εκεί αναμετρήθηκε με την μέτρια(θέαμα μηδέν) Βραζιλία του Ρομαριο, Μπεμπέτο, Ντούνγκα και μετά από ένα τραγικό παιχνίδι (0- 0) έφτασαν στα πέναλτι. Ο κορυφαίος του Μουντιάλ Ρομπέρτο Μπάτζιο ήταν και ο μοιραίος αφού αστόχησε σε πέναλτι «αλά Καράμπελας».
http://www.youtube.com/watch?v=voT5W9Doa-s&NR=1
Keep Walking Roberto (με αφορμή αυτό γύρισε τη διαφήμιση με το ουίσκι)….:
Το κύπελλο κατά τη γνώμη μου έπρεπε να το πάρει η Βουλγαρία που έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Η Ιταλία και η Βραζιλία έπαιξαν σχεδόν κατενάτσιο ενώ στον ημιτελικό Βουλγαρίας – Ιταλίας ο διαιτητής αρνήθηκε καθαρό πεναλτι στους Βούλγαρους..

- Ο Μπεμπέτο καθιέρωσε τον πανηγυρισμό δικην μωρού στην αγκαλιά του..

- Η δολοφονία του Αντρές Εσκομπάρ της Κολομβίας από τα καρτέλ(;) λόγω απώλειας μεγάλων ποσών στο στοίχημα(;) από τον αποκλεισμό της Κολομβίας και την ήττα από την Αμερική με 2-1 λόγω αυτογκόλ του Εσκομπάρ..

- Εκλεκτό μέλος εκείνης της Κολομβίας ήταν και ο πολύς Αντόλφο Βαλέντσια που 4 χρόνια αργότερα μεταγράφηκε στον ΠΑΟΚ του Μπατατούδη και προεδρίας Βεζυρτζή. Σε κείνο το Μουντιάλ ο Βαλέντσια είχε πετύχει 2 γκολ εναντίον των ΗΠΑ και της επίσης πολύ καλής Ρουμανίας των Χάτζι και Λάκατους..

[PRAKTORINOS]

Aπο σενα Πρακτορινε περιμενω (σε πρωτη φαση ) να παρουσιασεις κανενα εισητηριο απο τον τελικο Μιλαν-Λιντς στο Καυτατζογλειο για το Κύπελλο Κυπελλούχων οπου ο Ελλην Διαιτητής Μιχας έσφαξε το καμάρι του Γιορκσάιρ...

ΑΠΕΘΕΩΘΗ Η "ΛΗΝΤΣ" ΑΠΟ 50,000 ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ
ενώ η "Μίλαν" με 1-0 κατέκτησε το κύπελλο.

Διεσύρθη και διεθνώς η ελληνική διαιτησία.

Αυτοί ήταν οι τίτλοι στο πρωτοσέλιδο της επόμενης μέρας τού τελικού τού Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1973, που ορίστηκε προς τιμήν μας να διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη - αρχική σκέψη η Τούμπα αλλά ελλείψει δημοσιογραφικών θέσεων επικράτησε το Καυτατζόγλειο.

Με αγανάκτηση 50.000 Έλληνες φίλαθλοι είδαν χθες βράδυ στο Καυτατζόγλειο Στάδιο Θεσσαλονίκης, να υφαρπάζει το ευρωπαϊκό τρόπαιο των κυπελλούχων η ιταλική "Μιλαν" από την αγγλική "Ληντς". Και την στιγμήν που ο διαιτητής σημείωσε την λήξιν της δραματικής αναμετρήσεως, το αγριεμένο πλήθος ξέσπασε σε ζητωκραυγές για τους ηττημένους. Ήταν η πιο σκληρή στιγμή ενός γεμάτου τραχύτητα και συγκλονιστικές φάσεις αγώνος.

(...) οι φίλαθλοι ένιωσαν βαθιά πληγωμένοι για το γεγονός ότι ένας Έλληνας υπήρξε η αιτία για τη νίκη του "κακού και άσχημου" επί του "καλού και ωραίου".
Για μια ακόμα φορά, ένας λαός - φιλάθλων στη συγκεκριμένη περίπτωση - ένιωσε να τον κλέβουν.

Ένα φάουλ που δε δόθηκε έξω από την περιοχή των Ιταλών, η γρήγορη αντεπίθεση τους και το φάουλ που δίνεται αμέσως μετά από τον Αθηναίο διαιτητή Μίχα έξω από την περιοχή των Άγγλων, έκριναν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τον τελικό.
Ο Κιερούτζι με απ' ευθείας εκτέλεση έγραψε το 1-0 (παρά την προσπάθεια τού keeper Χάρβει, που αποκρούοντας έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι και... τα δίχτυα), μόλις στο 5'.

Το κοινό στρέφεται με αποδοκιμασίες εναντίον τού άρχοντα της αναμέτρησης και τάσσεται υπέρ της Ληντς. Την ίδια στιγμή ξεσπά ανοιξιάτικη μπόρα με αστραπές και βροντές λες και η φύση αποδοκιμάζει όσα διαδραματίζονται.

Στο ημίωρο, νεες αποδοκιμασίες.
Ο Μίχας (που εκείνο τον καιρό, πετσόκοβε τον ΠΑΟΚ όπου μας πετύχαινε) αρνείται μέσα σε 3', δύο περιπτώσεις πέναλτυ υπέρ της Ληντς.

Επί 85', ένα ολόκληρο ποδοσφαιρικό παιχνίδι, η Ληντς κατείχε τη μπάλα, έκανε φάσεις, έχανε φάσεις και η Μίλαν κρατούσε αμυνόμενη το προβάδισμα.
Δυο φορές μόνο βγήκε στην κόντρα, στις αρχές τού β' ημιχρόνου, χάνοντας ευκαιρίες με τον Μπιγκόν (το καμηλό παλτό που πέρασε και από τον πάγκο τού γαύρου).

Στο 66' χέρι τού Σαμπατίνι μέσα στην περιοχή, ο Μίχας δείχνει το σημείο τού... κόρνερ.
Στο 72' ανατροπή τού Μπειτς από 2 Ιταλούς, ο Μίχας υποδεικνύει "παίζετε".

Η βροχή σταματά, το παιχνίδι πλησιάζει στο τέλος και δυο λεπτά πριν τη λήξη ο Ριβέρα κάνει ένα σκληρό φάουλ στο κέντρο τού γηπέδου. Ακολουθεί σύρραξη, ο τερματοφύλακας Χαρβει κλωτσάει τον Ιταλό και ο Μίχας υπό το βάρος των τύψεών του, αποβάλλει και τους δυο.

Ο αγών ήταν μονόπλευρος. Υπήρχαν Εγγλέζοι και Ιταλοί. Υπήρχαν επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι. Θα μπορούσαμε να γράφουμε σαν διακριθέντας όλους τους αμυνόμενους Ιταλούς και όλους τους επιτιθέμενους Αγγλους. Δεν υπήρχαν γραμμές. Ήταν μια καθολική υπεροχή. Ένα ισοπέδωμα.
Φυσικά ο περισσότερο διακριθείς ήταν ο Ελλην διαιτητής, από την ανάποδη.

Οι συνθέσεις:
ΜΙΛΑΝ: Βεκκι, Σαμπαντινι, Τζινιολι, Ανκουιλέτι, Τουρόνε, Ροζάτο (58'Γκολιν), Σολιανο, Μπενετι, Μπιγκον, Ριβερα, Κιερουτζι.
ΛΗΝΤΣ : Χαρβει, Ρίνεϊ, Τσερι, Μπεϊτς, Μεντλεϋ, Χαντερ, Λοριμερ, Τζορνταν, Τζοουνς, Γκρει, (53' ΜακΚουην), Γιορα.

Εισιτήρια: 34923
Οχι παραπάνω από 2000-3000 οι οπαδοί των δύο ομάδων που ταξίδεψαν στη Θεσσαλονίκη.

Μετά τον αγώνα, οι Άγγλοι αρνήθηκαν να παραβρεθούν στην δεξίωση-πρες κονφερενς που θα γινόταν.
Ο μεν Ιταλός προπονητής (Ρόκο) έκανε δηλώσεις "στο πόδι" , οι δε μπουφέδες έμειναν κυριολεκτικά ανέγγιχτοι.

Μεσα στο πανδαιμόνιο που επικράτησε μετά την λήξη του αγώνα, ο προπονητής μας Λες Σαννον, θεατής τού αγώνα, δήλωνε επιγραμματικά:
"Είναι ντροπή για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μετά από αυτό, κάποιος πρέπει να κάνει κάτι. Αν το κάνη, θα δικαιώσει όλους μας. Για μια στιγμή, μού ηρθε να πάρω το αεροπλάνο και να φύγω. Οι Εγγλέζοι έδωσαν τα πάντα. Εξάντλησαν κάθε τρόπο επιθέσεως. Είχαν δώσει προηγουμένως 65 αγώνες και έπαιξαν σαν έφηβοι. Οι επόπτες ήταν άξιοι".

Οι της Ληντς, κάτι πήγαν να ψιθυρίσουν για αδικία και επανάληψη τού αγώνα αλλά ήταν πολύ αργά για δάκρυα και ενστάσεις.
Πληροφοριακά, αφεντικό της ΟΥΕΦΑ ήταν ο πανίσχυρος και... Ιταλός, Αρτέμιο Φράνκι.

Ο Μίχας, απλά τιμωρήθηκε και εξαφανίστηκε.
Προσπάθησα να βρω τι απέγινε αλλά δεν τα κατάφερα.
Κορυφαίος διαιτητής εκείνα τα χρόνια και εξέχων επιστήμων στις χειρουργικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό, έπαιξε τέσσερις σερί τελικούς κυπέλλου Ελλάδας από το 1969 ως το '72.
Στους 3 από αυτούς αγωνιζόταν ο ΠΑΟΚ (κέρδισε μόνο τον τελευταίο).
Μάλιστα, το 1969 (βάσει κανονισμού) έκρινε τον κυπελλούχο (βάζελος εναντίον γαύρου) με... το στρίψιμο της δεκάρας.

Σύμπτωση: την επόμενη χρονιά (1973-74) ο ΠΑΟΚ αποκλείει Λεγκια Βαρσοβίας και Λυών. Κληρώνεται με την κάτοχο τού τίτλου Μίλαν και αποκλείεται (ήττα 3-0 στο Μιλάνο και 2-2 στην Τούμπα). Οι Ιταλοί ξαναφτάνουν στον τελικό και χάνουν τα σκήπτρα από τους ανατολικογερμανούς τού Μαγδεμβούργου (2-0).

[PRAKTORINOS]

...

[scouser4]

You will never walk alone

Πσστ λίγα για τη Λίβερπουλ ε ! 8)

Πες μου τώρα ότι είσαι και οπαδός της Τσέλσι να φρικάρω τελείως, ή της άλλης μικρής ομάδας απο το Μάντσεστερ ?

[Hideguti]

Διαφωτιστικοτατη η αναδρομη του Φραντς Φαν Ρόι στο Μουντιαλ του '94 των ΗΠΑ. Μας θυμισε ενδιαφεροντα πραγματα και κυριως την σπουδαια Βουλγαρια εκεινης της εποχης, στους μεγαλους της οποιας θα ηθελα να προσθεσω τον πλέι μέικερ Κρασιμιρ Μπαλακοφ.

Πολυ καλη ομαδα ειχε επισης τοτε και μια αλλη χωρα των Βαλκανιων, η Ρουμανια, με τον Χατζι, τον Ποπεσκου, τον Μπελοντεντιτσι, τον Ραντουτσόιου και τον (γνωστο μας) Ντουμιτρεσκου, αλλα αποκλειστηκε δυστυχως στα πεναλτυ στα προημιτελικα απο την Σουηδια του Κενεθ Αντερσον (επαιξε και αντιπαλος μας στα ματς μετην Μαλιν) και του Τόμας Μπρολίν.

Εκεινο το Μουντιαλ το θυμαμαι σαν μια σχετικη, αλλα παροδικη, ανακαμψη του Παγκοσμιου Ποδοσφαιρου, μετα το ελεεινο, τρισαθλιο και χειροτερο ολων των εποχων Μουντιαλ του '90 στην Ιταλια

Σαν καλυτερα παιχνιδια θα ξεχωρισω τα
(α) Ρουμανια-Αργεντινη 3-2 για τον Β' Γυρο, με τον Μαραντονα τιμωρημενο λογω της γνωστης υποθεσης, και τον Ντουμιτρεσκου να κανει παπαδες σκοραροντας δις.

(β) Βραζιλια-Ολλανδια 3-2 για τα προημιτελικα με την εκλπηκτικη νικητηρια γκολαρα του αριστερου μπακ Μπρανκο απο εκτελεση φαουλ. Εκεινη την περιοδο μαλιστα ετυχε να ειμαι διακοπες στην Μαλτα. Σαν φαν της Σελεσαο κατεβηκα με το κασκολακι μου το απογευμα στην ρεσεψιον να δω το ματσακιον και πετυχαινω καμια 30αρια ορανιε να ειναι ηδη εκει και να αλαλαζουν. Ευτυχως με αντιμετωπισαν με χιουμοριστικη διαθεση και μου επετρεψαν να πανηγυριζω και τα γκολ της ομαδας μου...

(γ) Το καλυτερο ομως παιχνιδι ηταν το Βουλγαρια-Γερμανια 2-1 για τα προημιτελικα. Σημειολογικα σφραγισε και το τελος μιας εποχης, καθως οι Γερμανοι μου ειχαν προσωπικα πρηξει τα ουμπαλα με τις ανατροπες σκορ που εκαναν συνεχεια και μαλιστα απεναντι σε ομαδες που συμπαθουσα με τρελα. Ε, λοιπον αυτη τη φορα οι ρολοι αντιστραφηκαν και με την γκολαρα-κεφαλια του καραφλα του Λετσκοφ ειπαν αντιο στην διοργανωση μετα απο 3 συνεχομενες παρουσιες σε τελικους ('82-'86-'90).

[Hideguti]

παιδιά ο praktorinos δεν υπάρχει...

δεν είναι πραγματικό πρόσωπο...

είναι δημιούργημα της φαντασίας μας και ουδεμία σχέση έχει με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις...

Φιλε interad αρχιζω και γω να πιστευω κατι παρομοιο. Μπορει να ειναι ηρωας κομικ με σαρκα και οστα. Κατι σαν ο Κορτο Μαλτεζε του ΠΑΟΚτσηδικου συμπαντος, ή ο El Eternauta, ο κοσμοναυτης του απειρου που δημιουργησε ο Αργεντινος Εκτορ Όστεχελντ. Περιπλανιεται σε ολα τα μηκη και πλατη του ΠΑΟΚτσηδικου (αλλα και του διεθνους) ποδοσφαιρικου χωροχρονου, μεταφεροντας με νοσταλγια το ιστορικο παρελθον στον παρον και μεταφραζοντας το σε προσμονη για το μελλον.
Με τον Πρακτορινο ο χρονος γινεται ενα συνεχές στο οποιο συμβατικες μοναδες μετρησης οπως ετος, δεκαετια κτλ χανουν την σημασια τους.Τα παντα ρει στο πρακτορινικο απειρο...

Και για να ελθω σε πιο down to earth ζητηματα, το υλικο που παρεθεσες για τον τελικο Μιλαν-Λιντς ηταν πραγματικα συγκλονιστικο. Ο διαιτητης Μιχας ηταν ενα απο τα φυντανια εκεινης της εποχης, οπου οι σφαγες διαπράττονταν χωρις αναισθητικο. Μεταξυ των συντροφων του σε αυτο το θεαρεστο (γαυραρεστο μαλλον πιο σωστα) εργο ηταν ο Φακης, ο Βαμβακοπουλος και αλλοι.

Σε οτι αφορα δε τις αναμετρησεις του ΠΑΟΚ με την Μιλαν την επομενη χρονια για τα προημιτελικα του Κυπελλου Κυπελλουχων, που σημειωτέον ειναι η μεγαλυτερη διακριση στην ευρωπαικη ιστορια του ΠΑΟΚ, εχω ακουσει πολλακις την “Αμαλια” να μιλαει για εναν Μαλτεζο διαιτητη στον πρωτο αγωνα στο Μεατσα που εληξε 3-0, και να διαρρηγνύει τα ιματια “της” οτι μας εσφαξε. Ισχυει??

[Tetradje]

Praktorine μηπως κρατησες το εισιτηριο (σε οποια μορφη ηταν) του αγωνα Σεφιλντ- Νοτς Καουντι το 1865?

Ουτε η ΕΡΤ τετοιο αρχειο!

[gash04]

Εύχομαι επίσης στην ομάδα εκείνης της Βουλγάρικης ομάδας να έχουν οικτρό θάνατο όλοι οι παίχτες για την τρομοκρατία που φάγαμε όλοι οι Έλληνες φοιτητές στην Σόφια απο τους Βούλγαρους.
Δεν είναι και λίγο πράγμα να σε πυροβολούν με Καλάσνικοφ.
Μπάσταρδοι!

[PRAKTORINOS]

παιδιά ο praktorinos δεν υπάρχει...
δεν είναι πραγματικό πρόσωπο...
είναι δημιούργημα της φαντασίας μας και ουδεμία σχέση έχει με πραγματικά πρόσωπα ή καταστάσεις...

Φιλε interad αρχιζω και γω να πιστευω κατι παρομοιο. Μπορει να ειναι ηρωας κομικ με σαρκα και οστα. Κατι σαν ο Κορτο Μαλτεζε του ΠΑΟΚτσηδικου συμπαντος, ή ο El Eternauta, ο κοσμοναυτης του απειρου που δημιουργησε ο Αργεντινος Εκτορ Όστεχελντ. Περιπλανιεται σε ολα τα μηκη και πλατη του ΠΑΟΚτσηδικου (αλλα και του διεθνους) ποδοσφαιρικου χωροχρονου, μεταφεροντας με νοσταλγια το ιστορικο παρελθον στον παρον και μεταφραζοντας το σε προσμονη για το μελλον.
Με τον Πρακτορινο ο χρονος γινεται ενα συνεχές στο οποιο συμβατικες μοναδες μετρησης οπως ετος, δεκαετια κτλ χανουν την σημασια τους.Τα παντα ρει στο πρακτορινικο απειρο...

Interad και Hide,
νιώθω περισσότερο κολακευμένος ακόμα και από τότε που ο Βίλλυ Σέβτσικ μού είχε δώσει φανέλλα βασικού, σε εκείνο το φιλικό εναντίον τού Θερμαϊκού, το 1952.
(Αστειεύομαι).
Ειλικρινά, μού δίνετε κίνητρο με τα λόγια σας.
Πάντως όσοι με γνωρίζουν, περισσότερο με τους βρωμόστομους και διεστραμένους ήρωες τού Edika με παρομοιάζουν.

Σε οτι αφορα δε τις αναμετρησεις του ΠΑΟΚ με την Μιλαν την επομενη χρονια για τα προημιτελικα του Κυπελλου Κυπελλουχων, που σημειωτέον ειναι η μεγαλυτερη διακριση στην ευρωπαικη ιστορια του ΠΑΟΚ, εχω ακουσει πολλακις την “Αμαλια” να μιλαει για εναν Μαλτεζο διαιτητη στον πρωτο αγωνα στο Μεατσα που εληξε 3-0, και να διαρρηγνύει τα ιματια “της” οτι μας εσφαξε. Ισχυει??

Ισχύει.

[gate4mitsos]

You will never walk alone

Πσστ λίγα για τη Λίβερπουλ ε ! 8)
Πες μου τώρα ότι είσαι και οπαδός της Τσέλσι να φρικάρω τελείως, ή της άλλης μικρής ομάδας απο το Μάντσεστερ ?

Μικρη ομαδα η united???Mιλαει ο ατιτλος??? 8)

[Thanos4]

χειροτεροι απο τον βαζελο καταντησαν.....

[interad]

praktorine είπες σου δίνουμε κίνητρο έ;;;

ε, με όλο το θάρρος θα σου προτείνω κάτι (θα μπορούσα και μέσω πμ, αλλά δημόσια είναι αλλιώς)

η δουλειά μου (όπως έχω γράψει και σε άλλο thread) είναι η κατασκευή ιστοσελίδων...

αναλαμβάνω να στήσω σε site την ιστορία του ΠΑΟΚ, μέσα από δικές σου περιγραφές (χωρίς διαφημίσεις κλπ ΦΥΣΙΚΑ)...

πως το έχω φανταστεί;;;

ανά χρονιά να κάνεις ένα ρεζουμέ της εικόνας - πορείας - κατάστασης της ομάδας, με ειδική μνεία σε όσα ματς της χρονιάς θες και μπορείς

πέρνω το θάρρος και στο ζητάω γιατί αφενός οι εμπειρίες και οι παραστάσεις σου είναι τόοοοσες πολλές και αφετέρου τα διηγήσε / γράφεις πολύ ωραία...

απ'ότι καταλαβαίνουν όλοι, η δικιά σου δουλειά είναι περισσότερη και μάλλον ποιο δύσκολη...

φυσικά αυτό το υλικό (ή mini site αν θες) θα μπορούσε να είναι ένα πολύ ωραίο ένθετο στο paokmania ή και σε άλλα οπαδικά site...

Τίτλος: "Η ιστορία του ΠΑΟΚ με τα μάτια ενός οπαδού"

(υ.γ. ελπίζω να μη σε φέρνω σε δύσκολη θέση - ΠΑΟΚ ΕΙΣΑΙ!!!)

[PRAKTORINOS]

(Καλύτερα, να έστελνες pm).

Φίλε interad, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια αλλά δηλώνω αναρμόδιος.

Δημοσιογραφώ (με την κυριολεκτική έννοια τού όρου) μέσα από το βήμα που μου παρέχεται εδώ μέσα, με τα δικά μου ταπεινά μέσα, πηγές και ρυθμούς αλλά δεν είμαι επαγγελματίας.

Για να το πω και λίγο πιο άγαρμπα, τυγχάνω επαγγελματίας αλλά όχι δημοσιογράφος, δραστηριοποιούμαι σε εντελώς άλλους χώρους και είναι αυτή η αγάπη μου για το σύλλογο που με φέρνει κάποια στιγμή να γράφω και να μοιράζομαι μαζί σας και κάτι παραπάνω.

Διαπιστώνω οτι κάποιοι (λίγοι, δυστυχώς) ενδιαφέρονται για όσα έχουν προηγηθεί στα 83 προηγούμενα χρόνια και δεν αναλώνονται αποκλειστικά σε θέματα ξερής επικαιρότητας για αυτό και συνεχίζω.

Αλλά, να καταγράψω την ιστορία τού ΠΑΟΚ (έστω και μέσα από το πρίσμα ενός οπαδού) αυτό δεν είναι απλά βουνό, είναι μια ευθύνη που αδυνατώ να διεκπεραιώσω.

[teacher]

O τελικός του Καυταντζογλείου ήταν η αιτία να γίνω Leeds United. Και παραμενω έκτοτε οπαδός της, παρά την κακή διαδρομή ων τελευταίων ετών...

[PRAKTORINOS]

Praktorine μηπως κρατησες το εισιτηριο (σε οποια μορφη ηταν) του αγωνα Σεφιλντ- Νοτς Καουντι το 1865?

Αναφέρεσαι στη Sheffield United ή την Sheffield Wednesday ;