πραγματικα ανελπιστα ψηλα με την ομαδα να δειχνει χαρακτηρα και να αντεχει ακομα και με απουσιες(βιεϊρινια, μουσλι, παμπλοι). μεχρι σημερα πιστευα οτι επρπε να τα δωσει ολα και να διεκδηκισει το πρωταθλημα μεχρι τελους με τον γκεϋ. μετα το πεναλτι στον ντουντου σκεφτομαι γιατι ρε γαμωτο να σκοτωθεις να παρεις κατι που ξες πως θα το χασεις, οχι γιατι εισαι χειροτερος αλλα γιατι αυτος ειναι ο "νομος", και με τον κινδυνο να τα φτυσεις στα πλεί οφ. καλυτερα λοιπον να κρατηθεις οσο πιο ψηλα μπορεις και να τα δωσεις ολα στα πλεϊ οφ. ενα αλλο θεμα που θα θελα να θιξω ειναι αυτο που ειδα στις σερρες. τι ειδα; μια ομαδα των σερρων που εχει σκυλιασει για να σε νικησει την στιγμη που σε ολο το υπολοιπο πρωταθλημα δεν εχει κανει ματς της προκοπης. δεν ειπαμε να κατσει να χασει αλλα τουλαχιστον να παιζει ετσι και στα ματς με ποκ, οχι οποτε παιζεις με τον ΠΑΟΚ να θυμασαι οτι εισαι ομαδα, και να το κανεις και εσκεμενα για να του κοψεις βαθμους γιατι ειναι διαταγη του θειου. ειναι ομαδες που με τον γκεϋ του ανοιγουν τα ποδια(πχ. σερρες, γρια, τριπολη, ξανθη, κ.α.) και με ΠΑΟΚ τρεχουν σαν μαυροι σε ολο το ματς μπας και του κοψουν βαθμους. αυτο ρε π@#στη μου ειναι το παραπονο μου και δεν μπορω να το ανεχθω.
υ.γ. παρακαλω τον θοδωρη να μην ξαναδωσει δανεικο στους κομπλεξικους ουτε για αστειο. η αχαριστια πληρωνεται.
Αποτίμηση πρώτου γύρου
-
Isaak the Greek
- Δημοσιεύσεις: 1224
- Εγγραφή: Πέμ 07 Αύγ 2008, 09:54
- Τοποθεσία: Melbourne Australia
Ευχαριστημενος μεχρι τωρα , γιατι κι εγω οπως κι εσεις , δεν περιμενα να ειμαστε 2οι με το τελος του πρωτου γυρου.
Πρωταθλημα φυσικα δεν παιρνουμε ουτε γι αστειο , για ολους τους παραπανω λογους που αναφερατε....
Αυτο που θελω να δω στον δευτερο γυρο , ειναι η σταθεροτητα που εχουμε ως τωρα (με εξαιρεση το ματς με τον πανσεραικο)
Και κατι αλλο....Αυτα τα πλει οφ ειναι η μεγαλυτερη πουστια που θα μπορουσε να σκαρφιστει η σουπερ κλικα(ή οποιος αλλος το σκεφτηκε)...Δηλ. τωρα οι ΠΟΚ θα πηγαινουν χαλαρα ολη τη χρονια χωρις απωλειες και με ενα καλο λαδωμα θα παιρνουν τα παιχνιδια των πλει οφ και κατσε εσυ μ@λ@κ@ ΠΑΟΚ εξω κι ας εκανες εκπληκτικη πορεια με τοσες απουσιες στο πρωταθλημα.....Μακαρι να βγω ψευτης , αλλα κατι τετοιο βλεπω να γινεται.
Πρωταθλημα φυσικα δεν παιρνουμε ουτε γι αστειο , για ολους τους παραπανω λογους που αναφερατε....
Αυτο που θελω να δω στον δευτερο γυρο , ειναι η σταθεροτητα που εχουμε ως τωρα (με εξαιρεση το ματς με τον πανσεραικο)
Και κατι αλλο....Αυτα τα πλει οφ ειναι η μεγαλυτερη πουστια που θα μπορουσε να σκαρφιστει η σουπερ κλικα(ή οποιος αλλος το σκεφτηκε)...Δηλ. τωρα οι ΠΟΚ θα πηγαινουν χαλαρα ολη τη χρονια χωρις απωλειες και με ενα καλο λαδωμα θα παιρνουν τα παιχνιδια των πλει οφ και κατσε εσυ μ@λ@κ@ ΠΑΟΚ εξω κι ας εκανες εκπληκτικη πορεια με τοσες απουσιες στο πρωταθλημα.....Μακαρι να βγω ψευτης , αλλα κατι τετοιο βλεπω να γινεται.
-
enaenaenamail.
- Δημοσιεύσεις: 101
- Εγγραφή: Παρ 01 Αύγ 2008, 11:50
- Τοποθεσία: ΘυÏα 4
Πιστεύω πως μπορουμε να επαναλάβουμε εξισου την ιδια συγκομιδή !
7 εντος εδρας έχουμε επί 3=21 βαθμους
8 εκτος έδρας από 1 βαθμο πες (στην χειρότερη περίπτωση )σε καθε ματς=8 βαθμους
Οπότε η σουμα βγαζει 29 πονταλάκια.
Και επειδή όπως όλα δειχνουν θα είμαστε μεσα στα play offs, δεν θα παρουσιαζόμαστε αδιάφοροι τις τελευταίες αγωνιστικές.
Μην ξεχνάτε τσακάλια επισης πως ο gay και οι λαγοί έχουν υποχρεώσεις σε ευρωπαικές διοργανώσεις.
Τα λαγουδια παιζουν στις 25 φεβρουαρίου και 10 Μαρτίου με την Βιγιαρεάλ και οι φουστηδες οι gay 18 φεβρουαρίου και 26 Φεβρουαρίου!
7 εντος εδρας έχουμε επί 3=21 βαθμους
8 εκτος έδρας από 1 βαθμο πες (στην χειρότερη περίπτωση )σε καθε ματς=8 βαθμους
Οπότε η σουμα βγαζει 29 πονταλάκια.
Και επειδή όπως όλα δειχνουν θα είμαστε μεσα στα play offs, δεν θα παρουσιαζόμαστε αδιάφοροι τις τελευταίες αγωνιστικές.
Μην ξεχνάτε τσακάλια επισης πως ο gay και οι λαγοί έχουν υποχρεώσεις σε ευρωπαικές διοργανώσεις.
Τα λαγουδια παιζουν στις 25 φεβρουαρίου και 10 Μαρτίου με την Βιγιαρεάλ και οι φουστηδες οι gay 18 φεβρουαρίου και 26 Φεβρουαρίου!
-
Alexakisg4
- Δημοσιεύσεις: 169
- Εγγραφή: Σάβ 08 Νοέμ 2008, 03:07
- Τοποθεσία: salonika-martiou
-
Alexakisg4
- Δημοσιεύσεις: 169
- Εγγραφή: Σάβ 08 Νοέμ 2008, 03:07
- Τοποθεσία: salonika-martiou
Η αποτίμηση του πρώτου γύρου από κάποιους άλλους..
http://www.contra.gr/Soccer/Hellas/Supe ... 25127.html
http://www.contra.gr/Soccer/Hellas/Supe ... 25127.html
-
nyxteridas
- Δημοσιεύσεις: 866
- Εγγραφή: Παρ 11 Απρ 2008, 15:13
Μιας και δεν έχουμε να δούμε μπάλα έκανε μία μικρομέαγλη αγωνιστική ανασκόπηση των όσων είδαμε από την ομάδα μας στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος
Ελάχιστοί, για να μην πω κανένας, θα περίμενε το τέλος του πρώτου γύρου να βρίσκει τον ΠΑΟΚ στην δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μία θέση στην οποία ο Δικέφαλος βρίσκεται σταθερά από το ξεκίνημα(έκανε και για μερικά φεγγάρια πρώτος), δείγμα ίσως της σοβαρότητας και των βημάτων προόδου που έκανε η ομάδα φέτος, αφού αν μη τι άλλο παρουσιάζει σταθερότητα σε αγωνιστική εικόνα και αποτελέσματα. Ο ΠΑΟΚ, έχει μόλις μία ήττα κι αυτή από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Τι σημαίνει όμως αυτή η δεύτερη θέση σε μία επιμέρους ανάγνωση. Καταρχήν η συχνή αναφορά του «επιτέυγματος» αυτού όπως τείνει να παρουσιάζεται και να ερμηνεύεται, θυμίζει κατά πολύ την εμμονή, σε όρους όπως συμβασυλεύουσα συμπρωτεύουσα, λέξεις που απλά εφευρεθήκαν για να κολακέψουν τον υποδεέστερο, τον παραμελημένο, τον θιγμένο. Στην περίπτωση βέβαια του ελληνικού πρωταθλήματος, ο δεύτερος της βαθμολογίας είναι κάτι σαν πρωταθλητής, από την στιγμή που κερδίζει το εισιτήριο στο Champions League. Για να το σφραγίσει όμως θα πρέπει να εξέλθει και του ελέγχου των play-offs, όπου σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά η δεύτερη θέση δίνει μικρό πλεονέκτημα, όπου και πάλι ο περσινός δεύτερος δεν κατάφερε να κρατήσει τα προνόμια που αποκόμισε από την κανονική περίοδο.
ΒΡΕ ΛΕΣ?
Ο στόχος που τέθηκε στην αρχή της χρονιάς ήταν η έξοδος στο κύπελο Ουέφα, όπου πριν από μερικά χρόνια φάνταζε το λιγότερο δεδομένο για την ομάδα του ΠΑΟΚ. Το οικονομικό και διοικητικό τέλμα στο οποίο είχε περιέλθει το σωματείο , μετέτρεψε το δεδομένο αυτό, σε διεκδίκηση και στόχο. Το να επιστρέψει ο ΠΑΟΚ από το παρατεταμένο ΣΟΚ σε μια φυσιολογική ζωή και ροή πραγμάτων, φάνταζε από την αρχή δύσκολο, με τις μνήμες και τις απογοητεύσεις από την περσινή τραγική σεζόν νωπές. Δειλά δειλά όμως ο ΠΑΟΚ και επιδεικνύοντας δείγματα σοβαρότητας στον αγωνιστικό χώρο κι ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο και σε συνάρτηση την αγωνιστική σύγχυση των αντιπάλων του κατάφερε να εδραιωθεί κι αγωνιστικά και συνηδεισιακά στην κορυφή της βαθμολογίας και πλέον τα πάντα να αποτελούν διεκδικήσιμη ύλη για την ομάδα.
Αυτή η αναπάντεχη για τους περισσότερους και ευχάριστη για όλους τους οπαδούς έκπληξη σταδιακά γέμισε με αισιοδοξία τους πάντες, η οποία σε μερικές φορές άρχισε να εκτοξεύεται δεξιά κι αριστερά, με τις προσδοκίες αρκετών να φτάνουν μέχρι και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Καλή η αισιοδοξία αλλά πρέπει πρώτα να μετράς τις δυνάμεις και να εκτιμάς τα αποτελέσματα. Και μια μικρή ματιά στις 15 αγωνιστικές του πρώτου γύρου φανερώνουν κάποια πραγματάκια που μπορούν να μετριάσουν την υπέρμετρη αισιοδοξία . Ο ΠΑΟΚ λοιπόν δεν μπόρεσε να κερδίσει κανέναν από τους τρεις του τέως ΠΟΚ, έχοντας μάλιστα τα δύο παιχνίδια στην έδρα του. Οι τρεις εκτός έδρας νίκες του είναι απέναντι σε δύο ομάδες που βρίσκονται στην τριάδα του υποβιβασμού και μία στο μέσον. Από τις εφτά πρώτες ομάδες του βαθμολογικού πίνακα ο ΠΑΟΚ θα υποδεχθεί μόνο τον προτωπόρο Ολυμπιακό. Παρουσιάζει μία κακή επιθετική συγκομιδή της τάξης των 17 τερμάτων.
Στα θετικά τώρα. Έχει μόλις μία ήττα. Έχει την δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Είναι αήττητος εντός.
ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ…
Αυτά τα λίγα με μία μικρή ανάγνωση των αριθμών. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι αυτό που όλοι είδαμε , είναι μία ομάδα που και δύσκολα δέχεται γκολ αλλά και δύσκολα βάζει. Η προσέγγισή της στο παιχνίδι είναι αμυντικογενής, ξεκινάει από το να μην χάσει και βλέπουμε, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον προπονητή της, του οποίου ανάλογα ήταν και τα δείγματα στους προηγούμενους συλλόγους όπου είχε εργαστεί. Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα μεμπτό, αφού στον ΠΑΟΚ κανείς δεν είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να βλέπει την μεγάλη μπάλα, αλλά ούτε στην παρούσα φάση υπάρχουν οι παίκτες που θα παίξουν το φαντεζί ποδόσφαιρο συνδυασμένο με το θετικό αποτέλεσμα. Θα έλεγα ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα βρίσκει την απόλυτη αποτύπωση στην περίπτωση του δικεφάλου
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ
Δείγμα της άνωθεν νοοτροπίας είναι και το σταθερό σύστημα με το οποίο παρατάσσεται η ομάδα σε κάθε παιχνίδι ανεξαρτήτου ίσως λογικής και σκοπιμότητας. Είτε λοιπόν ο ΠΑΟΚ αγωνίζεται με τον πρώτο είτε με τον τελευταίο το 4-2-3-1 δεν δείχνει να αλλάζει με ελάχιστες ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις που εξαρτώνται από τους παίκτες που έχει σε κάθε παιχνίδι στην διάθεσή του ο Σάντος. Ένας επιθετικός ως αιχμή ουσιαστικά, Μουσλίμοβιτς και πιο πρόσφατα ο Αναστασάκος κι από εκεί και πέρα ανάλογα τις περιστάσεις, μπορεί να υπάρξει μία πλαισίωση κι από τον Μπακαγιόκο. Άπαντες παλεύουν με τα θηρία και νομίζω ότι εκτελεστικά με βάση τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται τα πάνε πολύ καλά, αφού ο ΠΑΟΚ δεν είναι από τις ομάδες που δημιουργούν ευκαιρίες. Στα άκρα ο ΠΑΟΚ ευτύχησε στην αρχή να έχει δύο ποδοσφαιριστές που μπορούσαν να παίξουν και τις δύο πλευρές εξίσου καλά, ωστόσο ο τραυματισμός του Βιερίνία, ανέτρεψε αυτό το δεδομένο, με τους Λάκη και Κωνσταντινίδη να μην μπορούν να αναπληρώσουν επάξια το κενό του μικρού. Όχι πως ο Πορτογάλος είχε παίξει την μεγάλη μπάλα, ωστόσο παιχνίδι με το παιχνίδι έδειχνε σημάδια βελτίωσης κι είχε ένα στοιχείο που δεν το συναντάμε εύκολα, αυτό του να πατάει περιοχή. Πράγμα που ούτε οι δύο προαναφερόμενοι κάνουν, αλλά ούτε και ο Κονσεισάο. Στο κέντρο ο Βερόν αποδεικνύεται «λίρα 100», με δεδομένες τις οικονομικές απολαβές του, αλλά και την σταθερότητα στην απόδοση του, καθώς καλείτε να αναπληρώσει και το κενό, του παίκτη που μέχρι τώρα έχει απογοητεύσει περισσότερο από όλους του Ίβιτς. Ο Σέρβος αποτελώντας συνδετικό κρίκο μεσαίας γραμμής κι επιθετικής, δεν δείχνει μέχρι στιγμής ικανός να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο, καθώς ούτε σε δημιουργικό ούτε σε εκτελεστικό επίπεδο έχει παρουσιάσει κάτι άξιο αναφοράς, ενώ σε αρκετές των περιπτώσεων δείχνει να αποτελεί ανασταλτικός παράγοντας ως προς την εξέλιξη του παιχνιδιού. Κεφάλαιο για το κέντρο αποτελεί και ο Παμπλο Γκαρσία, όποτε όμως παίζει, αφού στα μίσα παιχνίδια της ομάδας ήταν απόντας είτε λόγω τιμωρίας είτε λόγω τραυματισμού. Δεν έχει βρει 100% τον εαυτό του, ωστόσο και μόνο το μυαλό του είναι ικανό για να καλύψει τις αδυναμίες του. Αν περιορίσει και τα νεύρα του… Συνήθης αντικαταστάτης του Ουρουγαουανού ο Μπαλάφας, που ακόμη δείχνει σαν χαμένος και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του φετινού ΠΑΟΚ και να σηκώσει το βάρος της φανέλας. Στον αμυντικό τομέα ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στον Σναόυτσερ που για μένα πραγματικά αποτελεί την έκπληξη της χρονιάς. Έχοντας αξιοζήλευτη σταθερότητα σε όλα τα παιχνίδια, και με συμμετοχή σε όλες τις αναμετρήσεις του ΠΑΟΚ(δεν θυμάμαι καν να έχει αντικατασταθεί). Θα έλεγα ότι παίζει ακριβώς αυτό που μπορεί. Στα αριστερά η παρουσία του Δαρλα, αποτελεί μία αξιόπιστη λύση, αλλά δυστυχώς την μοναδική καθώς ο ΠΑΟΚ στερείτε γενικότερα επιλογών στα μπακ. Ο Κοντρέρας είναι ο κεντρικός αμυντικός που είχαμε να δούμε πολλά χρόνια στην Τούμπα, αν και μετά τον τραυματισμό του φαίνεται να μην έχει και τα καλύτερα πατήματα και στο παιχνίδι του συμπαρασέρνει και τους παρτενέρ του Μαλεζά και Μάρκος Αντόνιο που κατά κάποιο τρόπο μοιράζονται την θέση. Ο δεύτερος βλέπουμε να προτιμάται στα τελευταία παιχνίδια από τον Σάντος, λόγω των πολύ καλών τοποθετήσεων που έχει στις στημένες φάσεις, οι οποίες με δεδομένη την ισχνή επιθετική παρουσία του ΠΑΟΚ, αποτελούν μία από τις κύριες απειλές του δικεφάλου στις αντίπαλες εστίες. Ωστώσω στα χαμηλά δείχνει να μην το ελέγχει απόλυτα. Από την άλλη ο Μαλεζάς μπορεί να κερδίσει τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη, καθώς ανήκει σε μία φουρνιά παικτών που ήρθε με μεγάλες προσδοκίες, ποιος δεν θυμάται τους χαρακτηρισμούς «τα τρομερά μωρά του Κωστίκου» ή «Nuevelle Vague» κι άλλα χαριτωμένα, οι οποίους και διαψεύσθηκαν πανηγυρικά. Φυσικά ο νεαρός θέλει πολύ δουλειά ακόμη, όμως δείχνει να το έχει αντιληφθεί αυτό και κινείται ως προς αυτήν την κατεύθυνση. Αθανασιάδης, Γεωργιάδης, Ηλιάδης, Αραμπατζής, Μπιζέρα κλείνουν τον κύκλο των εναλλακτικών λύσεων, που μάλλον περισσότερο πονοκέφαλο φέρνουν στον Σάντος όταν εξαναγκάζεται από τις συνθήκες να τους χρησιμοποιήσει, αν και ο πρώτος χάρισε ένα τριποντάκι στην ομάδα και μπαίνει σχεδόν πάντα στο τέλος κάθε αναμέτρησης. Last but not least που λένε και στο χωριό μου ο Χαλκιάς, ο οποίος παίζει χωρίς αντίπαλο όσων αφορά την θέση του στην ενδεκάδα κι αυτό μπορεί να επιφέρει έναν εφησυχασμό, από την έλλειψη ανταγωνισμού. Χωρίς να έχει κάνει την μεγάλη κοτσάνα, αφού είναι επιρρεπής σε αυτές, θα έλεγα ότι δεν έχει δώσει κανέναν βαθμό μέχρι τώρα στον ΠΑΟΚ όπως είχε πράξει πολάκις στην προηγούμενη του ομάδα. Ταυτόχρονα και οι εναλλακτικές που έχουμε στην συγκεκριμένη θέση μας κάνουν να παρακαλάμε Χριστό Βούδα και Αλλάχ πριν από κάθε ματς μην και τυχών πάθει κάτι
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Διανύει τα μισά της δεύτερης σεζόν στον ΠΑΟΚ, αλλά από πολύ νωρίς βρέθηκε στο στόχαστρο μερίδας οπαδών . Πέρυσι δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τους ποδοσφαιριστές της ομάδας σαρδέλες(όχι και πολύ άδικα), ενώ φέτος έχει περισσότερες εναλλακτικές και προοπτικές στα χέρια του. Ωστόσο, παρότι η ομάδα βρίσκεται στην δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα, υπάρχει δυσαρέσκεια ως προς τον τρόπο με τον οποίον αγωνίζεται η ομάδα, την διστακτικότητα που παρουσιάζει ο ίδιος στην τακτική και την σχετική ατολμία του μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Ο ΚΟΣΜΟΣ
Σίγουρα δεν παίζει μπάλα, αλλά και μόνο το ρεκόρ για τα χρονικά του συλλόγου των 19.000 και βάλε διαρκείας αποτελεί μία ξεχωριστή ώθηση για τους παίκτες της ομάδας, καθώς στο γήπεδο πάγια υπάρχει αυτός ο αριθμός των φιλάθλων. Παρότι σε μερικές των περιπτώσεων υπήρξαν μερικές παρεκτροπές, η ομάδα δεν πλήρωσε την συμπεριφορά κάποιων κι έτσι ο ΠΑΟΚ δεν γνώρισε καμία ιδιαίτερη τιμωρία πέρα από χρηματικά πρόστιμα. Η παρουσία του κόσμου του ΠΑΟΚ σημαντική και στα εκτός καθώς όπου του επιτράπηκε ή και όχι (εκτός από το Καραϊσκάκη) έδωσε το παρών δείγμα της δίψας των φίλων του.
Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Κάθε φέτος και χειρότερα, αφού για ακόμη μια σαιζόν αποτελεί το μόνιμό σημείο συζήτησης όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ αλλά και για τις περισσότερες ομάδες του πρωταθλήματος. Σε μία ζυγαριά σφυριγμάτων θα έλεγα ότι ο ΠΑΟΚ έχει πάρει λιγότερα από αυτά που του αναλογούν, αν και υπήρξαν παιχνίδια που ευνοήθηκε αλλά σε γενικές γραμμές μπορεί να εκφράζει παράπονα. Βέβαια η διαιτησία ανέκαθεν αποτελούσε ένα πολύ ωραίο άλλοθι, γι αυτό και φαίνεται να μην υπάρχει καμία εμμονή τουλάχιστον από την πλευρά της διοίκησης πάνω σε αυτό το θέμα.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ
Βάση προγράμματος δυσκολότερος του πρώτου, αλλά το κατά πόσον ένα πρόγραμμα είναι εύκολο ή δύσκολο το διαμορφώνει από μόνη της μία ομάδα κι όχι η κλήρωση. Ο ΠΑΟΚ καλείται να αντιμετωπίσει τους λεγόμενους μεγάλου(πλην του Ολυμπιακού) και όλους τους μικρομεσαίους(πλην του Ηρακλή) εκτός κι αυτό αποτελεί έναν γρίφο για το κατά πόσο η ομάδα μπορεί να έχει ανάλογα αποτελέσματα με αυτά του πρώτου γύρου. Και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και playoffs, όπου οι διαφορές θα είναι πολύ μικρές κι ουσιαστικά το όλο ζήτημα θα κριθεί σε μία επιπλέον νίκη. Άρα και να μην την κάνει τη νίκη (λέμε τώρα) με τον Παναθηναϊκό τώρα ας την κάνει τον Μάιο κι άσε τους πολυμετοχικούς να ψάχνονται
ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Το να κυνηγάμε τον Ολυμπιακό ή να το λέμε τουλάχιστον περισσότερο λειτουργεί ως δικό μας τονωτικό παρά ως πραγματικότητα για πολλούς και διάφορους λόγους(τον έναν τον είδαμε και πρόσφατα με τον Θρασύβουλο). Ο πραγματικός αντίπαλος είναι ο Παναθηναϊκός, ο οποίος όσο βρίσκεται και μέσα στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι σίγουρο ότι θα έχει στραβοπατήματα, αν και με τα διαμορφωθέντα δεδομένα, ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που έχει την τύχη στα χέρια του, εφόσον προηγείται στην βαθμολογία. Πάντως θεωρείται δεδομένο ότι οι «πράσινοι» θα ανεβάσουν στροφές εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων, όσο περνάει καιρός και δεν ξέρω το κατά πόσο αυτό θα έχει επίπτωση στην ομάδα μας. Η ΑΕΚ, με Μπάγεβιτς ψάχνει να βρει τον εαυτό της και σίγουρα δεν θα έχει την εικόνα του πρώτου γύρου, αλλά ο ΠΑΟΚ οφείλει και με βάση την βαθμολογική διαφορά αλλά και το δικό του πρόσωπο να την αφήσει πίσω. Για τους υπόλοιπους δεν τίθεται ζήτημα ενασχόλησης και κατασπατάλησης φαιάς ουσίας…
Ελάχιστοί, για να μην πω κανένας, θα περίμενε το τέλος του πρώτου γύρου να βρίσκει τον ΠΑΟΚ στην δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Μία θέση στην οποία ο Δικέφαλος βρίσκεται σταθερά από το ξεκίνημα(έκανε και για μερικά φεγγάρια πρώτος), δείγμα ίσως της σοβαρότητας και των βημάτων προόδου που έκανε η ομάδα φέτος, αφού αν μη τι άλλο παρουσιάζει σταθερότητα σε αγωνιστική εικόνα και αποτελέσματα. Ο ΠΑΟΚ, έχει μόλις μία ήττα κι αυτή από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Τι σημαίνει όμως αυτή η δεύτερη θέση σε μία επιμέρους ανάγνωση. Καταρχήν η συχνή αναφορά του «επιτέυγματος» αυτού όπως τείνει να παρουσιάζεται και να ερμηνεύεται, θυμίζει κατά πολύ την εμμονή, σε όρους όπως συμβασυλεύουσα συμπρωτεύουσα, λέξεις που απλά εφευρεθήκαν για να κολακέψουν τον υποδεέστερο, τον παραμελημένο, τον θιγμένο. Στην περίπτωση βέβαια του ελληνικού πρωταθλήματος, ο δεύτερος της βαθμολογίας είναι κάτι σαν πρωταθλητής, από την στιγμή που κερδίζει το εισιτήριο στο Champions League. Για να το σφραγίσει όμως θα πρέπει να εξέλθει και του ελέγχου των play-offs, όπου σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά η δεύτερη θέση δίνει μικρό πλεονέκτημα, όπου και πάλι ο περσινός δεύτερος δεν κατάφερε να κρατήσει τα προνόμια που αποκόμισε από την κανονική περίοδο.
ΒΡΕ ΛΕΣ?
Ο στόχος που τέθηκε στην αρχή της χρονιάς ήταν η έξοδος στο κύπελο Ουέφα, όπου πριν από μερικά χρόνια φάνταζε το λιγότερο δεδομένο για την ομάδα του ΠΑΟΚ. Το οικονομικό και διοικητικό τέλμα στο οποίο είχε περιέλθει το σωματείο , μετέτρεψε το δεδομένο αυτό, σε διεκδίκηση και στόχο. Το να επιστρέψει ο ΠΑΟΚ από το παρατεταμένο ΣΟΚ σε μια φυσιολογική ζωή και ροή πραγμάτων, φάνταζε από την αρχή δύσκολο, με τις μνήμες και τις απογοητεύσεις από την περσινή τραγική σεζόν νωπές. Δειλά δειλά όμως ο ΠΑΟΚ και επιδεικνύοντας δείγματα σοβαρότητας στον αγωνιστικό χώρο κι ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο και σε συνάρτηση την αγωνιστική σύγχυση των αντιπάλων του κατάφερε να εδραιωθεί κι αγωνιστικά και συνηδεισιακά στην κορυφή της βαθμολογίας και πλέον τα πάντα να αποτελούν διεκδικήσιμη ύλη για την ομάδα.
Αυτή η αναπάντεχη για τους περισσότερους και ευχάριστη για όλους τους οπαδούς έκπληξη σταδιακά γέμισε με αισιοδοξία τους πάντες, η οποία σε μερικές φορές άρχισε να εκτοξεύεται δεξιά κι αριστερά, με τις προσδοκίες αρκετών να φτάνουν μέχρι και την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Καλή η αισιοδοξία αλλά πρέπει πρώτα να μετράς τις δυνάμεις και να εκτιμάς τα αποτελέσματα. Και μια μικρή ματιά στις 15 αγωνιστικές του πρώτου γύρου φανερώνουν κάποια πραγματάκια που μπορούν να μετριάσουν την υπέρμετρη αισιοδοξία . Ο ΠΑΟΚ λοιπόν δεν μπόρεσε να κερδίσει κανέναν από τους τρεις του τέως ΠΟΚ, έχοντας μάλιστα τα δύο παιχνίδια στην έδρα του. Οι τρεις εκτός έδρας νίκες του είναι απέναντι σε δύο ομάδες που βρίσκονται στην τριάδα του υποβιβασμού και μία στο μέσον. Από τις εφτά πρώτες ομάδες του βαθμολογικού πίνακα ο ΠΑΟΚ θα υποδεχθεί μόνο τον προτωπόρο Ολυμπιακό. Παρουσιάζει μία κακή επιθετική συγκομιδή της τάξης των 17 τερμάτων.
Στα θετικά τώρα. Έχει μόλις μία ήττα. Έχει την δεύτερη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Είναι αήττητος εντός.
ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ…
Αυτά τα λίγα με μία μικρή ανάγνωση των αριθμών. Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι αυτό που όλοι είδαμε , είναι μία ομάδα που και δύσκολα δέχεται γκολ αλλά και δύσκολα βάζει. Η προσέγγισή της στο παιχνίδι είναι αμυντικογενής, ξεκινάει από το να μην χάσει και βλέπουμε, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον προπονητή της, του οποίου ανάλογα ήταν και τα δείγματα στους προηγούμενους συλλόγους όπου είχε εργαστεί. Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα μεμπτό, αφού στον ΠΑΟΚ κανείς δεν είχε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να βλέπει την μεγάλη μπάλα, αλλά ούτε στην παρούσα φάση υπάρχουν οι παίκτες που θα παίξουν το φαντεζί ποδόσφαιρο συνδυασμένο με το θετικό αποτέλεσμα. Θα έλεγα ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα βρίσκει την απόλυτη αποτύπωση στην περίπτωση του δικεφάλου
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ
Δείγμα της άνωθεν νοοτροπίας είναι και το σταθερό σύστημα με το οποίο παρατάσσεται η ομάδα σε κάθε παιχνίδι ανεξαρτήτου ίσως λογικής και σκοπιμότητας. Είτε λοιπόν ο ΠΑΟΚ αγωνίζεται με τον πρώτο είτε με τον τελευταίο το 4-2-3-1 δεν δείχνει να αλλάζει με ελάχιστες ανεπαίσθητες διαφοροποιήσεις που εξαρτώνται από τους παίκτες που έχει σε κάθε παιχνίδι στην διάθεσή του ο Σάντος. Ένας επιθετικός ως αιχμή ουσιαστικά, Μουσλίμοβιτς και πιο πρόσφατα ο Αναστασάκος κι από εκεί και πέρα ανάλογα τις περιστάσεις, μπορεί να υπάρξει μία πλαισίωση κι από τον Μπακαγιόκο. Άπαντες παλεύουν με τα θηρία και νομίζω ότι εκτελεστικά με βάση τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται τα πάνε πολύ καλά, αφού ο ΠΑΟΚ δεν είναι από τις ομάδες που δημιουργούν ευκαιρίες. Στα άκρα ο ΠΑΟΚ ευτύχησε στην αρχή να έχει δύο ποδοσφαιριστές που μπορούσαν να παίξουν και τις δύο πλευρές εξίσου καλά, ωστόσο ο τραυματισμός του Βιερίνία, ανέτρεψε αυτό το δεδομένο, με τους Λάκη και Κωνσταντινίδη να μην μπορούν να αναπληρώσουν επάξια το κενό του μικρού. Όχι πως ο Πορτογάλος είχε παίξει την μεγάλη μπάλα, ωστόσο παιχνίδι με το παιχνίδι έδειχνε σημάδια βελτίωσης κι είχε ένα στοιχείο που δεν το συναντάμε εύκολα, αυτό του να πατάει περιοχή. Πράγμα που ούτε οι δύο προαναφερόμενοι κάνουν, αλλά ούτε και ο Κονσεισάο. Στο κέντρο ο Βερόν αποδεικνύεται «λίρα 100», με δεδομένες τις οικονομικές απολαβές του, αλλά και την σταθερότητα στην απόδοση του, καθώς καλείτε να αναπληρώσει και το κενό, του παίκτη που μέχρι τώρα έχει απογοητεύσει περισσότερο από όλους του Ίβιτς. Ο Σέρβος αποτελώντας συνδετικό κρίκο μεσαίας γραμμής κι επιθετικής, δεν δείχνει μέχρι στιγμής ικανός να ανταποκριθεί σε αυτόν τον ρόλο, καθώς ούτε σε δημιουργικό ούτε σε εκτελεστικό επίπεδο έχει παρουσιάσει κάτι άξιο αναφοράς, ενώ σε αρκετές των περιπτώσεων δείχνει να αποτελεί ανασταλτικός παράγοντας ως προς την εξέλιξη του παιχνιδιού. Κεφάλαιο για το κέντρο αποτελεί και ο Παμπλο Γκαρσία, όποτε όμως παίζει, αφού στα μίσα παιχνίδια της ομάδας ήταν απόντας είτε λόγω τιμωρίας είτε λόγω τραυματισμού. Δεν έχει βρει 100% τον εαυτό του, ωστόσο και μόνο το μυαλό του είναι ικανό για να καλύψει τις αδυναμίες του. Αν περιορίσει και τα νεύρα του… Συνήθης αντικαταστάτης του Ουρουγαουανού ο Μπαλάφας, που ακόμη δείχνει σαν χαμένος και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του φετινού ΠΑΟΚ και να σηκώσει το βάρος της φανέλας. Στον αμυντικό τομέα ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στον Σναόυτσερ που για μένα πραγματικά αποτελεί την έκπληξη της χρονιάς. Έχοντας αξιοζήλευτη σταθερότητα σε όλα τα παιχνίδια, και με συμμετοχή σε όλες τις αναμετρήσεις του ΠΑΟΚ(δεν θυμάμαι καν να έχει αντικατασταθεί). Θα έλεγα ότι παίζει ακριβώς αυτό που μπορεί. Στα αριστερά η παρουσία του Δαρλα, αποτελεί μία αξιόπιστη λύση, αλλά δυστυχώς την μοναδική καθώς ο ΠΑΟΚ στερείτε γενικότερα επιλογών στα μπακ. Ο Κοντρέρας είναι ο κεντρικός αμυντικός που είχαμε να δούμε πολλά χρόνια στην Τούμπα, αν και μετά τον τραυματισμό του φαίνεται να μην έχει και τα καλύτερα πατήματα και στο παιχνίδι του συμπαρασέρνει και τους παρτενέρ του Μαλεζά και Μάρκος Αντόνιο που κατά κάποιο τρόπο μοιράζονται την θέση. Ο δεύτερος βλέπουμε να προτιμάται στα τελευταία παιχνίδια από τον Σάντος, λόγω των πολύ καλών τοποθετήσεων που έχει στις στημένες φάσεις, οι οποίες με δεδομένη την ισχνή επιθετική παρουσία του ΠΑΟΚ, αποτελούν μία από τις κύριες απειλές του δικεφάλου στις αντίπαλες εστίες. Ωστώσω στα χαμηλά δείχνει να μην το ελέγχει απόλυτα. Από την άλλη ο Μαλεζάς μπορεί να κερδίσει τον τίτλο του πιο βελτιωμένου παίκτη, καθώς ανήκει σε μία φουρνιά παικτών που ήρθε με μεγάλες προσδοκίες, ποιος δεν θυμάται τους χαρακτηρισμούς «τα τρομερά μωρά του Κωστίκου» ή «Nuevelle Vague» κι άλλα χαριτωμένα, οι οποίους και διαψεύσθηκαν πανηγυρικά. Φυσικά ο νεαρός θέλει πολύ δουλειά ακόμη, όμως δείχνει να το έχει αντιληφθεί αυτό και κινείται ως προς αυτήν την κατεύθυνση. Αθανασιάδης, Γεωργιάδης, Ηλιάδης, Αραμπατζής, Μπιζέρα κλείνουν τον κύκλο των εναλλακτικών λύσεων, που μάλλον περισσότερο πονοκέφαλο φέρνουν στον Σάντος όταν εξαναγκάζεται από τις συνθήκες να τους χρησιμοποιήσει, αν και ο πρώτος χάρισε ένα τριποντάκι στην ομάδα και μπαίνει σχεδόν πάντα στο τέλος κάθε αναμέτρησης. Last but not least που λένε και στο χωριό μου ο Χαλκιάς, ο οποίος παίζει χωρίς αντίπαλο όσων αφορά την θέση του στην ενδεκάδα κι αυτό μπορεί να επιφέρει έναν εφησυχασμό, από την έλλειψη ανταγωνισμού. Χωρίς να έχει κάνει την μεγάλη κοτσάνα, αφού είναι επιρρεπής σε αυτές, θα έλεγα ότι δεν έχει δώσει κανέναν βαθμό μέχρι τώρα στον ΠΑΟΚ όπως είχε πράξει πολάκις στην προηγούμενη του ομάδα. Ταυτόχρονα και οι εναλλακτικές που έχουμε στην συγκεκριμένη θέση μας κάνουν να παρακαλάμε Χριστό Βούδα και Αλλάχ πριν από κάθε ματς μην και τυχών πάθει κάτι
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
Διανύει τα μισά της δεύτερης σεζόν στον ΠΑΟΚ, αλλά από πολύ νωρίς βρέθηκε στο στόχαστρο μερίδας οπαδών . Πέρυσι δεν δίστασε να χαρακτηρίσει τους ποδοσφαιριστές της ομάδας σαρδέλες(όχι και πολύ άδικα), ενώ φέτος έχει περισσότερες εναλλακτικές και προοπτικές στα χέρια του. Ωστόσο, παρότι η ομάδα βρίσκεται στην δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα, υπάρχει δυσαρέσκεια ως προς τον τρόπο με τον οποίον αγωνίζεται η ομάδα, την διστακτικότητα που παρουσιάζει ο ίδιος στην τακτική και την σχετική ατολμία του μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Ο ΚΟΣΜΟΣ
Σίγουρα δεν παίζει μπάλα, αλλά και μόνο το ρεκόρ για τα χρονικά του συλλόγου των 19.000 και βάλε διαρκείας αποτελεί μία ξεχωριστή ώθηση για τους παίκτες της ομάδας, καθώς στο γήπεδο πάγια υπάρχει αυτός ο αριθμός των φιλάθλων. Παρότι σε μερικές των περιπτώσεων υπήρξαν μερικές παρεκτροπές, η ομάδα δεν πλήρωσε την συμπεριφορά κάποιων κι έτσι ο ΠΑΟΚ δεν γνώρισε καμία ιδιαίτερη τιμωρία πέρα από χρηματικά πρόστιμα. Η παρουσία του κόσμου του ΠΑΟΚ σημαντική και στα εκτός καθώς όπου του επιτράπηκε ή και όχι (εκτός από το Καραϊσκάκη) έδωσε το παρών δείγμα της δίψας των φίλων του.
Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Κάθε φέτος και χειρότερα, αφού για ακόμη μια σαιζόν αποτελεί το μόνιμό σημείο συζήτησης όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ αλλά και για τις περισσότερες ομάδες του πρωταθλήματος. Σε μία ζυγαριά σφυριγμάτων θα έλεγα ότι ο ΠΑΟΚ έχει πάρει λιγότερα από αυτά που του αναλογούν, αν και υπήρξαν παιχνίδια που ευνοήθηκε αλλά σε γενικές γραμμές μπορεί να εκφράζει παράπονα. Βέβαια η διαιτησία ανέκαθεν αποτελούσε ένα πολύ ωραίο άλλοθι, γι αυτό και φαίνεται να μην υπάρχει καμία εμμονή τουλάχιστον από την πλευρά της διοίκησης πάνω σε αυτό το θέμα.
Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΥΡΟΣ
Βάση προγράμματος δυσκολότερος του πρώτου, αλλά το κατά πόσον ένα πρόγραμμα είναι εύκολο ή δύσκολο το διαμορφώνει από μόνη της μία ομάδα κι όχι η κλήρωση. Ο ΠΑΟΚ καλείται να αντιμετωπίσει τους λεγόμενους μεγάλου(πλην του Ολυμπιακού) και όλους τους μικρομεσαίους(πλην του Ηρακλή) εκτός κι αυτό αποτελεί έναν γρίφο για το κατά πόσο η ομάδα μπορεί να έχει ανάλογα αποτελέσματα με αυτά του πρώτου γύρου. Και να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και playoffs, όπου οι διαφορές θα είναι πολύ μικρές κι ουσιαστικά το όλο ζήτημα θα κριθεί σε μία επιπλέον νίκη. Άρα και να μην την κάνει τη νίκη (λέμε τώρα) με τον Παναθηναϊκό τώρα ας την κάνει τον Μάιο κι άσε τους πολυμετοχικούς να ψάχνονται
ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Το να κυνηγάμε τον Ολυμπιακό ή να το λέμε τουλάχιστον περισσότερο λειτουργεί ως δικό μας τονωτικό παρά ως πραγματικότητα για πολλούς και διάφορους λόγους(τον έναν τον είδαμε και πρόσφατα με τον Θρασύβουλο). Ο πραγματικός αντίπαλος είναι ο Παναθηναϊκός, ο οποίος όσο βρίσκεται και μέσα στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι σίγουρο ότι θα έχει στραβοπατήματα, αν και με τα διαμορφωθέντα δεδομένα, ο ΠΑΟΚ είναι αυτός που έχει την τύχη στα χέρια του, εφόσον προηγείται στην βαθμολογία. Πάντως θεωρείται δεδομένο ότι οι «πράσινοι» θα ανεβάσουν στροφές εντός κι εκτός αγωνιστικών χώρων, όσο περνάει καιρός και δεν ξέρω το κατά πόσο αυτό θα έχει επίπτωση στην ομάδα μας. Η ΑΕΚ, με Μπάγεβιτς ψάχνει να βρει τον εαυτό της και σίγουρα δεν θα έχει την εικόνα του πρώτου γύρου, αλλά ο ΠΑΟΚ οφείλει και με βάση την βαθμολογική διαφορά αλλά και το δικό του πρόσωπο να την αφήσει πίσω. Για τους υπόλοιπους δεν τίθεται ζήτημα ενασχόλησης και κατασπατάλησης φαιάς ουσίας…
Aνελπιστα καλη πορεια στον Α' γυρο....Οι περισσοτεροι μπορει να ειμασταν αισιοδοξοι για την πορεια της ομαδας μας αλλα να ειμαστε δευτεροι και με καλυτερη αντιμετωπιση απο τα κορακια ακομα και πρωτοι,λιγοι το περιμεναν...Για καποιους που μας εχουν πρηξει τα συκωτια οτι ο ΠΑΟΚ δεν εκμεταλλευτηκε το οτι ΠΑΟ και ΑΕΚ σερνονται,θα τους απαντησω οτι αυτες οι 2 ομαδες σερνονται εδω και πολλα χρονια αλλα στο τελος του πρωταθληματος ηταν καμια 20αρια βαθμους απο πανω μας....Ο ΠΑΟΚ εχει πλεον ενα δυνατο και ποιοτικο συνολο που σου δινει την εντυπωση οτι θα χτυπαει καθε χρονο το πρωταθλημα στα γηπεδα και οχι στα λογια.....Τον επομενο Αυγουστο ο στοχος θα ειναι το πρωταθλημα....Ρεαλιστικα ομως και οχι π@π@ριες των ανακολουθων παραγοντων του που μας παραμυθιαζαν με τα ΠΑΟΚ εισαι και τα περι βαριας φανελας....
Θα σου πω που παιζει ο Σορλιν με τον εξης τροπο...
Αν αυτη ειναι η εντεκαδα μας...
---------------μουσλιμοβιτς-------------
Βιερινια----------Ιβιτς---------κονσεισαο
------------Βερον----μπαλαφας
---
Δαρλας------Παμπλο--μαλεζας---μιροσλαβ---
-------------------χαλκιας---------------
τοτε ο Σορλιν παιζει στη θεση του ιβιτς του βερον του μπαλαφα και του βιειρινια...
Αν αυτη ειναι η εντεκαδα μας...
---------------μουσλιμοβιτς-------------
Βιερινια----------Ιβιτς---------κονσεισαο
------------Βερον----μπαλαφας
---Δαρλας------Παμπλο--μαλεζας---μιροσλαβ---
-------------------χαλκιας---------------
τοτε ο Σορλιν παιζει στη θεση του ιβιτς του βερον του μπαλαφα και του βιειρινια...