Gyula Lóránt

[Aureliano Buendia]

Δεν δίνεις οδηγίες στη γειτονιά των αγγέλων ούτε οργώνεις τη μεσαία γραμμή του παραδείσου και άλλα παρεμφερή και γλυκανάλατα κλισέ του γραπτού (επικήδειου) λόγου.
(Επέλεξες και) Πέθανες στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη ώρα και με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να κερδίσεις την αθανασία στις καρδιές μας.

Από τις πλέον συναρπαστικές και συγκινητικές ιστορίες που συνοδεύουν τη μαγεία του να είσαι ΠΑΟΚ.
Ο παππούς μου μου τη διηγούταν όταν ήμουν πιτσιρικάς, αλλά ήμουν καχύποπτο τσογλανάκι και αμφισβητούσα ότι τα πράγματα είχαν όντως διαδραματιστεί έτσι.
Όταν διάβασα την πλήρη ιστορία, ανατρίχιασα και ζήτησα και μία νοερή συγγνώμη από τον εκλιπόντα παππού, στον οποίο χρωστάω την ασπρόμαυρη μύηση.

Το φανταστικό κείμενο του Olivares που κοσμεί τη σημερινή κεντρική, μαζί και με τις συμπληρωματικές παρατηρήσεις των PRAKTORINOS, Teacher και Dimitrisss, θα έπρεπε να διδάσκονται υποχρεωτικά σε κάθε ΠΑΟΚι και να υπάρχουν γραπτές και προφορικές εξετάσεις κάθε χρόνο στο τέλος Μαϊου.

[trel@menos]

θα μεινει σαν μυθος ιδιαιτερα για μας τους μικροτερους που εχουμε ακουσει μονο ιστοριες για αυτον και εκεινη τη μεγαλη ομαδα. ριπ.

[Clough]

τεραστιος..

[eorptol]

εμεινε στην ιστορια η σφαλιαρα που εριξε στον νικολα οταν πηγε να τον κραξει σε μια προπονηση ....κοιτουσε εκπληκτος ο λοραντ εναν τυπο να ορυεται μπροστα και του ριχνει μια ζαλιστηκε ο νικολας .....

φημες λενε οτι του ελεγε "που ειναι μετοχες ε ? στην ιντερκομ ειναι " .......

[sakisxxx]

[Clough]

Φοβερο ειναι το σκηνικο που ο Λοραντ εκοψε τις ταπες απο τα παπουτσια του Γουναρη οταν τον ειδε στην προπονηση να τρεχει με τις φτερνες. Απιστευτο...

[guardian4]

Ενα μεγαλο ρισπεκτ στον τεραστιο αυτο ΠΑΟΚτση.
Από τις πλέον συναρπαστικές και συγκινητικές ιστορίες που συνοδεύουν τη μαγεία του να είσαι ΠΑΟΚ
Αφησες την ψηχη σου στο γηπεδο Λοραντ.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Παω να σ αναψω ενα κερι σημερα.

Δεν δίνεις οδηγίες στη γειτονιά των αγγέλων ούτε οργώνεις τη μεσαία γραμμή του παραδείσου και άλλα παρεμφερή και γλυκανάλατα κλισέ του γραπτού (επικήδειου) λόγου.
(Επέλεξες και) Πέθανες στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη ώρα και με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να κερδίσεις την αθανασία στις καρδιές μας.

Από τις πλέον συναρπαστικές και συγκινητικές ιστορίες που συνοδεύουν τη μαγεία του να είσαι ΠΑΟΚ.
Ο παππούς μου μου τη διηγούταν όταν ήμουν πιτσιρικάς, αλλά ήμουν καχύποπτο τσογλανάκι και αμφισβητούσα ότι τα πράγματα είχαν όντως διαδραματιστεί έτσι.
Όταν διάβασα την πλήρη ιστορία, ανατρίχιασα και ζήτησα και μία νοερή συγγνώμη από τον εκλιπόντα παππού, στον οποίο χρωστάω την ασπρόμαυρη μύηση.

Το φανταστικό κείμενο του Olivares που κοσμεί τη σημερινή κεντρική, μαζί και με τις συμπληρωματικές παρατηρήσεις των PRAKTORINOS, Teacher και Dimitrisss, θα έπρεπε να διδάσκονται υποχρεωτικά σε κάθε ΠΑΟΚι και να υπάρχουν γραπτές και προφορικές εξετάσεις κάθε χρόνο στο τέλος Μαϊου.

Κριμα που η μνημη του πεφτει τελη μαίου και δεν γινονται γωνες προς τιμην του. Ή εστω ενος λεπτου σιγη.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟ

[guardian4]

Ο λοραντ παρα το οτι "εφυγε" στο 15ο λεπτο, νικησε.
Νικησε το παιγχνιδι, νικησε μια θεση για παντα στις καρδιες μας,
νικησε μια τιμημενη θεση στο ΠΑΝΘΕΟΝ των ΑΘΑΝΑΤΩΝ αυτου του ενδοξου συλλογου.

Κατι τετοιοι ανθρωποι σε κατι τετοιες μερες σε κανουν να βουρκωνεις.

ΛΟΡΑΝΤ ΖΕΙΣ , ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΟΚΤΣΗΣ

[eorptol]

Μεγάλος Λοραντ ειμουνα στο ματς ακριβως απέναντι κερδίσαμε αλλα μάθαμε στο τέλος τα άσχημα νεα :(

[KOSTAS54]

Υπόψη κι αυτόν τον κράζανε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Aureliano Buendia]

Ενα μεγαλο ρισπεκτ στον τεραστιο αυτο ΠΑΟΚτση.
Από τις πλέον συναρπαστικές και συγκινητικές ιστορίες που συνοδεύουν τη μαγεία του να είσαι ΠΑΟΚ
Αφησες την ψηχη σου στο γηπεδο Λοραντ.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Παω να σ αναψω ενα κερι σημερα.

Δεν δίνεις οδηγίες στη γειτονιά των αγγέλων ούτε οργώνεις τη μεσαία γραμμή του παραδείσου και άλλα παρεμφερή και γλυκανάλατα κλισέ του γραπτού (επικήδειου) λόγου.
(Επέλεξες και) Πέθανες στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη ώρα και με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να κερδίσεις την αθανασία στις καρδιές μας.

Από τις πλέον συναρπαστικές και συγκινητικές ιστορίες που συνοδεύουν τη μαγεία του να είσαι ΠΑΟΚ.
Ο παππούς μου μου τη διηγούταν όταν ήμουν πιτσιρικάς, αλλά ήμουν καχύποπτο τσογλανάκι και αμφισβητούσα ότι τα πράγματα είχαν όντως διαδραματιστεί έτσι.
Όταν διάβασα την πλήρη ιστορία, ανατρίχιασα και ζήτησα και μία νοερή συγγνώμη από τον εκλιπόντα παππού, στον οποίο χρωστάω την ασπρόμαυρη μύηση.

Το φανταστικό κείμενο του Olivares που κοσμεί τη σημερινή κεντρική, μαζί και με τις συμπληρωματικές παρατηρήσεις των PRAKTORINOS, Teacher και Dimitrisss, θα έπρεπε να διδάσκονται υποχρεωτικά σε κάθε ΠΑΟΚι και να υπάρχουν γραπτές και προφορικές εξετάσεις κάθε χρόνο στο τέλος Μαϊου.

Κριμα που η μνημη του πεφτει τελη μαίου και δεν γινονται γωνες προς τιμην του. Ή εστω ενος λεπτου σιγη.
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΥΤΟ

Πήγα καρφωτός σήμερα στο τόπικ του Γκιούλα και με μία ελαφρά αγωνία
περί του αν έγραψε κάποιος έστω μια όμορφη αράδα για πάρτη του σήμερα.
Μπράβο ρε guardian, Γκιούλα ΠΑΟΚτσάκι δεν σε ξεχνώ ακόμη κι αν δεν σε είδα ποτε
Γεννήθηκα 2 χρόνια αφότου πέθανες αλλά είσαι για μένα μία ζωντανή ασπρόμαυρη ανάμνηση.

[Μαυρο Χιονι]

Ίσως ο πρώτος προπονητής που δούλεψε εντελώς επαγγελματικά την ομάδα με αποτέλεσμα μετά από ενα χρόνο να έρθει το πρωτάθλημα στη Θεσσαλονίκη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει, ούτως η άλλως έχει κερδίσει μια θέση στο πάνθεον των μεγάλων ΠΑΟΚτσήδων

[nikolasf]

Χάραξες τα εφηβικά μου χρόνια και μου δίδαξες τί σημαίνει να επιμένεις μέχρι τέλους... Να μην εγκαταλείπεις RIP!!!

[Rexaris]

Επέτειος η 31 Μαΐου του θανάτου του από έμφραγμα εν ώρα υπηρεσίας σε αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού το 1981.

Περασαν 44 χρόνια, δεν σε ξεχάσαμε, σ’ευχαριστούμε για όσα έκανες για εμάς και καλό Παράδεισο.

[Γερασίμου]

Αθάνατος στην μνήμη μας. Σημάδεψε τον ΠΑΟΚ των νεανικών μου χρόνων, ο προπονητής που μας έφερε το πρώτο μας πρωτάθλημα, πραγματικό πρωτάθλημα Α΄Εθνικής Κατηγορίας όπως τα έγραφαν τότε οι εφημερίδες μετρώντας τα από το 1959-60 και όχι τουρνουά τεσσάρων ως οκτώ το πολύ ομάδων.
Ο πρώτος προπονητής που θεωρούσε απαραίτητο το να έχει μια ομάδα πολύ καλή φυσική κατάσταση, πρωτόγνωρο για Ελλάδα. Θυμάμαι τους παίκτες μας, οι οποίοι μετά τις προπονήσεις της καλοκαιρινής προετοιμασίας παραπονούνταν ότι μετά από κάθε προπόνηση αισθάνονταν τόσο βαριά τα πόδια τους, που δεν μπορούσαν να φτάσουν στα αποδυτήρια!