gash04 έγραψε:«Πέφτουν συνέχεια µέσα στην περιοχή. ∆ύο φορές ο Καστίγιο, τέσσερις ο Κωνσταντίνου, τέσσερις ο Οκκάς. Οι κοκότες». Κι όµως.
∆εν θα το ακούσετε αυτό από έναν... χουλιγκάνο αντίπαλο οπαδό του Ολυµπιακού.
Ούτε στις εξέδρες κάποιου γηπέδου. Αλλά στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», από τη Μυρτώ Αλικάκη, στην παράσταση «Ταξιδεύοντας µε τον ΠΑΟΚ, µια ιστορία τουΣταθµού Λαρίσης ».Τοέργοείναι του Σταύρου Τσιώλη, η σκηνοθεσία ανήκει στον Κωστή Καπελώνη και οι παραστάσεις αρχίζουν στις4 Φεβρουαρίου. «Το ποδόσφαιροείναι η 8η τέχνη. Είµαι κατάπληκτος µε αυτόπου συµβαίνει µετην µπάλα. Μπορείναµοιάζει υπερβολή η κουβένταµου αυτή, αλλά το λέω µε όλη µου την ψυχή», αναφέρει οσυγγραφέας, ο οποίος δηλώνει λάτρης του αθλήµατος και φίλος της ΑΕΚ. Γεννηµένος στην Τρίπολη, έµαθε από µικρός να ζει µε µια πάνινηµπάλα. «Σε θερµοκρασίες γύρωστο µηδέν µαζευόµασταν και παίζαµε µπάλα. Αυτό µας έσωνε. Και αυτά θυµάµαι καιεκτιµώ τους ποδοσφαιριστές», λέει ο κ. Τσιώλης.
Οµως ποδόσφαιρο χωρίς θεατές δεν νοείται. «∆εν το κρύβω», συνεχίζει,«αγαπώτην ΑΕΚ. Και κάθε φορά που αγωνίζεται στο ΟΑΚΑ,δεν χάνω παιχνίδι της. Οταν βρεθώ ανάµεσα σεόλον αυτόν τονκόσµο, τους κοιτάζω και αναρωτιέµαι τιείναι αυτόστο οποίο ελπίζουν. Κι όµως. Οταν ζούµε σε µια κοινωνία που φέρεται µε τόση σκληρότητα στους ανθρώπους, εκεί, στηνεξέδρα, έχεις το δικαίωµα στην ελπίδα. Μπορείς να πιστεύεις ότι θα καταρρίψεις τους ισχυρούς. Αυτή είναι η δύναµη του ποδοσφαίρου. Και αυτά που λέω δεν ισχύουν µόνο για τους οπαδούς της δικήςµου οµάδας, αλλά και για αυτούς όλων των άλλων οµάδων».
Για τον Σταύρο Τσιώλη το ποδόσφαιρο είναι τέχνη ποιότητας. «Κοιτάξτε την Μπαρτσελόνα», επισηµαίνει για να τεκµηριώσει την άποψή τουκαι πηγαίνει ένα βήµα ακόµη παρακάτω: «Και αν κάποιοι πιστέψουν πως αυτά είναι υπερβολές, θέλω να τους ρωτήσω πόσοι θα πήγαιναν ναδουν µια κορυφαία θεατρική παράσταση, για παράδειγµα την “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, σε ένα ανοικτόθέατροκαι να στέκονται επί δύο ώρες µέσα στη βροχή και το κρύο. Οι οπαδοί των οµάδων το κάνουν. Αυτή η λαχτάρα τους, η προσµονή τους να δουν την οµάδα τους να ανεβαίνει ψηλότερα είναι κάτι συγκλονιστικό».
Αυτή η αγάπη των οπαδών του ΠΑΟΚ αποτελείκαι τοπερίγραµµα µέσα στο οποίο κινείται η παράσταση στο Θέατρο Τέχνης.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΓΗΠΕ∆ΟΥ
«Το ποδόσφαιρο στο συγκεκριµένο έργο είναι ένα πλαίσιο που δηµιουργεί ατµόσφαιρα», µας εξήγησε στηδιάρκεια πρόβαςο Κωστής Καπελώνης. «∆εν καθορίζει τα πράγµατα, αφού αυτά τα κορίτσια και η σχέση τους και το τι τουςσυµβαίνει,ακόµη και ο κύριος που έρχεται, µιλάνε για τις προσωπικές τους ιστορίες. Και χωρίς το ποδόσφαιρο, πάλι θα υπήρχαν αυτές οι ανθρώπινες ιστορίες».
Οµως υπάρχει και ένα «αλλά». Που το βάζει η Ειρήνη Στρατηγοπούλου: «Αλλά η ατµόσφαιρα θα ήταν διαφορετική. Πολύ διαφορετική. Οντως».
Το ποδόσφαιρο λοιπόν πάει θέατρο. Μέχρι τώρα το ποδόσφαιρο έχει γίνει µυθιστόρηµα, πετυχηµένες ταινίες για τις κινηµατογραφικές αίθουσες.
Αλλά στο θέατρο… Ο Σταύρος Τσιώλης το τόλµησε.
Μέσααπό ανθρώπινες ιστορίε ςστις οποίες καταγράφο- νται µεδηκτικό τρόπο οι ανησυχίες και τα αδιέξοδα των νέων αλλά και τα κοινωνικά προβλήµατα.
Βλέπω στισ κοπέλέσ πως το όνειρό τους είναι η ένταξη στην οµάδα. Αυτό βλέπουν σαν έσχατο καταφύγιο. Ούτε ο έρωτας ούτε τίποτ’ άλλο τις καλύπτει», αναφέρειο Αργύρης Μπακιρτζής. Φίλος του ΠΑΟΚ ο ίδιος, προερχόµενος από οικογένεια Ηρακλειδέωνκαι µε θείο ποδοσφαιριστή στη ∆όξα ∆ράµας, ο κ. Μπακιρτζής θεωρεί πως οι νέοι µπαίνουν κάτω από οπαδικέςσηµαίεςγιατί «µέσα εκεί αισθάνονται ότι ανήκουν κάπου.Για να αντέξουν τη µοναξιά. Ή επειδή η οµάδα τούς προσφέρει καταφύγιο».
Και η Μυρτώ Αλικάκη συµφωνεί: «Το να βρίσκεσαι µέσα σε ένα σύνολο καταπολεµά τη µοναξιά. Την ψυχολογική και ιδεολογική µοναξιά».
«Ο χασάπης ο Ανατολάκης» µονολογεί η Κωνσταντίνα, ηΙωάννα τραγουδάει τον ύµνο του Ολυµπιακού παραφρασµένο, ενώ από το ραδιόφωνοακούγεται η περιγραφήτου αγώνα στον Πειραιά.
«Το πέναλτι είναι θέµα λίγων λεπτών», αναφέρει ο Μπακιρτζής. Πόσο εύκολο είναι αλήθεια να υποδύεσαι τον ρόλο τουοπαδού µιας οµάδας; Και τι πρέπει να κάνεις για να τον υποστηρίξεις στο σανίδι; Απορία… «Προέρχοµαι από οικογένεια που της άρεσε το ποδόσφαιρο, έχω εµπειρίες από το γήπεδο, έχω πάει αρκετές φορές. Εποµένως δεν µου είναι άγνωστη η εµπειρία του γηπέδου, η ατµόσφαιρα που επικρατεί στις εξέδρες», λέει η Μυρτώ Αλικάκη.
Στην ακριβώς αντίθετη πλευρά του λόφου βρίσκεται η Ειρήνη Στρατηγοπούλου: «∆εν έχω καµιά σχέση µε το ποδόσφαιρο.
Μου φαίνεταιπαράξενο που φοράω το κασκόλ επάνω µου.
Αλλά η χαρά αυτής της δουλειάς είναι πως µέσα από τους ρόλους παίρνουµε ένα σωρό πράγµατα που είναι άγνωστα σε εµάς». «∆ηλαδή δεν θα πήγαινες στο γήπεδο;», τη ρωτάµε.
«Στο γήπεδο –απαντά – θα ένιωθαφόβο.Βλέπωπολύ άγριο το όλο σκηνικό. Φαντάζοµαι ότι θα έχει και κάτι άλλο, πιο οµαδικό, αλλάαυτό που µου βγάζει στη δεδοµένη στιγµή είναι αγριότητα».
Στο έργο ηΙωάννα εµφανίζεται λάτρις ενόςειδώλου της ποπ µουσικής. Και αυτός είναι ο λόγος γιατον οποίο βρέθηκε στον Σταθµό Λαρίσης. Ο κόσµος άραγε έχει ανάγκη από είδωλα; Τι πιστεύει ο Κωστής Καπελώνης;
«Πάντα οι νέοι έχουν την ανάγκη απόκάποιο είδωλο. Και τους καλλιεργούµε το να θέλουν είδωλα.
Η ίδια η οικογένεια φτιάχνει είδωλα, τον πατέρα και τη µάνα. Μετά ο άνθρωπος βγαίνει πιο έξω και πρέπει να βρει ένα υποκατάστατο που είναι άλλοτε ποδοσφαιριστής άλλοτε καλλιτέχνης άλλοτε ο βασιλιάς».
δυναμη ζωησ
Τι θα εισπράξει ο θεατής, όταν πέσει η αυλαία στην παράσταση του ΘεάτρουΤέχνης;
Η ΜυρτώΑλικάκηβάζει τον επίλογο:«Το ποδοσφαιρικό στοιχείο στο έργο είναι έντονο. Είναι το περιβάλλονµέσα στο οποίο βλέπουµε να κινούνται αυτές οι δύο ηρωίδες. Το έργο όµως είναι µια πολύ τρυφερή ιστορία. Γλυκιά. Ανθρώπων που έχουν πονέσει µε κάποιο τρόποκαι όλοιτους ψάχνουν να βρουν τη δύναµη εκείνη που χρειάζονται για να συνεχίζουν να ζουν».
O δικός µας επίλογος; Η ατάκα του Αργύρη Μπακιρτζή, που ακούγεται στο έργο: «Στο ελληνικό ποδόσφαιρο, οιεξελίξεις είναι πάντα προβλέψιµες». Τόσο κοινότοπο, αλλά και τόσο αληθινό.
Οι ΠΑΟΚτσήδες περιµένουν
οι συντέλέστέσ της παράστασης προτίθενται µετά την Αθήνα να «ανέβουν» στη Θεσσαλονίκη. Αλλωστε ο κόσµος του ΠΑΟΚ περιµένει µε αδηµονία να δειτην παράσταση και όπως λέγεται, ήδη αρκετοί φίλοι του ∆ικεφάλου του Βορρά έχουν «κλείσει» να έρθουν στην Αθήνα. Μάλιστα έχουν ήδη έρθει σε συνεννόηση µε τη διοίκηση του ΠΑΟΚ και τον Θοδωρή Ζαγοράκη.
Τα σκηνικά της παράστασης έχει επιµεληθεί ο Νίκος Αλεξίου, τα κοστούµια η Κατερίνα Σωτηρίου και τον φωτισµό ο ίδιος οσκηνοθέτης. Στη διανοµή µετέχουν επίσης η Λουκία Πιστιόλα (κ. Ευγενία) και ο ΠάριςΘωµόπουλος, τόσο στον ρόλο του στρατιώτη όσο και του λαχειοπώλη. Στην περιγραφή του αγώνα ακούγεται η φωνή του Νίκου Χανιωτάκη.
Οπαδική εκδροµή σε πολλά γήπεδα
Η κωνσταντινα (Μυρτώ Αλικάκη) και η Ιωάννα (Ειρήνη Στρατηγοπούλου), δύο φίλες από τη Θεσσαλονίκη, ενώνονται µε τους οπαδούς του ΠΑΟΚ που έρχονται να παρακολουθήσουν το παιχνίδι µε τον Ολυµπιακό στο Καραϊσκάκη στις 4 Απριλίου 1999.
Ενα παιχνίδι που κέρδισε ο Ολυµπιακός µε ανύπαρκτο πέναλτι στις καθυστερήσεις του αγώνα. Το έργο βασίζεται σε πραγµατικές εµπειρίες του κ. Τσιώλη από εκείνη την Κυριακή του 1999.
Μόνες στον Σταθµό Λαρίσης, η Κωνσταντίνα και η Ιωάννα, φορώντας τα κασκόλ του ΠΑΟΚ διηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες.
«Ο ΠΑΟΚ αποτελεί ένα υποκατάστατο για δύο πρώην εξαρτηµένα άτοµα. Είναι το αποκούµπι τους, η θρησκεία τους», εξηγεί η Μυρτώ Αλικάκη ενώ η Ειρήνη Στρατηγοπούλου προσθέτει: «Οι πρωταγωνίστριες δεν έχουν είδωλα τους ποδοσφαιριστές.
Αντίθετα, έναν διάσηµο έλληνα ποπ τραγουδιστή, τον οποίο ήρθαν για να συναντήσουν στην Αθήνα. Προέρχονται από µια κλινική και η οµάδα είναι σαν την οικογένειά τους».
Στη σκηνή του θεάτρου εισβάλλει σε κάποια στιγµή του έργου ο Αργύρης Μπακιρτζής (από τους Χειµερινούς Κολυµβητές γνωστός από τη µοναδική χροιά της φωνής του), φορώντας κασκόλ και σκουφάκι του Ολυµπιακού.
Ενηµερώνει τις δύο φίλες για το ότι η Αθήνα µοιάζει µε βοµβαρδισµένη πόλη εξαιτίας των συµπλοκών Ολυµπιακών και ΠΑΟΚτσήδων. Αλλά, µε αφοπλιστικό ύφος, αφού έχει διηγηθεί την ιστορία του, βγάζει από µια τσάντα του σούπερ µάρκετ το κασκόλ της ΑΕΚ, το φορά πάνω από αυτό του Ολυµπιακού και λέει µε συνωµοτικό ύφος: «∆εν είµαι Ολυµπιακός. Φόρεσα το κασκόλ για να µην έχω προβλήµατα». Και προσθέτει δείχνοντας το έµβληµα της ΑΕΚ: «Αυτή είναι η αθλητική ιδεολογία».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&c ... id=4615493