marsantos έγραψε:
Υγ. Είναι πολύ σωστή και χρήσιμη η αναφορά σου στο παμπόνηρο γκολ που έβαλαν ο Ντέλιας με τον Τάισον προχθές. Θα γράψω σε άλλο τόπικ με αφορμή τα λεγόμενά σου ένα κειμενάκι για μια γενικότερη αδυναμία που έχουμε ως ομάδα και που δε με αφήνει να μας θεωρήσω φαβορί για τίτλο ενόψει πλέι οφ.
Figure εδώ είχαμε μείνει στην κουβέντα μας. Αυτό το είχα γράψει ακριβώς πριν ένα μήνα. Τότε ήμασταν πάλι πρώτοι και είχαμε μπροστά μας την πολυσυζητημένη τετράδα των ντέρμπι. Όπως βλέπεις από τότε είχα γράψει τις επιφυλάξεις μου για την ομάδα ενόψει των πλέι οφ. Τότε που ακόμα ήμασταν ατσαλάκωτοι και ερχόμασταν από σερί φοβερών εμφανίσεων.
Σήμερα είμαστε ακριβώς πριν την έναρξη των πλέι οφ και τα δεδομένα είναι σχεδόν ίδια. Δε μας θεωρώ φαβορί.
Αφήνουμε τα εξωαγωνιστικά που είναι σε όλους μας γνωστά και πάμε σε αμιγώς αγωνιστικά.
Τότε λοιπόν αναφερόμουν σε ένα πρόβλημα που είχα εντοπίσει στην ομάδα.
Το πρόβλημα είναι ότι από την ομάδα λείπουν δύο κατηγορίες γκολ:
-Τα κοροϊδίσια γκολ (δικιά μου ορολογία).
-Τα προσωπικά γκολ (κυρίως από τα σέντερ φορ)
Ας πιάσουμε την πρώτη κατηγορία. Με τον όρο κοροϊδίσιο γκολ εννοώ γκολ που επιτυγχάνονται και είναι έξω από κάθε τακτική, έξω από κάθε αυτοματισμό και κάθε σύστημα. Τέτοια γκολ βασίζονται στο ένστικτο, στην εμπειρία και στην ικανότητα ενός αθλητή να προβλέψει και να εκμεταλλευτεί μια πιθανή ολιγωρία των αμυνομένων, μια χαλαρότητα, μια λάθος τοποθέτηση, ένα απροσδόκητο κενό στην άμυνα κτλ.
Θα αναφέρω μερικά παραδείγματα τέτοιων γκολ.
-Το γκολ του Πανσερραϊκού με τον άρη. Έγινε ένα πλάγιο, ακολούθησε μια σέντρα, έπιασε στον ύπνο ο παίκτης του πανσερραϊού τον αμυντικό, πήδηξε νωρίτερα, ο αμυντικός δεν ήταν σε εγρήγορση και μια φάση εντελώς ακίνδυνη κατέληξε σε γκολ
-Το γκολ του Μασούρα στο 2-4 που κάναμε στο Καραϊσκάκη. Γυρίζει ο Μπάμπα χαλαρός και με αργό τέμπο προς τα πίσω. Ο Μασούρας, παμπόνηρος πριν ακόμα βγει η σέντρα κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει το Μπάμπα που έρχεται. Και τι κάνει; Κάνει ένα πλαϊνό βήμα προς τα αριστερά με αποτέλεσμα ο Μπάμπα να σκοντάψει πάνω του οπότε μοιραία ο Μασούρας βγήκε από μπροστά και έβαλε το γκολ.
- Το γκολ του Ποντένσε στην Τούμπα. Ο ορισμός της ολιγωρίας. Δε χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω.
Δε χρειάζεται να αναφέρω άλλες περιπτώσεις. Πιστεύω έγινα κατανοητός. Μιλάω δηλαδή για γκολ που δεν είναι σχεδιασμένα στο μπλοκάκι ενός προπονητή αλλά είναι φάσεις που τις γεννάει το ίδιο το παιχνίδι.
Δεύτερη κατηγορία τα προσωπικά γκολ.
Πιστεύω όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοώ με αυτόν τον όρο. Είμαστε μυημένοι από το μπάσκετ όπου έχουμε ακούσει άπειρες φορές πως κάποιοι παίκτες διαθέτουν στο ρεπερτόριό τους σκοράρισμα από προσωπική ενέργεια.
Σ' αυτήν την κατηγορία θα βάζαμε:
-Το γκολ του Μορόν στις Σέρρες, όπου με μια παράλληλη κίνηση απέναντι σε όλη την άμυνα σκόραρε.
-Το γκολ του Καρλίτος μέσα στο Βάζελο
Δηλαδή γκολ όπου η άμυνα είναι στημένη στη θέση της ή τουλάχιστον ο επιτιθέμενος είναι κανονικά μαρκαρισμένος αλλά καθαρά από προσωπική ικανότητα σπάει την αντίπαλη άμυνα και σκοράρει.
Ο ΠΑΟΚ ως ομάδα δεν έχει σκοράρει πολλά τέτοια γκολ. Ούτε κοροϊδίσια ούτε προωπικά. Η πλειοψηφία των γκολ του είναι βγαλμένα από playstation. Γρήγορη μετάβαση, σωστή κίνηση, σωστοί χρόνοι, όχι ανούσιο κουβάλημα μπάλας ώστε να βγει ο παίκτης σε θέση βολής και να εκτελέσει.
Κακό είναι αυτό; Όχι φυσικά. Αυτό είναι το άκρως αναμενόμενο όταν μια ομάδα δουλεύει σοβαρά, έχει αγωνιστικό πλάνο, έχει προπονητή που κοιτάζει να ταιριάξει τα χαρακτηριστικά των παικτών με γνώμονα το όφελος του συνόλου κτλ. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να βλέπουμε στο χορτάρι μια ομάδα που μας γεμίζει με το ποδόσφαιρο που παράγει..
Δυστυχώς όμως είμαστε στην Ελλάδα.Στην Ελλάδα υπάρχουν πλέι οφ. Τα πλέι οφ είναι αγώνες που για μας οι 8 στους 10 είναι αίμα κι άμμος. Μηδέν αγωνιστικός ρυθμός, πολλά φάουλ, προσωπικές μάχες, μπάλα ψηλά στον αέρα και γενικότερα μια μορφή αγώνων που δεν ευνοεί την παραγωγή ποδοσφαίρου..
Η πιθανότητα να πετύχουμε γκολ βγαλμένο από συνδυαστικό ποδόσφαιρο είναι μειωμένη. Δεν αποκλείεται αλλά δεν θα είναι συχνό.
Τι χρειάζεται λοιπόν; Χρειάζεται το προσωπικό ένστικτο και η προσωπική ικανότητα των παικτών να διαβάσουν το παιχνίδι και να δουν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονται μέσα στο παιχνίδι. Δεν είναι τίποτα προσχεδιασμένο.
Το γκολ που βάλαμε στον Ατρόμητο ήταν ένα τέτοιο γκολ. Τέτοιο γκολ όμως ήταν η εξαίρεση όμως μέχρι εκείνο το σημείο. Δεν ήταν ο κανόνας.. Γι' αυτό και το σχόλιο μου προς τον figure πριν ακόμα γίνουν τα 4 ντέρμπι και με προοπτική και τα ντέρμπι των πλέι οφ.
Και όπως αποδείχθηκε στην τετράδα των ντέρμπι η δημιουργία καθαρών φάσεων στο σύνολο των αγώνων μειώθηκε.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι είμαστε χαμένοι;
Όχι φυσικα..
marsantos έγραψε:
Κωνσταντέλιας 2.0
Πλέον βλέπουμε την καινούρια του έκδοση..
Εξελίσσεται σε παίχτη που δεν ξέρω αν θα ξαναεμφανιστεί στην Ελλάδα..
Βέβαια η καινούρια του έκδοση ακυρώνει κάποια ωραία από την παλιά έκδοση αλλά πιστεύω είναι καθαρά θέμα μυαλού..Μόλις συνδυάσει τον Ντέλια που βλέπαμε μέχρι τα Χριστούγεννα με τον Ντέλια τον τωρινό θα μιλάμε για τον απόλυτο υπερπαίχτη..
Να περάσει κι η Λαμία και θα γραφτεί ένα σεντονάκι και για τον υπερπαίχταρο..
Αυτό το σχόλιο γράφτηκε αμέσως μετά το ματς με τις Σέρρες.
Ο Ντέλιας κατάφερε το τελευταίο διάστημα να δώσει χαρακτηριστικά στην ομάδα όταν το playstation βγαίνει από την μπρίζα.
Κατάφερε να βάλει σημαντικά κοροϊδίσια και προσωπικά γκολ. Το γκολ στις Σέρρες ήταν ένα τέτοιο. Διάβασε την κακή ισορροπία του Διαμαντή και έβαλε ένα γκολ σε τελειωμένη φάση. Και τα 2 γκολ στο Αγρίνιο ήταν αλήτικα. Στο δεύτερο που μέτρησε, ρίχνει μια κλεφτή ματιά, βλέπει ότι το τέρμα έρχεται με φόρα, ίσα που ακουμπάει τη μπάλα και σκοράρει στην αντίθετη κίνηση του τερματοφύλακα.
Ο Ντέλιας λοιπόν τον τελευταίο καιρό έχει αλλάξει. Πλέον μπαίνει στο λάκκο με τα φίδια. Και δε φοβάται. Μπαίνει στην καρδιά της αντίπαλης άμυνας. Ουτε τη δύναμη έχει ούτε τα τελειώματα. Έχει όμως το μυαλό. Τελειώνει τις φάσεις με το μυαλό του. Δε χρειάζεται ούτε να τζατζαριστεί ούτε να τη στείλει με δύναμη στο γάμα ούτε να κάνει το τέλειο πλασέ. Έχανε πολύ στα τελειώματά του γιατί προσπαθούσε να βάλει δύναμη. Αυτό όμως τον έκανε να χάνει τη σωστή μηχανική του σουτ. Πέρυσι στον τελικό σχεδόν σε κενή εστία από το ύψος της μικρής περιοχής έχασε ένα πολύ εύκολο γκολ. Σούταρε δυνατά και η μπάλα έφυγε ψηλά. Φέτος την ίδια φάση θα την έκανε γκολ.
Ο Ντέλιας πλέον έχει βάλει το μυαλό να σουτάρει και όχι το σώμα.
Αυτό που μένει να φανεί είναι αν μπορεί να το κάνει μερικές φορές και στα ματς που καίνε. Στα ματς των πλέι οφ και της Ευρώπης.
Αν το καταφέρει θα γραφτεί ιστορία..