Του Αλέξη Σπυρόπουλου Τα δολάρια του πετρελαίου
ΤΑ ΠΡΩΤΑ «δολάρια του πετρελαίου» (...μίλησαν και είπαν πως) έφτασαν έξω από την πόρτα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Οχι με τη μορφή εκείνων των περίεργων τύπων, των μεταμφιεσμένων σε εμίρηδες, που κανείς δεν έμαθε πούθε κρατούσε η σκούφια τους, όπως συνέβη μια φορά κι έναν καιρό στον τότε πολύπαθο Αρη. Ούτε σαν τους άλλους, τους Αραβες, «για τον ΠΑΟΚ», που ως οντότητα «υπήρξαν» για καιρό μεν, αλλά μονάχα στις φιλόξενες σελίδες του εβδομαδιαίου φύλλου του Βίκτωρα Μητρόπουλου.
ΑΥΤΗ τη φορά, το πράγμα με το κονσόρτσιουμ και τον ΠΑΟΚ έφτασε στο επίπεδο των επίσημων ανακοινώσεων «καλής θέλησης». Για επένδυση, διά της συμμετοχής στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ. Ανακοινώσεις, εκτός από καλής, κυρίως κοινής θέλησης. Και πρακτικών ετοιμασιών. Και των από δω, και των από κει. Σαν καταχώριση αγγελίας γάμου, μόνο με λιγότερο ψιλό γράμμα από το συνηθισμένο, στην εφημερίδα. Υποτίθεται πως είμαστε στην τελική ευθεία. Το δεκαήμερο 10-20 Ιανουαρίου, αυτό που προσδιόρισαν για καταληκτικό, είναι... αύριο.
ΤΗΝ
προηγούμενη φορά, με τους Αραβες του Βίκτωρα, ο Θοδωρής Ζαγοράκης τη «γελούσε» την υπόθεση. Αυτή τη φορά ο Ζαγοράκης τη λέει, μισοεπίσημα μισοανεπίσημα, για σοβαρή. Η διακήρυξη της Κυριακής είναι ενδεικτική, αν όχι αποκαλυπτική, του σημείου στο οποίο τα πράγματα ευρίσκονται. Τα δολάρια της Μέσης Ανατολής δεν είναι καλά. Επίσης, δεν είναι κακά. Είναι, όπως όλα τα δολάρια. Ουδέτερα. Ούτε ωσαννά χρειάζονται, σαν να 'μαστε οι λιγούρηδες. Ούτε και να τ' αφορίζει κανείς, μόνο και μόνο επειδή έρχονται από τη Μέση Ανατολή.
ΤΗ διαφορά (θα) την κάνει η χρήση τους. Κακή είναι η ξιπασιά, αν αυτό φέρει το δολάριο. Κακή είναι η, διά του δολαρίου, ενδεχόμενη «αποσύνδεση» του συλλόγου απ' αυτό που εκπροσωπεί. Απ' αυτό που δικαιολογεί το να υπάρχει. Η αλλοίωση του χαρακτήρα του. Στην προσεκτική, και σ' ένα βαθμό κατατοπιστική, διακήρυξη προθέσεων αμέσως μετά την ήττα στην Κέρκυρα, ένα ξενίζει τον αναγνώστη: η αναφορά στις «δραστικές αλλαγές» που, με το νέο ιδιοκτησιακό σχήμα, θα επέλθουν «στη διοίκηση και στην οργάνωση» της ΠΑΕ.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ, ο καθένας δικαιούται να το ερμηνεύει ή να το φαντάζεται όπως καταλαβαίνει. Η κοινή πείρα δηλοί, πάντως, ενώπιον... δραστικών αλλαγών περισσότερο να κουμπώνεται κανείς παρά να «ξεφεύγει» από ενθουσιασμό. Διότι η βασική ανάγκη του ΠΑΟΚ, από το 2007 και δώθε, δεν είναι το μοντέλο διοίκησης και οργάνωσης. Είναι η άνεση να μπορεί να προσλαμβάνει, μέσες-άκρες επάνω στο δεδομένο μοντέλο, πιο ικανά στελέχη. Υψηλότερης ποιότητας. Προπονητές, ποδοσφαιριστές, διευθυντές, συνεργάτες κ.λπ.
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ της ημέρας, το δολάριο αυτό προσφέρει. Την «άπλα» που λένε, να χτυπήσει κανείς δυο-τρεις πόρτες που, άμα δεν το 'χεις, ξέρεις πως είναι μάταιο κι αμέσως τις ξεχνάς. Αλλά το δολάριο, μονάχο, δεν «ξέρει» ποιες είν' οι καλές πόρτες. Το στοίχημα, λοιπόν, πώς θα χρησιμοποιηθεί, αυτό παίζεται στη γνώση για το αντικείμενο. Τη γνώση εκείνου που θα το πιάσει στα χέρια.
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&dat ... a8lhtismos
Οι δυο τελευταίοι παράγραφοι είναι όλο το ζουμί. Σαν να το έγραφα εγώ.
Κατά τη γνώμη μου εξοχη προσέγγιση από έναν άνθρωπο, που μπορεί να μας γουστάρει και λίγο, και σίγουρα θέλει ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα.
YS Προβλέπω να πάρουν τα τρία μας οι Άραβες
