Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμπα;

[Zanis24]

Το 3-3 με Αγιαξ στην Τουμπα. Δε μπορουσαμε να φυγουμε απο την πικρα, μας εμεινε εκεινο το αν υπηρχαν αλλα 5 λεπτα.

[Adamandad]

Στον τελικό κυπέλλου στο ΟΑΚΑ την χρονιά του κλεμμένου. Αγανακτισμένοι από την κλοπή, το ασπρόμαυρο ποτάμι παρασέρνει τις χάρτινες τάνες σε κερκίδα και αγωνιστικό χώρο. Ακόμα θυμάμαι την μπάλα να κατευθύνεται στα δίχτυα από το φάουλ του αρχηγού. Τους φωνάζουμε με λύσσα κλέφτες φωνάζοντας και συνθήματα κατά του ολυμπιακού, λέγοντας τους με αυτόν το μοναδικό ΠΑΟΚσήδικο τρόπο απατεώνες. Στο τέλος ΜΑΟ ΜΑΟ ΜΑΟ ΜΑΟ.....

[Metagrafakias]

Για μενα με την ληξη φετος στο βικελιδης.....

[DamoN]

Αυτό δεν μετράει αδερφέ ! Μετα από αυτό εννοεί το τοπικ .

[alejio4]

Τι ωραία που θα τεντώνει μέσ' την Τούμπα το σεντόνι. Τελειωματα της σεζόν 2004, ΠΑΟΚ χαρτί(με Ζαγοράκη, Καψή, Μπορμπόκη- γενικά καλή ομάδα) 3οι εμείς 4ο το χανουμι. Αν κερδίσουμε βγαίνουμε τσαμπιολι πρώτη φορά. Ξεκινάει το ματς 0-2 στο 20 περίπου με δύο γκολ Λυμπερόπουλου. Αλλαγή ο Αγγελος βάζει σπασιτς στη θέση του Κουτσόπουλου και από το 35 μέχρι το 45 βγάζει δύο ασίστ ο σλαντζιαν και κολλάει δύο μπαλάκια ο Γιασεμής. 3-2 με γκολ συρτό φάουλ του Κοντού στο δεύτερο ημίχρονο. Ήταν τεράστια λαυκα, ο τρόπος που ήρθε. Τα επόμενα γεγονότα αποτελούν κομμάτι του αυτοκαταστροφικόυ dna μας.

[Zanis24]

Μεσα ημουν σε αυτο το ματς. Στο 3-2 εγινε της τανασπου

[giliopoulos]

H στιγμη που επαιξε "ενα ομορφο αμαξι με 2 αλογα" στα μεγαφωνα της Τουμπας στην φιεστα με την λειβαδια...

[Σουριναμέζος]

Underated συγκινητική στιγμή ήταν στο 3-0 απέναντι στον Πανθρακικό τον Μάρτη του 2010 όταν ακούστηκε το "και σε 5-6 εβδομάδες θα είμαστε πρωταθλητές" μπορεί να μην το πήραμε στο τέλος αλλά ήταν η πρώτη φορά όσο εγώ βλέπω/ζω την ομάδα που το μέχρι τότε ουτοπικό έμοιαζε τόσο εφικτό. Η πρώτη φορά που πίστεψα ότι θα το πάρουμε το γαμημένο κι ας χρειάστηκαν 9 ακόμα χρόνια μέχρι το τσιγάρο που ανάψα στο γκολ του Άκπομ (πάλι για το 3-0) τον Φλεβάρη του 2019 όταν και σιγουρεύτηκα ότι πλέον δεν το χάνουμε.

[Montrealiotis]

Πω ναι ρε φιλε το θυμάμαι αυτό το ματς και το σύνθημα. Φαντάρος στας Σερρας ήμουν τότε.

[Cylon-4]

Θα αναφερθω σ ενα παιχνιδι, του οποιου το αποτελεσμα ηταν στεναχωρο, αλλα καναμε ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια της ιστοριας μας και εξαιτιας εκεινης της εμφανισης γεννηθηκαν πολλα ΠΑΟΚτσακια.
1981, ΠΑΟΚ-Αιντραχτ 2-0 και αποκλεισμος στα πεναλτυ (εχασε το τελευταιο ο Δημοπουλος).
Δεν θα ξεχασω ποτε, γυρνωντας στο σπιτι μου με τα ποδια, σε ολη την διαδρομη, υπηρχε κοσμος που καθοταν στα κρασπεδα των πεζοδρομιων και εκλαιγε, σκασμενος που μια τετοια συγκλονιστικη εμφανιση, δεν συνοδευτηκε απο επιτυχες αποτελεσμα.