ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
"Ζωντανοί παραμένουν όσοι δεν τους ξεχνάμε..."
4-10-1999.....4-10-2016...17 χρόνια τώρα αξέχαστοι...Για πάντα...αθάνατοι...για πάντα
...
4-10-1999.....4-10-2016...17 χρόνια τώρα αξέχαστοι...Για πάντα...αθάνατοι...για πάντα
...-
Lacedaemonian
- Δημοσιεύσεις: 3161
- Εγγραφή: Τετ 21 Ιαν 2015, 13:02
- Τοποθεσία: Σπάρτη/Μάνη
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
και όμως, η θυσία τους δεν πήγε άδικα. Τόσα χρόνια, τόσα χιλιόμετρα, η θύμηση τους είναι πάντα εκεί να σου λέει "πρόσεχε, πάνε καλά, γύρνα καλά". ΑΘΑΝΑΤΟΙ.
Δικέφαλε μου κάποτε για εσένα, 6 παιδιά φύγαν απ τη ζωή
τους πήρε η αγάπη σου για σένα μα πάντα θα ναι ζωντανοί
αδέρφια μας εκεί ψηλά που ζείτε, παρέα μας φωνάξτε δυνατά
να ξέρετε εσείς μας οδηγείτε απο το 99...
Δικέφαλε μου κάποτε για εσένα, 6 παιδιά φύγαν απ τη ζωή
τους πήρε η αγάπη σου για σένα μα πάντα θα ναι ζωντανοί
αδέρφια μας εκεί ψηλά που ζείτε, παρέα μας φωνάξτε δυνατά
να ξέρετε εσείς μας οδηγείτε απο το 99...
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Είμαστε ο καρκίνος του ΠΑΟΚ σας. Είμαστε οι ανάπηροι των τσιμέντων. Είμαστε τα χαλασμένα μυαλά που δεν μπορείς να προγραμματίσεις. Οι απροσκύνητοι του χρήματος. Αυτοί που προτιμούν να πετάνε στα σύννεφα απ’ το να σέρνονται μέσα στη λάσπη. Τα στόματα που δεν κλείνουν, οι γλώσσες που μιλάνε και δεν γλείφουνε κοκαλάκια. Αυτοί που όταν οι πόρτες είναι κλειστές ορμάμε με τα κεφάλια να ρίξουμε τους τοίχους. Τα κλειστά αυτιά στα ουρλιαχτά των φερέφωνων.
Οι συχνότητες που δεν πιάνουν τα ραδιόφωνά σας. Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Εμείς ήμασταν ο ΠΑΟΚ, εμείς θα είμαστε για πάντα ο ΠΑΟΚ. Εμείς που έχουμε ακόμα τα σημάδια στην πλάτη, εμείς που λιώσαμε τα παπούτσια μας, εμείς που πέσαμε στη φωτιά για να ζεσταθούν οι υπόλοιποι. Εμείς που ο Θεός έφτιαξε την Κυριακή για να φοράμε ασπρόμαυρα και να κηρύσσουμε το Ευαγγέλιο σ’ όλα τα γήπεδα. Εμείς που φάγαμε την κοτρώνα, εμείς που γονατίσαμε από το γκλομπ, εμείς που λιποθυμήσαμε στην αποβάθρα. Εμείς που κλάψαμε με τα μούτρα σφηνωμένα στο κάγκελο. Οι πειρατές της ασφάλτου. Ο τρόμος των καλοντυμένων. Αυτοί που δε λογάριασαν τίποτα ιερό επειδή άλλο ιερό δεν έχουν.
Αυτοί που ζητάνε συγνώμες απ’ τα παιδιά τους για να βρεθούν σε μια ασπρόμαυρη κερκίδα. Αυτοί που αφήνουν τους πελάτες μιας επιχείρισης που ματώνει να περιμένουν, επειδή παίζει ο ΠΑΟΚ. Οι άδειες και τα ρεπό που ξοδεύονται μόνο για τους αγώνες. Τα ραδιόφωνα στο μαιευτήριο που αγωνιούν για το ματς πιο πολύ από τη γέννα της γυναίκας. Το χαμένο μεροκάματο για να τρέξεις στην Τούμπα. Η τράκα για το εισιτήριο. Η ασταμάτητη γκρίνια. Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Εμείς που κάθε κουβέντα τη γυρίζουμε στο μόνιμο φτερούγισμα στην καρδιά μας. Εμείς που κανείς δεν μπορεί να μας καταλάβει, επειδή δεν μπαίνουμε στον κόπο να εξηγήσουμε.
Τα πέταλα και τα ισιάδια, οι φωνακλάδες και οι υβριστές, οι φτωχοί και οι πλούσιοι που πιάνονται αγκαζέ χωρίς να κοιτάνε το πρόσωπο που αντιστοιχεί στον αγκώνα που αγκαλιάζουν. Οι γιατροί, οι έμποροι, οι δάσκαλοι, οι σουβλατζήδες, οι σερβιτόροι, οι λογιστές, οι ταξιτζήδες, οι καλλιτέχνες, που πιάσαμε μια δουλειά μόνο όταν σιγουρευτήκαμε πως δεν μπορούμε να παίξουμε για τον ΠΑΟΚ. Είμαστε το ρεύμα που έμεινε απλήρωτο για το διαρκείας. Είμαστε αυτοί που έφτιαξαν τη μαγεία. Αυτοί που παράγουν το οξυγόνο σας. Εμείς που δε φύγαμε ποτέ. Εμείς που τους διώξαμε όλους. Είμαστε τα λερωμένα ποινικά μητρώα. Τα διαζύγια. Οι σπασμένες φλέβες. Οι φυλακές. Οι τάφοι με τα ασπρόμαυρα κασκόλ πάνω στα μάρμαρα. Εμείς είμαστε ο ΠΑΟΚ. Οι πρόσφυγες του μοντερνισμού. Η μαυρίλα στον ορίζοντά σας. Τα τσομπανόσκυλα της Ιδέας.
Είμαστε αυτοί που κληρονόμησαν τον Δικέφαλο κι αυτοί που θα τον περάσουν στους επόμενους όπως τον πήραν, αγνό, αμόλυντο και με το κεφάλι ψηλά. Εσείς, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, παίξτε μπάλα και φτιάξτε συστήματα. Ακούστε ραδιόφωνα, διαβάστε άρθρα, χειροκροτήστε στις νίκες και βρίστε στις ήττες. Ελάτε στις λιακάδες και αράξτε στους καναπέδες όταν συννεφιάζει. Εσείς ασχοληθείτε με τον δικό σας ΠΑΟΚ, με παίκτες και προπονητές και προέδρους και μάνατζερ. Εμείς είμαστε ο ΠΑΟΚ. Πετσιά ταξιδεμένα και μόνιμοι κάτοικοι, Σαλονικιοί και Αθηναίοι, επαρχιώτες και μετανάστες, ένα ματς το χρόνο ή κάθε ματς κάθε χρόνου, γυναίκες και άντρες και παιδιά και νεκροζώντανοι.
Είμαστε οι βρεγμένοι από τις καταιγίδες, οι τσουρουφλισμένοι από τον ήλιο, οι παγωμένοι από τους ανέμους. Αυτοί που κατούρησαν όλη την Εθνική Οδό, το λίπασμα στη χλωρίδα της χώρας, το άρωμα κάθε λουλουδιού που έχεις μυρίσει. Είμαστε οι κόρνες της αναχώρησης πριν βγει ο ήλιος. Είμαστε οι ζαλισμένες νύχτες που ξύνουν τα βράχια στις στροφές και χειροκροτάνε. Είμαστε τα σπασμένα παράθυρα από τις κοτρώνες του μίσους. Αυτοί που κράτησαν τη φανέλα με τον Δικέφαλο ψηλά για να την κοιτάζετε από κάτω. Αυτοί που βούτηξαν στα λασπωμένα νερά στις πλημμύρες για να τη σώσουν, να μην πνιγεί. Αυτοί που προχωρούν πάντα ευθεία προς την κοινή ουτοπία τους.
Το ποτάμι με αίμα που έβαψε την Ομόνοια. Τα λάφυρα από τους σαδιστές που μας φώναζαν «Βούλγαρους». Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Η κλωτσιά στο στομάχι. Η παράνοια ζωγραφισμένη σε καρτ-ποστάλ. Η καθαρή βρωμιά που λερώνει τα παστέλ πανωφόρια σας. Αυτοί που αγαπάνε κι όχι αυτοί που μισούν. Αυτοί που ξέρουν πόσα ξέρουν κι όχι αυτοί που τα ξέρουν όλα. Είμαστε η αιτία, όχι η αφορμή. Το νερό στα μούτρα του λιπόθυμου. Οι ισοβίτες του ασπρόμαυρου κάγκελου. Αυτοί που θα μπουν μπροστά.
Οι σφιγμένες γροθιές κόντρα σε κάθε δυνάστη, δικό μας ή ξένο. Τα πανιά τα χωμένα στα βρακιά για να περάσουν το ψαχτήρι των ρουφιάνων με τα καρτελάκια. Οι γυρισμένες πλάτες στα παλαμάκια σας. Η σπορά των αιώνιων νικητών. Η γενιά της αυτοκαταστροφής. Το πάθος σας. Ο οργασμός σας. Η περηφάνια σας. Είμαστε τα παιδιά που δε μεγαλώσανε. Είμαστε η νιότη που δε ζήσαμε ποτέ. Είμαστε οι ζωές που δε θα αφηγηθεί κανείς. Είμαστε οι νεκροί της Εθνικής Οδού. Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Εμείς είμαστε ο ΠΑΟΚ.
ισοβιτης
Οι συχνότητες που δεν πιάνουν τα ραδιόφωνά σας. Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Εμείς ήμασταν ο ΠΑΟΚ, εμείς θα είμαστε για πάντα ο ΠΑΟΚ. Εμείς που έχουμε ακόμα τα σημάδια στην πλάτη, εμείς που λιώσαμε τα παπούτσια μας, εμείς που πέσαμε στη φωτιά για να ζεσταθούν οι υπόλοιποι. Εμείς που ο Θεός έφτιαξε την Κυριακή για να φοράμε ασπρόμαυρα και να κηρύσσουμε το Ευαγγέλιο σ’ όλα τα γήπεδα. Εμείς που φάγαμε την κοτρώνα, εμείς που γονατίσαμε από το γκλομπ, εμείς που λιποθυμήσαμε στην αποβάθρα. Εμείς που κλάψαμε με τα μούτρα σφηνωμένα στο κάγκελο. Οι πειρατές της ασφάλτου. Ο τρόμος των καλοντυμένων. Αυτοί που δε λογάριασαν τίποτα ιερό επειδή άλλο ιερό δεν έχουν.
Αυτοί που ζητάνε συγνώμες απ’ τα παιδιά τους για να βρεθούν σε μια ασπρόμαυρη κερκίδα. Αυτοί που αφήνουν τους πελάτες μιας επιχείρισης που ματώνει να περιμένουν, επειδή παίζει ο ΠΑΟΚ. Οι άδειες και τα ρεπό που ξοδεύονται μόνο για τους αγώνες. Τα ραδιόφωνα στο μαιευτήριο που αγωνιούν για το ματς πιο πολύ από τη γέννα της γυναίκας. Το χαμένο μεροκάματο για να τρέξεις στην Τούμπα. Η τράκα για το εισιτήριο. Η ασταμάτητη γκρίνια. Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Εμείς που κάθε κουβέντα τη γυρίζουμε στο μόνιμο φτερούγισμα στην καρδιά μας. Εμείς που κανείς δεν μπορεί να μας καταλάβει, επειδή δεν μπαίνουμε στον κόπο να εξηγήσουμε.
Τα πέταλα και τα ισιάδια, οι φωνακλάδες και οι υβριστές, οι φτωχοί και οι πλούσιοι που πιάνονται αγκαζέ χωρίς να κοιτάνε το πρόσωπο που αντιστοιχεί στον αγκώνα που αγκαλιάζουν. Οι γιατροί, οι έμποροι, οι δάσκαλοι, οι σουβλατζήδες, οι σερβιτόροι, οι λογιστές, οι ταξιτζήδες, οι καλλιτέχνες, που πιάσαμε μια δουλειά μόνο όταν σιγουρευτήκαμε πως δεν μπορούμε να παίξουμε για τον ΠΑΟΚ. Είμαστε το ρεύμα που έμεινε απλήρωτο για το διαρκείας. Είμαστε αυτοί που έφτιαξαν τη μαγεία. Αυτοί που παράγουν το οξυγόνο σας. Εμείς που δε φύγαμε ποτέ. Εμείς που τους διώξαμε όλους. Είμαστε τα λερωμένα ποινικά μητρώα. Τα διαζύγια. Οι σπασμένες φλέβες. Οι φυλακές. Οι τάφοι με τα ασπρόμαυρα κασκόλ πάνω στα μάρμαρα. Εμείς είμαστε ο ΠΑΟΚ. Οι πρόσφυγες του μοντερνισμού. Η μαυρίλα στον ορίζοντά σας. Τα τσομπανόσκυλα της Ιδέας.
Είμαστε αυτοί που κληρονόμησαν τον Δικέφαλο κι αυτοί που θα τον περάσουν στους επόμενους όπως τον πήραν, αγνό, αμόλυντο και με το κεφάλι ψηλά. Εσείς, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, παίξτε μπάλα και φτιάξτε συστήματα. Ακούστε ραδιόφωνα, διαβάστε άρθρα, χειροκροτήστε στις νίκες και βρίστε στις ήττες. Ελάτε στις λιακάδες και αράξτε στους καναπέδες όταν συννεφιάζει. Εσείς ασχοληθείτε με τον δικό σας ΠΑΟΚ, με παίκτες και προπονητές και προέδρους και μάνατζερ. Εμείς είμαστε ο ΠΑΟΚ. Πετσιά ταξιδεμένα και μόνιμοι κάτοικοι, Σαλονικιοί και Αθηναίοι, επαρχιώτες και μετανάστες, ένα ματς το χρόνο ή κάθε ματς κάθε χρόνου, γυναίκες και άντρες και παιδιά και νεκροζώντανοι.
Είμαστε οι βρεγμένοι από τις καταιγίδες, οι τσουρουφλισμένοι από τον ήλιο, οι παγωμένοι από τους ανέμους. Αυτοί που κατούρησαν όλη την Εθνική Οδό, το λίπασμα στη χλωρίδα της χώρας, το άρωμα κάθε λουλουδιού που έχεις μυρίσει. Είμαστε οι κόρνες της αναχώρησης πριν βγει ο ήλιος. Είμαστε οι ζαλισμένες νύχτες που ξύνουν τα βράχια στις στροφές και χειροκροτάνε. Είμαστε τα σπασμένα παράθυρα από τις κοτρώνες του μίσους. Αυτοί που κράτησαν τη φανέλα με τον Δικέφαλο ψηλά για να την κοιτάζετε από κάτω. Αυτοί που βούτηξαν στα λασπωμένα νερά στις πλημμύρες για να τη σώσουν, να μην πνιγεί. Αυτοί που προχωρούν πάντα ευθεία προς την κοινή ουτοπία τους.
Το ποτάμι με αίμα που έβαψε την Ομόνοια. Τα λάφυρα από τους σαδιστές που μας φώναζαν «Βούλγαρους». Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Η κλωτσιά στο στομάχι. Η παράνοια ζωγραφισμένη σε καρτ-ποστάλ. Η καθαρή βρωμιά που λερώνει τα παστέλ πανωφόρια σας. Αυτοί που αγαπάνε κι όχι αυτοί που μισούν. Αυτοί που ξέρουν πόσα ξέρουν κι όχι αυτοί που τα ξέρουν όλα. Είμαστε η αιτία, όχι η αφορμή. Το νερό στα μούτρα του λιπόθυμου. Οι ισοβίτες του ασπρόμαυρου κάγκελου. Αυτοί που θα μπουν μπροστά.
Οι σφιγμένες γροθιές κόντρα σε κάθε δυνάστη, δικό μας ή ξένο. Τα πανιά τα χωμένα στα βρακιά για να περάσουν το ψαχτήρι των ρουφιάνων με τα καρτελάκια. Οι γυρισμένες πλάτες στα παλαμάκια σας. Η σπορά των αιώνιων νικητών. Η γενιά της αυτοκαταστροφής. Το πάθος σας. Ο οργασμός σας. Η περηφάνια σας. Είμαστε τα παιδιά που δε μεγαλώσανε. Είμαστε η νιότη που δε ζήσαμε ποτέ. Είμαστε οι ζωές που δε θα αφηγηθεί κανείς. Είμαστε οι νεκροί της Εθνικής Οδού. Είμαστε ο ΠΑΟΚ. Εμείς είμαστε ο ΠΑΟΚ.
ισοβιτης
-
makispaspartou
- Δημοσιεύσεις: 4765
- Εγγραφή: Παρ 17 Ιαν 2014, 20:15
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Υπάρχουν πολλές στιγμές που σκέφτομαι τι είναι ο ΠΑΟΚ στη ζωή μου.Μια λέξη που ίσως οι πατεράδες μας μας ανάγκασαν από πολύ μικρή ηλικία να προφέρουμε κι εμείς την ψελλίσαμε μη γνωρίζοντας καλά καλά τη σημασία της.Αργότερα μεγαλώνοντας, πιο μεστοί και μαθαίνοντας σιγά σιγά την ιστορία του συλλόγου διαπιστώσαμε ότι η λέξη αυτή και τα αρχικά περικλείουν πολλές βαθύτερες έννοιες και γι αυτό καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα είναι ιδέα.Μία ιδέα που πολλές φορές γίνεται και έμμονη ιδέα για τους περισσότερους από μας.Μία ιδέα που οργανώνει ολόλκληρο το πρόγραμμα της καθημερινότητά μας, από τη δουλειά,την διασκέδαση μέχρι και την οικογενειακή μας ζωή.
Κι όμως...περνώντας τα χρόνια..καταλήγω στο συμπέρασμα..ο ΠΑΟΚ είναι αξία,μία από τις οποίες αποτελεί οδηγό στη ζωή μου.Μαζί με άλλες,πολύ ισχυρές και αυτές.Αξιοπρέπεια,οικογένεια,σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.Ο ΠΑΟΚ μας αδέρφια είναι αλληλένδετος με αυτές τις έννοιες.Γι'αυτό και οι ψυχές που φεύγουν είτε νωρίς είτε με την ώρα τους πρέπει να αισθάνονται δικαιωμένες που συμμερίστηκαν και αυτή την αξία μαζί με τις δικές τους.
Τα παιδιά που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους στα Τέμπη αξίζουν το φόρο τιμής που τους αποτιμούμε κάθε χρόνο.Τον αξίζουν πρωτίστως σαν ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν,τον αξίζουν για τους δικούς τους ανθρώπους που άφησαν πίσω τους,για τα όνειρα που δεν πρόλλαβαν να εκπληρώσουν.Τον αξίζουν επίσης και για τη μεγάλη αξία στην οποία μετείχαν,τον ΠΑΟΚ μας και για το κενό που άφησαν σε όλους εμάς το οποίο οφείλουμε να καλύψουμε.Να μεγαλώσει αυτή η ιδέα.
Τιμή λοιπόν σε αυτά τα παιδιά..και μνήμη..για εμάς δεν πεθάνατε ποτέ..γιατί η αξία που μας ένωνε δε θα πεθάνει ποτέ.Καλή αντάμωση.
Κι όμως...περνώντας τα χρόνια..καταλήγω στο συμπέρασμα..ο ΠΑΟΚ είναι αξία,μία από τις οποίες αποτελεί οδηγό στη ζωή μου.Μαζί με άλλες,πολύ ισχυρές και αυτές.Αξιοπρέπεια,οικογένεια,σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.Ο ΠΑΟΚ μας αδέρφια είναι αλληλένδετος με αυτές τις έννοιες.Γι'αυτό και οι ψυχές που φεύγουν είτε νωρίς είτε με την ώρα τους πρέπει να αισθάνονται δικαιωμένες που συμμερίστηκαν και αυτή την αξία μαζί με τις δικές τους.
Τα παιδιά που έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους στα Τέμπη αξίζουν το φόρο τιμής που τους αποτιμούμε κάθε χρόνο.Τον αξίζουν πρωτίστως σαν ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν,τον αξίζουν για τους δικούς τους ανθρώπους που άφησαν πίσω τους,για τα όνειρα που δεν πρόλλαβαν να εκπληρώσουν.Τον αξίζουν επίσης και για τη μεγάλη αξία στην οποία μετείχαν,τον ΠΑΟΚ μας και για το κενό που άφησαν σε όλους εμάς το οποίο οφείλουμε να καλύψουμε.Να μεγαλώσει αυτή η ιδέα.
Τιμή λοιπόν σε αυτά τα παιδιά..και μνήμη..για εμάς δεν πεθάνατε ποτέ..γιατί η αξία που μας ένωνε δε θα πεθάνει ποτέ.Καλή αντάμωση.
-
ace79grpaok
- Δημοσιεύσεις: 4428
- Εγγραφή: Σάβ 13 Αύγ 2011, 10:17
- Τοποθεσία: βεροια
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Κριμα στα νιατα τους ,κριμα στους γονεις τους ΑΔΙΚΑ ΑΔΙΚΑ ΑΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΓΙΑ ΤΗΝ παραδοπιστια καποιων ,ας ειναι ελαφρυ το χωμα που τους σκεπαζει και η μνημη τους αιωνια .Δεν υπαρχει ΠΑΟΚΤΣΗΣ να ακουσει το τραγουδι "η πολη της σιωπης" και να μην τρεξει ενα δακρυ στο μαγουλο του,παραλιγο να ημουν και εγω σε αυτο το λεωφορειο αλλα τελευταια στιγμη κατι με ειχε τυχει ,εμενα σαλονικη τοτε και θα πηγαιναν κατι φιλαρακια .ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ,ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕΕΕΕΕΕΕ
-
navigator11
- Δημοσιεύσεις: 18987
- Εγγραφή: Δευ 25 Μάιος 2009, 09:35
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Δεν υπάρχουν λόγια. Ελπίζω οι οικογένειές τους να έχουν καταφέρει να βρουν την ελάχιστη γαλήνη.
Αυτό μόνο.
Αυτό μόνο.
-
Ακης_ΠΑΟΚ_Champ.Leag.
- Δημοσιεύσεις: 637
- Εγγραφή: Παρ 21 Μάιος 2010, 22:04
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
....
ΠΑΟΚ σ” αγαπώ κι όταν θα πεθάνω
Θέλω το δικέφαλο στον τάφο μου απάνω.
....
Και όταν μια μέρα ΠΑΟΚ θα πεθάνω
Κι εκεί ψηλά πουτάνα θα τα κάνω.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ !
-ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΑΔΕΡΦΙΑ-
ΠΑΟΚ σ” αγαπώ κι όταν θα πεθάνω
Θέλω το δικέφαλο στον τάφο μου απάνω.
....
Και όταν μια μέρα ΠΑΟΚ θα πεθάνω
Κι εκεί ψηλά πουτάνα θα τα κάνω.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ !
-ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΑΔΕΡΦΙΑ-
-
john4serres
- Δημοσιεύσεις: 32127
- Εγγραφή: Σάβ 07 Φεβ 2009, 12:00
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα δεν βρίσκω λόγια να πω.
Μόνο θέλω να βρίσκομαι στην 4, σκαστός από το σπίτι, την δουλειά και το σχολείο.
Να μην με νοιάζει τίποτα παρά ο ΠΑΟΚ.
Ακριβώς όπως αυτά τα έξι παιδιά.
Για χάρη τους.
Μόνο θέλω να βρίσκομαι στην 4, σκαστός από το σπίτι, την δουλειά και το σχολείο.
Να μην με νοιάζει τίποτα παρά ο ΠΑΟΚ.
Ακριβώς όπως αυτά τα έξι παιδιά.
Για χάρη τους.
-
sourmenetes
- Moderator
- Δημοσιεύσεις: 28948
- Εγγραφή: Δευ 21 Σεπ 2009, 21:39
- Τοποθεσία: sourmena
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
http://www.paokmania.gr/stiles/mme/1116 ... -aggeloydi
Κριμα...
Τετοιες κινησεις,οπως ειχε γινει περυσι,πρεπει να γινονται σε τακτικο επιπεδο.υπαρχει πολυς κοσμος, ακομα και μια επισκεψη στην προπονηση,που εχει αναγκη απο τετοιες προσπαθειες.
Κριμα...
Τετοιες κινησεις,οπως ειχε γινει περυσι,πρεπει να γινονται σε τακτικο επιπεδο.υπαρχει πολυς κοσμος, ακομα και μια επισκεψη στην προπονηση,που εχει αναγκη απο τετοιες προσπαθειες.