Σταύρος Κόλκας
Re: Σταύρος Κόλκας
Άντε να την πω την κακία μου: ξεσήκωσε τη λέξη restart μάλλον από τις οικονομικές στήλες γιατί πολλοί μιλάνε για "επανεκκίνηση" της οικονομίας μετά την κρίση. Κακοχωνευμένος ο όρος.
Κατά τα άλλα το άρθρο μού μοιάζει ενωτικό, μάλλον φταίει η ας πούμε αναταραχή που ξεσήκωσε το προηγούμενο άρθρο του που ο ίδιος παραδέχεται στο τέλος.
Κατά τα άλλα το άρθρο μού μοιάζει ενωτικό, μάλλον φταίει η ας πούμε αναταραχή που ξεσήκωσε το προηγούμενο άρθρο του που ο ίδιος παραδέχεται στο τέλος.
- PAPA TSIBIKOS
- Δημοσιεύσεις: 1454
- Εγγραφή: Παρ 11 Φεβ 2011, 20:30
Re: Σταύρος Κόλκας
Τετοια κυβιστηση ανακυβιστηση απο τον χοντρο "Μελισανιδη" δεν το περιμενα.
Ισως ηρθε η ωρα να χασει και καμια μεταγραφη για να κοπουν λιγο τα φτερα του και η επαρση του.
--------------------------------"Εγω δεν εχασα ποτε καμια μεταγραφη του ΠΑΟΚ"--------------------------------------------
Ισως ηρθε η ωρα να χασει και καμια μεταγραφη για να κοπουν λιγο τα φτερα του και η επαρση του.
--------------------------------"Εγω δεν εχασα ποτε καμια μεταγραφη του ΠΑΟΚ"--------------------------------------------
Re: Σταύρος Κόλκας
Ακριβώς αυτή η ενωτική τάση μου αρέσει...Pegasus έγραψε: Κατά τα άλλα το άρθρο μού μοιάζει ενωτικό, μάλλον φταίει η ας πούμε αναταραχή που ξεσήκωσε το προηγούμενο άρθρο του που ο ίδιος παραδέχεται στο τέλος.
Επίσης νομίζω είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάπως "επισημα" για (αναγκαία) επιστροφή ΖΒ.
- Kolokotronis_4
- Δημοσιεύσεις: 4365
- Εγγραφή: Δευ 06 Οκτ 2008, 22:50
- Τοποθεσία: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Ασπρόμαυρη πόλη
- Επικοινωνία:
Re: Σταύρος Κόλκας
Ποιοι είναι οι 2 πρώην συνδεσμίτες του ΠΑΟΚ που του κάνουν πόλεμο?
αναφέρθηκε χθες σε αυτούς με όχι και τόσο κολακευτικά λόγια.
αναφέρθηκε χθες σε αυτούς με όχι και τόσο κολακευτικά λόγια.
- Ακης_ΠΑΟΚ_Champ.Leag.
- Δημοσιεύσεις: 637
- Εγγραφή: Παρ 21 Μάιος 2010, 22:04
Re: Σταύρος Κόλκας
Αν ρωτάς οπλαρχηγέ, ο ένας με βεβαιότητα είναι ο Λαγό και ο άλλος πιθανολογώ ο Καναρ που κάποτε κάνανε "δουλειές" με τον προαναφερθέντα. Αν ξέρει κάποιος κάτι καλύτερα, ας το αναφέρει για να το διασταυρώσουμε.
Re: Σταύρος Κόλκας
Κι εγώ αυτό υποθέτω αλλά οι διαμάχες τους με ενδιαφέρουν όσο με ενδιαφέρει η διαμάχη των ποσαδιστών και των τροτσκιστών σχετικά με το σοσιαλισμό ως αναγκαία προϋπόθεση εξερεύνησης του διαστήματος. Ας κοιτάνε να λένε καμιά αλήθεια στον κόσμο όλοι τους γιατί από ΠΑΟΚαρχ(ιδ)ισμό έχουμε γεμίσει. Γενικό το σχόλιο και όχι μόνο για τον Κόλκα ή για μένα ή για το Χ...
Re: Σταύρος Κόλκας
ο ένας είναι ο λαγό και ο άλλος ο τσέλσι (μακεδόνες)Kolokotronis_4 έγραψε:Ποιοι είναι οι 2 πρώην συνδεσμίτες του ΠΑΟΚ που του κάνουν πόλεμο?
αναφέρθηκε χθες σε αυτούς με όχι και τόσο κολακευτικά λόγια.
Re: Σταύρος Κόλκας
ΝΑι αυτοί είναι αλλα λουλούδια και αυτοί ....ο ένας δηλώνει επάγγελμα ΠΑΟΚΤΣΗΣ και ο αλλος απο τους ερανους για Γ.Χ κατεληξε σε κάτι μπαλαδορους κλπ. Ε ρε πόσοι τρώνε ασχολούμενοι με τον ΠΑΟΚ ....μέσα στα σκατα αγωνιζετε
Ο ζαγορ και τον βγάζουμε και λίγο .......εχουμε πολλα πιρανχας γύρω απο τον ΠΑΟΚ τα οποία πρέπει να πολεμήσουμε.......
Ο ζαγορ και τον βγάζουμε και λίγο .......εχουμε πολλα πιρανχας γύρω απο τον ΠΑΟΚ τα οποία πρέπει να πολεμήσουμε.......
Re: Σταύρος Κόλκας
Ο «Νονός» μας δείχνει τον δρόμο
Είναι γεγονός πως μετά την κρίση που εμφανίστηκε στον ΠΑΟΚ, για έναν αδιευκρίνιστο λόγο, αισθάνθηκα πως πρέπει να δω την τριλογία του «Νονού».
Η αλήθεια είναι πως οι σκέψεις μου, οι παράλληλες, γύρω από τα όσα συμβαίνουν στην ομάδα και γύρω από αυτήν, βρήκε εφαρμογή σε πολλές σκηνές της συγκεκριμένης τριλογίας και το μόνο που αδυνατώ να κολλήσω κάπου, είναι ο επίλογος.
Ο θρήνος του Νονού, του Αλ Πατσίνο, που χάνει την αγαπημένη του κόρη σε μία απόπειρα δολοφονίας προς τον ίδιο, δεν είναι κάτι που βρίσκει εφαρμογή στο σήμερα του ΠΑΟΚ. Όμως όλα τα υπόλοιπα…
Η έννοια της οικογένειας στο Νονό, έχει πολύ σκληρούς και σταθερούς κανόνες. Πρώτα απ όλα, υπάρχει ένα ξεκάθαρο στίγμα του τι εστί οικογένεια. Στενοί συγγενείς και δοκιμασμένοι στρατιώτες της. Δοκιμασμένοι μέσα από τη ζωή, το πέρασμα των χρόνων και βέβαια τις παραστάσεις που υπάρχουν από τη λειτουργία τους στο βωμό της προστασίας της οικογένειας.
Βλέπεις πως ο Βίτο Κορλεόνε, ακόμη και για έναν από τους πολλούς βαφτισιμιούς του, φτάνει σε σημείο να σκοτώσει το αγαπημένο άλογο ενός παραγωγού ταινιών, βάζοντας το κεφάλι του καημένου ζώου στο κρεβάτι του την ώρα που κοιμάται, απλά για να πάρει το δικό του παιδί έναν ρόλο σε ένα έργο που γουστάρει να παίξει.
Με αυτόν τον ακραίο τρόπο, γίνεται σαφές πως ο βαφτισιμιός είναι προστατευόμενος και την επόμενη φορά στο κρεβάτι δεν θα είναι το κεφάλι του αλόγου, αλλά του παραγωγού.
Στον ΠΑΟΚ, αν υποθέσουμε πως ο Ζαγοράκης είναι ο Νονός, υπάρχει ένας προστατευόμενος; Υπάρχουν στρατιώτες πιστοί; Υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το ποιοι αποτελούν την οικογένεια; Μάλλον όχι.
Αντιλαμβάνομαι πως πολλοί από εσάς που διαβάζεται το κείμενο, θεωρείται λίγο ακραίο, έως γραφικό τον παραλληλισμό μου. Αλλά δεν είναι.
Ο Μάικλ Κορλεόνε, ο διάδοχος του Βίτο, έχει εξίσου ξεκάθαρες αρχές με τον προκάτοχο και πατέρα του. Όταν τον προδίδει ο ίδιος του ο αδερφός, δίνει εντολή να τον σκοτώσουν όχι όμως μέχρι να πεθάνει η μητέρα του.
Η προδοσία πληρώνεται, δεν υπάρχει πισωγύρισμα, απλά πρέπει να μην πληγωθεί κόσμος που είναι συναισθηματικά δεμένος με τον οικογένεια. Πόσο μάλλον η μητέρα. Αλλά ο αδερφός την πληρώνει. Χωρίς μα, μου, σου και του.
Στον ΠΑΟΚ η προδοσία πληρώνεται με ημερομηνία λήξης. Οι προδότες ζούσαν από τον ΠΑΟΚ, έκαναν διακοπές για λίγο, επιστρέφουν και κανένας δεν υπάρχει για να αξιολογήσει το πολύ απλό πράγμα. Πως πρέπει να εξαφανιστούν από τον ΠΑΟΚ. Δε λέω να τους σκοτώσει κανείς, για ποδόσφαιρο μιλάμε. Αλλά όπως και να τα κάνουμε υπάρχει συναίσθημα και κανείς δεν πρέπει να παίζει με αυτό.
Οι κατά καιρούς «σωτήρες» του ΠΑΟΚ, αυτοί που έχουν κατά κάποιο τρόπο τον ρόλο του στρατιώτη της οικογένειας Κορλεόνε, βαφτίζονται από μόνοι τους. Δεν έχουν παραστάσεις, υποδομή, παρελθόν. Δεν υπάρχει κάποιος που να τους δίνει το χρίσμα. Η ικανότητά τους να προσφέρουν και η πίστη τους στο κοινό όραμα, δεν είναι τσεκαρισμένη. Απλά πρέπει να πεισθούμε από τα λόγια και όχι τις πράξεις τους. Σε αντίθεση με το Νονό που ο καθένας είχε στείλει στον Άδη καμιά ντουζίνα μυστήριους.
Ένα ακόμη σημείο που με εντυπωσίασε όταν έκανα τον παραλληλισμό, ήταν όταν στη τελευταία ταινία της τριλογίας, ο Μάικλ Κορλεόνε, ενώ έχει καθαρίσει την αλητεία σε όλα την Αμερική και κάνει κουμάντα, μόλις πάει να εμπλακεί με τους πολιτικούς και το Βατικανό, τρώει μαγκιά. Κολλάει, φρικάρει που είχε την αίσθηση ότι προσπαθεί να ξεφύγει από την βρωμιά για να κάνει … νόμιμες επιχειρήσεις.
Αυτή είναι και η αλήθεια του ΠΑΟΚ. Την αλητεία που διαθέτουμε, την καλώς εννοούμενη, την βλέπω πολύ αγαθή μπροστά σε όσα καλείται η ομάδα να αντιμετωπίσει καθημερινά και σε βάθος χρόνου. Οι άλλοι έχουν λειτουργίες που εμείς δεν μπορούμε να πλησιάσουμε.
Και αυτή η αγαθοσύνη, δεν προέρχεται από τον Ζαγοράκη όπως πολλοί θέλετε να πιστέψετε – καμιά φορά και εγώ ο ίδιος.
Προέρχεται από το ότι δεν είμαστε πραγματική οικογένεια, με στρατηγούς που ξέρουν το ρόλο του, στρατιώτες που επίσης ξέρουν το ρόλο τους, επικοινωνιολόγους που ξέρουν επίσης το ρόλο τους, οπαδούς που ξέρουν επίσης τον ρόλο τους.
Κανένας δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει και δύο ήττες είναι ικανές να μας κρατήσουν μακριά από τη καθαρή σκέψη για δύο μήνες. Από τον πρώτο που ονομάζεται Ζαγοράκης μέχρι και τον τελευταίο που ονομάζεται Χασάπης 4.
Όταν η φιλοσοφία σου αλλάζει κάθε Κυριακή, όταν το μίσος σου αναλώνεται εντός της περιοχής που θα έπρεπε να ονομάζεται οικογένειά σου, όταν οι εχθροί σου έχουν ξεκαθαρίσει μέσα τους πως είσαι ένας άκρως συναισθηματικός οργανισμός που βάλλεται από τον κάθε βλάκα και οδηγείται στην αφέλεια, τότε μη περιμένεις πολλά.
Ο Νονός την δουλειά του την έκανε μια χαρά, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Λίγο από τον τρόπο σκέψης του να είχαμε, θα κάναμε θαύματα και δεν αναφέρομαι βέβαια στο να σκοτώσουμε ανθρώπους, ούτε στο να ελέγχουμε βίζιτες και τζόγο. Αναφέρομαι στις βασικές αρχές της ζωής του.
Είναι γεγονός πως μετά την κρίση που εμφανίστηκε στον ΠΑΟΚ, για έναν αδιευκρίνιστο λόγο, αισθάνθηκα πως πρέπει να δω την τριλογία του «Νονού».
Η αλήθεια είναι πως οι σκέψεις μου, οι παράλληλες, γύρω από τα όσα συμβαίνουν στην ομάδα και γύρω από αυτήν, βρήκε εφαρμογή σε πολλές σκηνές της συγκεκριμένης τριλογίας και το μόνο που αδυνατώ να κολλήσω κάπου, είναι ο επίλογος.
Ο θρήνος του Νονού, του Αλ Πατσίνο, που χάνει την αγαπημένη του κόρη σε μία απόπειρα δολοφονίας προς τον ίδιο, δεν είναι κάτι που βρίσκει εφαρμογή στο σήμερα του ΠΑΟΚ. Όμως όλα τα υπόλοιπα…
Η έννοια της οικογένειας στο Νονό, έχει πολύ σκληρούς και σταθερούς κανόνες. Πρώτα απ όλα, υπάρχει ένα ξεκάθαρο στίγμα του τι εστί οικογένεια. Στενοί συγγενείς και δοκιμασμένοι στρατιώτες της. Δοκιμασμένοι μέσα από τη ζωή, το πέρασμα των χρόνων και βέβαια τις παραστάσεις που υπάρχουν από τη λειτουργία τους στο βωμό της προστασίας της οικογένειας.
Βλέπεις πως ο Βίτο Κορλεόνε, ακόμη και για έναν από τους πολλούς βαφτισιμιούς του, φτάνει σε σημείο να σκοτώσει το αγαπημένο άλογο ενός παραγωγού ταινιών, βάζοντας το κεφάλι του καημένου ζώου στο κρεβάτι του την ώρα που κοιμάται, απλά για να πάρει το δικό του παιδί έναν ρόλο σε ένα έργο που γουστάρει να παίξει.
Με αυτόν τον ακραίο τρόπο, γίνεται σαφές πως ο βαφτισιμιός είναι προστατευόμενος και την επόμενη φορά στο κρεβάτι δεν θα είναι το κεφάλι του αλόγου, αλλά του παραγωγού.
Στον ΠΑΟΚ, αν υποθέσουμε πως ο Ζαγοράκης είναι ο Νονός, υπάρχει ένας προστατευόμενος; Υπάρχουν στρατιώτες πιστοί; Υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το ποιοι αποτελούν την οικογένεια; Μάλλον όχι.
Αντιλαμβάνομαι πως πολλοί από εσάς που διαβάζεται το κείμενο, θεωρείται λίγο ακραίο, έως γραφικό τον παραλληλισμό μου. Αλλά δεν είναι.
Ο Μάικλ Κορλεόνε, ο διάδοχος του Βίτο, έχει εξίσου ξεκάθαρες αρχές με τον προκάτοχο και πατέρα του. Όταν τον προδίδει ο ίδιος του ο αδερφός, δίνει εντολή να τον σκοτώσουν όχι όμως μέχρι να πεθάνει η μητέρα του.
Η προδοσία πληρώνεται, δεν υπάρχει πισωγύρισμα, απλά πρέπει να μην πληγωθεί κόσμος που είναι συναισθηματικά δεμένος με τον οικογένεια. Πόσο μάλλον η μητέρα. Αλλά ο αδερφός την πληρώνει. Χωρίς μα, μου, σου και του.
Στον ΠΑΟΚ η προδοσία πληρώνεται με ημερομηνία λήξης. Οι προδότες ζούσαν από τον ΠΑΟΚ, έκαναν διακοπές για λίγο, επιστρέφουν και κανένας δεν υπάρχει για να αξιολογήσει το πολύ απλό πράγμα. Πως πρέπει να εξαφανιστούν από τον ΠΑΟΚ. Δε λέω να τους σκοτώσει κανείς, για ποδόσφαιρο μιλάμε. Αλλά όπως και να τα κάνουμε υπάρχει συναίσθημα και κανείς δεν πρέπει να παίζει με αυτό.
Οι κατά καιρούς «σωτήρες» του ΠΑΟΚ, αυτοί που έχουν κατά κάποιο τρόπο τον ρόλο του στρατιώτη της οικογένειας Κορλεόνε, βαφτίζονται από μόνοι τους. Δεν έχουν παραστάσεις, υποδομή, παρελθόν. Δεν υπάρχει κάποιος που να τους δίνει το χρίσμα. Η ικανότητά τους να προσφέρουν και η πίστη τους στο κοινό όραμα, δεν είναι τσεκαρισμένη. Απλά πρέπει να πεισθούμε από τα λόγια και όχι τις πράξεις τους. Σε αντίθεση με το Νονό που ο καθένας είχε στείλει στον Άδη καμιά ντουζίνα μυστήριους.
Ένα ακόμη σημείο που με εντυπωσίασε όταν έκανα τον παραλληλισμό, ήταν όταν στη τελευταία ταινία της τριλογίας, ο Μάικλ Κορλεόνε, ενώ έχει καθαρίσει την αλητεία σε όλα την Αμερική και κάνει κουμάντα, μόλις πάει να εμπλακεί με τους πολιτικούς και το Βατικανό, τρώει μαγκιά. Κολλάει, φρικάρει που είχε την αίσθηση ότι προσπαθεί να ξεφύγει από την βρωμιά για να κάνει … νόμιμες επιχειρήσεις.
Αυτή είναι και η αλήθεια του ΠΑΟΚ. Την αλητεία που διαθέτουμε, την καλώς εννοούμενη, την βλέπω πολύ αγαθή μπροστά σε όσα καλείται η ομάδα να αντιμετωπίσει καθημερινά και σε βάθος χρόνου. Οι άλλοι έχουν λειτουργίες που εμείς δεν μπορούμε να πλησιάσουμε.
Και αυτή η αγαθοσύνη, δεν προέρχεται από τον Ζαγοράκη όπως πολλοί θέλετε να πιστέψετε – καμιά φορά και εγώ ο ίδιος.
Προέρχεται από το ότι δεν είμαστε πραγματική οικογένεια, με στρατηγούς που ξέρουν το ρόλο του, στρατιώτες που επίσης ξέρουν το ρόλο τους, επικοινωνιολόγους που ξέρουν επίσης το ρόλο τους, οπαδούς που ξέρουν επίσης τον ρόλο τους.
Κανένας δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει και δύο ήττες είναι ικανές να μας κρατήσουν μακριά από τη καθαρή σκέψη για δύο μήνες. Από τον πρώτο που ονομάζεται Ζαγοράκης μέχρι και τον τελευταίο που ονομάζεται Χασάπης 4.
Όταν η φιλοσοφία σου αλλάζει κάθε Κυριακή, όταν το μίσος σου αναλώνεται εντός της περιοχής που θα έπρεπε να ονομάζεται οικογένειά σου, όταν οι εχθροί σου έχουν ξεκαθαρίσει μέσα τους πως είσαι ένας άκρως συναισθηματικός οργανισμός που βάλλεται από τον κάθε βλάκα και οδηγείται στην αφέλεια, τότε μη περιμένεις πολλά.
Ο Νονός την δουλειά του την έκανε μια χαρά, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Λίγο από τον τρόπο σκέψης του να είχαμε, θα κάναμε θαύματα και δεν αναφέρομαι βέβαια στο να σκοτώσουμε ανθρώπους, ούτε στο να ελέγχουμε βίζιτες και τζόγο. Αναφέρομαι στις βασικές αρχές της ζωής του.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://blog.paok24.com/?p=1062
Re: Σταύρος Κόλκας
Χοντρούλη το γραφείο τύπου σας έδωσε λάθος πληροφορίες??? ΧΑχαχΧΑχαχαΧΑΧΑχαχαΓια εμένα, είναι απαραίτητη η επιστροφή Βρύζα. Είναι απαραίτητη πρώτον για την εξαφάνιση των διχαστικών τάσεων. Γνώριζα την ημέρα που έφευγε πως θα δημιουργηθεί ένας δεύτερος πόλος, το βλέπω τώρα να συμβαίνει και μάλιστα με τρόπο τόσο γελοίο που το χαρτί του καίγεται.
Η επιστροφή Βρύζα, θα εξαφανίσει τον διχασμό. Αρκεί αυτός βέβαια να μην εμφανιστεί μέσα στον ΠΑΟΚ, άρα θα πρέπει τα δύο παιδιά μας να ξεκαθαρίσουν θέσεις, ρόλους και όλα όσα τους οδήγησαν σε απόσταση.
Η επιστροφή του Ζήση εφόσον επιτευχθεί – επιδιωχτεί, θα είναι ουσιαστικά η σφραγίδα του restart της ΠΑΕ. Αλλά και αυτή δεν αρκεί για να στηθεί ο ΠΑΟΚ σε ποιο σταθερές βάσεις, από αυτές που υπήρχαν όταν οι δυο τους ήταν μαζί.
Re: Σταύρος Κόλκας
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas ... oy-ErnestoΆκου τι μου είπε ο φίλος του Ερνέστο!
Γενικά έχω κατανοήσει τόσα χρόνια σε αυτή τη δουλειά, πως τα μέτωπα με συναδέλφους και οι δημόσιες αντιπαραθέσεις δεν βγάζουν πουθενά. Ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, ακόμη και αν αυτή είναι κατευθυνόμενη.
Έτσι και αλλιώς δεν μπορείς να αποδείξεις κάτι τέτοιο. Πρέπει να συμβιβαστείς με την ιδέα πως όσο κατευθυνόμενη και να δείχνει μία άποψη, είναι αυτή του τύπου που βάζει την υπογραφή.
Αφορμή για το παραπάνω σχόλιο, μου δόθηκε από ένα κείμενο του Μιχάλη Τσώχου, που έχει αύρα ρεπορτάζ και μάλλον και κομμάτι της άποψής του, η οποία δε νομίζω να είναι κατευθυνόμενη. Απλά αν είμαι κακοπροαίρετος, μπορεί και να σκεφτώ πως είναι.
Αφού εξηγεί κάποιους λόγους που κάνουν τον Ερνέστο Βαλβέρδε να σκέφτεται αν θα μείνει στην Ελλάδα, έφτασε με έναν τρόπο πολύ εγκεφαλικό στη 5η παράγραφο που αναφέρει τα εξής:
«Ένας ακόμη λόγος που κάνει τον Βαλβέρδε να προβληματίζεται είναι η κατάσταση στην Ελλάδα σε σχέση με τα φαινόμενα βίας και το γενικότερο κλίμα. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι είπε τα όσα είπε μετά το ντέρμπι με τον ΠΑΟ. Κυρίως όμως δεν είναι τυχαίο ότι σχεδόν αρρωσταίνει όταν πηγαίνει να παίξει με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν είδε τι συνέβη στο ΠΑΟΚ – ΑΕΚ για το Κύπελλο έλεγε σε φίλο του «να δούμε πότε σε αυτή τη χώρα θα πάρουν απόφαση να κλείσουν αυτό το γήπεδο οριστικά. Όσο συμβαίνουν εκεί, αυτά που συμβαίνουν κάθε φορά, τόσο θα γίνονται πράγματα και σε όλα τα άλλα γήπεδα της χώρας».
Γενικώς ο Βαλβέρδε που ξέρει από μισητά ντέρμπι (προπονητής της Μπιλμπάο ήταν), δεν καταλαβαίνει το ελληνικό μίσος και τις ακραίες αντιδράσεις. Και για αυτό, άλλωστε, έχει μιλήσει δημόσια και στην Τούμπα», αναφέρει ο συνάδελφος.
Είναι γεγονός πως μέσα από τη συγκεκριμένη παράγραφο, τονίζεται ιδιαίτερα η ευαισθησία του Ισπανού προπονητή σε θέματα βίας. Όχι τόσο ιδιαίτερα, βέβαια, ώστε να πει στον φίλο του πως σε αγώνα της ομάδας του κοπανήθηκαν έξι ποδοσφαιριστές του αντιπάλου από οπαδούς και άνδρες ασφαλείας του γηπέδου.
Και μιας και πιάσαμε τους φίλους μια φορά, μου είχε πει ένας του Γκαρσία ότι του είχε πει πως «όταν παίζουμε στο Καραϊσκάκη, ο τρόπος που μπορώ να μαρκάρω θυμίζει συμμετέχοντες σε άρμα σε παρέλαση gay parade, οι οποίοι τρίβουν τις ρόγες τους με στόχο αυτές να μπιμπικιάσουν».
Κάτι ανάλογο είχε πει και ο Κοντρέρας σε έναν φίλο του στο Σούπερ Μάρκετ και – άκου να δεις τώρα – περνούσε μία φίλη μου που ξέρει ισπανικά και με πήρε τηλέφωνο για να μου το πει. «Όταν παίζουμε με αυτούς στον Πειραιά, κάνουμε ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης, γιόγκα και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο κοινός νους, έτσι ώστε να αντέξουμε τις βουτιές που κάνουν με την επαφή και να μη πατήσουμε κανενός το κεφάλι με τις τάπες», έλεγε ο Χιλιανός στον φίλο του και η φίλη μου με πήρε τηλέφωνο και μου το είπε.
Ο Βιεϊρίνια, ξενερωμένος και αυτός από τα όσα συμβαίνουν, είχε πει σε έναν φίλο του πως «Ρε συ, τι να κάτσω να κάνω εδώ. Κάθε εβδομάδα κάποιος δέρνει έναν διαιτητή, πρέπει να γίνεται κάτι σα διαγωνισμός από χρονιά σε χρονιά»
Υπάρχουν και άλλα. Εγώ ξέρω έναν ξάδερφο του Σαλπιγγίδη και τον πέτυχα μία φορά στο κέντρο, είχε πάει στον γιατρό τη γυναίκα του που ήταν έγκυος. «Ρε συ, μου είπε ο Σάλπι πως αυτός που πέταξε το κέρμα και πέτυχε τον βοηθό στο κύπελλο, δεν ήταν Ολυμπιακός, αλλά ένας αντίζηλός του από το δημοτικό που του έφαγε ένα γκομενάκι και του το φυλούσε».
Θα μπορούσα να το τραβήξω πολύ περισσότερο, με τους φίλους, τους ξαδέρφους και τα γκομενάκια, αλλά βαριέμαι τώρα. Απλά καμιά φορά βγαίνω από τα ρούχα μου διαβάζοντας τέτοιου είδους προσεγγίσεις από ανθρώπους που είχαν μάλιστα επιτελικό πόστο σε πανελλαδικά έντυπα.
Απορώ πώς είναι δυνατόν να κρατήσουν μία υποτυπώδη ισορροπία, όταν στον βωμό της ανάπτυξης ενός θέματος τόσο απλού, εμφανίζονται παράμετροι που μοναδικό στόχο έχουν να απομακρύνουν το κοινό από τα αυτονόητα.
Κλείνοντας, επειδή τυγχάνει να ξέρω κι εγώ τον φίλο του Βαλβέρδε, αυτό που του είπε ο Ισπανός είναι το εξής απλό πράγμα «Ρε μλκ, τι να κάτσω να κάνω σε αυτούς τους διανοητικά καθυστερημένους, που τους πήρα σβηστό το πρωτάθλημα χωρίς να έχω κάνει εγώ προετοιμασία και με βρίζουν που έχασα τέσσερα - πέντε ντέρμπι; Που έκανα μιάμιση μεταγραφή και ο Φουστέρ πήρε μόνος του τα μισά παιχνίδια; Άσε που και για αυτόν το μπινελίκι που έφαγα ήταν από τα λίγα, αφού δεν μπορούσε κανείς να καταλάβει τι ακριβώς κάνει μέσα στο γήπεδο. Αυτοί είναι ικανοί αν χάσω κανα πρωτάθλημα να προκαλέσουν το τέλος μου λέγοντας πως είμαι μάγος και πως ακούω φωνές. Να την πληρώσω όπως εκείνο το γκομενάκι, η Ιωάννα Ζαν Νταρκ, που την έφαγαν λάχανο οι παπάδες».
ΥΓ. Καλό θα είναι, την επόμενη φορά να ασχοληθούμε με τα όσα λένε οι πρωταγωνιστές.
Ρε συ Τίμο! Έχεις σύζυγο σε ενδιαφέρουσα ή άλλος ξάδερφος είναι;
