Paokmania.Gr

Doomlord4 έγραψε:

proedros έγραψε:Μάθε να μιλάς σωστά πρώτα, ούτε σε βρίζω ούτε σε μειώνω...Επίσης μάθε να διαβάζεις τι γράφω!! Δεν σου είπα ούτε να αποκλειστείς ούτε τίποτα..Το σημειώνω εξάλλου ξεκάθαρα "δεν μπορείς να κάτσεις να χάσεις"...και δεν αναφέρομαι ούτε καν στα παιχνίδια των ομίλων ούτε καν με την Μίντιλαντ...Το κακό ξεκίνησε μετά και κυρίως στα ματς με την Μαρσειγ που ήταν πολύ υψηλής έντασης..Θεωρώ πως αυτή είναι η αιτία της αγωνιστικής ανυπαρξίας..Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε..
υγ. Όσο για τα χρήματα που λες, ο Σάββιδης φέτος και πέρσι έβγαλε πάνω από 30εκατ...Αυτό δεν σημαίνει πως θα τα διαθέσει για την ομάδα (κάτι που φάνηκε εξάλλου)...
υ.γ. Δηλ. τι θες να μας πεις πως με τα χρήματα που πήρε από Τζόλη και Γιαννούλη έφερε παικταράδες??

Είπες για την κακιά Ευρώπη με τον ΠΑΣ,δεν απάντησα καθόλου

Βλέπω σε ακόμη μια ήττα το συνεχίζεις

proedros έγραψε:Το σημειώνω εξάλλου ξεκάθαρα "δεν μπορείς να κάτσεις να χάσεις"...και δεν αναφέρομαι ούτε καν στα παιχνίδια των ομίλων ούτε καν με την Μίντιλαντ...Το κακό ξεκίνησε μετά και κυρίως στα ματς με την Μαρσειγ που ήταν πολύ υψηλής έντασης..Θεωρώ πως αυτή είναι η αιτία της αγωνιστικής ανυπαρξίας

Για να δούμε τι έγραφες μετά τον ΠΑΣ

proedros έγραψε:Λέτε για τραυματισμούς και κούραση…Ναι, έχετε δίκιο…αλλά 1000 φορές να μην περνούσα την Μίντιλαντ ή την Γάνδη από το να γίνομαι περίγελος στα play-off…και να διακινδυνεύω φυσικά και το κύπελλο…

Διαφωνείς με τον εαυτό σου;
Δεν λες κάτι για την Μίντιλαντ,αλλά βέβαια λες....

Α)Το κακό ξεκίνησε μετά και κυρίως στα ματς με την Μαρσειγ που ήταν πολύ υψηλής έντασης....
Β) αλλά 1000 φορές να μην περνούσα την Μίντιλαντ ή την Γάνδη!

Συμπεράσματα βγαίνουν

Δηλαδή προτιμούσες 1000 φορές να αποκλειόμουν τον Φλεβάρη,για να για να κάνω αξιοπρεπείς εμφανίσεις στα play-off (στα οποία πάλι 2ος θα τερμάτιζα)
Δεν σου απάντησα τότε,αλλά βλέπω το συνεχίζεις
Και δεν θυμάσαι και τι έγραφες,ποια ήταν η γραμμή σου

Aureliano Buendia έγραψε:Αν διάβαζα ή άκουγα το υποθετικό σενάριο ότι θα κλείναμε μια σεζόν με 3 ήττες σε 4 ματς από τα σκουλήκια, με 0 γκολ ενεργητικό, δύσκολα θα μπορούσα να με φανταστώ με σώας τας φρένας. Ωστόσο, όταν βλέπεις τα γεγονότα να εξελίσσονται σύμφωνα με ένα λογικό μοτίβο, ο εκνευρισμός καταλαγιάζει αναπάντεχα, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Με άλλα λόγια, την περίμενα τη σημερινή ήττα, ιδίως όταν αντίκρισα την αρχική ενδεκάδα. Γενικότερα μιλώντας, ξέρω ότι είναι αδιανόητο να είμαστε πουτανάκια του Άρη, όπως υπήρξαμε φέτος, αλλά πρέπει να το βάλουμε πίσω μας και από του χρόνου να υιοθετήσουμε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στα ματς εναντίον τους. Aν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι τυχαίο το πόσο καλά τα πηγαίνει ο Άρης με εμάς και ο ΠΑΟ με τον Ολυμπιακό. Γι' αυτό και απαιτείται μια ριζικά διαφοροποιημένη προετοιμασία και νοοτροπία από ολόκληρο τον οργανισμό ΠΑΟΚ. Από του χρόνου αυτά, όμως, όπου το βασικότερο είναι να δημιουργηθεί μια ολοκαίνουργια και υποσχόμενη ομάδα. Ευελπιστώ ότι ο Λουτσέσκου δεν θα μείνει προσκολλημένος στη λογική του κλειστού κυκλώματος, διότι οι παίκτες στους οποίους μπορεί να βασιστεί είναι πλέον ελάχιστοι και οι περισσότεροι εξ αυτών σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Γενικότερα μιλώντας, απεχθάνομαι τα ματς με τον Άρη πλέον. Δεν με εξιτάρει ιδιαίτερα η νίκη (εκτός αν πρόκειται για ματς κυπέλλου ή πολύ κρίσιμο βαθμολογικά ματς, αν προκύψει τέτοιο ενδεχόμενο) και με διαολίζει η ήττα, γενικότερα πάντα νιώθω πως έχω περισσότερα να χάσω παρά να κερδίσω -ως οπαδική ψυχολογία- όταν παίζουμε εναντίον τους.

Πάμε στο κύπελλο, τώρα. Πείτε με τρελό, αλλά είμαι αισιόδοξος. Αμέτρητοι βλέπω να γράφουν πως δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα με την εικόνα που δείχνουμε. Διαφωνώ κάθετα. Είναι ένα ματς που κρίνει τίτλο και μπορούμε να προσδοκούμε μέχρι και ανάσταση νεκρών. Ιδίως αν έχουμε τις παλιοσειρές διαθέσιμες (Αντελίνο, Μπίσεσβαρ, Καντουρί, Κρέσπο). Ξέρω ότι είναι κάπως αποκαρδιωτικό ότι αυτοί οι παίκτες συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της ομάδας, αλλά έτσι είναι η κατάσταση και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε τώρα. Ο ΠΑΟΚ έχει winning spirit σε τελικούς πλέον, το ΟΑΚΑ μάς πηγαίνει, δεν είναι απαραίτητο να παίξουμε καλά για να πάρουμε το κύπελλο, δεν είναι καν απαραίτητο να κερδίσουμε σε 90' ή σε 120' αγώνα. Το μόνο που είναι απαραίτητο είναι να σηκώσουμε την κούπα με κάποιον τρόπο. Και η αλήθεια είναι πως έχουμε αποκτήσει τη σχετική τεχνογνωσία. Επιπλέον, όσο περισσότερο συνδέεται η ταμπέλα του φαβορί με τον Παναθηναϊκό τόσο το καλύτερο για εμάς. Δεν είναι θέμα μεταφυσικής, αλλά απλής λογικής. Το "πρέπει" στον αθλητισμό είναι πάντα βαρύ και αν σου στραβώσει το ματς μπορεί να γίνει φορτίο ασήκωτο. Ο Παναθηναϊκός περνά γενικώς μια φάση ανάκαμψης (καλή ομάδα μετά από χρόνια, νέο γήπεδο, επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις) και η προοπτική-λαχτάρα ενός τίτλου απέναντι σε έναν πεθαμένο αντίπαλο μπορεί εύκολα να γυρίσει μπούμερανγκ.

Όσο για την εικόνα της ομάδας, ομολογώ πως περίμενα-πιθανολογούσα την κατάρρευση. Όταν διαπίστωσα πριν λίγες μέρες πως έχουμε εξασφαλίσει μαθηματικά την Ευρώπη, ανακουφίστηκα διότι δεν είχα την παραμικρή βεβαιότητα πως θα κάνουμε έστω και τα αυτονόητα. Πιο πολύ με προβληματίζει ότι δεν μπαίνουμε καν στη διαδικασία με νύχια και με δόντια να μην χάσουμε όταν δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Πλέον, είμαι συμβιβασμένος με την πιθανή απώλεια της 2ης θέσης, ακόμη με τη φρικιαστική πιθανότητα να μας προσπεράσει ακόμη και ο Άρης. Αρκετοί ανέφεραν πως έχει και τα καλά του αυτή η εξέλιξη και δεν έχουν άδικο. Χρειάζεται ολική αναδόμηση και νέο συγκροτημένο πλάνο. Κι ας μην διεκδικήσουμε καν πρωτάθλημα του χρόνου, προσωπικά μιλώντας ουδόλως με απασχολεί, αρκεί να δω την ομάδα να λειτουργεί με σύνεση, λογική, πάθος και καύλα.

Όσο για την πορεία του Conference, ας την αφήσουμε στην ησυχία της. Οι ευρωπαϊκές βραδιές ήταν ονειρώδεις, η τωρινή παραίτηση είναι εφιάλτικη, ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα, το ένα δεν αναιρεί ούτε μικραίνει το άλλο. Περιμένω ριζικές αλλαγές στο ρόστερ και μια χρονιά εφάμιλλη του 2017, όταν μπήκαν τα θεμέλια για τις μαγικές σεζόν του 2018 και του 2019. Το έχω ξαναγράψει, αν τυχόν είχαμε γευτεί τα δύο νταμπλ που κατακτήσαμε στο γήπεδο, θα είχαν λειτουργήσει όλα πολύ πιο ορθολογικά όσον αφορά το rebuilding της ομάδας. Τώρα, σχεδόν αναπόφευκτα νιώσαμε πως πάνω που ήρθε το Άγιο Δισκοπότηρο του πρωταθλήματος, η ομάδα έκανε βήματα πίσω αντί για εμπρός. Κι όμως, παρά τις ασύλληπτες προχειρότητες, γελοιότητες και κακοτεχνίες που έχουν συμβεί, ο ΠΑΟΚ έχει μεγαλώσει. Χωρίς να διαθέτει ομάδα-φόβητρο, τα τελευταία 3 χρόνια πήρε ένα ακόμη κύπελλο, διεκδικεί ένα δεύτερο και έφτασε ως τα προημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Τέλος, ο τελικός της 21ης Μάη είναι μια στερνή ευκαιρία για τον κόσμο του ΠΑΟΚ να δείξει λίγο ανάστημα, γιατί κακά τα ψέματα δεν είμαστε σε καθόλου καλό φεγγάρι. Δεν θα πω περισσότερα γιατί έχω κατά καιρούς γράψει αρκετά και δεν έχω καμία όρεξη να πυροδοτηθούν αντιπαραθέσεις μεταξύ μας. Απλώς να αναφέρω ότι ο προσωπικός μου πήχυς για τον κόσμο του ΠΑΟΚ είναι πολύ υψηλός και λεχω την αίσθηση πως τον χαμηλώνουμε διαρκώς τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον με τα δικά μου στάνταρ. Αν τυχόν αποφασίσει κάποιος όντως να μην πάει στον τελικό (και δεν είπε απλώς μια κουβέντα εν θερμώ) επειδή η ομάδα έχασε 3 φορές από τον Άρη ή έχει να κερδίσει 10 ματς, πραγματικά δεν έχω καμία διάθεση να τον μεταπείσω. Ο ΠΑΟΚ διεκδικεί τον 12ο τίτλο της 96χρονης ιστορίας του. Κάθε τέτοια βραδιά είναι εκ προοιμίου μαγική και ιδεώδης. Κάθε ευκαιρία που έχουμε να παρευρεθούμε σε μια τέτοια στιγμή είναι εξ ορισμού προνομιακή. Πολύ φοβάμαι πως η εικόνα της κερκίδας μας στο ΟΑΚΑ θα είναι αποκαρδιωτική. Το 2014 είμασταν 4 από Θεσσαλονίκη+2 από Αθήνα, το 2018 είμασταν 2 από Θεσσαλονίκη+1 από Αθήνα, φέτος θα είμαστε 4 από Θεσσαλονίκη+2 (μίνιμουμ) από Αθήνα και με την καύλα έως τα μπούνια. Τέτοιες ευκαιρίες για οπαδική αδρεναλίνη-προσμονή-καύλα δεν προσπερνιούνται με τίποτα, ιδίως επειδή έχουν υπάρξει μετρημένες για δεκαετίες ολόκληρες στο παρελθόν. Και 100 να γίνουν τα ματς χωρίς νίκη, βραδιές σαν την 21η Μάη είναι ορόσημα, νύχτες που θα θυμάσαι μια ολόκληρη ζωή, όποια κι αν είναι η κατάληξη. Κι αν όλα πάνε καλά, όπως το αναμένω, θα τις αναπολείς σαν θησαυρό και καύσιμο κάθε τρεις και λίγο.

Aureliano Buendia έγραψε:Αν διάβαζα ή άκουγα το υποθετικό σενάριο ότι θα κλείναμε μια σεζόν με 3 ήττες σε 4 ματς από τα σκουλήκια, με 0 γκολ ενεργητικό, δύσκολα θα μπορούσα να με φανταστώ με σώας τας φρένας. Ωστόσο, όταν βλέπεις τα γεγονότα να εξελίσσονται σύμφωνα με ένα λογικό μοτίβο, ο εκνευρισμός καταλαγιάζει αναπάντεχα, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό. Με άλλα λόγια, την περίμενα τη σημερινή ήττα, ιδίως όταν αντίκρισα την αρχική ενδεκάδα. Γενικότερα μιλώντας, ξέρω ότι είναι αδιανόητο να είμαστε πουτανάκια του Άρη, όπως υπήρξαμε φέτος, αλλά πρέπει να το βάλουμε πίσω μας και από του χρόνου να υιοθετήσουμε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στα ματς εναντίον τους. Aν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι τυχαίο το πόσο καλά τα πηγαίνει ο Άρης με εμάς και ο ΠΑΟ με τον Ολυμπιακό. Γι' αυτό και απαιτείται μια ριζικά διαφοροποιημένη προετοιμασία και νοοτροπία από ολόκληρο τον οργανισμό ΠΑΟΚ. Από του χρόνου αυτά, όμως, όπου το βασικότερο είναι να δημιουργηθεί μια ολοκαίνουργια και υποσχόμενη ομάδα. Ευελπιστώ ότι ο Λουτσέσκου δεν θα μείνει προσκολλημένος στη λογική του κλειστού κυκλώματος, διότι οι παίκτες στους οποίους μπορεί να βασιστεί είναι πλέον ελάχιστοι και οι περισσότεροι εξ αυτών σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Γενικότερα μιλώντας, απεχθάνομαι τα ματς με τον Άρη πλέον. Δεν με εξιτάρει ιδιαίτερα η νίκη (εκτός αν πρόκειται για ματς κυπέλλου ή πολύ κρίσιμο βαθμολογικά ματς, αν προκύψει τέτοιο ενδεχόμενο) και με διαολίζει η ήττα, γενικότερα πάντα νιώθω πως έχω περισσότερα να χάσω παρά να κερδίσω -ως οπαδική ψυχολογία- όταν παίζουμε εναντίον τους.

Πάμε στο κύπελλο, τώρα. Πείτε με τρελό, αλλά είμαι αισιόδοξος. Αμέτρητοι βλέπω να γράφουν πως δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα με την εικόνα που δείχνουμε. Διαφωνώ κάθετα. Είναι ένα ματς που κρίνει τίτλο και μπορούμε να προσδοκούμε μέχρι και ανάσταση νεκρών. Ιδίως αν έχουμε τις παλιοσειρές διαθέσιμες (Αντελίνο, Μπίσεσβαρ, Καντουρί, Κρέσπο). Ξέρω ότι είναι κάπως αποκαρδιωτικό ότι αυτοί οι παίκτες συνιστούν τη ραχοκοκαλιά της ομάδας, αλλά έτσι είναι η κατάσταση και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε τώρα. Ο ΠΑΟΚ έχει winning spirit σε τελικούς πλέον, το ΟΑΚΑ μάς πηγαίνει, δεν είναι απαραίτητο να παίξουμε καλά για να πάρουμε το κύπελλο, δεν είναι καν απαραίτητο να κερδίσουμε σε 90' ή σε 120' αγώνα. Το μόνο που είναι απαραίτητο είναι να σηκώσουμε την κούπα με κάποιον τρόπο. Και η αλήθεια είναι πως έχουμε αποκτήσει τη σχετική τεχνογνωσία. Επιπλέον, όσο περισσότερο συνδέεται η ταμπέλα του φαβορί με τον Παναθηναϊκό τόσο το καλύτερο για εμάς. Δεν είναι θέμα μεταφυσικής, αλλά απλής λογικής. Το "πρέπει" στον αθλητισμό είναι πάντα βαρύ και αν σου στραβώσει το ματς μπορεί να γίνει φορτίο ασήκωτο. Ο Παναθηναϊκός περνά γενικώς μια φάση ανάκαμψης (καλή ομάδα μετά από χρόνια, νέο γήπεδο, επιστροφή στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις) και η προοπτική-λαχτάρα ενός τίτλου απέναντι σε έναν πεθαμένο αντίπαλο μπορεί εύκολα να γυρίσει μπούμερανγκ.

Όσο για την εικόνα της ομάδας, ομολογώ πως περίμενα-πιθανολογούσα την κατάρρευση. Όταν διαπίστωσα πριν λίγες μέρες πως έχουμε εξασφαλίσει μαθηματικά την Ευρώπη, ανακουφίστηκα διότι δεν είχα την παραμικρή βεβαιότητα πως θα κάνουμε έστω και τα αυτονόητα. Πιο πολύ με προβληματίζει ότι δεν μπαίνουμε καν στη διαδικασία με νύχια και με δόντια να μην χάσουμε όταν δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Πλέον, είμαι συμβιβασμένος με την πιθανή απώλεια της 2ης θέσης, ακόμη με τη φρικιαστική πιθανότητα να μας προσπεράσει ακόμη και ο Άρης. Αρκετοί ανέφεραν πως έχει και τα καλά του αυτή η εξέλιξη και δεν έχουν άδικο. Χρειάζεται ολική αναδόμηση και νέο συγκροτημένο πλάνο. Κι ας μην διεκδικήσουμε καν πρωτάθλημα του χρόνου, προσωπικά μιλώντας ουδόλως με απασχολεί, αρκεί να δω την ομάδα να λειτουργεί με σύνεση, λογική, πάθος και καύλα.

Όσο για την πορεία του Conference, ας την αφήσουμε στην ησυχία της. Οι ευρωπαϊκές βραδιές ήταν ονειρώδεις, η τωρινή παραίτηση είναι εφιάλτικη, ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα, το ένα δεν αναιρεί ούτε μικραίνει το άλλο. Περιμένω ριζικές αλλαγές στο ρόστερ και μια χρονιά εφάμιλλη του 2017, όταν μπήκαν τα θεμέλια για τις μαγικές σεζόν του 2018 και του 2019. Το έχω ξαναγράψει, αν τυχόν είχαμε γευτεί τα δύο νταμπλ που κατακτήσαμε στο γήπεδο, θα είχαν λειτουργήσει όλα πολύ πιο ορθολογικά όσον αφορά το rebuilding της ομάδας. Τώρα, σχεδόν αναπόφευκτα νιώσαμε πως πάνω που ήρθε το Άγιο Δισκοπότηρο του πρωταθλήματος, η ομάδα έκανε βήματα πίσω αντί για εμπρός. Κι όμως, παρά τις ασύλληπτες προχειρότητες, γελοιότητες και κακοτεχνίες που έχουν συμβεί, ο ΠΑΟΚ έχει μεγαλώσει. Χωρίς να διαθέτει ομάδα-φόβητρο, τα τελευταία 3 χρόνια πήρε ένα ακόμη κύπελλο, διεκδικεί ένα δεύτερο και έφτασε ως τα προημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Τέλος, ο τελικός της 21ης Μάη είναι μια στερνή ευκαιρία για τον κόσμο του ΠΑΟΚ να δείξει λίγο ανάστημα, γιατί κακά τα ψέματα δεν είμαστε σε καθόλου καλό φεγγάρι. Δεν θα πω περισσότερα γιατί έχω κατά καιρούς γράψει αρκετά και δεν έχω καμία όρεξη να πυροδοτηθούν αντιπαραθέσεις μεταξύ μας. Απλώς να αναφέρω ότι ο προσωπικός μου πήχυς για τον κόσμο του ΠΑΟΚ είναι πολύ υψηλός και λεχω την αίσθηση πως τον χαμηλώνουμε διαρκώς τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον με τα δικά μου στάνταρ. Αν τυχόν αποφασίσει κάποιος όντως να μην πάει στον τελικό (και δεν είπε απλώς μια κουβέντα εν θερμώ) επειδή η ομάδα έχασε 3 φορές από τον Άρη ή έχει να κερδίσει 10 ματς, πραγματικά δεν έχω καμία διάθεση να τον μεταπείσω. Ο ΠΑΟΚ διεκδικεί τον 12ο τίτλο της 96χρονης ιστορίας του. Κάθε τέτοια βραδιά είναι εκ προοιμίου μαγική και ιδεώδης. Κάθε ευκαιρία που έχουμε να παρευρεθούμε σε μια τέτοια στιγμή είναι εξ ορισμού προνομιακή. Πολύ φοβάμαι πως η εικόνα της κερκίδας μας στο ΟΑΚΑ θα είναι αποκαρδιωτική. Το 2014 είμασταν 4 από Θεσσαλονίκη+2 από Αθήνα, το 2018 είμασταν 2 από Θεσσαλονίκη+1 από Αθήνα, φέτος θα είμαστε 4 από Θεσσαλονίκη+2 (μίνιμουμ) από Αθήνα και με την καύλα έως τα μπούνια. Τέτοιες ευκαιρίες για οπαδική αδρεναλίνη-προσμονή-καύλα δεν προσπερνιούνται με τίποτα, ιδίως επειδή έχουν υπάρξει μετρημένες για δεκαετίες ολόκληρες στο παρελθόν. Και 100 να γίνουν τα ματς χωρίς νίκη, βραδιές σαν την 21η Μάη είναι ορόσημα, νύχτες που θα θυμάσαι μια ολόκληρη ζωή, όποια κι αν είναι η κατάληξη. Κι αν όλα πάνε καλά, όπως το αναμένω, θα τις αναπολείς σαν θησαυρό και καύσιμο κάθε τρεις και λίγο.

Asimos έγραψε:Χιλιες φορες 8αδα στην Ευρωπη καθε χρονο και ουτε πόντο με τον Ρουλη ξανα.

Ασιμος, 21:51 11/05/2022.

15_50 έγραψε:Proedre, με το χέρι στην καρδιά, είσαι πάνω από 26-27 χρόνων;

proedros έγραψε:

Asimos έγραψε:Χιλιες φορες 8αδα στην Ευρωπη καθε χρονο και ουτε πόντο με τον Ρουλη ξανα.

Ασιμος, 21:51 11/05/2022.

Δεν το λες σωστά φίλε...
Χίλιες φορές 8άδα στην Ευρώπη και ποτέ ξανά πρωτάθλημα και double στην ομάδα...Για πες μας τι πρτοιμάς??

Descartes έγραψε:Τα έγραφα το γενάρη στο νήμα των μεταγραφών, οτι η ομάδα έχει το χειρότερο ρόστερ των τελευταίων 20 ετών και οτι χρειαζόταν μια ολόκληρη άμυνα και περίπου μια 11άδα νέους παίκτες. Είπα οτι δεν θα υπάρξει σοβαρή ενίσχυση αλλά όποιος τολμήσει να κάνει κριτική στον Προπονητή θα πρέπει να κάνει αυτόματα και tatoo τη λέξη ΓΙΔΙ στο μέτωπο.

Doomlord4 έγραψε:

proedros έγραψε:

Asimos έγραψε:Χιλιες φορες 8αδα στην Ευρωπη καθε χρονο και ουτε πόντο με τον Ρουλη ξανα.

Ασιμος, 21:51 11/05/2022.

Δεν το λες σωστά φίλε...
Χίλιες φορές 8άδα στην Ευρώπη και ποτέ ξανά πρωτάθλημα και double στην ομάδα...Για πες μας τι πρτοιμάς??

Α ρε αυτά τα ψευτοδιλήμματα

proedros έγραψε:και δεν αναφέρομαι ούτε καν στα παιχνίδια των ομίλων ούτε καν με την Μίντιλαντ...Το κακό ξεκίνησε μετά και κυρίως στα ματς με την Μαρσειγ που ήταν πολύ υψηλής έντασης

proedros έγραψε:Ναι θεωρώ πως έπαιξε ΣΠΟΥΔΑΊΟ ρόλο και η Μαρσέιγ και η Μίντιλαντ για να παρουσιάζουμε αυτό το έκτρωμα