Τον magic τον πρωτοείδα σε προημιτελικό Κυπέλλου Π.Α.Ο.Κ.-Γ.Σ. Λάρισας στο........ανοιχτό γήπεδο της Χ.Α.Ν.Θ., πρέπει να ήταν το 79-80!!! Μάλιστα κύριοι, σε ανοιχτό γήπεδο παιζόταν ακόμα και προημιτελικοί Κυπέλλου Ελλέδος μπάσκετ το '79!!! "Μεγαλεία" λέμε!!!
Μια ομάδα μόνος του, κόντεψε να μας αποκλείσει τότε (συνεπικουρούμενος και λίγο από κάποιον Ζώη, φίρμα της Λάρισας την εποχή εκείνη)!!! Αν θυμάμαι καλά κερδίσαμε με 1 ή 2 πόντους σε νοκ άουτ αγώνα και προχωρήσαμε, αφού μας "έκατσε" καμιά 40 πόντους και καμιά 15αριά ασσίστ ο Σταυρόπουλος!!!
Η ομάδα μας τότε έπαιζε με Στρατή, Γκίνη, Πολίτη, Μάνθο Κατσούλη, Καραμβέρη, τον 18άχρονο Δελαπάσχο αλλαγή play maker, τον Μπουρλίβα αλλαγή στα "ΕΛ" (έτσι λέγονταν τότε τα σημερινά γκαρντ, το 2 και το 3) 17χρονο τότε κ.τ.λ. (δεν θυμάμαι άλλους από μνήμης δυστυχώς)!!!
Θυμάμαι που πηγαίναμε στο Παλέ με "μαθητικό" εισιτήριο το '78-'79 των 50 δραχμών και βλέπαμε δύο αγώνες, έναν Β' εθνικής, π.χ. Αρμενική-Νέστορας και έναν της Α' στα καπάκια!!! Με 50 δραχμές, δηλαδή 0.14 ευρώ!!!
Φοβερά χρόνια ζούσαμε στο μπάσκετ όπως ξαναέχω γράψει κάποτε, μέχρι που ο νόμος Μποσμάν "χτύπησε" και πηγαίναμε στο γήπεδο και δεν γνωρίζαμε πάνω από 2 παίχτες του Π.Α.Ο.Κ. μέσα σε μία μόλις σεζόν, αφού γεμίσαμε ξαφνικά κοινοτικούς!!! Τότε δεν άντεξα αυτήν την "αποοικογενειοποίηση", έφυγα από έναν αγώνα βρίζοντας χυδαία τους κ@λονόμους τους και δεν ξαναπάτησα το πόδι μου ποτέ ξανά, έμεινα πια από τότε μόνο στην χοντροκαψούρα μου τον ποδοσφαιρικό Π.Α.Ο.Κ. και το μπάσκετ το έβλεπα πάντα, αλλά μόνο απ την τηλεόραση!!!
Παροιμιώδες ένα ματς με τους βρωμοσκώληκες που ο Μάνθος "έχασε' τον έναν φακό επαφής του (έπεσε στο παρκέ σε μια γερή κόντρα με αντίπαλο) και ο αγώνας ξανάρχισε 35 λεπτά μετά αφού βρήκαν τον φακό για να συνεχίσει!!! Τόσο σπουδαίοι-ακριβοί ήταν τότε οι φακοί επαφής, φανταστείτε εποχή!!!
Υ.Γ. "Ταίρι" (δίδυμο ξένων εννοώ) του Μπίλυ του Βάρνερ την πρώτη χρονιά του θυμάμαι έναν λευκό σέντερ, τον Μαρκ Σίμπσον, ξανθός, γύρω στο 2,10, αλτικός, πολύ καλός στα "σκουπίδια"και χαρακτηριστικά καρφώματα με ανοιχτά περίπου μέχρι σπαγγάτο στον αέρα πόδια και σπάσιμο της μέσης τρομερό για ψηλό, ειδικά εκείνη την εποχή!!! Μετά πρέπει να ήρθε ο Ντικ Μόμα, ίσως και με Ντιλέινι Ραντ παρτενέρ, δεν θυμάμαι καλά, πάνω από 30 χρόνια μετά !!!
Τι μου έχετε θυμίσει ρε σεις παιδιά απόψε...Να είστε όλοι καλά!!!
