Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ 1-2
Από την εποχή της αέρινης φράντζας, είχαμε να δούμε αυτό το ψευτοδεκάρι - ημισεντερφόρ, που ξέρει τα εκατό κιλά μπάλα, είναι λίγο βαρύς, νομίζεις ότι είναι εξαφανισμένος σε όλο το ματς, και όταν κάθεσαι μετά τη λήξη του αγώνα να δεις τα highlights, ακούς το όνομα του μέσα σε κάθε φάση που έφτιαξε η ομάδα.
Από την εποχή της αέρινης φράντζας είχαμε να δούμε τον παιχταρά τον τρελό και μεγάλο, που ένας θεός ξέρει γιατί δεν έκανε την καριέρα που τον αναλογούσε, να απαντάει στα νταηλίκια των οπαδών της ομάδας του δημοσίου, μέσα στο γήπεδο, κι έξω από αυτό.
Από την εποχή της αέρινης φράντζας, είχαμε να δούμε διπλό στο βρωμερότερο λιμάνι της υφηλίου, διπλό τόσο επιβλητικό, τόσο εμφατικό, τόσο προσωπικό: διπλό, δικό του.
Σύμφωνοι, όλοι βάλανε το χεράκι τους για τη νίκη. Από τον Κλάους - που βρίσκεται προφανέστατα στην καλύτερη φάση της καριέρας του- μέχρι τον κΆγγελο (που χρησιμοποιήσε επιτέλους τον Τεθλιμμένο Λυράρη της Πολίχνης, στη φυσική του θέση), κι από τον Τζιόλη, ως τον Τζανδάρη, όπως λένε και οι αγράμματοι δημοσιογκράφιτυ υστερήσαντα δεν θα βρεις.
Κάποιος όμως, πρέπει να ξεχωρίζει.
Αυτός είναι ο Αργεντίνος, η νέα μας καψούρα, το καινούριο μας πουλαίν, ο νέος Ζλάταν, ο νέος Φραντζέσκος, ο νέος Πάπριτσα και Γκουερίνο μαζί.
Στα αρχίδια μας αν το πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμα, στα αρχίδια μας αν την Κυριακή έχουμε ένα δύσκολο παιγνίδι μεσα στην Ξάνθη, στον πούτσο μας αν κοιτάμε κάθε αγώνα ξεχωριστά, και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο.
Η ιστορία έγραψε, και δεν ξεγράφει: Ντέρμπυ τίτλου, πρώτος με τον δεύτερο, με τον πρώτο να είμαι εγώ, μέσα στο Καραϊσκάκη, με διαιτησία 90-10, χωρίς τον ποιοτικότερο μου ακραίο, χωρίς στόπερ, με το βασικό μου δεξί μπακ να τραυματίζεται την ώρα του ματς, το αναπληρωματικό να τραυματίζεται την ώρα που άκουσε το όνομα του, και τη δεξιά μου πτέρυγα να την καλύπτουν για 35' τα δύο smurfs της Πανάθας, ο Δημήτρης με την προσθετική στα δόντια, και ο Μητσάρας με την εμφύτευση μαλλιών.
Και τους βάζεις 4 γκολ.
Μεγάλε Φακούντο Περέιρα. Ακόμα κι αν σου γυρίσει το μάτι αύριο το πρωί, κι αποφασίσεις να γίνεις συγγραφέας ή γλύπτης ξερωγώ, εκατομμύρια τρελοί στη Μακεδονία (και σε ολόκληρη την Ελλάδα) θα σε θυμούνται, και θα σε μνημομεύουν για πάντα.
ΥΓ Μετά ΚΑΙ το σημερινό, όσοι περιμένουν να γράψω αυτά που βαριέμαι να ξαναγράφω για τα εγκλήματα της μη ενίσχυσης της ομάδας το καλοκαίρι, απλά κάνουν λάθος.
Στα αρχίδια μου.
Ζούμε το όνειρο.
Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.looper5.com/2014/12/1-2.html
