Paokmania.Gr

Δεν ήμουν μέσα δυστυχώς στο πρωτο μας πρωτάθλημα στον αγώνα με την ΑΕΚ και το γκολ του Γκουερίνο.
Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν ο αγώνας απέναντι στην Αιντραχτ με το χαμένο πέναλτι του Χρήστου Δημόπουλου.
Ήμουν στη 2 και δεν θα ξεχάσω τη βουβαμάρα που έπεσε στο γήπεδο όταν χάθηκε το πέναλτι. Δεν άντεξα να δω ούτε ένα από τα πέναλτι που χτυπησαν οι παικτες και των δυο ομάδων, είχα γυρισμένη την πλάτη στο γήπεδο.
Φοβερό παιχνίδι.
Η πιο ωραία στιγμή ήταν το 4-0 που ρίξαμε στον βάζελο μετά από ήττα 2-0 στον πρώτο αγώνα στη Λεωφόρο. Επίσης εξαιρετικό παιχνίδι. Τους είχαμε πατήσει. Ημουν στην 5.
Η πιο άσχημη στιγμή ήταν η διαιτησία του Λίτσα σε αγώνα πάλι με τον βάζελο καθώς και τα δακρυγόνα που έπεσαν μετά. Είδα το ματς από την 7. Εφυγα σχεδόν νύχτα από τα δρομάκια γύρω από την Τούμπα ενώ η μάνα μου είχε τρελλαθεί που δεν είχε νέα μου για τόσες ώρες.

στο ματς με αιντραχτ ωρα πριν η 4 πιτα και μπηκαν οι γερμανοι με πολιτικα , μαναβης και η 4 φωτια οι γερμανοι κοιτουσαν με θαυμασμο.....παιξαμε μπαλαρα σε αυτο το ματς....ζαν μαρι πφαφ ? ο τερματοφυλακας τους που τους εδωσε την προκριση....

Το φάουλ του Πάμπλο, ξεκάθαρα! Απίστευτο γκολ, απίστευτες συνθήκες για τον Πάμπλο, και η ομάδα να πολεμάει τανκς με σφεντόνες και να πάει για το θαύμα του πρωταθλήματος στηριζόμενη μόνο σε λεφτά από τα διαρκείας και τις χορηγίες.
Σωστά το έγραψε ένας αδερφός από πάνω, σαν να σταμάτησε ο χρόνος ένα δευτερόλεπτο πριν μπει η μπάλα στα δίχτυα και μετά πανζουρλισμος. Ανατριχιλα, δέος, μεγαλείο!
Και στο 2 1 του Μουσλίμοβιτς στο ίδιο ματς είχε γίνει ο χαμός, εκεί που πραγματικά το πιστέψαμε ότι πάμε να τους το πάρουμε. Αλλά έγιναν τα γνωστά με τους σκώληκες. Το 2010 τους βγήκε, ευτυχώς πέρσι που πήγαν να κάνουν τα ίδια δεν τους βγήκε.

Η φιέστα του πρωταθλήματος το 2019. Απίστευτη συγκίνηση.

Μπάσταρδα βρωμοσκούληκα, αιώνιοι ασπαστές των νότιων δαχτυλιδιών!

Platon έγραψε:Να πω κι ενα οχι και τοσο αγωνιστικο...

Η πιο συγκινητικη μου στιγμη φετος ηταν ο το σαββατοκυριακο του αγωνα με τη Λαρισα κι αυτα που διαδραματιστηκαν πριν, κατα τη διαρκεια και το τελος του αγωνα...

Μετα απο 5 σχεδον χρονια πατησα και παλι τα τσιμεντα της Τουμπας, παρεα με τον Καρινα, τον Ντρημ, τον Μπιλλυ, τον Ολιβαρες, το Σουρδο και τη Βιβη...

Μια μερα πριν ειχα την τιμη να γνωρισω το Γιανκο, τον Αναθεμα, το Βαγγτ, τον Σρεκ, το Μπυρα, το Φρη και τον Μαντζα...

Στο "Χωριο" για το καθιερωμενο τσιμπουσι τον Τσι, τον Σαϊκο, την Ελενα και σχεδον ολους τους προαναφερθεντες...
Στο Φρατελλι τον Δασκαλο, τον Λαϊον, το Φαλεγκο, το Λιβερ, τον Πιλοτο και πολλλους αλλους αδερφους κι αδερφες μου...

Αδερφια και φιλοι...επι την ευκαιρια, σας ευχαριστω ολους σας και παλι...

Πω ρε φιλε εχουν περασει 16 χρονια απο τις μαζωξεις που καναμε στο ''χωριο'' και στο φρατελι...
Και τις θυμαμαι σαν χθες...οπως και ολα τα παιδια...με ελαχιστους πλεον εχω επαφες...

Buba2018 έγραψε:Η φιέστα του πρωταθλήματος το 2019. Απίστευτη συγκίνηση.

η καλλιτερη φιεστα που ειδα στην ζωη μου.....

Special 4 έγραψε:
kayde έγραψε:Στη φιεστα του τριτου,οταν επαιζε στις οθονες τα ονοματα οσων δεν ηταν μαζι μας.Εκλαιγα κανα τεταρτο.
Ναι
Το ιδιο
Ανατριχιλα
[youtube]inGpL0Ee4BA[/youtube]

Αν θυμάμαι καλά και είναι κρίμα, στην φιέστα του 2019, ξέχασαν να προσθέσουν και τον Δημητριάδη, τον ποδηλάτη που δολοφόνησαν οι αδελφοί Παπουτσή, συνδεσμιτες του αρη.

Όταν χάσαμε 5-3 απο την Παναχαική και κλαίγαμε όλοι μαζικά.
Τότε το παρακολούθησα το ματς απο την θύρα 4 κοντά στην πέντε μεριά.
Απέραντη θλίψη.

PAOK_Antarctica έγραψε:Θα αναφέρω την πιο συγκινητική στιγμή με την έννοια της "συναισθηματικά φορτισμένης".

2018, η χρονιά του κλεμμένου, στα ματς με γαύρο και χαρτί.
Και στα δύο ματς ήμουν από τους τελευταίους που έφυγαν από το γήπεδο. Καθόμουν εκεί στα καρεκλάκια μόνος μου, με καμιά 50ρια ακόμα σαν εμένα σε όλο το γήπεδο, με ένα αίσθημα κενότητας, ματαιότητας, απέραντης θλίψης.
Σκεφτόμουν ότι δεν γίνεται πάλι αυτοί οι πούστηδες να μας κλέβουν έτσι, δεν γίνεται να είμαστε καταδικασμένοι μια ζωή να είμαστε έρμαια του κάθε λαμόγιου, δεν γίνεται να μας παίρνουν συνεχώς από τα χέρια όσα αξίζουμε, δεν γίνεται να ζω την ίδια μέρα ξανά και ξανά και ξανά.

Αλλά δεν ήταν θυμός, ήταν σαν να αγναντεύεις το κενό με χρώμα πράσινο του χόρτου και ασπρόμαυρο των καρεκλακίων.

Γι' αυτό κάθε τίτλο που παίρνουμε τον πανηγυρίζω έξαλλα. Γιατί θυμάμαι εκείνες τις δύο μέρες και το πως ένιωσα. Και κανένας τίτλος δεν θα καλύψει ποτέ το τραύμα εκείνο αλλά, γαμώ το σπίτι μου, βοηθάει. Το γκολ του Σάστρε ήταν από τα γκολ που έχω πανηγυρίσει περισσότερο στη ζωή μου. Γιατί ήταν Νέμεσις ρε αρχίδια.

Δε μπορείς να φανταστείς πόσο συμφωνώ στα τελευταία

Είχα γράψει και άρθρο στη κεντρική τότε μετά το 3-1 με το γαυρο ότι ακριβώς αυτό δε μπορούν να μας κλέψουν φέτος (το 18-19). Τη χαρά

Και γι αυτό δε μπορώ πλέον να πηγαίνω στα ματς με αεκ. Δεν είμαι ο εαυτός μου με τους συγκεκριμένους από τότε. Αυτό που μας έκλεψαν δεν ήταν ένας τίτλος. Ήταν οι στιγμές. Και το γκολ του Σαστρε βοηθάει ρε γαμωτο. Αλλά δεν σβήνει τίποτα

Θυμαμαι χαρακτηριστικα και τις 2 ημερες.

Στον αγωνα με τον γαβρο ημουν εξωτερικο και ειχα καθησει στο ξενοδοχειο για να τον δω στο κινητο.Μου χαλασε ολη την μερα γιατι ημουν σιγουρος οτι θα τους πατουσαμε και θα ζουσα 1η φορα ενα πρωταθλημα.Του 85 ημουν μικρος για να το καταλαβω.

Στον αγωνα με το χαρτι δουλευα και δεν μπορουσα ουτε να τον ακούσω ούτε να τον δω.Ειχα ομως συναδελφο που τον ακουγε στο ραδιοφωνο στην ζουλα και περιχαρης μου κανει νοημα οτι σκοραραμε.Απίστευτη χαρα για λιγα λεπτα.Μετα απο λιγη ωρα μου λεει "κατσε περιμενε γιατι το ακυρωσε".Πως γινεται λεω να το ακυρωσε;Τα υπολοιπα γνωστα...

Συγχυστηκα παλι...ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ ΡΕ ΜΠΆΣΤΑΡΔΟΙ

Το ματς με τον βαζελο για το κύπελλο το 1985, λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος . Νικήσαμε 4-0 αλλά μπορούσαμε άνετα και 8-0. Η καλύτερη εμφάνιση που συνδυάστηκε με μια εκπληκτική κερκίδα . 40000 κόσμος φώναζε χωρίς σταματημό!

Δεν έχω δει πολλούς αγώνες στην Τούμπα. Θυμάμαι όμως τη μεγάλη νίκη με 2-1 κόντρα στον πρωτοπόρο βάζελο, την 21.02.2010 και ειδικά το πρώτο, απίστευτο γκολ-φάουλ του PG.
Απίστευτη ατμόσφαιρα στο γήπεδο, που δεν υπάρχει σήμερα.

[youtube]XsnNI7BiRZ8[/youtube]

Έχεις δίκιο Αποστολή , για εμένα που βίωσα το γκολ του Γκουερινο με τη αεκ κι μάλιστα σε πολυ πιο νεαρή ηλικία κι με παρά πολύ περοσοτερο κόσμο τότε μέσα στην τούμπα ( είμασταν όλοι όρθιοι τρεις ώρες πριν το ματς) δεν πίστευα ότι θα διμιυργουνταν οι συνθήκες για κατι ανάλογο. Ο τεράστιος Παμπλο με διέψευσε κατηγορηματικά εκείνο το βράδι . ΓΚΟΛΑΡΑ !!!!!

TΟ 3-0 επι της Ουντινέζε ειδικά στο πρώτο γκολ του Καμπς που περιμέναμε να δούμε αν η μπάλα πέρασε τη γραμμή η όχι.

Paokmania.Gr

Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμπα;

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re:

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ

Re: Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμ