MusicMania!!!

[Pepermint]

Να υποθεσω πως πηγαινες και στην Iron στο Μπραχαμι και Ψυχω στον Ερυθρο;

καμπόσες φορές στο Iron

στου Βάϊου...πήγαινα πιο λίγο

[gash04]

Για τους φίλους της Έθνικ μουσικής απο την γείτονα χώρα North of Salonica απο μια 20χρονη πιτσιρίκα.
Special Αφιερωμένο στον φίλο Kass4
Ναι είναι η νικήτρια του διαγωνισμού Music Idol και είναι μόλις 20 ετών.
Ακομπανιαμεντάρει η χορωδία The Mystery of Bulgarian Voices δίπλα της.
Κάποιοι μπορεί να την γνωρίζουν απο τον Dj Tiesto κάποιοι άλλοι απο κάπου αλλού!
Στο συγκεκριμένο τραγούδι δεν υπάρχει μουσική.
[youtube]8RZIJREaTtQ&feature=PlayList&p=07D1F06D2D7AF584&index=0[/youtube]

Τέλος ένα Θρακιώτικο απο την ίδια τραγουδίστρια πλεον.
Για την ιστορία το συγκεκριμένο άσμα ταξιδεύει χαραγμένο στους χρυσούς δίσκους της ΝASA με τον Voyager 1 και 2 για την ύπαρξη ζωής στο διάσατημα ΟΧΙ όμως με την φωνής της συγκεκριμένης κοπέλας, αλλά απο μια άλλη γνωστή φωνή (τουλάχιστον για την Βουλγαρία) απο μια γριά η οποία φημίζεται για την καθαρότητα της φωνής της παγκοσμίως!
Πιθανόν σε κάποιο άλλο ποστ να την ανεβάσω.
Προς το παρόν ας ακούσουμε την Nevena Coneva
[youtube]a3suy4Wj9SA&feature=related[/youtube]

[kass4]

Εξαιρετική φωνή, εξαιρετικές μουσικές.
Θενκς, αλλά λέω να τα αφιερώσεις στον καινούριο μας μπασκετμπολίστα

[vanroy]

Μπα άσε θα του αφιερώσω εγώ 2 τραγουδια που θα του αρέσουν περισσότερο:

[youtube]-oHivXjiX_w&feature=related[/youtube]

Πως την είπαμε τη χωρα καταγωγής του; Fakedonia; Ta paparia mou; Τελος πάντων Alexander the Great and IRON MAIDEN.

[youtube]y89vfNpxbW0[/youtube]

[PRAKTORINOS]

Μεγάλε Iggy
η δύναμή σου
είμαστε εμείς
οι χιλιάδες οπαδοί σου.

Αλλά τι νάζι, τι κακό
τώρα στα εξήνταφεύγα σου
να πλασάρεις το χιλιοταλαιπωρημένο σου κορμί
για διαφημίσεις ασφαλιστικών και ανταποδοτικών προιόντωνε;

[youtube]dTJJAryBDWk[/youtube]

Δε λέω, ουδείς αρμοδιότερος από σένα
που συνάντησες το Χάρο περισσότερες φορές
απ'όσες αντάμωσες τους ζωντανούς
αλλά λίγο σε βιοποριστική ξεφτίλα μού φέρνει.

Και βάλε κανά ρουχάκι πάνω σου
τρομάζει η πιτσιρικαρία
έτσι μαζί με τις ρυτίδες
που φαίνονται οι ουλές
από τα θρύψαλλα της σκηνής
που κάποτε κυλιόσουν.

[paok87]

Μεγάλη συναυλιακή εβδομάδα για τους λάτρεις της ποιοτικής μέταλ μουσικής.





Καλή Διασκέδαση

[diniko80]

paradise lost-erased
http://www.youtube.com/watch?v=xjQtMioX6z4

placebo-Protege Moi (Uncensored)
http://www.youtube.com/watch?v=xjQtMioX6z4

rammstein-engel
http://www.youtube.com/watch?v=8Tx7-v2L ... =rec-HM-rn

Rainbow - Temple Of The King
http://www.youtube.com/watch?v=5asOv9Fh5gk
21 οκτωβρη στα γιαννενα

[Hideguti]

Μεγάλε Iggy
η δύναμή σου
είμαστε εμείς
οι χιλιάδες οπαδοί σου.

Καποτε ηταν ενας Stooge που οργιαζε με ιερη μανια μεσα στο προσωπικο του Funhouse παντα στα πλαισια μιας απολυτης Raw Power.

Aργοτερα και ενω ο (φιλαρακος του) θανατος φαινοταν πως θα νικουσε οριστικα στον αγωνα με τις αντοχες του, εμφανιστηκε ενας Ziggy και του εδωσε "αφεση αμαρτιων", δημιουργικα τουλαχιστον. Συνεχισε τοτε στα τελη των σέβεντις ως ενας απροσαρμοστος Idiot με μια αρχεγονη Lust for Life. Και μετα? Και μετα χαθηκε, γιατι η εποχη που ακολουθησε δεν ηταν του γουστου του μαλλον, ουτε και αυτος του δικου της πιθανοτατα. Δεν μπορεσε ποτε να προσαρμοστει επιτυχως και εμπορικως, οπως ο συνονοματος του συν ενα Ζήτα.

Μεγαλε Ίγκυ,
γιατι πας να βγαλεις απο την μυγα ξυγκι?
Δεν εισαι για μυγες εσυ. Eσυ εισαι ο Passenger ρε μεγαλε. And you ride, and you ride, you ride through the city's backside, you see the stars come out of the sky.

Αλλα απο την αλλη, εσυ ησουν επισης που ελεγες

"Things get too straight
I can't bear it
I feel stuck
Stuck on a pin

Well I'm trying to break in
And I know it's not for me
And the sight of it all
Makes me sad and ill
That's when I want
Some weird sin"

To εκλαμβανω ετσι λοιπον, ρε James Newell Osterberg. Ως Some Weird Sin.

Παντα ησουν ενα Dum Dum Boy αλλωστε. Γνωστο αυτο.

[Photis]

Το καινούργιο cd της υποτιμημένης υπερμπάντας ονόματι PARADISE LOST είναι τουλάχιστον καταπληκτικό...Αξίζει να πάει κάποιος να τους παρακολουθήσει αν και δεν κάνουν μεγάλο σε διάρκεια live...

[teratios]

(προσημείωση: αν δεν ξέρετε τι είναι Progressive Rock μην χάνετε τον καιρό σας διαβάζοντας το σεντόνι μου)

Η σύγχρονη ιστορία της μουσικής έχει την ατυχία να μολύνεται από ένα κάρο "με το στανιό καλλιτέχνες" σταρλετίτσες, σταρλετίτσους και σταρλετιτσομπάντες που σαν να προσθέτουν ένα στρώμα σκατίλας τόσο παχύ που πρέπει να έχεις επιμονή, υπομονή και κουράγιο για να προσπαθήσεις να δεις τι βρίσκεται από κάτω. Η προσπάθεια αξίζει τον κόπο αφού βαθιά μέσα στον ανίερο χυλό κρύβονται διαμάντια που περιμένουν να τα ανακαλύψουν όσοι έχουν τον χρόνο και την διάθεση. Μάλιστα, πολλά από αυτά είναι τόσο καλά θαμμένα που μοιάζουν ήδη καταδικασμένα στην λήθη. Κι όμως, αντιστέκονται σθεναρά στον χρόνο, βρίσκουν τρόπους να περάσουν από την μία γενιά στην άλλη και επιβιώνουν πολύ περισσότερο από τις φαστ-φουντ φωτοβολίδες που μέσα σε ένα εξάμηνο πέφτουν σε αιώνια αφάνεια και αχρηστεία για να αντικατασταθούν από παρόμοιες σαχλομπούρδες. Ευτυχώς για όλους (γιατί και οι συνθέτες-σταρλετίτσοι από κάπου παίρνουν τις ιδέες που μετά θα κάνουν σούπα), υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν μουσικοί αντίθετοι στο ρεύμα, που αδιαφορώντας για την απήχηση που θα αποκτήσουν "κάνουν τα δικά τους" όποιο κι αν είναι το τιμήμα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μία παρέα έξι 30ρηδων από το Αμβούργο έτυχε να έχουν κοινές συνήθειες, να παίζουν μουσική, να πειραματίζονται με διάφορα "κακά" πράματα και να διαβάζουν Άλντους Χάξλει. Όταν δημιούργησαν ένα συγκρότημα του δώσαν το όνομα "Brave New World" και βάλθηκαν να καταφέρουν να συμπιέσουν σε έναν δίσκο όλη την ατμόσφαιρα που κυριαρχεί στο ομώνυμο βιβλίο του Χάξλει. Τελικά, το 1972 κυκλοφόρησαν έναν δίσκο σε αριθμημένα αντίτυπα που μοίρασαν στο Αμβούργο, με τον τίτλο "Impressions on Reading Aldous Huxley" πριν εξαφανιστούν για πάντα από το μουσικό προσκήνιο. Η ροκ μουσική βρίθει από παραδείγματα συγκροτημάτων που έβγαλαν έναν και μόνο έναν δίσκο, πολλές φορές με δικά τους έξοδα σε όχι πάνω από 500 αντίτυπα, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψουν τις κανονικές δουλειές τους και χωρίς ποτέ να επιχειρήσουν ή να καταφέρουν κάτι παραπάνω από αυτό. Το 99% αυτών καλά έκανε και δεν είχε ούτε κόπια παραπάνω από τις ελάχιστες που κατόρθωσαν να βγάλουν. Οι Brave New World δεν ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Για αυτό άλλωστε, 36 χρόνια μετά, ο δίσκος τους επανεκδόθηκε σε CD (σε κανονικό αριθμό αντιτύπων αυτή την φορά), φτάνοντας μέσα σε 1 χρόνο μέχρι τα δισκοπωλεία της Θεσσαλονίκης, και κατορθώνοντας μέσα στο ίδιο ελάχιστο διάστημα έστω και ετεροχρονισμένα να αναγνωριστούν εισβάλλοντας ξαφνικά μέσα στην λίστα με τους 50 πιο σημαντικούς δίσκους του Krautrock όπως δίνεται από το πιο ενημερωμένο σάιτ γύρω απ' το progressive rock.

Η αξία του εγχειρήματος τους έχει να κάνει και με την δυσκολία του. Αν είναι εξαιρετικά δύσκολο να μεταφέρεις ένα τέτοιο μυθιστόρημα στον κινηματογράφο, είναι σχεδόν αδύνατο να κατορθώσεις να πιάσεις το κλίμα του με μουσική, χωρίς μάλιστα να χρησιμοποιήσεις παρά ελάχιστους στίχους (μόνο στον επίλογο υπάρχει απαγγελία, όλο το υπόλοιπο είναι ορχηστρικό). Κι όμως το καταφέρνουν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Για να πετύχουν σ' αυτό το κολοσσιαίο εγχείρημα θα χρειάζονταν μια νέα "μουσική γλώσσα" την οποία δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δημιουργήσουν. Ο δίσκος απέχει από ότι είναι γνωστό ως Κrautrock, πόσο μάλλον από ότι θεωρείται κλασσικό Progressive rock, θα μπορούσε να είναι μία κατηγορία από μόνος του. Rock, Jazz, ηλεκτρονική μουσική, φλάουτα, και λοιπά και λοιπά, όλα σε μία μίξη που είναι εκπληκτικό πως κατορθώνει να μην μπουρδουκλωθεί μέσα σε όλη της την περιπλοκότητα.

Από σήμερα το βράδυ μπαίνουμε στον χειμώνα. Ως καλοσώρισμα, τι καλύτερο από ένα μοναδικό, περίεργο, σκοτεινό, διεστραμμένο, με μία λέξη, ένα "χειμωνιάτικο" αριστούργημα.

(Σημείωση: Ο δίσκος έχει ανέβει ολόκληρος στο youtube. Παραθέτω ένα τραγούδι όπου φαίνεται και το εξώφυλλο, και τα υπόλοιπα μόνο ως Links)

1. Prologue (1:01)


2. Alpha Beta Gamma Delta (7:38)
[youtube]Xyd3PLJqBAo&feature=related[/youtube]

3. Lenina (4:21)


4. Soma (5:18)


5. Halpais Corn Dance (3:24)


6. The End - Part 1 (5:27)


6. The End - Part 2 (8:16)


6. The End - Part 3 (4:01)


7. Epilogue (1:28)

[PRAKTORINOS]

Oσοι έχετε (ή νομίζετε οτι έχετε) memorabilia τού Ian R.I.P. Curtis, ψαχτείτε!
Ισως το "κομμάτι" που έχετε και φαντάζομαι ότι χρυσοπληρώσατε, δεν είναι και τόσο συλλεκτικό.

O μπασίστας των New Order και των Joy Division, Peter Hook, παραδέχτηκε ότι συνήθιζε να πλαστογραφεί την υπογραφή του μακαρίτη του Ian Curtis, σε albums και άλλα memorabilia της θρυλικής μπάντας από τοManchester. Αποτέλεσμα της πλαστογραφίας, ήταν η άνοδος της τιμής των συλλεκτικών αντικειμένων, αφού φυσικά η υπογραφή του Curtis, αξίζει πάρα πολλά για έναν συλλέκτη.

Ο Peter Hook θυμήθηκε και παραδέχτηκε την πλαστογραφία όταν πρόσφατα βρέθηκε σε ένα από τα δισκοπωλεία του Manchester, και είδε προς πώληση το "An Ideal For Living" το ντεμπούτο EP των Joy Division, με τις υπογραφές και των τεσσάρων μελών του group και ημερομηνία, με τιμή πώλησης της 200 λίρες. Ο Hook πρόσεξε την ημερομηνία, μπήκε στο δισκοπωλείο και είπε στον ιδιοκτήτη: "Δεν πρόσεξες ότι η ημερομηνία των υπογραφών είναι μετά τον θάνατο του Ian Curtis;"

Μπορεί να λέει βέβαια τώρα, ότι το έκανε ως "αστείο", όμως γιατί εμείς δεν τον πιστεύουμε ότι τα κινητρά του ήταν τόσο αθώα;

http://www.mixtape.gr/t.asp?sec=1&sub=1&uid=2891

[Hideguti]

Προτιμω να φερνω στο μυαλο μου τον Peter Hook ως πιθανως τον μεγαλυτερο μπασιστα του new wave-alternative-indie κτλ (βλεπε την αθανατη εισαγωγη του στο "Transmission" πχ) παρα για τις μλκιες που εχει κανει, και που ειναι πολλες δυστυχως.

[ehemithos 199]

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ MILES DAVIS
http://www.mindradio.gr/scene.php?t=music&id=1018
οποιος εχει τη δυνατοτητα ας κανει τον κοπο...μαμω την επαρχεια μου σε κατι τετοια!

[paok87]

Μεγάλη συναυλιακή εβδομάδα για τους λάτρεις της ποιοτικής μέταλ μουσικής.

paradise lost
cannibal corpse

Καλή Διασκέδαση

απο κει που προγραμματιζα τις συναυλίες στο Gagarin, εδω αθήνα, ... ισως προλάβω καμία από αυτές 504 χλμ. πιο πάνω.

ώρα να ανηφορίσω και γω για συμπρωτεύουσα

[diniko80]

παρε διαβατηριο