Paokmania.Gr

δεν πειράζει κανεναν εκτος απο τα......περιπτερα


αλλα ενταξη ΣΕ ΛΕΩ

Gia na mh ksexname POTE pou eimastan kai pou ftasame.....

Ο Ζαγοράκης «παραδίδει» το 7 στον Ελ Ζαρ from paok24.gr

Paiktes pou foresan th fanela me to 7:

2007-2009 Σέρτζιο Κονσεϊσάο
2005-2007 Θόδωρος Ζαγοράκης
2004-2005 Σκαρμούτσος (Jesus Christ!)
2001-2004 Στέφανος Βοσκαρίδης (Oriste??)

θελει δε θελει ο μαροκινος δλδ το 7 θα παρει;;

Το οποίο μετά τον πρόεδρα έχει μια κατάρα...
Γιατί δεν το αποσύρουμε?

Δεν είναι κατάρα.Είναι special αριθμός που θέλει τον κατάλληλο παίκτη.Το να δίνεις το 7 στον Σκαρμούτσο είναι σα να δίνεις αγιασμό σε βρυκόλακα και μετά να του ζητάς να παίξει
Άθλιο παράδειγμα αλλά με πιάσατε....

Ο τρελός έρωτας ενός Νορβηγού με τον ΠΑΟΚ

Η ιστορία του Σνόρρε Όλντεν και η γνωριμία του με τον ΠΑΟΚ και την Τούμπα

Ήρθε στην Ελλάδα το 1999 από την παγωμένη Νορβηγία και γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του, τον τόπο που θα «χτίσει» μια νέα ζωή και τον ΠΑΟΚ. Έγινε μόνιμος κάτοικος στις κερκίδες της Τούμπας, με διαρκείας παρακαλώ και βρήκε ένα τρελό πάθος.

Ο λόγος για το Νορβηγό Σνόρρε Όλντεν, έναν επιχειρηματία που ασχολείται με την εισαγωγή θαλασσινών εδεσμάτων (καβούρια, χτένια, κυδώνια κ.ά.), που είδε πριν έντεκα χρόνια τον ΠΑΟΚ να νικά τον Παναθηναϊκό και γοητεύτηκε.

«Από την αρχή που είδα τον ΠΑΟΚ γοητεύτηκα. Ήταν πολύ καλή ομάδα, έπαιξε δυνατά και ο κόσμος ήταν μοναδικός. Δε χρειάστηκε πολύ για να με πείσει, ότι αυτός θα ήταν ο νέος μου ποδοσφαιρικός έρωτας. Μου έκανε επίσης εντύπωση ο κόσμος, που καθ' όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού ενίσχυε με το δικό του τρόπο τους παίκτες», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Σνόρρε Όλντεν, σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο Νορβηγός θυμήθηκε και τις πρώτες εικόνες που είχε από τον ΠΑΟΚ και τόνισε: «Από το 2000 είναι ζήτημα αν έχασα 5-6 παιχνίδια. Κάθε Κυριακή είμαι στο γήπεδο και θα συνεχίζω να πηγαίνω για πολλά ακόμη χρόνια. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ξεχωριστή ομάδα, ενώ όλοι μαζί αποτελούμε μια μεγάλη οικογένεια».

-Πως βλέπετε φέτος τον ΠΑΟΚ; Βρισκόμαστε στην αρχή του πρωταθλήματος και τα συμπεράσματα σίγουρα δεν είναι ακόμη ασφαλή.

«Έκανε καλές μεταγραφικές κινήσεις. Θεωρώ ότι βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με πέρσι. Είμαι αισιόδοξος ότι στο τέλος του πρωταθλήματος θα καταφέρει κάτι καλό, ενώ δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εξίσου καλή πορεία θα έχει και στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ».

-Έχουν κοινά στοιχεία ΠΑΟΚ και Ρόζενμποργκ;

«Οι διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων δεν είναι μεγάλες. Η Ρόζενμποργκ είναι έμπειρη, ιστορική και δυνατή ομάδα και έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο παιχνιδιού. Όμως, δε διαφέρει σημαντικά από τον ΠΑΟΚ. Την παρακολουθώ ανελλιπώς μέσα από το Ίντερνετ, διαβάζω νορβηγικές εφημερίδες, ενώ τη βλέπω ζωντανά στις προπονήσεις και τους αγώνες το καλοκαίρι, όταν πηγαίνω διακοπές στη χώρα μου».

-Η Ρόζενμποργκ θα είναι προσεχής αντίπαλος του Άρη. Μπορείτε να κάνετε προβλέψεις γι' αυτόν τον αγώνα;

«Κάθε μέρα διαβάζω και ακούω τις απόψεις των αρειανών γι' αυτό το παιχνίδι. Κάποιοι λένε ότι η ομάδα είναι στα μέτρα του Άρη. Κάνουν λάθος. Η Ρόζενμποργκ αγαπά το επιθετικό ποδόσφαιρο και είναι πολύ εκρηκτική. Στο τέλος, οι άνθρωποι του Άρη θα δουν μια ομάδα που θα πάθουν σοκ και έναν τρόπο παιχνιδιού που δεν τον περιμένουν».

-Δέκα χρόνια μέσα στην Τούμπα θυμάστε μια καλή και μια κακιά στιγμή;

«Η καλύτερη αγωνιστικά στιγμή που έζησα, ήταν στο περσινό παιχνίδι με τον Άρη, όπου ο ΠΑΟΚ ίσως να έκανε την καλύτερη εμφάνιση των τελευταίων ετών. Από την άλλη, μια κακιά στιγμή ήταν όταν σημειώθηκαν τα σοβαρά επεισόδια το 2006 στον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Επίσης, μου κάνει εντύπωση ο τρόπος που οι οπαδοί του ΠΑΟΚ υποστηρίζουν τους παίκτες του».

-Ως Νορβηγός και ποδοσφαιρόφιλος ξέρετε, λίγο πολύ, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι ομάδες της Σκανδιναβίας, σε ό,τι αφορά τα τμήματα υποδομής. Οι διαφορές με τα αντίστοιχα του ΠΑΟΚ είναι μεγάλες;

«Αν και οι δύο ομάδες δε διαφέρουν ουσιαστικά στους άνδρες, οι διαφορές στα τμήματα υποδομής είναι μεγάλες. Στη Νορβηγία γίνεται πολύ καλή δουλειά, τα παιδιά μαθαίνουν σωστά την τεχνική και από μικρά παίζουν στις βασικές ομάδες, αποκτώντας ανάλογη εμπειρία που θα τους βοηθήσει στη συνέχεια. Στον ΠΑΟΚ και γενικότερα στις ομάδες της Ελλάδας αυτό δε γίνεται. Ουσιαστικά δε βλέπω άλλες διαφορές. Το επίπεδο των δύο πρωταθλημάτων είναι σχεδόν το ίδιο, τόσο για τις μεγάλες ομάδες κι αυτές που παίζουν στο Τσάμπιονς Λιγκ, όσο και για τις μικρότερες».

olapaok

Τώρα τον ανακάλυψαν αυτόν στο ολαπαοκ?

Μιας και ειναι επιχειρηματιας δεν κανει καμια καλη χορηγια να βαλει λεφτα στην ομαδα;; Να περιμενουμε χορηγια στο μανικι Importen av sjømat arter OLDEN;;

Ελ(λειμμα) Ζαρ

Βιάστηκαν κάποιοι ΠΑΟΚτσήδες να αναθεματίσουν τον πρόεδρο της ομάδας μόλις το βράδυ της Τρίτης (31/8) το ρολόϊ έδειξε 8. Τυπικά οι μεταγραφές τελείωσαν εκείνη τη στιγμή και ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά μετρούσε απώλειες με δεδομένο ότι δεν βρήκε τον αντικαταστάτη του Σορλέν.

Ο θυμός των... βιαστικών μεγάλωνε με δεδομένο ότι το ταμείο, τουλάχιστον λογιστικά, "φούσκωνε" από τα λεφτά του Europa League και την χορηγία του ΟΠΑΠ. Και από τη στιγμή που μ' ένα email ή ένα SMS μπορεί κάποιος να πει τον πόνο του και να αισθανθεί δυνατότερος και ικανότερος από τον πρόεδρο, δεν άργησε στο διαδίκτυο να δημιουργηθεί κλίμα αντίδρασης κατά του Ζαγοράκη.
Ετσι είναι ο οπαδός ακόμη και ο soft. Απαξ και του μπει στο μυαλό κάτι στήνει σενάρια συνωμοσιολογίας του τύπου “έφυγε ο Βρύζας και ο Ζαγοράκης δεν μπόρεσε να βρει παίκτη” ή “κράτησε τα λεφτά για τη μαύρη τρύπα του ταμείου”. Λίγη ώρα αργότερα, όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του Ναμπίλ Ελ Ζαρ από τη Λίβερπουλ, οι επικριτές του προέδρου κρύφτηκαν και οι υποστηρικτές του πήραν τα πάνω τους.


http://contra.gr/Columns/KickOff/286720.html

PaOkArAsIrAkLiO έγραψε:Μιας και ειναι επιχειρηματιας δεν κανει καμια καλη χορηγια να βαλει λεφτα στην ομαδα;; Να περιμενουμε χορηγια στο μανικι Importen av sjømat arter OLDEN;;

PANOS underwear by Sweden

Τον θυμάται κανείς?

Ο σκουπηδοφάγος της Λίβερπουλ
02/09/10

..... μπλα μπλα μπλα ....

(αναφρόμενος στην Λίβερπουλ) ... Το πολύ πολύ να κάνουν, από μέσα τους, καμιά προσευχή κάποιος να πιάσει εκεί που τον έστειλαν δανεικό, ώστε να αποκομίσουν, του χρόνου, το τίμημα της αγοράς του. Καλά θα κάνουν να έχουν κατά νου πως πιο πιθανό είναι να πάρουν λεφτά από τη Γιούβε για τον Ακουιλάνι, ίσως από τη Στουτγάρδη για τον Ντέγκεν, μπορεί και από τη Γαλατάσαραϊ για τον Ινσούα...

Παρά, π.χ., από τον ΠΑΟΚ για τον Ελ Ζαρ! Ως φαν της Λίβερπουλ, όποτε έβλεπα να στραβώνει παιχνίδι και να στέλνει ο Ράφα από τον πάγκο στον αγωνιστικό χώρο αλλαγή τον Μαροκινό, το είχα συνδέσει οριστικά μέσα μου με λευκή πετσέτα. Παραδοχή ότι το στραβωμένο παιχνίδι «δεν γυρίζει ποτέ». Επίσης, για κάποιον λόγο τον Ελ Ζαρ τον παρομοίαζα με έναν ξεχασμένο «έρωτα» του Μπάγεβιτς, τον Νεοϋορκέζο Πίτερ Φιλιππάκο, για τον οποίο τελευταία φορά που άκουσα κάτι ήταν ότι πέρυσι έπαιζε στη Γ' Εθνική με τον Ολυμπιακό Χερσονήσου. Και φυσικά δεν μου έφταιγε το παλικαράκι σε τίποτα. Τι να φταίει ο τίμιος Ναμπίλ που είναι πολύ σπρίντερ και... ολίγον ποδοσφαιριστής;
..... μπλα μπλα μπλα .....


Απόσπασμα από άρθρο του Α. Σπυρόπουλου. http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=74796



Από την ίδια εφημερίδα οι απορίες του Γιώργου Κοσμά:

Αλλο Ελ Ζαρ, άλλο Σορλέν http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=74807

02/09/10

Ο ΠΑΟΚ δυνάμωσε πολύ επιθετικά. Οι προσθήκες του Σαλπιγγίδη και του Ελ Ζαρ τον ανεβάζουν επίπεδο και αποτελούν ευλογία για τον προπονητή. Από εκεί που την περασμένη σεζόν o ΠΑΟΚ τα περίμενε όλα από τον Ιβιτς και τον Βιεϊρίνια σε δημιουργικό και εκτελεστικό επίπεδο, τώρα έχει άλλες δύο πλάτες να ακουμπήσει. Ειδικά η παρουσία του Σαλπιγγίδη στην ενδεκάδα έχει ήδη «σηκώσει» την ομάδα. Πού να αρχίσει να σκοράρει κιόλας ο «Σάλπι»…

Πολύ καλή μεταγραφή, από πλευράς ποιότητας και προοπτικής, είναι και ο Ελ Ζαρ. Για την… ώρα που έκλεισε και για τα χρήματα που (δεν) κόστισε, τη λες και… λαχείο. Το ερώτημα είναι γιατί ακριβώς τον πήραν οι Ζαγοράκης και Δερμιτζάκης τον Μαροκινό διεθνή. Γιατί «αντι-Σορλέν» δεν είναι. Σε καμία περίπτωση.

Εχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά ο Ελ Ζαρ. Μιλάμε για έναν καθαρόαιμο μεσοεπιθετικό, που μπορεί να… χαζέψει κόσμο. Είναι «υδραυλικός» το παλικάρι. Εκρηκτικός, ντριμπλαδόρος, τεχνίτης, θεαματικός, διεισδυτικός, με αίσθηση του χώρου και καταπληκτικό κοντρόλ, μπορεί να αναστατώσει οποιαδήποτε άμυνα. Εκεί που τα χαλάει, όμως, είναι στα τελειώματα (πάσα και σουτ). Αν τα ‘χε και αυτά, θα ‘μενε και θα ‘παιζε στη Λίβερπουλ, θα μου πείτε. Σωστά. Και με το μαρκάρισμα δεν έχει, βέβαια, πολύ στενή σχέση, αλλά δεν είναι κι αδιάφορος…

Θα ‘χει ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε αν ο ΠΑΟΚ προορίζει όντως τον Ελ Ζαρ για αριστερό χαφ εξτρέμ. Στη Λίβερπουλ, από τον Νοέμβριο του 2006 (που έκανε ντεμπούτο στην πρώτη ομάδα) μέχρι τώρα, τέσσερις φορές τον ξεκίνησε ο Μπενίτεθ στο βασικό σχήμα. Και τις τέσσερις... δεξιά. Τη μία, μάλιστα, είχε τον Λέτο στο άλλο «φτερό» και τον Ιτάνζ στο τέρμα (απέναντι στην Κάρντιφ, τον Οκτώβρη του 2007) και μία άλλη είχε τον Πλεσί «κόφτη» (κόντρα στην Τότεναμ, τον Νοέμβρη του 2008).
Στο 4-2-3-1, καλύπτει όλο το «3». Ωστόσο, και στα (27) ματς που έπαιξε ως αλλαγή μπορώ να πω χονδρικά ότι ξεκινούσε το 60% των προσπαθειών του από δεξιά, το 25% από τον άξονα (κάνοντας και κίνηση στην πλάτη της άμυνας) και το 15% από αριστερά (κλίνοντας πάντα προς τα μέσα).

Τα ίδια και στα παιχνίδια του με τη reserve team της Λίβερπουλ (εκεί όπου ήταν συμπαίκτης με Νέμεθ, Πλεσί). Δεν λέω ότι δεν μπορεί να παίξει αριστερά. Λέω απλώς ότι δεν συνήθιζε να παίζει εκεί.

Ανασταλτικά, πάντως, αποδυναμώθηκε ο ΠΑΟΚ με την αποχώρηση του Σορλέν και, μάλιστα, την τελευταία στιγμή. Γεγονός που δεν επέτρεψε στον Ζαγοράκη να βρει έναν που να του μοιάζει. Δηλαδή, έναν παίκτη με τέτοια αγωνιστική πειθαρχία και τόσο καλή τακτική συμπεριφορά, ο οποίος θα μπορούσε να παίζει σε δύο θέσεις: αριστερός χαφ και αμυντικός χαφ. Ο Ελ Ζαρ είναι φύσει και θέσει μεσοεπιθετικός, ο Σορλέν είναι ένας μεσοαμυντικός που προσπαθούσε να συνεισφέρει και μεσοεπιθετικά, καλύπτοντας υπηρεσιακά –ελλείψει άλλης λύσης– τη θέση του έξω αριστερά. Κι αν επιθετικά έκανε μόνο τα στοιχειώδη, ανασταλτικά ήταν σπουδαία η συμβολή του στην ομάδα.

Εξάλλου, δύο από τα καλύτερα (αν όχι τα κορυφαία) παιχνίδια του στον ΠΑΟΚ θεωρώ ότι τα έκανε ως αμυντικός χαφ: στο περασμένο πρωτάθλημα με τον ΠΑΣ στα Γιάννενα και τον περασμένο μήνα με τη Φενέρ στην Πόλη (ως αντι-Βιτόλο).
Ο Γάλλος μπορεί να μην ενθουσίαζε την εξέδρα, αλλά ήταν πολύτιμο εργαλείο και για τον Σάντος και για τον Δερμιτζάκη. Η απουσία δεν ξέρω πώς μπορεί να καλυφθεί μεσοαμυντικά.

Πίσω από τους Πάμπλο Γκαρσία και Βιτόλο, η μοναδική αξιόπιστη λύση είναι ο Βλάνταν Ιβιτς, που έχει παίξει και ως «εξάρι» και ως «οχτάρι» και μπορεί να ανταποκριθεί. Ο Φωτάκης δεν είναι το ίδιο συνεπής ανασταλτικά και τον Μπαλάφα δεν βλέπω μέχρι στιγμής να τον εμπιστεύεται ο Δερμιτζάκης. Εκεί, λοιπόν, υπάρχει πλέον μία ανισορροπία στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Γιατί πόσο να αντέξει να παίζει δύο ματς την εβδομάδα ο Γκαρσία…

Το ιδανικό σενάριο θα ήταν να ερχόταν ο Ελ Ζαρ και να έμενε και ο Σορλέν. Σ’ αυτή την περίπτωση, ο ΠΑΟΚ θα είχε το κεφάλι του ήσυχο. Τώρα, θα πρέπει να βγάλει άσους από το μανίκι ο Δερμιτζάκης για να μην χρειάζεται να περιμένει σε κάθε ματς να βάζει τρία γκολ για να κερδίζει (αν και, όπως αποδείχτηκε στη ρεβάνς με τον Αγιαξ, ακόμη και αυτό μπορεί καμιά φορά να μην αποδειχτεί αρκετό…).

Η αλήθεια είναι ότι ο ΠΑΟΚ δεν είναι έως τώρα το ίδιο συμπαγής και συγκεντρωμένος στην ανασταλτική λειτουργία του συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες περιόδους. Μόνο στο πρώτο παιχνίδι με τη Φενέρ πέτυχε να κρατήσει ανέπαφη την εστία του. Σε όλα τα υπόλοιπα ματς έχει δεχτεί γκολ (επτά, για την ακρίβεια, σε πέντε αγώνες). Και αν απέναντι σε Φενέρ και Πανσερραϊκό τον λύτρωσε η επιθετική του βελτίωση και η αποτελεσματικότητά του, με τον Αγιαξ ήταν αυτοκτονία ότι έβαλε τέσσερα γκολ και… αποκλείστηκε. Γι’ αυτό περιμένω να δω τι θα σκαρφιστεί ο Δερμιτζάκης για να διορθώσει την ανασταλτική συμπεριφορά του ΠΑΟΚ, έχοντας χάσει ένα «εργαλείο», τον Σορλέν, που του ήταν πολύ χρήσιμο γι’ αυτή τη δουλειά...

Σχεδιασμένος για τίτλο

Συντάκτης: Σταύρος Κόλκας

Η «Εξέδρα» είχε καταλάβει εδώ και καιρό πού το πάει ο ΠΑΟΚ, γράφοντας πως η σελίδα γύρισε και ότι θα είναι μία από τις πιο επιθετικές και δυνατές ομάδες του πρωταθλήματος.

Αυτό που βάραινε τον ΠΑΟΚ ήταν το οικονομικό και μέχρι να περάσει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ όλοι ήταν όχι απλώς κουμπωμένοι, αλλά τρομαγμένοι. Στην ιδέα και μόνο ότι θα μπορούσε να αποδυναμωθεί η ομάδα άπαντες… ξενέρωναν.
Ο ΠΑΟΚ πέτυχε μία ιστορική πρόκριση επί της Φενέρμπαχτσε, έδιωξε όλες τις φοβίες του, διατήρησε όλους τους σημαντικούς του παίκτες, χάνοντας μόνο τον Ολιβιέ Σορλέν, τον οποίο αντικατέστησε με έναν ποδοσφαιριστή που αν παίξει σύμφωνα με το ταλέντο του θα... κλάψουν μανούλες.

Η απόκτηση του Ναμπίλ ελ Ζαρ ήρθε σαν κερασάκι στην Τούμπα και ο Παύλος Δερμιτζάκης έχει πλέον μια επιπρόσθετη αξιόλογη επιλογή.

Ο Καβαλιώτης κατάφερε αυτό που ήθελε, γεμίζοντας λύσεις μεσοεπιθετικά. Γνωρίζει πως στην Ελλάδα ο ΠΑΟΚ μπορεί να επιβληθεί με την ποιότητά του μεσοεπιθετικά, αρκεί να διατηρήσει την αμυντική του συνοχή, όχι στον βαθμό που υπήρχε με Σάντος, αλλά τουλάχιστον σε σοβαρό επίπεδο.

Ο Δερμιτζάκης βιώνει το καλύτερο δυνατό σενάριο ενίσχυσης της ομάδας του και πλέον το μεγάλο του στοίχημα είναι πώς θα διαχειριστεί το ρόστερ της. Ο ίδιος, πάντως, δεν φαίνεται καθόλου αγχωμένος. Ο πολύ αργός προ διετίας ΠΑΟΚ είναι σήμερα η ταχύτερη ομάδα του πρωταθλήματος και όχι μόνο επειδή έχει τους πιο γρήγορους παίκτες.

Ηδη, στον βασικό του κορμό έχει δύο γρήγορους ακραίους φουλ μπακ, τους Μπουσαΐντι, Λίνο, έναν γρήγορο κόφτη, τον Βιτόλο, τρεις «δαίμονες»μεσοεπιθετικούς, τους Σαλπιγγίδη, Βιεϊρίνια, Ελ Ζαρ, και τρεις ποδοσφαιριστές με πολύ γρήγορη σκέψη που κινούνται στον άξονα, τους Κοντρέρας, Γκαρσία και Ιβιτς.

Οι επιλογές που έχει ο Καβαλιώτης τεχνικός με την απόκτηση του Μαροκινού είναι πολλαπλές, πόσο μάλλον αν υπολογιστεί πως στους επόμενους μήνες θα είναι έτοιμος και ο Κριστιάνο Μοράες.

Μέσα στα 45 παιχνίδια που θα έχει ο ΠΑΟΚ στη σεζόν, θα πρέπει να παρουσιάζει πάντοτε ένα αξιόμαχο σύνολο.
Για παράδειγμα, ο Ελ Ζαρ να μπορεί να παίξει και στις τρεις θέσεις πίσω από τον φορ στο 4-2-3-1. Η παρουσία του Μαροκινού εκεί δίνει την ευχέρεια να χρησιμοποιηθεί ο Ιβιτς ως... εξάρι, αλλά ταυτόχρονα και να υπάρχει ένας φορ κορυφής που να σπάει την μπάλα στους τρεις «δαίμονες» που… έρχονται από πλάγια.

Επίσης, με μεγαλύτερη ευκολία μπορεί να τοποθετηθεί πλέον –κυρίως στα εκτός έδρας παιχνίδια– ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης στην κορυφή, με τους Βιεϊρίνια, Ελ Ζαρ στα άκρα και τον Ιβιτς στο «δέκα», όταν ο ΠΑΟΚ θα θέλει να παίξει το κλασικό του σύστημα με τους Βιτόλο, Γκαρσία στην ενδεκάδα.

Ο Δερμιτζάκης δεν φαίνεται να φοβάται και το κενό που άφησε ο Σορλέν, αφού μετά τους Βιτόλο, Γκαρσία που μπορούν να παίξουν στο «6», υπάρχουν και οι Ιβιτς, Φωτάκης που το έκαναν πρόσφατα, αλλά και οι Μπουσαΐντι, Ζουέλα που το έκαναν στο παρελθόν.

Στο κέντρο της άμυνας ο ΠΑΟΚ διαθέτει πέντε αξιόπιστες λύσεις συν μία (Κοντρέρας, Μαλεζάς, Τσιρίλο, Σαβίνι, Ζουέλα συν Σνάουτσνερ), ενώ μετά την απόκτηση του Λευτέρη Σακελλαρίου, υπάρχει και η λύση πίσω από τον Λίνο, ο οποίος δεν μπορεί να κάνει τόσο γεμάτη χρονιά όσο πέρυσι. Ουσιαστικά, η δυνατότητα του Σακελλαρίου να βοηθήσει αποτελεί και το μεγαλύτερο –και όχι τόσο σημαντικό– ερώτημα του φετινού ΠΑΟΚ.

Εκτός του πλεονάσματος που εμφανίζει ο ΠΑΟΚ στους στόπερ, πολλούς παίκτες διαθέτει και για την κορυφή της επίθεσης. Πλην του Σαλπιγγίδη, υπάρχουν οι Μουσλίμοβιτς, Παπάζογλου, Φιλομένο και Αθανασιάδης, κάτι που σημαίνει πως με μεγάλη ευκολία η ομάδα του Δερμιτζάκη μπορεί να έχει αξιόπιστες λύσεις ακόμη και αν επιλέξει το 4-4-2. Με τον Ελ Ζαρ και τον Βιεϊρίνια να μπορούν να παίξουν περιφερειακοί φορ.

Πολλοί είναι αυτοί που απορούν για το αν μπορεί ο ΠΑΟΚ να ανταποκριθεί στο βαρύ φετινό του πρόγραμμα, αλλά μάλλον δεν έχουν διαβάσει καλά το ρόστερ του. Για την ακρίβεια, μάλλον δεν το γνωρίζουν.

Τι άλλαξε, τι κράτησε ο Ζαγοράκης

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Και γιατί να συμβεί αυτό με τον Θοδωρή Ζαγοράκη; Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ συνεχίζει να εμμένει στους χαμηλούς τόνους, δεν θέλει να ακούγεται η λέξη πρωτάθλημα και γενικά δεν έχει αλλάξει νοοτροπία σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.Αυτό που έχει αλλάξει στον Ζαγοράκη είναι ο τρόπος λειτουργίας του. Η αλήθεια είναι πως η φυγή Βρύζα, τον ανάγκασε να πάρει πολλές πρωτοβουλίες, να κινηθεί μακριά από το γραφείο του και να ενεργοποιηθεί όπως τις πρώτες ημέρες που είχε αναλάβει την ΠΑΕ.

Μέχρι στιγμής, το γεγονός αυτό είναι ευεργετικό για τον ΠΑΟΚ, αφού τα πάντα πηγαίνουν καλά. Η ψυχολογία όλων στον ΠΑΟΚ είναι στα ύψη και αυτό φαίνεται σε όλες τις εκδηλώσεις της ομάδας. Στο ίδιο μήκος κύματος στο κομμάτι της ψυχολογίας κινούνται και οι φίλοι του ΠΑΟΚ, με τη διαφορά πως μεγάλη μερίδα του δεν φοβάται πλέον να πει ότι ο Δικέφαλος διεκδικεί με πολύ καλές προϋποθέσεις το πρωτάθλημα. Το έκανε πέρυσι με λιγότερο καλό ρόστερ, γιατί να μην το κάνει και εφέτος;

http://www.exedrasports.gr/football/sup ... ?aid=74773

Όποτε τα τελευταία 2 χρόνια ποσταρω άρθρο του Καρπετόπουλου το το μισό φόρουμ μου την πέφτει.... δεν πειράζει... εγώ συνεχίζω:

Το τέλος (;) της δημιουργικής μονοτονίας


Ο Σορλέν υπήρξε το απόλυτο σύμβολο του ΠΑΟΚ του Σάντος. Οταν πρωτοήρθε έπαιζε κάθετα, τολμούσε κάποια ντρίμπλα, έμοιαζε δημιουργικός χαφ-εξτρέμ, αν και λίγο βαρύς. Με τον καιρό άφησε κατά μέρους κάθε δημιουργική πρωτοβουλία και περιοριζόταν αυστηρά στα πολύ βασικά.

Τα τρεξίματά του ήταν τα απαραίτητα, οι πάσες του γίνονταν διαρκώς και περισσότερο οριζόντιες, οι ντρίμπλες σταμάτησαν, η διάθεσή του να απειλεί την αντίπαλη εστία περιορίστηκε. Από την άλλη έγινε πιο σκληρός, πιο πασπαρτού. Μπορεί στην αντίπαλη περιοχή να πατούσε πλέον σπάνια, αλλά οι καλύψεις του ήταν εξαιρετικές και ο μπακ που έπαιζε πίσω του (συνήθως ο Λίνο) μπορούσε να παίρνει περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες. Ο Σορλέν ήταν ένας παίκτης του 6, που καμιά φορά έπιανε το 7, όταν όλα εξελίσσονταν όπως θα ήθελε. Σπάνια η απόδοσή του βαθμολογείτο με 5, σχεδόν ποτέ με 4. Ενας φίλος είπε κάποτε ότι είναι ένας λαμπρός εκπρόσωπος μιας δημιουργικής μονοτονίας –εγώ θα ’λεγα ότι στη μονοτονία οδηγήθηκε εδώ: όταν ήρθε ήταν μια χαρά ποιοτικός παίκτης.

Κόφτες

Ο Σορλέν φεύγει έχοντας κάνει ένα σπουδαίο ματς ως αμυντικός χαφ στην Κωνσταντινούπολη. Ηρθε ως δημιουργικός χαφ που ξέρει να παίζει και στο πλάι –φεύγει έχοντας προσφάτως διαπρέψει και ως αμυντικός χαφ: δεν μου κάνει εντύπωση. Με τον Σάντος δύο χρόνια όλοι οι δημιουργικοί μέσοι μπορούσαν να γίνουν εξαιρετικοί κόφτες: είναι ο τρόπος του παιχνιδιού του Πορτογάλου που βοηθά στη μετάλλαξη. Ο Μπάγεβιτς π.χ. έπαιρνε τον Γεωργάτο και από «δεκάρι» τον μεταμόρφωνε σε ακραίο αμυντικό με επιθετικά χαρίσματα, το ίδιο και τον Κασάπη. Δεν το έκανε γιατί προσδοκούσε οι συγκεκριμένοι να του παρέχουν κάλυψη, αλλά γιατί ήθελε στο γήπεδο την επιθετικότητά τους: στην πραγματικότητα μασκάρευε επιθετικούς σε άλλες θέσεις. Ο Σάντος στον ΠΑΟ ήθελε να κάνει αμυντικό χαφ τον Καραγκούνη, στην ΑΕΚ έμαθε τη θέση του αμυντικού χαφ στον Κατσουράνη, στον ΠΑΟΚ προσπάθησε χωρίς επιτυχία να μετατρέψει σε αμυντικό χαφ τον Φωτάκη, φυσικά έμαθε και στον Σορλέν τη θέση: του Πορτογάλου του δίνεις κόφτες και του παίρνεις την ψυχή. Είναι κακό αυτό; Οχι, φυσικά, απλώς μαρτυρά νοοτροπία και γούστο.

Αργός

Ο Δερμιτζάκης θα μπορούσε να πάρει στη θέση του Σορλέν έναν αργό, δυνατό και σκληρό μέσο από τους πολλούς που κυκλοφορούν. Θα είχε ένα μπακ απ του Βιτόλο και του Γκαρσία και σε κάποια ματς που θα χρειαζόταν να παίξει με τρεις κόφτες ένας τέτοιος θα του ήταν περισσότερο χρήσιμος. Οταν του είπαν, όμως, πως υπάρχει ο Ελ Ζαρ, δηλαδή ένας ακόμα εκκολαπτόμενος Βιεϊρίνια, το μάτι του γυάλισε και είπε «τον θέλω»: ο Δερμιτζάκης είναι ο πρώτος που ξέρει πως δεν γίνεται να αντικατασταθεί ο Σορλέν από τον αεράτο Μαροκινό της Λίβερπουλ, όμως ίσως γι' αυτή τη διαφορετικότητα τον διάλεξε. Εκεί που ο Σάντος ήθελε στιβαρότητα, σοβαρότητα, δημιουργική μονοτονία, ο Δερμιτζάκης κάνει στην ομάδα μια αληθινή ένεση ποιότητας: της προσθέτει έναν ακόμα λόγο που να σε κάνει να περιμένεις να τη δεις.

Ρίσκο

Κάθε μεταγραφή εμπεριέχει φυσικά ρίσκο. Μπορεί ο Ελ Ζαρ να μην προσαρμοστεί, μπορεί να τρομάξει στην Ελλάδα από το ξύλο που πέφτει εντός αγωνιστικού χώρου, μπορεί ο κομφορμισμός της ιλουστρασιόν Πρέμιερ Λιγκ να έχει αποβάλει τελείως τη μαροκάνικη σκληράδα του, αλλά αυτό που συζητάμε δεν είναι αν ο ποδοσφαιριστής θα βγει, αλλά πώς ο Δερμιτζάκης φαντάζεται τον ΠΑΟΚ. Υστερα απ' όσα μας έχει δείξει αυτούς τους δύο μήνες, οι μέρες της δημιουργικής μονοτονίας τελείωσαν: ο σκοπός είναι να φουντώσει πάλι η φωτιά της Τούμπας, αυτή που έκανε τον ΠΑΟΚ εκφραστή ενός επιθετικού ποδοσφαίρου που ήταν απόδειξη όχι τόσο ποιότητας ή ικανότητας στο ξόδεμα χρημάτων, αλλά θέλησης.

Βάση

Μέσα σ' ένα μήνα και βασιζόμενος στη στέρεα βάση μιας ομάδας που παρέλαβε, ο Δερμιτζάκης αποδεικνύει αυτό που χρόνια φωνάζω, ότι δηλαδή το τι ποδόσφαιρο θες να παίξεις έχει να κάνει κυρίως με τη νοοτροπία, τη γνώση και τον σεβασμό της ιστορίας του συλλόγου στον οποίο δουλεύεις. Ο ΠΑΟΚ που βάζει τρία γκολ στον Αγιαξ και σε κάνει να στενοχωριέσαι γιατί δεν του έβαλε πέντε, ο ΠΑΟΚ που πάει στην Κωνσταντινούπολη, χάνει και τελειώνει το ματς με πέντε επιθετικούς για να το γυρίσει, ο ΠΑΟΚ που δεν διστάζει με όλη του την κούραση από το έπος της Πόλης να κάνει ροντέο τον αγώνα με τον Πανσερραϊκό αντί να βάλει ένα γκολ και να στείλει τον κόσμο για ύπνο, δεν έχει αλλάξει δέκα παίκτες από πέρυσι και δεν ξόδεψε στις μεταγραφές εκατομμύρια ευρώ. Απλώς ήρεμα, σχεδόν ανομολόγητα, πήρε άλλη ρότα: το πού θα πάει θα το δούμε στο τέλος.

Αστοχο

Είναι φυσικά άστοχο να συγκρίνει κανείς τον Δερμιτζάκη με τον Σάντος: ο Σάντος στον ΠΑΟΚ έχει βάλει βάσεις αξιοζήλευτες, κατήχησε την ομάδα στη σκληρή δουλειά, έφερε ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ομως, αυτά αφού για τρία χρόνια στηρίχθηκε υποδειγματικά από τη διοίκηση: πρόσφερε γιατί του πρόσφεραν. Για να διαπιστώσουμε τι μπορεί να φτιάξει ο Δερμιτζάκης πρέπει να περιμένουμε ανάλογο χρόνο και ανάλογη στήριξη. Ομως, ένα είναι βέβαιο: ότι αυτό που έχει στο μυαλό του είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον. Κυρίως για τον κόσμο-αιμοδότη του ΠΑΟΚ, που δικαιούται να πηγαίνει στο γήπεδο για να χαίρεται το ποδόσφαιρο κι όχι για να του εξηγούν οι δημοσιογράφοι γιατί η δημιουργική μονοτονία είναι avant garde.

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=18816&autid=4

Ερμηνεία: "Δε γουστάρω Σάντος, ο κακός ΠΑΟΚ πήγαινε για το αποτέλεσμα αντί να ανοίγεται και να έχουμε σκορ τάβλι, ευτυχώς τώρα θα δούμε μπάλα". Αντικειμενικός εμετός που στην πρώτη ευκαιρία θα μας λούσει.

quiz: υπαρχει προπονητης-διαδοχος του σαντος για τον οποιο δεν θα εγραφε υμνους ο συγκεκριμενος?
νομιζω πως οχι. και ο αλεφαντος να ηταν τα ιδια θα εγραφε.