Paokmania.Gr

Αν συνεχισει ετσι δεν χανει το πρωτο δικαιο MVP της καριερας του με τιποτα.

Τέλος Νοεμβρίου βρέθηκα στο Μιλγουόκι.
Μια ώρα από Σικάγο, είχαμε κλείσει τικετς πριν φύγουμε...

Η πόλη του Γιάννη, καθώς στις 5 λέξεις που άκουγες στην πόλη που περπατήσαμε η 1 ήταν Γιάννης.

Μόλις φτάσαμε προς το κέντρο αντικρίσαμε αυτή την εικόνα


Είχαμε 2 3 ώρες πριν αρχίσει ο αγώνας οπότε γυρίσαμε λίγο στην πόλη. Χαλαροί ρυθμοί, καμία σχέση με την μεγαλούπολη του Σικάγο, κι όλη η επαρχία του Γουισκόνσιν θύμιζε πολύ περισσότερο "χωριό".

Φάγαμε σε ένα σαλούν, όπως αυτά που βλέπουμε στις ταινίες, μας είπαν ότι είναι το καλύτερο της πόλης, κι όντως το φαγητό ήταν εξαιρετικό.

Έφτασε η ώρα να πάμε στο γήπεδο, κάναμε μια γύρα στο ποτάμι, τσιμπησαμε και κάτι κλασικά γλυκά που έχουν οι Αμερικανοί. Στην διαδρομή το 95% του κόσμου που συναντήσαμε φορούσε την μπλούζα με το 34... Μικροί, μεγάλοι, νέοι, γέροι, άνδρες, γυναίκες, όλοι πήγαιναν στην γιορτή της πόλης τους. Έτσι το βλέπουν εκεί, έτσι το βιώνουν.

Για να μπεις στο γήπεδο η διαδικασία είναι πολύ πιο απλή από εδώ, δεν υπάρχει κανένας σχεδόν έλεγχος, απλά περνάς από ένα μηχάνημα. Δίπλα στην μπουτίκ το αδιαχώρητο, αλλά τιμές για εμάς απλησίαστες.

Σε ότι αφορά το γήπεδο, έμοιαζε με ξενοδοχείο. Χώροι πεντακαθαροι παντού. Άνεση στα πάντα, με κυλιόμενες ανεβαίνεις στις κερκίδες, τα πάντα σε ευταξία κι ο κόσμος γελαστός.
Ένιωθες ότι πήγες σε ένα πάρτυ κι όχι σε αγώνα.

Διάφορα εβεντ έξω από τις κερκίδες, άλλοι έτρωγαν, έπιναν μια μπύρα τοπική, γενικά πολύ ευχάριστο κλίμα και μουσική που σε ανέβαζε.

Μπήκαμε μέσα στην κερκίδα μας, αραξαμε στις καρέκλες που ήταν πολύ βολικές, άνετες. Πριν αρχίσει ο αγώνας διάφορα σόου στο τερέν και η κάμερα έπαιζε με την εξέδρα και τον κόσμο στα ματριξ.

Έπαιξε και εμάς η κάμερα, είχαμε ελληνική σημαία και κάτι άλλο μαζί μας...



Βγήκαν οι ομάδες, έκαναν το ζέσταμα ξεκίνησε ο αγώνας συναίσθημα μοναδικό... Μου ήρθαν όλες οι εικόνες από παιδί που έβλεπα τον Λάρι Μπερντ, Τζαμπάρ τις τιτανομαχιες Λέικερς με Μπόστον...

Ο Γιάννης πήγαινε καλά, έκανε 3πλ νταμπλ και ρεκόρ ασίστ στον αγώνα. Ο κόσμος σε κάθε του προσπάθεια, χειροκροτούσε σαν τρελός ακόμα κι αν ήταν αποτυχημένη.

Μας έκανε εντύπωση που στα ταιμ άουτ προλάβαιναν και έστηναν κάποιο ολίγων δευτερολέπτων εβεντ, μια με χορό, μια με μουσική, μια με το να παίζει η κάμερα με τον κόσμο στα ματριξ...

Στο β ημίχρονο, λέω στους άλλους εγώ δεν κάθομαι εδώ, ποια Αμερική και μπαρμπουτσαλα να πούμε, κάναμε τόσα χιλιόμετρα πάμε κάτω κοντά στο παρκέ.

Σκάσαμε μύτη κάτω στα κεντρικά, κάναμε την λεζάντα μας, διδάξαμε ΠΑΟΚ παντού να πούμε, περάσαμε όμορφα και ελπίζω να μας αξιώσει ο Θεός να ξανά ζήσουμε αυτήν την ατμόσφαιρα, αυτή τη γιορτή. Δεν έχει καμία σχέση η θέαση αγώνα NBA από την τηλεόραση, σε σχέση με το γήπεδο. Για αυτό και τα γήπεδα, παρόλο που παίζουν κάθε 2 3 μέρες στη σεζόν, είναι σχεδόν γεμάτα κάθε φορά.





Υγ οι άνθρωποι ξέρουν να πουλάνε το προϊόν. Ολόκληρη βιομηχανία έχει στηθεί από πίσω και τρέχει σε αντίθεση με εδώ...

Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Χθες αυτό που με έκανε τεράστια εντύπωση (πρώτη φορά έβαλα να δω ΝΒΑ ολόκληρο 48λεπτο), ήταν αυτό που λες στις παύσεις μεταξύ δωδεκαλέπτων, αλλά ακόμα και στα timeouts!! Δηλαδή σε ένα τρίλεπτο χθες έβγαλαν τύμπανα, μοίραζαν μπλουζάκια, στο ημίχρονο είχε αυτά σαν ρυθμική γυμναστική που κρέμονται με κάτι πανιά...
Όλα αυτά τα είδα επειδή μπήκα με Sportzone και έβλεπα τη μετάδοση του ΤΝΤ και όχι τον Σκουντή.

Πρέπει να είναι μοναδική εμπειρία να το ζεις! Εϊδα το στόρη της ΠΑΕ τότε και σε ζήλεψα! Εμπειρία ζωής..γι'αυτό οι τιμές είναι στα ύψη.

Χαρούμενες φάτσες, τραγούδια, χοροί, γιορτή. Εδώ Ελλάδα αν έχει κυλικείο το γήπεδο, λέμε πάλι καλά. Και μπαίνουμε μέσα και βρίζουμε τον ρεφ, τον αντίπαλο παίκτη, τον δικό μας παίκτη, τον δικό μας προπονητή, τον συνοπαδό που δεν λέει σύνθημα, την απέναντι κερκίδα που τα λέει ετεροχρονισμένα, βρίζουμε τη διοίκηση που δεν κάνει μεταγραφές, βρίζουμε τον αντίπαλο πρόεδρο, βρίζουμε τον πρώην παίκτη μας που παίζει στους άλλους, βρίζουμε τη μάνα του Διαμαντίδη (!)...

Τώρα που το έζησα μια φορά, τάμα το κάναμε να πάμε με τα παιδιά κάποια στιγμή να το ξανά ζήσουμε και ας πληρώσουμε τα διπλά.

Και σκέψου ματς κανονικής περιόδου... Ένα απλό καθημερινό για αυτούς ματς. Ο φίλος μου που πήγαμε μαζί και ζει Σικάγο, πάει στους Μπουλς, μας έλεγε ότι στα πλέι οφ είναι ακόμα καλύτερη η φάση

Στάλθηκε από το SM-G965F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Αν ποτέ στη ζωή μου μείνω ΗΠΑ, ένα από τα κριτήρια επιλογής θα είναι το ποια ομάδα μπάσκετ είναι στην εκάστοτε περιοχή. Θα στηρίζω με season ticket κτλ.

ΠΑΟΚ δεν θα έχει αφού...

Πριν πολλά χρόνια ΠΑΡΑΛΙΓΟ να δω ματς NBA, ταξίδευα από το Anaheim της Καλιφόρνια στο Denver του Colorado, πήγα στο γήπεδο να δώ τους Νάγκετς, αλλά δεν βρήκα φτηνό εισητήριο, γιατί για τις ακριβές θέσεις ούτε λόγος

Αληθινό μπάσκετ στις ΗΠΑ είναι μόνο το κολλεγιακό και είναι αυτό με το οποίο ταυτίζεται η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου.
Το ΝΒΑ είναι σώου μπίζνες που απευθύνεται κατα κύριο λόγο στον πληθυσμό των μεγάλων αστικών κέντρων.Το μπαστάρδεμα ''αθλητισμός/σώου μπίζνες'' τους έχει κοστίσει εξάλλου πολύ και σε τηλεθέαση σε εθνικό επίπεδο.

Συμφωνώ απόλυτα, εδώ και μια δεκαετία, αυτο που παίζουν στο ΝΒΑ δεν είναι μπάσκετ.

Θα αυμφωνησω απολυτα και γω με τη σειρα μου!

[youtube]2BX49mx5xgQ[/youtube]


Αξίζει να το δούνε όλοι!

Και αυτά

[youtube]NLv2F33snCE[/youtube]

[youtube]4GYKrcM1k0U[/youtube]

Τα πιστόνια (προπονητής, Isiaah, Joe Dumars) κάθισαν και το μελέτησαν πως να εξαντλήσουν τον GOAT



Αυτό που βλέπουμε τώρα, τα έκαναν οι Harlem Globetrotters στα 70s, 80s, 90s.

ΥΓ: He wouldn't get love... λέει κάπου το 2ο βίντεο.
Οι κακές γλώσσες λένε πως ο λόγος που ο Isiah δεν ήταν στην Dream Team ήταν βέτο του MJ
YΓ2:

Και μετά άντε να πεις ότι έχουν άδικο όσοι λένε ότι αν έπαιζε σήμερα ο Τζόρνταν θα είχε 80 πόντους μέσο όρο

Το νβα δεν είναι μπάσκετ. Μια γιορτουλα είναι που στόχο έχει την τηλεθέαση από όλο τον κόσμο και την κατανάλωση ποπ κορν κ μπύρας εντός γηπέδου. Όσα πάνε κ όσα έρθουν.

Το να βλέπεις νβα επειδή σ αρέσει το μπάσκετ είναι σαν να λες ότι σ αρέσει το ξύλο κ βλέπεις wwe

Τα nba όταν ξεκινήσουν τα πλευ οφ είναι κανονικό Μπάσκετ και σαν επίπεδο πολύ παραπάνω από ότι η Ευρωλίγκα. Νομίζω ότι είστε υπερβολικοί με το κράξιμο. Παίχτες πχ που εδώ κάνουν την διαφορά όπως Λάρκιν γουιλμπεκιν Τζέιμς εκεί παίζουν 2 λεπτά για το rotation. Οπωσ Και παιχταράδες εδώ που έκαναν παπάδες εκεί πέρασαν και δεν ακούμπησαν πχ Σπανούλης Σάρας κλπ.Τώρα σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια είναι σαν να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια. Κανείς δεν ξέρει γιατί το παιγνίδι έχει αλλάξει. Ο μαραντονα πχ αν έπαιζε τώρα μπορεί να έκανε ότι κάνει ο μεσι μπορεί να έγραφε πολύ καλύτερα νούμερα μπορεί όμως και χειρότερα. Όπως και το ανάποδο. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι ο Τζόρνταν αν έπαιζε τώρα ή ο Λεμπρόν ή ο ντούραντ αν έπαιζε τότε...Βλέπω ματς του ΠΑΟΚ πχ στο γιουτιουμπ Με μπανε Κορφα κλπ και νομίζω ότι όλα τα βλέπω σε σλοου μοσιον. Σε χαμηλότερες ταχύτητες πολύ μικρότερη πίεση όχι τόσο τακτική χεντς αουτ ζώνη με προσαρμογή μπακ σκριν στην αδύνατη πλευρά κλπ είναι λογικό να φαίνονται όλο ότι έχουν καλύτερη τεχνική. Βέβαια αν αυτοί οι παιχταράδες έκαναν την σημερινή προπόνηση και είχαν αντίστοιχα την σημερινή προετοιμασία με επιτελεία πάνω από το κεφάλι τους μπορεί όντως να ήταν πολύ ανώτεροι αλλά κανείς δεν ξέρει! Όποτε όλες αυτές οι συζητήσεις είναι να χαμέ να λέγαμε...

Και στα play offs τα ίδια σκατα είναι πλέον, πάει και η καραμέλα των play offs,τσίρκο κανονικό.