Paokmania.Gr

ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!

ΑΘΑΝΑΤΟΙ

stelyk έγραψε:ΑΘΑΝΑΤΟΙ!!!

Respect.

Αθάνατοι

οφφ

σένια ζακετούλα ο Τζακ

Αθάνατοι

[youtube]4Bs8BH8dzhE[/youtube]

Πάντα μαζί μας, πάντα στο γήπεδο...

μπραβο σε οσους δεν ξεχνουν
και κρατουν τον ΠΑΟΚ.... ΠΑΟΚ σε δυσκολους καιρους


σκοπος να αποκατασταθουν ολες οι αδικιες και καθε κατεργαρης να παει στον παγκο του

ΑΘΑΝΑΤΟΙ ....


παρεα με τα υπολοιπα αδερφια εκει ψηλα να μας προσεχουν

Ενα τεράστιο ευχαριστώ στα παιδιά τον Συνδέσμων αλλά και στον Πρόεδρο που έστω μετά από 24 χρόνια τίμησαν τον Κωστή και τον Ευθύμη αλλά και έδωσαν την ευκαιρία σε μένα και στον Γιάννη να κάνουμε τα αποκαλυπτήρια της πλακέτας!
Δεν ξέρω εαν ακούγεται στο βίντεο αλλά μένω στην υπόσχεση του Τζακ να μην αφήσουμε να ξαναγίνουν τέτοια εγκλήματα!

Εχω αναφερθει πολλες φορες σε κινησεις της παε πανω απο το ποδοσφαιρο..εχουν γινει πολλα πραγματα..μικρα μικρα που ομως ειναι πολυ μεγαλα..

Μπραβο και στα παιδια των συνδεσμων που δειχνουν οτι ο ΠΑΟΚ δεν ειναι μονο μια κυριακη...

Αδελφε falconakis ακουγεται η υποσχεση του τζακ.στο βιντεο που ειχε γινει στον alpha εισαι εσυ;;

Ναι εγώ και ο κουμπάρος μου είμασταν...Ηταν η πρώτη φορά που κάποιοι από την τηλεόραση έσπασαν την ομερτά...

Τι να πω...φανταζομαι πως αισθανθηκατε και πως ακομα αισθανεστε...
Ξανα μπραβο για τις προσπαθειες ολων για την τιμη που απεδωσαν στα αδικοχαμενα αδελφια..

Άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη, στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία ,δύο μέρες μετά το τραγικό συμβάν.

"Αφιερωμένο στο Χαράλαμπο, τη Χριστίνα, τον Τάσο, το Γιώργο, τον Κυριάκο, το Δημήτρη και σε όσους έφυγαν από κοντά μας ταξιδεύοντας στους ουρανούς, με τον δικέφαλο της καρδιάς τους να τους συντροφεύει για πάντα
"Όποιος δεν έχει ταξιδέψει με πούλμαν για να δει την αγαπημένη του ομάδα ν' αγωνίζεται εκτός έδρας, πολύ δύσκολα θα καταλάβει αυτό το σημείωμα. Ημέρα χθες που η Θεσσαλονίκη έθαψε έξι παιδιά της, άκουσα στις συνηθισμένες, κατά την διάρκεια των τηλεοπτικών ειδήσεων συζητήσεις, μεταξύ γνωστών και φίλων, πολλούς να αναρωτιούνται, κάπως απαξιωτικά: "Τι το 'θελαν, μωρέ να ΄ρθουν στην Αθήνα με τον ΠΑΟΚ;". Και κατά καιρούς, όταν συμβαίνει να έχουμε συμπλοκές φιλάθλων σε διάφορες πόλεις, ακούω τους γνωστούς, τυποποιημένους ανθρώπους να καταλήγουν εύκολα στο "ηθικόν δίδαγμα": "Να δούμε τι ανατροφή έχουν πάρει αυτά τα παιδιά".
Το ταξίδι, λοιπόν, για το παιδί της εξέδρας είναι ένα κομμάτι μονάχα, ίσως και το ωραιότερο όμως, αυτής της συγκλονιστικής του διαδρομής μέσα από τα πιο όμορφα του χρόνια. Ταξιδεύει, γιατί είναι έγκλημα σ' αυτή την ηλικία να παραμένεις στάσιμος. Η ομάδα του είναι πολλές φορές απλώς ένα πρόσχημα.

Στις ποδοσφαιρικές αυτές εκδρομές αναπτύσσεται, όσο πουθενά αλλού, η έννοια της αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς συμπαράστασης του ενός προς τον άλλον. Αυτό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε "χαρά της παρέας", μέσα στα πούλμαν των οπαδών είναι χειροπιαστή πραγματικότητα. Το σάντουιτς του ενός ανήκει και στον άλλον. Το "κερνάω μια μπύρα ή ένα αναψυκτικό" είναι ενέργεια απολύτως φυσική, σαν να σκουπίζεις -ας πούμε- τον ιδρώτα από το κούτελο, δεν το σκέφτεσαι, το κάνεις.

Πολλές φορές, όταν ο ένας πει "δεν μπορώ να έρθω αυτό το Σαββατοκύριακο, δεν έχω φράγκα", είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα θα πέσει σύρμα στους υπολοίπους και θα βρεθούν λεφτά. Λεφτά, που κανείς δεν απαιτεί να επιστραφούν ποτέ. Στα ταξίδια τους αυτά -που εμείς οι βολεμένοι βλέπουμε πάντοτε με κακό μάτι- τα παιδιά είναι χαρούμενα.

Όπως δεν είναι, δηλαδή, στο σπίτι τους, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην πόλη. Ερωτεύονται, συζητάνε, καβγαδίζουν, λένε σαχλαμάρες, τραγουδάνε, μερικές φορές υπερβαίνουν τα όρια. εντάξει Αλλά, γιατί είναι έγκλημα να υπερβαίνει τα όρια ένα παιδί 20 χρονών και δεν είναι όταν τα υπερβαίνει ένας πολιτικός 60 χρονών ή ένας δημοσιογράφος 40;

Ειρωνεία! Τη στιγμή που ο μισός πληθυσμός αυτής της τερατούπολης, της Αθήνας, την εγκατέλειπε από τον φόβο των σεισμών, αυτά τα παιδιά, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, ήρθαν εδώ. Και σκοτώθηκαν φεύγοντας, όταν οι αλαφιασμένοι Αθηναίοι είχαν πια επιστρέψει.

Τη στιγμή της σύγκρουσης κοιμόντουσαν. Ήταν γλυκός ο ύπνος τους, όχι τόσο γιατί ο ΠΑΟΚ πήρε καλό αποτέλεσμα από τον Παναθηναϊκό, όσο γιατί απλώς είχαν περάσει ωραία. Είχαν ζήσει. Δεν είχαν μουχλιάσει, όπως όλοι εμείς. Στο καλό ρε φιλαράκια! Και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί και τα κασκόλ σας, να τον ομορφύνετε πιο πολύ τον ουρανό."