Στέλιος Γρηγοριάδης
Για να πούμε την αλήθεια, δεν πέσαμε από τα σύννεφα, στο άκουσμα της είδησης ότι ο Ζήσης Βρύζας υπέβαλε την παραίτησή του από τη διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Λίγο-πολύ, ήταν αναμενόμενο. Ιχως όχι τώρα, παραμονές των αγώνων με τη Φενέρμπαχτσε, αλλά τίποτε δεν έδειχνε ότι είχε κολλήσει το γυαλί που ράγισε όταν ο Θόδωρος Ζαγοράκης αποφάσισε να επανέλθει στην προεδρία.
Για να μπορεί κανείς να βγάλει συμπέρασμα ως προς το τι συνέβη, χρήσιμο είναι να γνωρίζει τι αισθάνεται και τι σκέφτεται ο ίδιος ο Βρύζας. Να ξέρει δηλαδή τους πραγματικούς λόγους της παραίτησής του και όχι αυτούς που (δεν) αναφέρονται στη λιτή έγγραφη δήλωσή του, που αναρτήθηκε στο επίσημο site της ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Λέει, λοιπόν, ο Ζήσης: "Τον τελευταίο καιρό είχα γίνει ένα... απλό πιόνι. Κανείς δεν ζητούσε τη γνώμη μου για σοβαρά θέματα, πουθενά δεν είχε σημασία η άποψή μου, ενώ φτάσαμε στο σημείο να μη με καλούν σε έκτακτες συνδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου. Σημαντικές αποφάσεις απλώς τις μάθαινα την επόμενη μέρα...”
Πιστεύω ότι δεν συντρέχουν λόγοι για να τον αμφισβητήσουμε. Αν, λοιπόν, αυτό συνέβαινε, προφανώς έχει απόλυτο δίκιο. Ο πρόεδρος, που ανέλαβε να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά όταν είχε αποχωρήσει ο Ζαγοράκης, έγινε... τίποτα, μέσα σε λίγους μήνες. Στοιχειώδης αξιοπρέπεια και συναίσθηση του ότι υπ' αυτές τις συνθήκες δεν μπορείς να προσφέρεις, σε οδηγούν εύλογα στην έξοδο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Βρύζας δεν αισθάνθηκε ποτέ άνετα μετά το “πισωγύρισμα” του Ζαγοράκη. Το “κατάπιε” όμως και συνέχισε, αρνούμενος μάλιστα την πρόταση που είχε από τον Παναθηναικό. Θέλησε να ολοκληρώσει, παρά το “ρίξιμο”, τον κύκλο της παραγοντικής προσφοράς του στον ΠΑΟΚ, μαζί με τον Θόδωρο Ζαγοράκη.
Τελευταία απόφαση δική του, που έγινε αποδεκτή από όλη τη διοίκηση, ήταν η επιλογή του Μάριο Μπερέτα. Μέσα σε τρεις εβδομάδες, πρώτος παραδέχτηκε ότι ήταν λανθασμένη. Ο Ιταλός αποχώρησε, προσλήφθηκε ο Δερμιτζάκης και φαίνεται ότι ο Βρύζας έμεινε στο περιθώριο. Αρχισε, ξαφνικά, να μην έχει λόγο, άρα να μην έχει και ρόλο. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τη γενικότερη συμπεριφορά απέναντί του, αλλά και με όσα είχαν συμβεί τους τελευταίους εννιά μήνες, ξεχείλισε το ποτήρι.
Γιατί τώρα; Γιατί προφανώς δεν άντεχε άλλο. Και γιατί πάντα κάποιες κρίσιμες αγωνιστικές θα έχει μπροστά του ο ΠΑΟΚ. Ησυχη, ήρεμη, εύκολη, χαλαρή περίοδος δεν υπάρχει για να τη διάλεγε...
Ωστόσο, δεν θα χαλούσε ο κόσμος εάν τυχόν έκανε υπομονή ακόμη 15 μέρες. Ισα-ίσα να γίνουν οι δύο αγώνες με τη Φενέρμπαχτσε, χωρίς να προκύψει αφορμή ώστε να διχαστεί, για μια ακόμη φορά, ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Δεν ήταν ώρα για να χωριστούν πάλι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ σε... τρία στρατόπεδα. Οι μεν με τον Ζαγοράκη, οι δε με τον Βρύζα και οι τρίτοι με κανέναν ή και τους δύο μαζί...
Το ερώτημα που μένει, προς στιγμήν, αναπάντητο είναι γιατί ο Ζαγοράκης λειτούργησε έτσι απέναντι στον φίλο και έμπιστο συνεργάτη του. Γιατί του έδωσε το δικαίωμα να ασθάνεται ως απλό πιόνι. Αλλά αυτό μόνο ο ίδιος μπορεί να το απαντήσει...
http://dikefalos.com.gr/index.php?modul ... y&sid=1484
