Paokmania.Gr

Mitsospaoki4 έγραψε:Ο περειρα εμένα μου άρεσε όσες φορές τον είδα.
Θεωρώ ότι έχει μεγάλες προοπτικές και αν δουλέψει λίγο μπορεί να γίνει και καλύτερος του Γιαννούλη.

joshua έγραψε:Εξτρεμ λένε δυσκολα,δεξι μπακ δεν γραφεται κατι.Επιθετικο και χαφ λενε,δεν θα με εκπληξει αν αποκτησουμε 6-8ρι αντι για 8-10 και μετα να δουμε πως θα επιτευχθει η μεσοεπιθετικη ενισχυση που τοσο εχουμε αναγκη.Ελπιζω απλα να γραφουν λαλακιες...

laska4 έγραψε:φορ και χαφ λεει θα ειναι δανεικοι ;;

Αρα πιθανον θα ειναι προτζεκτ...

joshua έγραψε:Εν τω μεταξυ η forza εχει 2 αρθρα,στο ενα γραφει οτι δεν θα παρουμε δεξι μπακ,στο αλλο οτι εχει ζητησει ο Γκαρσια...

Περιπτερος έγραψε:Καλημέρα παλικάρια και χρόνια πολλά με υγεία.
Εμένα δεν μου αρέσει να διαλύουμε ομάδες για να κάνουμε την δουλειά μας. Αυτές είναι συμπεριφορές ΠΟΚ. Αναφέρομαι στην θελκτική πρόταση που διάβασα: Δουβίκας + Φερράρι. Εναν πρέπει να πάρουμε, αλλιώς να δώσουμε ανταλλάγματα σε έμψυχο υλικό (που δεν έχουμε πλέον αποθέματα όπως κάποτε).
Πρέπει επίσης να ξεκαθαρίσουμε τι θέλουμε ως πρώτη φετινή προτεραιότητα. Πάμε για πρωτάθλημα ή πάμε να δημιουργήσουμε μεγάλη ομάδα. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, απλά το ζήτημα είναι τι θέτεις πρώτο μεταξύ των δύο.
Ρεαλιστικά το να πάρουμε πρωτάθλημα κόντρα στην σαπίλα μοιάζει σήμερα ιδεαλιστικός και όχι ρεαλιστικός στόχος.
Τα ντέρμπι με τον γαύρο είναι βέβαια δυνατόν να ανατρέψουν τα δεδομένα, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς.
Θεωρώ ότι η επιλογή της δημιουργίας μίας μεγάλης ομάδας είναι ο ασφαλέστερος δρόμος. Ισως να αργούν λίγο οι τίτλοι (όχι απαραίτητα), αλλά είναι η οδός που θα μας κάνει να χαρούμε και να σταθεροποιηθούμε ψηλά.
Αυτή η ευκαιρία - δυνατότητα χάθηκε με τις ανορθογραφίες του Φερέιρα. Διότι πήρε ένα σύνολο έτοιμο σε υψηλό επίπεδο και σταδιακά το διέλυσε, το αποσύνθεσε, δημιουργώντας τελικά μία ομάδα που ψάχνει ταυτότητα. Η ομάδα του Λουτσέσκου ήταν με διεθνή πρότυπα γύρω στο 7. Η ομάδα του Φερέιρα ήταν του 5,5.
Με άλλα δεδομένα ο "δρόμος" του μακαρίτη Γιώργου Παντελάκη θα ήταν μονόδρομος. Ομως σήμερα η κινητικότητα των παικτών και των κεφαλαίων δημιουργούν ζητήματα. Το ποδόσφαιρο είναι πλέον χρηματιστηριακής λειτουργίας επένδυση αποπροσανατολισμένο αθλητικά σε στοιχηματικές και εμπορικές προτεραιότητες.. Τα κλάμπ μεγάλης εμπορικής αξίας όχι μόνο λειτουργούν ιμπεριαλιστικά στον χώρο, αλλά έχουν φροντίσει να φέρουν τις αθλητικές διοργανώσεις και τα έσοδα στα μέτρα τους, απαγορεύοντας ουσιαστικά την εμφάνιση νέων ανταγωνιστικών ομάδων στο προσκήνιο. Λειτουργούν ως μία λέσχη αριστοκρατών που δεν δέχεται νέα μέλη. Ως την "Ιερά Συμμαχία" του 19ου αιώνα. Συντήρηση και διατήρηση του status quo για την ανατροφοδότηση και περαιτέρω επαύξηση των μεγεθών τους έναντι των άλλων ομάδων είναι ο κεντρικός στόχος των πολιτικών αυτών. Υπάρχει ένας προδεδομένος κύκλος πρωταγωνιστών και οι υπόλοιποι λειτουργούν ως κομπάρσοι ή ως θεατές, με κοινό χαρακτηριστικό ότι πληρώνουν για να έχουν αυτό τον ρόλο.
Στο τέλμα αυτό έχει κολλήσει αθλητικά το ποδόσφαιρο. Δεν εξελίσσεται πλέον αθλητικά, αλλά μόνο εμπορικά. Οι παίκτες και οι ομάδες έχουν ως προτεραιότητα τα έσοδα και όχι την αθλητική τους βελτίωση. Επί 20 χρόνια βλέπουμε ποιοτικά τα ίδια και τα ίδια και πολύ περισσότερο βλέπουμε μονότονα τους ίδιους πρωταγωνιστές στο ίδιο έργο. Οταν μία Ατλέτικο φτάνει σε τελικό CL, φυσικά υποστηρίζω την Ατλέτικο, γιατί είναι μία μίνι επανάσταση, από ένα όμως δυνατό οικονομικά πρωτάθλημα και απλά η 3η του ομάδα.
Το ποδόσφαιρο χρειάζεται μία επανάσταση δημοκρατίας και ισότητας (όπως και οι κοινωνίες).
Το πόσο η ομάδα μας μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά σε αυτό είναι αβέβαιο και απαιτεί την σχετική θέληση.
Το μοντέλο της λέσχης μεταφέρθηκε στην Ελλάδα με το πρωτάθλημα των 14 ομάδων. Πριν από χρόνια με άλλο nickname πρότεινα ένα άλλο στυλ πρωταθλήματος με συμμετοχή περιφερειακών ομάδων στον α' γύρο του.

Σε επίπεδο εσωτερικής λειτουργίας μίας ομάδας είναι αναγκαία η ηθική και νομική δέσμευση παικτών, ώστε να περιοριστεί η κινητικότητα και να είναι συγκεντρωμένοι στην ομάδα.
Η ομάδα οφείλει να μην λειτουργεί ως σούπερ-μάρκετ που πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τα ληγμένα προϊόντα. Μία ομάδα που βλέπει μπροστά οφείλει να καταγράφει επίμονα, αναλυτικά και συστηματικά τις εμπειρίες της και κυρίως την γνώση που αποκομίζει σε μία βάση δεδομένων.
Οφείλει να αξιοποιεί τις προσωπικότητες που βρίσκει στο διάβα της ενσωματώνοντας σε αυτή και στην βάση δεδομένων της, τις γνώσεις και εμπειρίες τους.
Οφείλει να έχει ειδικούς να καταγράφουν και να κρατάει όλα τα στοιχεία, αλλά και κάποια πρόσωπα.
Η παρουσία του Γκαρσία αποτελεί κάτι τέτοιο. Ομως μάλλον έχει να κάνει με την προσήλωση του ίδιου και όχι με πολιτική της ομάδας. Αν ήταν πολιτική δεν θα είχαμε το φαινόμενο Βιερίνια το καλοκαίρι. Θεωρητικά ο επόμενος προπονητής μετά από 10-15 χρόνια θα έπρεπε σχεδιασμένα να είναι ο Βιερίνια με τον Κρέσπο (π.χ.) εάν έδειχναν σχετική έφεση και ταλέντο.
Για όλα αυτά είναι αναγκαία η δημιουργία βάσης δεδομένων και σταθερής πολυ-επίπεδης πολιτικής.
Η αγωνιστική συμπεριφορά, τα + και -, κάθε αθλητή της ομάδας, θα πρέπει να καταγράφονται αναλυτικά και οι αθλητές να ωθούνται στην εργασία για την βελτίωση των χαρακτηριστικών τους.
Οι υποψήφιοι για μεταγραφές πρέπει να επιλέγονται μετά από σοβαρή ανάλυση των χαρακτηριστικών τους και αντίστοιχη σύγκριση με τις αναλυτικά καταγεγραμμένες αγωνιστικές ανάγκες της ομάδας.
Για να γίνεις μεγάλος, για να αποκτήσεις μεγάλη ομάδα, χρειάζεται σοβαρή και σταθερή πολιτική λειτουργίας, βασισμένη στην γνώση και την εμπειρία που παράγεται και αναλύεται επιστημονικά.
Δεν αρκεί το να λέμε ότι αποκλείσαμε την Μπεσίκτας ή την Μπενφίκα και χάσαμε από την Κράσνονταρ. Πρέπει να αναλύσουμε και να καταγράψουμε τους ακριβείς λόγους που έγινε αυτό, στην βάση δεδομένων της ομάδας.
Να χτίσουμε πάνω στην γνώση. Αυτή είναι η μόνη οδός της επανάστασης.