Τα συν, τα πλην και ο άπειρος
Σταύρος ΚόλκαςΣε πρώτη φάση, ο ΠΑΟΚ έπρεπε να επιστρέψει στις νίκες και αυτό το πέτυχε σήμερα. Ο τρόπος που το έκανε, δεν ήταν εντυπωσιακός, αλλά παραμένει στο κυνήγι της πρόκρισης. Από την εμφάνιση εναντίον της Σάμροκ, υπάρχουν θετικά και αρνητικά στοιχεία. Αυτά καλούμαι να αναλύσω παρακάτω.
Ο ΠΑΟΚ μετέφερε την αγωνία του για τον αγώνα της Ιρλανδίας, έχοντας μαζέψει πέντε βαθμούς στον όμιλο με τη συμπλήρωση του πρώτου γύρου του ομίλου. Όλοι έπαιξαν με όλους, ο ΠΑΟΚ ξόδεψε τα δύο εντός έδρας παιχνίδια, αλλά το ένα από τα εκτός του είναι μέσα στην Ιρλανδία, έχοντας τον βασικό ανταγωνιστή του, τη Ρούμπιν, στη Τούμπα τελευταία αγωνιστική.
Ο ΠΑΟΚ θέλει έξι βαθμούς στα τρία παιχνίδια. Το να ψάξει τρεις μέσα στο Λονδίνο επί της Τότεναμ, ισοδυναμεί με θαύμα. Άρα ο μονόδρομός του είναι η νίκη στο Δουβλίνο και βέβαια, η νίκη απέναντι στη Ρούμπιν τελευταία αγωνιστική, η οποία μάλιστα αν δεν κερδίσει την Τότεναμ σε δύο εβδομάδες θα παίξει στη Τούμπα για ένα αποτέλεσμα. Κάτι πολύ βολικό για εντός έδρας παιχνίδι του ΠΑΟΚ.
Μετά τη σημερινή νίκη, ο ΠΑΟΚ συνεχίζει ουσιαστικά να έχει το πάνω χέρι λόγω του βαθμού που τσίμπησε στη Ρωσία. Άρα το τρίποντο είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντικό.
Πάμε στον τρόπο που ήρθε αυτή η νίκη. Θα έπρεπε πρώτα απ όλα να καθαρίσει το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο. Ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να σκοτώσει τον μέτριο αντίπαλό του γιατί δεν πέτυχε γκολ μετά το πρώτο και πολύ όμορφο του Κοστίν Λαζάρ στο 12΄.
Έκανε φάσεις, μέτρησα τουλάχιστον άλλες πέντε κλασικές μετά το 12΄ενώ δεν του δόθηκε και ένα καθαρό πέναλτι πάλι με τον Λαζάρ στο 40΄. Νομίζω πως η νίκη θα ερχόταν ακόμη πιο εύκολα, αν δεν έμπαινε το γκολ από μία στημένη φάση στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Στη πρώτη επίσκεψή τους οι Ιρλανδοί, από κακή αμυντική προσπάθεια του καλύτερου αμυντικού του ΠΑΟΚ, του Σνάουτσνερ, κοιμήθηκε το σύμπαν και ήρθε το 1-1.
Ο ΠΑΟΚ από το 48΄μέχρι το 63΄που ήρθε το γκολ του Βιεϊρίνια βρήκε τον χρόνο να συνέλθει και να ξαναπάρει το προβάδισμα. Εμένα αυτό που δε μου άρεσε, ήταν η αντίδραση μετά το 2-1.
Η μπάλα έμεινε αρκετό χρόνο στα πόδια των Ιρλανδών οι οποίοι πλάκα – πλάκα τακτικά ήταν πολύ καλοί και διεκδίκησαν μέχρι το τέλος την ισοπαλία. Χωρίς να κάνουν φάση είναι η αλήθεια, αλλά έχοντας κερδισμένο κόρνερ στο 94΄και κόσμο μέσα στη περιοχή του Χαλκιά.
Ο ΠΑΟΚ απέτυχε να σκοτώσει δις τον αντίπαλό του και αυτό είναι θέμα. Λίγο φταίει η ψυχολογία, λίγο το σοκ των πολλών τραυματισμών, λίγο ο αγώνας που έρχεται, λίγο η σημασία της νίκης. Ο Μπόλονι πάντως, πρέπει και για αυτόν τον λόγο να είναι εκνευρισμένος, κάτι που φάνηκε και στη συνέντευξη Τύπου.
Το τέλος του αγώνα, έφερε πάντως τα κέρδη που παρουσίασα στην αρχή και πάμε παρακάτω. Να δούμε τα κέρδη.
Ο ΠΑΟΚ είχε κορυφαίο τον Κοστίν Λαζάρ, ο οποίος μετά την Βαλερένγκα, έκανε ένα εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο, όχι μόνο λόγο του γκολ ή της μίας χαμένης ευκαιρίας που είχε, αλλά επειδή έκανε ένα απίστευτα καλό πρώτο ημίχρονο που ότι καλό έκανε δημιουργικά η ομάδα του ξεκινούσε από αυτόν. Ο Ρουμάνος δεν μπορούσε να συνεχίσει στο ίδιο τέμπο στο δεύτερο γιατί και πολλούς αγώνες δεν έχει στα πόδια του, αλλά και δεν υπήρχαν λύσεις από το πάγκο για να ξοδέψει τις δυνάμεις του το ίδιο δημιουργικά.
Ο Λαζάρ είναι ποδοσφαιριστής που θα κληθεί να δώσει άμεσα και άλλες σημαντικές λύσεις λόγω των τραυματισμών που υπάρχουν και η εμφάνισή του φέρνει χαμόγελα.
Κέρδος, είναι το ότι ο Βιεϊρίνια έδωσε νίκη με το γκολ που πέτυχε, γεγονός που τον απελευθερώνει μετά από μία σειρά μέτριων αγώνων. Η αλήθεια είναι πως ούτε με την Σάμροκ ήταν εντυπωσιακός, αλλά έφτασε σε πολλές τελικές προσπάθειες και πέτυχε ένα πολύ όμορφο γκολ. Το είχε ανάγκη.
Πάμε στο θέμα των τραυματισμών. Αρχίζω να πιστεύω πως ο τρόπος προπόνησης πρέπει άμεσα να αλλάξει. Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο. Του Κλάους βέβαια δεν είναι θλάση, αλλά μία γεμάτη κλωτσιά, όμως του Λίνο είναι θλάση και ψάχνουμε απλά το μέγεθός της.
Ο ΠΑΟΚ πάει να παίξει έναν αγώνα πρωταθλήματος μετρώντας τις απουσίες των Γκαρσία, Φωτάκη, Λίνο, Τσουκαλά, Αθανασιάδη, μάλλον Μπαλάφα, ενώ είναι άγνωστο αν θα παίξει ο Κοντρέρας. Οι απουσίες είναι αρκετές, κυρίως στη μεσαία γραμμή.
Και η αλήθεια είναι πως την Κυριακή θα γίνει μάχη. Ο αντίπαλος βρίσκει ένα μαξιλαράκι από αυτά που οι παίκτες του γνωρίζουν καλά πως αν αποκτήσουν, τότε θα βρούνε την ησυχία τους για κανά δίμηνο.
Ο αντίπαλος, δεν έχει νίκη, ένα γκολ πέτυχε μέχρι τώρα και αυτό ήταν οφσάιντ, ο προπονητής του είναι με το ένα πόδι στην έξοδο αν δεν κερδίσει – αν υπήρχαν λεφτά θα είχε δει ήδη την έξοδο – και οι παίκτες του έχουν αισθανθεί για τα καλά την πίεση του κοινού το οποίο ζητά με μένος τη νίκη επί του μεγάλου συντοπίτη.
Από την άλλη βέβαια, το ότι ο ΠΑΟΚ έχει να κερδίσει κάποια χρόνια εκεί, σημαίνει πως και για τους παίκτες του δεν είναι ένα παιχνίδι που η ισοπαλία αρκεί. Θα πρέπει να κερδίσουν γιατί απλά είναι καλύτερη ομάδα. Ακόμη και με τις απουσίες ο ΠΑΟΚ έχει βρει ρυθμό, έχει μία συγκεκριμένη αγωνιστική συμπεριφορά, μεγαλύτερη ποιότητα βέβαια και μεγαλύτερο κοινό που περιμένει τη νίκη.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η ΚΕΔ επέλεξε έναν διαιτητή που όχι έμπειρος δεν είναι απλά, αλλά ούτε μας έχει δείξει κάποια στοιχεία που αξίζουν να του δώσουν κάποιο παιχνίδι υψηλής επικινδυνότητας. Είναι άξιο απορίας το γιατί η ΚΕΔ όρισε τον Γιάχο για αυτό το παιχνίδι. Και επίσης, είναι άξιο απορίας το πότε θα ορίσει τον Κάκο σε εκτός έδρας παιχνίδι του ΠΑΟΚ, που έχει τον χαρακτήρα υψηλής επικινδυνότητας.
Αν ο Γιάχος από τη Χίο που μένει στην Αθήνα αφήσει τους αντιπάλους να κλοτσάνε χωρίς τιμωρία, τότε θα επιβεβαιωθούν οι φόβοι μας και θα κληθεί ο Βασάρας να μας εξηγήσει για ποιο λόγο προχώρησε σε αυτόν τον, δίχως βάση, ορισμό. Οι εξηγήσεις που μπορεί να δώσει είναι περιορισμένες, έως μηδενικές.
- Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.onsports.gr/Opinion/S-Kolkas/item/129259-Ta-syn,-ta-plin-kai-o-apeiros