είναι και επε
ιδή ξέρουμε πολύ μπάσκετ...Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Ενώ ο Κόουτς που ανέφερες χθες ξέρει καλά την δουλειά του και αποφάσισε να αφήσει τον Χαλπερίν εκτός αποστολής(που τον πήρε ΜΟΝΟ για το ποσοστό του στα τρίποντα μιας και άμυνα δεν ξέρει)
Αν ποτέ ερχόταν σε εμάς, τον Makis4444 θα τον έλεγες αντικειμενικό όσο αφορά την κρητική του προς τον Ταπούτο
Αν ποτέ ερχόταν σε εμάς, τον Makis4444 θα τον έλεγες αντικειμενικό όσο αφορά την κρητική του προς τον Ταπούτο
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
μιλάμε για έναν παίκτη 26 χρονών που εδώ και 5 χρόνια έχει συνεχείς παραστάσεις ευρωλίγκας στο υψηλότερο επίπεδο (φυσικά έχοντας κατακτήσει και το τρόπαιο). απο κει και πέρα όλα τα άλλα είναι περιττά. τι φωνάζανε? μπαναώτη να το ξέρεις το πρωτάθλημα εσύ θα μας το φέρεις?
PS: κανας φιλολυμπιακός να μας πει για το μπάσκετ που έπαιξε στον τελικό του final4 δεν εμφανίστηκε...
PS: κανας φιλολυμπιακός να μας πει για το μπάσκετ που έπαιξε στον τελικό του final4 δεν εμφανίστηκε...
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Μετά από αυτό το πανό τι μπορείς να πεις????
Και όσο για το σύνθημα δεν άκουσες καλά. Δεν λέγαν πρωτάθλημα αλλά κύπελλο (για το εγχώριο μιλάμε πάντα)
Και όσο για το σύνθημα δεν άκουσες καλά. Δεν λέγαν πρωτάθλημα αλλά κύπελλο (για το εγχώριο μιλάμε πάντα)
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
χαχα. τι να πω. μία άλλη μεγάλη σελίδα στην ιστορία του ολυμπιακού και του πρώην υπουργού μας. Άιντε με το καλό και ο Ανατολάκης σύντομα πρωθυπουργός!!!!
-
KalamarGiannis
- Δημοσιεύσεις: 3297
- Εγγραφή: Δευ 07 Σεπ 2009, 18:30
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
τι είναι το πανό τι έγινε τότε πείτε και σε μας ρε παιδιά...
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
το βγάλανε στο παρίσι οι της cska τώρα στο final4 και γράφει την ημερομηνία του αποκλεισμού των ρώσων από το τότε final4 λόγω των νερών του ιωαννίδη στο σεφ...
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Καλα ρε,0/23 τριποντα ειχαν οι γαυροι????????????Απλα ελεος.........Εχει υπαρξει ποτε χειροτερη επιδοση???????
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Μηδέν εις το πηλίκον!
Ομάδα Αγώνας Τρίποντα Σεζόν
Ολυμπιακός Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 0/23 2009-2010
Πανιώνιος ΠΑΟΚ - Πανιώνιος 0/17 1997-1998
Απόλλων Π. Μίλωνας - Απόλλων Π. 0/14 1993/1994
Παπάγου Σπόρτιγκ - Παπάγου 0/13 1995-1996
Παγκράτι Περιστέρι - Παγκράτι 0/12 1989-1990
Παγκράτι Σπόρτιγκ - Παγκράτι 0/12 1991-1992
Σπόρτιγκ Αρης - Σπόρτιγκ 0/12 1992-1993
Παναθηναϊκός ΑΕΚ - Παναθηναϊκός 0/11 1992-1993
Λάρισα Λάρισα - Αμπελόκηποι 0/11 1994-1995
Αμπελόκηποι Αμπελόκηποι - Περιστέρι 0/11 1994-1995
http://www.sentragoal.gr/article.asp?ca ... d=11530699
Ομάδα Αγώνας Τρίποντα Σεζόν
Ολυμπιακός Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 0/23 2009-2010
Πανιώνιος ΠΑΟΚ - Πανιώνιος 0/17 1997-1998
Απόλλων Π. Μίλωνας - Απόλλων Π. 0/14 1993/1994
Παπάγου Σπόρτιγκ - Παπάγου 0/13 1995-1996
Παγκράτι Περιστέρι - Παγκράτι 0/12 1989-1990
Παγκράτι Σπόρτιγκ - Παγκράτι 0/12 1991-1992
Σπόρτιγκ Αρης - Σπόρτιγκ 0/12 1992-1993
Παναθηναϊκός ΑΕΚ - Παναθηναϊκός 0/11 1992-1993
Λάρισα Λάρισα - Αμπελόκηποι 0/11 1994-1995
Αμπελόκηποι Αμπελόκηποι - Περιστέρι 0/11 1994-1995
http://www.sentragoal.gr/article.asp?ca ... d=11530699
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Δηλαδη μας εσπασαν οι βαζελοι το ρεκορ αμυντικης λειτουργιας εξω απο τα 6.25
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
χαχα. ναι ναι. απ οτι βλέπω στη δεκάδα είναι παγκράτι, αμπελόκηποι και σπόρτιγκ που σίγουρα μας έχουν κάνει κηδείες με τρίποντα (θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε αν ήταν τις συγκεκριμένες χρονιές) από τα 800 μέτρα... 
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
No mas Kostakis
Και για όσους δεν καταλάβατε... Ο Κωστάκης δεν υπάρχει πια... Ζήτω ο Κώστας! Τελικά δεν έφταιγαν ούτε τα σκουλαρίκια στα αυτιά, ούτε τα σκισμένα τζιν, ούτε το αμερικάνικο περπάτημα στις μύτες. Προφάσεις εν αμαρτίαις... Το δύσκολο είναι να διδάξεις, να πείσεις, να βελτιώσεις, να ασχοληθείς... Το εύκολο είναι να διαγράψεις, να ακυρώσεις, να κατακρίνεις, όλα απαρέμφατα συγκάλυψης της δικής σου αδυναμίας. Αυτό που έλειπε από τον Κωστάκη ήταν η εμπιστοσύνη, το αίσθημα της χρησιμότητας...
Δύο τόσο απλές λέξεις, μα τόσο δύσκολο αφενός να τις απολαύσεις, να τις εδραιώσεις. Η Ομπραντόιρο πιθανώς δε θα μείνει βρει θέση στο μπασκετικό χάρτη της Ισπανίας, έτσι κι αλλιώς από το παράθυρο μπήκε. Κατάφερε όμως κι έβαλε στον χάρτη, κάποιον ο οποίος κινδύνευσε να μείνει έξω από αυτόν. Εκεί, κοντά στην Κομποστέλα, στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, ο νόμος είχε όνομα κι επώνυμο. Διότι όταν σταματούσε να βρέχει (όπως πολύ εύστοχα ο Χορόζογλου στο All Star Basket αρκετούς μήνες πριν), άρχιζε η μπόρα των τριπόντων του Κώστα Βασιλειάδη και οι οπαδοί κρεμούσαν το περίφημο (πια) πανό... "Ο Νόμος του Κώστα".
Ενός παιδιού (ποτέ δεν το έκρυψε) που έγινε ...άντρας πριν καν ξεμυτίσει στο δρόμο, ακολούθησε το νόμο της φύσης, επιχειρώντας να γίνει να ...αντρούκλα, αλλά λίγο έλειψε να ζηλέψει τη δόξα του Μπέντζαμιν Μπάτον, που, σε ένα τραγικό παιχνίδισμα της φύσης, γεννήθηκε γέρος και πέθανε παιδί. Ευτυχώς, όμως, ο Κώστας πρόλαβε το τρένο, πριν συντριβεί.
Σε ηλικία 21 ετών, όταν άλλοι δεν έχουν πάρει μυρωδιά από την Α1, είχε προλάβει να γίνει αρχηγός του μεγάλου ΠΑΟΚ (από τα 19 του κιόλας), να αγωνιστεί σε 150 αγώνες, να πετύχει 1604 πόντους με 243 τρίποντα και να έχει όλον τον κόσμο στα πόδια του. Βεβαίως, εδώ δεν είμαστε για να απενοχοποιήσουμε.
Το 2005 κι ενώ ήταν 21 ετών, ο Κώστας Βασιλειάδης, πίστεψε ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτόν... Τον Αύγουστο του 2005 άλλωστε είχε συμφωνήσει με την Μάλαγα του Σέρτζιο Σκαριόλο. Μεγάλη τιμή... Η μεγαλύτερη. Το άλλοθί του ήταν η ηλικία του. Συντριπτικό άλλοθι. Μετά από 7 χρόνια στην Α1, κι ενώ είχε κάνει ντεμπούτο στις 16 Δεκεμβρίου του 2000 σε ένα ματς με τον Μακεδονικό, ένα γήπεδο σείεται. Παρά τη συμφωνία του με την Μάλαγα, τη σεζόν 2005-06 μένει ως δανεικός στον ΠΑΟΚ, όπως έδωσε ο εντολή ο Σκαριόλο. Και μερικούς μήνες αργότερα, πριν το μεγάλο οριστικό ταξίδι γνωρίζει στιγμές που μόνο ο Μπάνε Πρέλεβιτς και ο Πέτζα Στογιάκοβιτς έχουν βιώσει ανάλογες.
Η "κατάρα" του ήταν ότι αυτό δε συνέβη στη Πυλαία. Πεντακόσιοι φίλοι του ΠΑΟΚ είχαν στριμωχτεί στο κλειστό του Αμαρουσίου, τον Αγιο Θωμά για τον τελευταία αγώνα (όπως αποδείχτηκε) του δικεφάλου στα πλέι οφ εκείνης της σεζόν. Αλλά και για τον τελευταίο του Κώστα Βασιλειάδη με τη αγαπημένη του φανέλα. Λίγα δευτερόλεπτα πριν τελειώσει η αναμέτρηση, οι φίλοι του ΠΑΟΚ, όπως μόνο αυτοί ξέρουν, τραγουδούν... "Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ, αρχηγέ, αρχηγέεεε"... Σπάει... Η κόρνα της λήξης ακούγεται και χωρίς καθωσπρεπισμούς και μάταιους εγωισμούς, αφήνει τα μάτια να πλημμυρίσουν. Το κλάμα του είναι γοερό και δεν πνίγεται στις αμέτρητες αγκαλιές του ...λαού του. Μοιράζεται μέχρι και το τελευταίο συναίσθημά του μαζί τους.
Η Μάλαγα του Σέρτζιο Σκαριόλο τον περίμενε... Άμεσα... Δύο μέρες μετά, θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου. Μόνο οι Στογιάκοβιτς, Λέβινγκστον και Πρέλεβιτς είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο... Θα κλείσει λέγοντας... "Στεναχωριέμαι που δεν κατέκτησα έναν τίτλο με αυτή την ομάδα... Να υψώσω το τρόπαιο μπροστά στον κόσμο. Μου έχει μείνει απωθημένο". Λίγες εβδομάδες αργότερα, θα κατακτούσε με την Μάλαγα τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, το πρωτάθλημα Ισπανίας, αλλά που να πάει το μυαλό ενός 22χρονου ότι αυτή ήταν η απαρχή μίας παρολίγον καταστροφικής περιόδου. "Οπου κι αν πήγαινα η σεζόν ξεκινούσε καλά, αλλά τελείωνε διαφορετικά. Ηταν φανερή η έλλειψη εμπιστοσύνης. Στην Ισπανία πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο και το 2007 συμμετείχε στο φάιναλ φορ της Αθήνας. Η πορεία του όμως ήταν καθοδική. Δε θα καταμαρτυρήσει όμως ποτέ και τίποτα για τη Μάλαγα. Ισα ισα μάλιστα. Μερικά χρόνια αργότερα, κάνοντας την αυτοκριτική του θα πει..
"Εχασα τον προσανατολισμό μου. Ξεκινώ, παίζω, σκοράρω και τα θέλω όλα. Είμαι ανυπόμονος όμως και δεν αντιμετωπίζω σωστά το γεγονός ότι μένω πίσω από τους άλλους καθιερωμένους παίκτες που είτε επιστρέφουν από τραυματισμού, είτε ξαναβρήκαν τη θέση που είχαν. Επεσα ψυχολογικά και απογοητεύτηκα. Αν είχα μείνει στη Μάλαγα θα ήμουν πολύ καλύτερος". Τα σημάδια της πτώσης είχαν έρθει. Ενας χρόνος είχε προστεθεί στο κορμί του, στο μυαλό του, αλλά στην πιο παραγωγική ηλικία τα βήματά του ήταν όπισθεν. Το καλοκαίρι του 2007 αποχωρεί από την Ιβηρική και κάνει ένα μεγάλο όνειρο πραγματικότητα. Συμφωνεί με μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας και συνολικά της Ευρώπης. Τον Ολυμπιακό. Μία επιλογή που θα αποδειχτεί καταστροφική, έστω κι αν η άφιξή του στον Πειραιά έγινε με ένα διάπλατο χαμόγελο.
Οπως αυτό που "φοράει" ο Κώστας σε όλη τη ζωή του. Στις στραβές και τις ίσιες. Δεν το εγκαταλείπει ποτέ. Ξαφνικά όμως, ένα παιδί που λίγους μήνες πριν είχε χτυπήσει την πόρτα της Εθνικής ομάδας, μοιάζει να είναι αόρατος. Ουδείς ασχολείται μαζί του. Δεν παίζει, δε βελτιώνεται και η συμπεριφορά που έχουν απέναντί του συνοψίζεται στη λέξη "αδιαφορία". "Δεν μου είπε κανείς και ποτέ ότι κάνω λάθος σε κάτι. Αντιθέτως μιλούσαν σε άλλους. Είχε ενοχλήσει το σκισμένο τζιν, τα σκουλαρίκια. Και κυρίως ότι δε χαιρετούσα τους σωστούς ανθρώπους. Εγώ όμως δεν ήμουν πρόθυμος να κάνω κάτι τέτοιο, από τη στιγμή που τηρούσα τις αρχές που μου είχε δώσει η οικογένειά μου, να είμαι καθαρός στις σχέσεις μου και να μην προσβάλω κανένα" λέει στο All Star Basket, ενώ στο Sentragoal.gr μετά τη μεγαλειώδη νίκη της Ομπραντόιρο επί της Ρεάλ θα ομολογήσει.
"Δε με πήραν καν τηλέφωνο να μου πουν ότι φεύγω. Σαν να μην υπήρχα πουθενά. Ένα πράγμα ήθελαν από εμένα. το σουτ. Δεν ασχολήθηκε κάποιος μαζί μου, να βάλει νέα πράγματα στο παιχνίδι μου. Φταίω κι εγώ όμως, που δεν το καταλάβαινα. Αν το σουτ έμπαινε θα έπαιζα. Αν δεν έμπαινε δε θα έπαιζα. Ετσι όμως δεν είσαι παίκτης". Εχει φτάσει ήδη 24 ετών και τα χρόνια περνούν γρήγορα. Βλέπει να περνούν από μπροστά του όλα τα όνειρά του και να μην μπορεί να σηκώσει καν το χέρι να τα αγγίξει. Οσο δύσκολα και νωρίς ανέαβηκε τα σκαλοπάτια, τόσο επώδυνα, εύκολα και ταχύτατα, κουτρουβαλάει σε αυτά.
Το επόμενο καλοκαίρι θα είναι δύσκολο, αλλά το φαινόμενο Δρόσου και οι ελπίδες που γεννά στον κόσμο του ΠΑΟΚ, πείθουν και τον αρχηγό να επιστρέψει στο τόπο που λατρεύτηκε. Πολλοί το θεωρούν πισωγύρισμα, αλλά ο Βασιλειάδης υποστηρίζει την επιλογή του. Μέχρι τελικής πτώσεως. Αυτής που δεν θα αργήσει να έρθει. Ο ΠΑΟΚ ξεκινάει άσχημα, τα όνειρα πάνε περίπατο, λεφτά δεν υπάρχουν και η διοίκηση βάζει για δέυτερη φορά πωλητήριο στο πιο άξιο περιοσιακό στοιχείο της. Μεσούσης της σεζόν αναχωρεί για την Ιταλία και τη Μοντεγκρανάρο. "Την πρώτη φορά έφυγα και πήραν χρήματα στον ΠΑΟΚ. Τη δεύτερη έφυγα κι έσωσαν χρήματα από το συμβόλαιό μου.Ούτε τη μία, ούτε την άλλη φορά τα λεφτά πήγαν στην ομάδα, τίποτα δε σώθηκε, κανείς δεν πληρώθηκε.. Εσύ τι λες; Δεν με εκμεταλλεύτηκαν;" θα δηλώσει με φανερή πίκρα όταν πια είχε βρει το καταφύγιό του στην Ιταλία. "Κάποια στιγμή αισθάνθηκα ντροπή για αυτά που συνέβαιναν στον ΠΑΟΚ. Διότι πολύ απλά τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν".
Και τα λέει αυτά ένας άνθρωπος τον οποίο ο κόσμος του Ολυμπιακού, όσο απαιτητικός κι αν είναι, τον σεβάστηκε όταν δήλωσε ότι.. "Παιδιά χαίρομαι πολύ που θα παίξω σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, αλλά εγώ είμαι ΠΑΟΚ". Και στο πορτοφόλι του, όταν έβγαζε τη φανέλα του Θρύλου μετά από κάθε αγώνα, ή κάθε προπόνηση, το πρώτο πράγμα που διέκρινε κανείς ήταν το εισιτήριο διαρκείας για τα ματς του Δικεφάλου.
Στο Μοντεγκρανάρο πάντως δε στέριωσε. Ηταν 25 ετών μόλις κι έμοιαζε με βετεράνο. Μέχρι που ο ίδιος τρελάθηκε με τον εαυτό του και ο Θεός τον βοήθησε. Η συγκαιρία ήταν ευνοϊκή. "Οταν ήρθε η πρόταση από την Ομπραντόιρο, κι ενώ επρόκειτο για μία τελείως νέα ομάδα, δεν το σκέφτηκα καν" λέει τώρα ο Βασιλειάδης. Ηξερε όμως που πηγαίνει. "Ημουν ο πρώτος παίκτης που υπέγραψε η ομάδα όταν έμαθε ότι θα αγωνίζεται στην Α1 της Ισπανίας. Με πήρε τηλέφωνο ο προπονητής και μου εγγυήθηκε χρόνο συμμετοχής. Αρκεί να δούλευα. Εύκολο ήταν αυτό. Φαίνεται ότι ήταν της μοίρας γραφτό. Βοηθός προπονητή ήταν ένας πρώην συμπαίκτης μου, στη Μάλαγα, ο Χασούς Λαζάρο, ενώ στο ρόστερ βρίσκονταν ο Μαρκ Τζάκσον, που τον ήξερα από τον Ολυμπιακό και ο Αλφόνσο Σάντσεθ, με τον οποίο παίξαμε μαζί στη Μάλαγα. Ολοι είχαν όρεξη για μπάσκετ. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο προπονητής όχι μόνο με άφησε να παίζω ελεύθερα, αλλά επιχείρησε να βάλει στο ρεπορτόριό μου πράγματα που δεν είχαν. Δημιουργία, πικ εν ρολ παιχνίδι, drive. Οσο περισσότερο τα έκανα στο ματς και στην προπόνηση, τόσο περισσότερο εξοικειωνόμουν. Τώρα πια νιώθω ολοκληρωμένος".
Στην Ομπραντόιτο έφτασε σε σημείο να αντιμετωπίζεται σαν Θεός. Τα αφιερώματα στην επίσημη σελίδα της λίγκας ACB έδιναν κι έπαιρναν, ο Κώστας Βασιλειάδης είχε γίνει και πάλι πρωταγωνιστής. Η απουσία του στέρησε από την ομάδα του την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία, ωστόσο ο ίδιος γνωρίζει τη μία τιμή μετά την άλλη. Στο ετήσιο δημοψήφισμα της ACB ψηφίστηκε από τον κόσμο ως ο δεύτερος πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος πίσω από τον Ρίκι Ρούμπιο. Οι προπονητές τον επέλεξαν ως τον πέμπτο καλύτερο φόργουορντ του πρωταθλήματος. Πλέον, όλος ο κόσμος είναι πάλι στα πόδια του. Ο Κωστάκης έγινε πια Κώστας επειδή πήρε το μάθημά του. Ποιο ήταν αυτό. "Να μην εμπιστεύομαι κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό μου και να μην ακούω τι λένε για εμένα". Καλωσόρισες πίσω Κώστα. Μας έλειψες.
http://superbasket.gr/?c=304&a=125341
Και για όσους δεν καταλάβατε... Ο Κωστάκης δεν υπάρχει πια... Ζήτω ο Κώστας! Τελικά δεν έφταιγαν ούτε τα σκουλαρίκια στα αυτιά, ούτε τα σκισμένα τζιν, ούτε το αμερικάνικο περπάτημα στις μύτες. Προφάσεις εν αμαρτίαις... Το δύσκολο είναι να διδάξεις, να πείσεις, να βελτιώσεις, να ασχοληθείς... Το εύκολο είναι να διαγράψεις, να ακυρώσεις, να κατακρίνεις, όλα απαρέμφατα συγκάλυψης της δικής σου αδυναμίας. Αυτό που έλειπε από τον Κωστάκη ήταν η εμπιστοσύνη, το αίσθημα της χρησιμότητας...
Δύο τόσο απλές λέξεις, μα τόσο δύσκολο αφενός να τις απολαύσεις, να τις εδραιώσεις. Η Ομπραντόιρο πιθανώς δε θα μείνει βρει θέση στο μπασκετικό χάρτη της Ισπανίας, έτσι κι αλλιώς από το παράθυρο μπήκε. Κατάφερε όμως κι έβαλε στον χάρτη, κάποιον ο οποίος κινδύνευσε να μείνει έξω από αυτόν. Εκεί, κοντά στην Κομποστέλα, στο Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα, ο νόμος είχε όνομα κι επώνυμο. Διότι όταν σταματούσε να βρέχει (όπως πολύ εύστοχα ο Χορόζογλου στο All Star Basket αρκετούς μήνες πριν), άρχιζε η μπόρα των τριπόντων του Κώστα Βασιλειάδη και οι οπαδοί κρεμούσαν το περίφημο (πια) πανό... "Ο Νόμος του Κώστα".
Ενός παιδιού (ποτέ δεν το έκρυψε) που έγινε ...άντρας πριν καν ξεμυτίσει στο δρόμο, ακολούθησε το νόμο της φύσης, επιχειρώντας να γίνει να ...αντρούκλα, αλλά λίγο έλειψε να ζηλέψει τη δόξα του Μπέντζαμιν Μπάτον, που, σε ένα τραγικό παιχνίδισμα της φύσης, γεννήθηκε γέρος και πέθανε παιδί. Ευτυχώς, όμως, ο Κώστας πρόλαβε το τρένο, πριν συντριβεί.
Σε ηλικία 21 ετών, όταν άλλοι δεν έχουν πάρει μυρωδιά από την Α1, είχε προλάβει να γίνει αρχηγός του μεγάλου ΠΑΟΚ (από τα 19 του κιόλας), να αγωνιστεί σε 150 αγώνες, να πετύχει 1604 πόντους με 243 τρίποντα και να έχει όλον τον κόσμο στα πόδια του. Βεβαίως, εδώ δεν είμαστε για να απενοχοποιήσουμε.
Το 2005 κι ενώ ήταν 21 ετών, ο Κώστας Βασιλειάδης, πίστεψε ότι τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτόν... Τον Αύγουστο του 2005 άλλωστε είχε συμφωνήσει με την Μάλαγα του Σέρτζιο Σκαριόλο. Μεγάλη τιμή... Η μεγαλύτερη. Το άλλοθί του ήταν η ηλικία του. Συντριπτικό άλλοθι. Μετά από 7 χρόνια στην Α1, κι ενώ είχε κάνει ντεμπούτο στις 16 Δεκεμβρίου του 2000 σε ένα ματς με τον Μακεδονικό, ένα γήπεδο σείεται. Παρά τη συμφωνία του με την Μάλαγα, τη σεζόν 2005-06 μένει ως δανεικός στον ΠΑΟΚ, όπως έδωσε ο εντολή ο Σκαριόλο. Και μερικούς μήνες αργότερα, πριν το μεγάλο οριστικό ταξίδι γνωρίζει στιγμές που μόνο ο Μπάνε Πρέλεβιτς και ο Πέτζα Στογιάκοβιτς έχουν βιώσει ανάλογες.
Η "κατάρα" του ήταν ότι αυτό δε συνέβη στη Πυλαία. Πεντακόσιοι φίλοι του ΠΑΟΚ είχαν στριμωχτεί στο κλειστό του Αμαρουσίου, τον Αγιο Θωμά για τον τελευταία αγώνα (όπως αποδείχτηκε) του δικεφάλου στα πλέι οφ εκείνης της σεζόν. Αλλά και για τον τελευταίο του Κώστα Βασιλειάδη με τη αγαπημένη του φανέλα. Λίγα δευτερόλεπτα πριν τελειώσει η αναμέτρηση, οι φίλοι του ΠΑΟΚ, όπως μόνο αυτοί ξέρουν, τραγουδούν... "Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ, αρχηγέ, αρχηγέεεε"... Σπάει... Η κόρνα της λήξης ακούγεται και χωρίς καθωσπρεπισμούς και μάταιους εγωισμούς, αφήνει τα μάτια να πλημμυρίσουν. Το κλάμα του είναι γοερό και δεν πνίγεται στις αμέτρητες αγκαλιές του ...λαού του. Μοιράζεται μέχρι και το τελευταίο συναίσθημά του μαζί τους.
Η Μάλαγα του Σέρτζιο Σκαριόλο τον περίμενε... Άμεσα... Δύο μέρες μετά, θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου. Μόνο οι Στογιάκοβιτς, Λέβινγκστον και Πρέλεβιτς είχαν κάνει κάτι αντίστοιχο... Θα κλείσει λέγοντας... "Στεναχωριέμαι που δεν κατέκτησα έναν τίτλο με αυτή την ομάδα... Να υψώσω το τρόπαιο μπροστά στον κόσμο. Μου έχει μείνει απωθημένο". Λίγες εβδομάδες αργότερα, θα κατακτούσε με την Μάλαγα τον πρώτο τίτλο της καριέρας του, το πρωτάθλημα Ισπανίας, αλλά που να πάει το μυαλό ενός 22χρονου ότι αυτή ήταν η απαρχή μίας παρολίγον καταστροφικής περιόδου. "Οπου κι αν πήγαινα η σεζόν ξεκινούσε καλά, αλλά τελείωνε διαφορετικά. Ηταν φανερή η έλλειψη εμπιστοσύνης. Στην Ισπανία πανηγύρισε ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο και το 2007 συμμετείχε στο φάιναλ φορ της Αθήνας. Η πορεία του όμως ήταν καθοδική. Δε θα καταμαρτυρήσει όμως ποτέ και τίποτα για τη Μάλαγα. Ισα ισα μάλιστα. Μερικά χρόνια αργότερα, κάνοντας την αυτοκριτική του θα πει..
"Εχασα τον προσανατολισμό μου. Ξεκινώ, παίζω, σκοράρω και τα θέλω όλα. Είμαι ανυπόμονος όμως και δεν αντιμετωπίζω σωστά το γεγονός ότι μένω πίσω από τους άλλους καθιερωμένους παίκτες που είτε επιστρέφουν από τραυματισμού, είτε ξαναβρήκαν τη θέση που είχαν. Επεσα ψυχολογικά και απογοητεύτηκα. Αν είχα μείνει στη Μάλαγα θα ήμουν πολύ καλύτερος". Τα σημάδια της πτώσης είχαν έρθει. Ενας χρόνος είχε προστεθεί στο κορμί του, στο μυαλό του, αλλά στην πιο παραγωγική ηλικία τα βήματά του ήταν όπισθεν. Το καλοκαίρι του 2007 αποχωρεί από την Ιβηρική και κάνει ένα μεγάλο όνειρο πραγματικότητα. Συμφωνεί με μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας και συνολικά της Ευρώπης. Τον Ολυμπιακό. Μία επιλογή που θα αποδειχτεί καταστροφική, έστω κι αν η άφιξή του στον Πειραιά έγινε με ένα διάπλατο χαμόγελο.
Οπως αυτό που "φοράει" ο Κώστας σε όλη τη ζωή του. Στις στραβές και τις ίσιες. Δεν το εγκαταλείπει ποτέ. Ξαφνικά όμως, ένα παιδί που λίγους μήνες πριν είχε χτυπήσει την πόρτα της Εθνικής ομάδας, μοιάζει να είναι αόρατος. Ουδείς ασχολείται μαζί του. Δεν παίζει, δε βελτιώνεται και η συμπεριφορά που έχουν απέναντί του συνοψίζεται στη λέξη "αδιαφορία". "Δεν μου είπε κανείς και ποτέ ότι κάνω λάθος σε κάτι. Αντιθέτως μιλούσαν σε άλλους. Είχε ενοχλήσει το σκισμένο τζιν, τα σκουλαρίκια. Και κυρίως ότι δε χαιρετούσα τους σωστούς ανθρώπους. Εγώ όμως δεν ήμουν πρόθυμος να κάνω κάτι τέτοιο, από τη στιγμή που τηρούσα τις αρχές που μου είχε δώσει η οικογένειά μου, να είμαι καθαρός στις σχέσεις μου και να μην προσβάλω κανένα" λέει στο All Star Basket, ενώ στο Sentragoal.gr μετά τη μεγαλειώδη νίκη της Ομπραντόιρο επί της Ρεάλ θα ομολογήσει.
"Δε με πήραν καν τηλέφωνο να μου πουν ότι φεύγω. Σαν να μην υπήρχα πουθενά. Ένα πράγμα ήθελαν από εμένα. το σουτ. Δεν ασχολήθηκε κάποιος μαζί μου, να βάλει νέα πράγματα στο παιχνίδι μου. Φταίω κι εγώ όμως, που δεν το καταλάβαινα. Αν το σουτ έμπαινε θα έπαιζα. Αν δεν έμπαινε δε θα έπαιζα. Ετσι όμως δεν είσαι παίκτης". Εχει φτάσει ήδη 24 ετών και τα χρόνια περνούν γρήγορα. Βλέπει να περνούν από μπροστά του όλα τα όνειρά του και να μην μπορεί να σηκώσει καν το χέρι να τα αγγίξει. Οσο δύσκολα και νωρίς ανέαβηκε τα σκαλοπάτια, τόσο επώδυνα, εύκολα και ταχύτατα, κουτρουβαλάει σε αυτά.
Το επόμενο καλοκαίρι θα είναι δύσκολο, αλλά το φαινόμενο Δρόσου και οι ελπίδες που γεννά στον κόσμο του ΠΑΟΚ, πείθουν και τον αρχηγό να επιστρέψει στο τόπο που λατρεύτηκε. Πολλοί το θεωρούν πισωγύρισμα, αλλά ο Βασιλειάδης υποστηρίζει την επιλογή του. Μέχρι τελικής πτώσεως. Αυτής που δεν θα αργήσει να έρθει. Ο ΠΑΟΚ ξεκινάει άσχημα, τα όνειρα πάνε περίπατο, λεφτά δεν υπάρχουν και η διοίκηση βάζει για δέυτερη φορά πωλητήριο στο πιο άξιο περιοσιακό στοιχείο της. Μεσούσης της σεζόν αναχωρεί για την Ιταλία και τη Μοντεγκρανάρο. "Την πρώτη φορά έφυγα και πήραν χρήματα στον ΠΑΟΚ. Τη δεύτερη έφυγα κι έσωσαν χρήματα από το συμβόλαιό μου.Ούτε τη μία, ούτε την άλλη φορά τα λεφτά πήγαν στην ομάδα, τίποτα δε σώθηκε, κανείς δεν πληρώθηκε.. Εσύ τι λες; Δεν με εκμεταλλεύτηκαν;" θα δηλώσει με φανερή πίκρα όταν πια είχε βρει το καταφύγιό του στην Ιταλία. "Κάποια στιγμή αισθάνθηκα ντροπή για αυτά που συνέβαιναν στον ΠΑΟΚ. Διότι πολύ απλά τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν".
Και τα λέει αυτά ένας άνθρωπος τον οποίο ο κόσμος του Ολυμπιακού, όσο απαιτητικός κι αν είναι, τον σεβάστηκε όταν δήλωσε ότι.. "Παιδιά χαίρομαι πολύ που θα παίξω σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, αλλά εγώ είμαι ΠΑΟΚ". Και στο πορτοφόλι του, όταν έβγαζε τη φανέλα του Θρύλου μετά από κάθε αγώνα, ή κάθε προπόνηση, το πρώτο πράγμα που διέκρινε κανείς ήταν το εισιτήριο διαρκείας για τα ματς του Δικεφάλου.
Στο Μοντεγκρανάρο πάντως δε στέριωσε. Ηταν 25 ετών μόλις κι έμοιαζε με βετεράνο. Μέχρι που ο ίδιος τρελάθηκε με τον εαυτό του και ο Θεός τον βοήθησε. Η συγκαιρία ήταν ευνοϊκή. "Οταν ήρθε η πρόταση από την Ομπραντόιρο, κι ενώ επρόκειτο για μία τελείως νέα ομάδα, δεν το σκέφτηκα καν" λέει τώρα ο Βασιλειάδης. Ηξερε όμως που πηγαίνει. "Ημουν ο πρώτος παίκτης που υπέγραψε η ομάδα όταν έμαθε ότι θα αγωνίζεται στην Α1 της Ισπανίας. Με πήρε τηλέφωνο ο προπονητής και μου εγγυήθηκε χρόνο συμμετοχής. Αρκεί να δούλευα. Εύκολο ήταν αυτό. Φαίνεται ότι ήταν της μοίρας γραφτό. Βοηθός προπονητή ήταν ένας πρώην συμπαίκτης μου, στη Μάλαγα, ο Χασούς Λαζάρο, ενώ στο ρόστερ βρίσκονταν ο Μαρκ Τζάκσον, που τον ήξερα από τον Ολυμπιακό και ο Αλφόνσο Σάντσεθ, με τον οποίο παίξαμε μαζί στη Μάλαγα. Ολοι είχαν όρεξη για μπάσκετ. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο προπονητής όχι μόνο με άφησε να παίζω ελεύθερα, αλλά επιχείρησε να βάλει στο ρεπορτόριό μου πράγματα που δεν είχαν. Δημιουργία, πικ εν ρολ παιχνίδι, drive. Οσο περισσότερο τα έκανα στο ματς και στην προπόνηση, τόσο περισσότερο εξοικειωνόμουν. Τώρα πια νιώθω ολοκληρωμένος".
Στην Ομπραντόιτο έφτασε σε σημείο να αντιμετωπίζεται σαν Θεός. Τα αφιερώματα στην επίσημη σελίδα της λίγκας ACB έδιναν κι έπαιρναν, ο Κώστας Βασιλειάδης είχε γίνει και πάλι πρωταγωνιστής. Η απουσία του στέρησε από την ομάδα του την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία, ωστόσο ο ίδιος γνωρίζει τη μία τιμή μετά την άλλη. Στο ετήσιο δημοψήφισμα της ACB ψηφίστηκε από τον κόσμο ως ο δεύτερος πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος πίσω από τον Ρίκι Ρούμπιο. Οι προπονητές τον επέλεξαν ως τον πέμπτο καλύτερο φόργουορντ του πρωταθλήματος. Πλέον, όλος ο κόσμος είναι πάλι στα πόδια του. Ο Κωστάκης έγινε πια Κώστας επειδή πήρε το μάθημά του. Ποιο ήταν αυτό. "Να μην εμπιστεύομαι κανέναν, παρά μόνο τον εαυτό μου και να μην ακούω τι λένε για εμένα". Καλωσόρισες πίσω Κώστα. Μας έλειψες.
http://superbasket.gr/?c=304&a=125341
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Κι επειδή βρήκα κι άλλο ένα.. όμορφο αφιέρωμα...
Πάρτε να χτυπάτε το κεφάλι σας!!
Πάρτε να χτυπάτε το κεφάλι σας!!
Να πηδηχτώ από το παράθυρο τώρα ή μετά?Η γκάφα, της γκάφας, ω γκάφα!
Η αναμονή τελείωσε, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός στήνονται και πάλι στην αφετηρία για τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδας. Ένα ιστορικό ερώτημα, το οποίο φυσικά θα μείνει αναπάντητο, αφορά στο Δημήτρη Διαμαντίδη... Αλήθεια πως θα γραφόταν η εγκυκλοπαίδεια του ελληνικού μπάσκετ, αν το 2004, ο Ολυμπιακός έδινε 50 χιλιάρικα περισσότερα στον Μήτσο και τον έντυνε στα κόκκινα; Οπως αναφέραμε, απάντηση δεν θα λάβουμε ποτ.ε Η περίπτωση αυτή καταγράφεται φυσικά μεταξύ των ιστορικών γκαφών που έχουν γίνει ποτέ στο ελληνικό μπάσκετ και φυσικά δεν είναι η μοναδική.
Κάποτε, όταν ο Ρίτσαρντ Ντουξάιρ έδειξε μία κασσέτα στον Παύλο Γιαννακόπουλο με ένα μεταγραφικό στόχο του Παναθηναϊκό, ο Παύλος είχε ζητήσει το όνομα του τύπου με τη φανέλα νούμερο "32"... "Πρόεδρε, για να τον πάρεις αυτόν, πρέπει να του δώσεις και τα κλειδιά της ΒΙΑΝΕΞ" ήταν η απάντηση του Αμερικάνου κόουτς, που χαμογέλασε όταν άκουσε τον Παύλο Γιαννακόπουλο να του δείχνει τον Μάτζικ Τζόνσον!!!
Βέβαια, αυτή περίπτωση ανήκει στις ....αντι-γκάφες, αλλά κάπως έτσι, ας κάνουμε λοιπόν μία αθώα αναδρομή στις μεγάλες γκάφες που έχουν καταγραφεί, χωρίς φυσικά να έχουμε διάθεση να θίξουμε πρόσωπα ή καταστάσεις. Απλά θα αναφέρουμε μερικά ονόματα που θα μπορούσαν να έχουν εμφανιστεί στην Ελλάδα, αλλά κάποιες ...καταστάσεις δεν τους το επέτρεψαν...
Αντιλαμβάνεστε φυσικά ότι όλες οι περιπτώσεις στηρίζονται σε δημοσιογραφικές πληροφορίες, που στο σύνολο τω περιπτώσεων έχουν σχεδόν επιβεβαιωθεί... Βάλτε λίγο καλή διάθεση, όρεξη για διάβασμα, φορέστε κι ένα καλό χαμόγελο και πάμε.... Η σειρά της αναφοράς των περιπτώσεων είναι εντελώς τυχαία...
1. Ο Παναγιώτης Φασούλας στον Παναθηναϊκό
Μετά από αρκετά χρόνια καριέρας στον ΠΑΟΚ, ο Παναγιώτης Φασούλας αποφασίζει να αποχωρήσει και για πρώτη φορά βγαίνει στην αγορά. Τα αδέλφια Γιαννακόπουλου είχαν ξεκινήσει ήδη να ταράσσουν τα νερά με τις κινήσεις τους και έδειχναν διάθεση να αποκτήσουν οποιονδήποτε καλό ελεύθερο ή μη παίκτη.
Ήταν η σεζόν 1993-94... Προπονητής του Παναθηναϊκού τότε ήταν ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς και το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος Ελληνας σέντερ παρουσιαζόταν στην αγορά ήταν βούτυρο στο ψωμί τους, Θα έδιναν τα πάντα για να τον αποκτήσουν ώστε να δώσουν το στίγμα τους και φυσικά να ικανοποιούσαν τον ψυχισμό των οπαδών. Ωστόσο δεν θα έκαναν τίποτα χωρίς τη συγκατάθεση του προπονητή τους...
Έτσι όταν έβαλαν το ενδεχόμενο απόκτηση του Φασούλα στο τραπέζι... Τότε, ο Παναθηναϊκός είχε στο ρόστερ του και τον Στόγιαν Βράνκοβιτς... Για να πάρουν την απάντηση από τον Παβλίσεβιτς... "Πρόεδρε, δεν θέλω τον Φασούλα. Εχουμε τον Στόικο... Δεν μπορώ να τους έχουν και τους δύο ανικανοποίητους στον πάγκο". Και ο Παναγιώτης Φασούλας πήγε στον Ολυμπιακό απολαμβάνοντας τη δυναστεία.
2. Νέιτ Χάφμαν σε Ηράκλειο και ΠΑΟΚ
Τον θυμάστε; Είναι ο παίκτης που στο Φάιναλ Φορ του 2000, στη Θεσσαλονίκη έπαιζε σχεδόν μόνος του απέναντι στον Παναθηναϊκό στον τελικό του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ενώ ένα χρόνο αργότερα, τα πήρε όλα και τα σήκωσε, οδηγώντας την Μακάμπι στην κατάκτηση της Σουπρολίγκα στο Φάιναλ Φορ του Παρισιού.
Ο Χάφμαν όμως, πριν μεγαλουργήσει στην Μακάμπι, ήταν ένας τυπικός Αμερικάνος, που δεν είχε καταφέρει να μπει στο τελικό ρόστερ των Λ.Α. Κλίπερς. Επαιξε για δύο χρόνια στο CBA και κατόπιν στην Ισπανία. Τη χρονιά που ο Χάφμαν λοιπόν, έπαιξε στην άσημη Φουενλαμπράδα, ο εν Ελλάδι μάνατζέρ του, τον είχε προτείνει σε δύο ομάδες... Το Ηράκλειο και τον ΠΑΟΚ... Και οι δύο ομάδες τότε όμως, αποφάσισαν να τον απορρίψουν αποζητώντας κάτι καλύτερο. Μετά το τέλος της σεζόν στην Ισπανία, ο Χάφμαν υπέγραψε στην Μακάμπι όπου έκανε όργια και για μία διετία εθωρείτο ο καλύτερος σέντερ της Ευρώπης...
3. Νίκος Ζήσης και Αρης
Θα γνωρίζετε ασφαλώς ότι ο Νικόλας είναι παιδί της Θεσσαλονίκης και εκεί έκανε τα πρώτα γιγάντια μπασκετικά βήματά του, παίζοντας στη ΧΑΝΘ. Με την ομάδα της Θεσσαλονίκης ο Ζήσης είχε δώσει σημεία γραφής και ήταν από τους καλύτερους παίκτες της ηλικίας του σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ασφαλώς και δε έλεγε ποτέ "όχι" σε μία πρόταση από ομάδα της γενέτειρας του και στον Αρη είχε προταθεί ουκ ολίγες φορές.
Εντούτοις στον Αρη, παρά το γεγονός ότι η ΧΑΝΘ ζητούσε ελάχιστα ανταλλάγματα, δεν ασχολήθηκαν ποτέ μαζί του σοβαρά. Τον θεωρούσαν κοντό κι ατάλαντο. Έτσι, ο Ζήσης κατέληξε στην ΑΕΚ και η πορεία του από εκεί και πέρα είναι γνωστή...
4. Μασέο Μπαστόν και Σπόρτιγκ
Το 1998 ο Μασέο Μπαστόν αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν μς 10.7 πόντους και 6.6 ριμπάουντ. Επιλέχθηκε στο τέλος του δεύτερου γύρου του ντραφτ από τους Μπουλς (νο. 58) , αλλά δε φόρεσε ποτέ τη φανέλα τους κι έτσι ξεκίνησε η περιοδεία του στα minor leagues και την Ευρώπη. Μετά την Κουάντ Σίτι Θάντερ, έπαιξε στην Μοντεκατόνι και του Χουβεντούν Μπανταλόνα.
Εκείνη τη διετία κάποια στιγμή ο Μπαστόν είχε προταθεί και στο Σπόρτιγκ, που τη σεζόν 1999-2000 έπαιξε για τελευταία φορά στην Α1 κατηγορία. Οι πατησιώτες όμως, τον απέρριψαν διότι κρίθηκε ότι είναι πολύ ...φθηνός άρα και αμφιβόλου ποιότητας. Ετσι μετά από λίγα χρόνια ο Μπαστόν πήγε στη Μακάμπι, όπου μεγαλούργησε στην παρέα με τον Πάρκερ, τον Σάρας και τον Βούισιτς.
5. Τσαρτσαρής-Σπανούλης στον ΠΑΟΚ
Αλήθεια φαντάζεστε τον ΠΑΟΚ έχοντας στη σύνθεσή του τον Βασιλειάδη, τον Βασιλόπουλο, τον Κώστα Τσαρτσαρή και τον Βασίλη Σπανούλη; Θα μπορούσε... Βεβαίως!
Αν υπήρχε λίγο πιο καθαρό βλέμμα στην περίπτωση του Τσαρτσαρή και μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη υπόθεση του Σπανούλη. Όταν ο Τσάρτσα ξεκίνησε το μπάσκετ έπαιξε στον Φίλιππο Βέροιας. Βορειοελλαδίτης γαρ, όνειρό του ως πιτσιρίκος ήταν να παίξει κάποια στιγμή σε μία μεγάλη ομάδα της Θεσσαλονίκης. Κι όμως... Πριν αναχωρήσει απηυδισμένος από την Βέροια για να παίξει στην Ισλανδία, προσπάθησε περισσότερες από μία φορές να κερδίσει τη εμπιστοσύνη του ΠΑΟΚ.
Κι όμως μόνο αυτό, αλλά πήγε και σε αρκετές προπονήσεις. Παρά τη διάθεση που έδειξε η τότε τεχνική ηγεσία του ΠΑΟΚ έκρινε ότι ήταν ανεπαρκής και έτσι δεν εισηγήθηκε ποτέ την απόκτησή του....
Περίπτωση Σπανούλη
Για τον ΠΑΟΚ η ολοκλήρωση της υπόθεσης του Βασίλη Σπανούλη ίσως να ήταν ακόμα πιο εύκολη από αυτή του Τσαρτσαρή. Στις αρχές της δεκαετίας, ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ ήταν ο κ.Μπατατούδης, ο οποίος στη διάρκεια ενός αθλητικού επιχειρηματικού κρεσέντο είχε αγοράσει και Λάρισα, στην οποία ήταν μεγαλομέτοχος.
Πρόεδρος της ομάδας της Θεσσαλίας ήταν ένας άνθρωπος του Μπατατούδη, ο οποίος είχε ξελαρυγγιαστεί να λέει για ένα σπουδαίο ταλέντο που εμφανιζόταν στη Λάρισα. Οι συζητήσεις ήταν διαρκείς, αλλά σε δύο ομάδες ουσιαστικά κοινών συμφερόντων δεν κατάφεραν ποτέ οι άνθρωποί της να χαράξουν μία κοινή γραμμή αναφορικά με το πόσο πώλησης του παίκτη και τα διαδικαστικά. Ετσι ο Kill Bill έμεινε στη Λάρισα και μετά από λίγο μεταγράφηκε στο Μαρούσι
6. Αρβιντας Σαμπόνις και Παναθηναϊκός
Ήταν η εποχή που η οικογένεια Γιαννακόπουλου, έριχνε, όπως και τώρα άλλωστε, αλλά με μεγαλύτερη γνώση σήμερα, τα δίχτυα της στους πάντες. Σε όλους τους μεγάλους σταρ του ευρωπαϊκού και όχι μόνο, μπάσκετ. Κάποια εποχή λοιπόν, βρήκαν δίαυλο επικοινωνίας με τον μεγάλο Αρβιντας Σαμπόνις, πριν αυτός πάει στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Ένα από τα όνειρά των ιδιοκτητών του Παναθηναϊκού θα μπορούσε να είχε γίνει πραγματικότητα, αν ο τότε προπονητής του Παναθηναϊκού δεν έλεγε... "Δεν τον θέλω τον Σαμπόνις. Είναι ιδιότροπος και δεν κάνει πρωινή προπόνηση". Ο ...καημένος ο Αρβιντας κατέληξε στο ΝΒΑ και το Πόρτλαντ... Ατυχία!
7. Τζινόμπιλι και Ολυμπιακός…
Το καλοκαίρι του 2000 ο Ολυμπιακός είχε συμφωνήσει σ’ όλα με τον Μανού Τζινόμπιλι. Οι «ερυθρόλευκοι» θα έδιναν 1.000.000 δολάρια στην Ρέτζιο Καλάμπρια και ο Αργεντίνος είχε συμφωνήσει στα χρήματα που θα έπαιρνε για τριετές συμβόλαιο από τους «ερυθρόλευκους» με τον τωρινό Γενικό Διευθυντή του Ολυμπιακού Χρήστο Σταυρόπουλο να ξημεροβραδιάζεται για να μιλά μαζί τους στην Αργεντινή. Που χάλασε η μετεγγραφή; Η πλευρά Τζινόμπιλι ζήτησε να υπάρχει ένα μικρό μπάι άουτ για το ΝΒΑ και ο Κόκκαλης άναψε κόκκινο φως. Έτσι ο Τζινόμπιλι μετακόμισε στην Μπολόνια και τη Βίρτους και δυο χρόνια μετά στο ΝΒΑ και τους Σπερς.
8. Κάσπαρς Μπιέντρις και Παναθηναϊκός
Πριν από τρία, τέσσερα χρόνια ο Κάσπαρς Μπιέντρις είχε προταθεί στον Παναθηναϊκό, αλλά οι πράσινοι για δικούς τους λόγους δεν είχαν ασχοληθεί με την περίπτωσή του. Ο Λετονός που κάνει τώρα τεράστια καριέρα στο ΝΒΑ είχε μεν το κορμί, αλλά δεν είχε ακουστεί τόσο πολύ για το ταλέντο του και κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του. Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού όμως όταν βρουν ψηλό τον αρπάζουν και δικαιώθηκαν.
9. Νίκολα Πέκοβιτς και Πανελλήνιος
Οι μεγάλοι παίκτες από μικροί φαίνονται και ο Νίκολα Πέκοβιτς είχε αυτά τα στοιχεία από μικρός. Μπορεί να μην ήταν τόσο αποτελεσματικός, αλλά φαινόταν ότι θα φτάσει ψηλά και γι’ αυτό τον πήρε μαζί του ο Βουγιόσεβιτς. Στη Σερβία μπορείς να επενδύσεις στους μικρούς αλλά στην Ελλάδα όχι. Όταν λοιπόν ο Πέκοβιτς ήταν 18 ετών είχε προταθεί στον Πανελλήνιο αλλά οι «Ολυμπιονίκες» δεν τον εμπιστεύτηκαν κι έχασαν κι ένα σπουδαίο παίκτη και αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ από τα ταμεία τους.
10. Πολ Πιρς και ΑΕΚ
Η σεζόν 1998-99 είχε σημαδευτεί από το λοκ άουτ στο ΝΒΑ και πολλοί Αμερικάνοι έκαναν το υπερατλαντικό ταξίδι. Ο ρούκι τότε Πολ Πιρς, ναι καλά καταλάβατε, ο σημερινός σούπερ σταρ των Σέλτικς είχε προταθεί στην ΑΕΚ αλλά είχε απορριφθεί! Ο Πιρς δεν ήταν τοπ όνομα στο ντραφτ, αλλά συστάσεις είχε που όμως δεν έκαναν στους «κιτρινόμαυρους».
http://superbasket.gr/?c=304&a=125554
Re: Γενικά νέα για το μπάσκετ και την Α1'
Ποιο από τα δύο?
Μάλλον για τον Βασιλειάδη λες, γιατί για το άλλο, μάλλον θα καράφλιασες κι εσύ!!
Μάλλον για τον Βασιλειάδη λες, γιατί για το άλλο, μάλλον θα καράφλιασες κι εσύ!!