ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου

[Γέρος]

Αιωνία Τους η Μνήμη !!!

[falconakis]

Ήρθε ξανά αυτή η μέρα...
Ευθύμη και Κωστή εκεί ψηλα μαζι μ όλους τους άλλους μακάρι να βρούμε κάποια φορά τα καθίκια που το έκαναν... Κρατώ την υπόσχεση θα τους καψω πανω στο μάρμαρο σας...

Sent from my Redmi Note 8 Pro using Tapatalk

[V-olakiotis]

Αθάνατοι...

NATOI NATOI OI AHTTHTOI ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ!!!

[Mitsospaoki4]

Έφυγε ένας μεγάλος ΠΑΟΚΤΣΗΣ τον οποίο είχα την τιμή να τον γνωρίσω (παιδάκι τότε)
Πρόκειται για τον γνωστό σε όλους "Μαύρο" με την ομώνυμη καντίνα, στην οποία με είχε πάει ο πατέρας μου μετά από ένα ματς της ΠΑΟΚΑΡΑΣ

Μεγάλη μορφή

Rip Μαυρε, φαντάζομαι αρκετοί από εσάς θα τον ξέραν

[bersekeros]

RIP

Όλοι τον ήξεραν τον Μαύρο.

Διάβασα και το άρθρο που παραθέτει το sdna.
https://menshouse.gr/stekia-fagita/141192/mpoykovo-mayro-kreas-kai-azax-to-koryfaio-vromiko-tis-thessalonikis-sigise-gia-panta

[Μπαρκαρούτσος]

Όταν πρωτάκουσα για τη καντίνα με το Άζαξ και το μπούκοβο που έτρωγαν όλοι οι διάσημοι, είχε ήδη κλείσει.. Και τα παιδιά του δεν συνέχισαν τη δουλειά, νομίζω ότι σπούδασαν ή κάτι τέτοιο..

[Μαυρο Χιονι]

Εντάξει μπουκάλι με αζαξ ηταν. Δεν σημαίνει ότι είχε και αζαξ μέσα. Αλλά ήταν ο ορισμός του βρώμικου. Τέλος πάντων, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει

[V-olakiotis]

Καλό ταξίδι να χει...

NATOI NATOI OI AHTTHTOI ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ!!!

[Γέρος]

Ο ΠΑΟΚ δεν ξεχνά τον Νάσο…
Τέσσερα χρόνια από το μοιραίο βράδυ.

Εσένα άτυχο Πουλί μου σε έκλαψε η καρδιά μου, σαν να ήσουν παιδί μου.

Δυστυχώς δίκιο δεν βρήκε η ψυχούλα σου, οι φονιάδες σου γλιτώσανε, που να τους φάει το μαύρο χώμα.

Δεν πιστεύω και σε θεούς και σε διαβόλους, να έβρισκα παρηγοριά εκεί, δυστυχώς ούτε τιμωρία, ούτε επιβράβευση περιμένει κανέναν.
Μόνο η κατάρα μου ενώνεται με τον γονιών σου - ότι και να αξίζει αυτό - φωτιά να πέσει να κάψει τους φονιάδες σου.
Μακάρι να ήξερα ποιοι είναι . . . Χαμένος για χαμένος.

Μακάρι να αναπαύεται εν ειρήνη η Ψυχούλα σου.

ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΟΚΤΣΗΣ.

[BlackFriday]

Αδέλφια μας εκεί ψηλά που ζείτε...
Εκείνο το βράδυ όλοι γυρνούσαμε χαρούμενοι και ανέμελοι σπίτι. Μια ονειρική βραδιά...μέσα στους πανηγυρισμούς, το μυαλό όλων μας ήταν στον τελικό! Μπορούσε να είναι ο καθένας μας. Να είμαι εγώ, να είσαι εσύ. Σηκώναμε ψηλά τα κασκόλ μας και περπατούσαμε καμαρωτοι στους δρόμους, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Χωρίς φόβο. Και όμως όλοι μας φτάσαμε σπίτι να συνεχίσουμε τα πανηγύρια. Ο Νάσος όμως δεν πρόλαβε.
Νάσο μου μακάρι να αναπαύεται η ψυχή σου.
Υ.Γ. Θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο που η φανέλα ή το κασκόλ που κουβαλάω δεν θα με κάνει να κινδυνεύω.

[Γέρος]

Αδέλφια μας εκεί ψηλά που ζείτε...

Υ.Γ. Θα ήθελα να ζω σε έναν κόσμο που η φανέλα ή το κασκόλ που κουβαλάω δεν θα με κάνει να κινδυνεύω.

Σου το εύχομαι ολόψυχα κούκλα μου, να το ζήσεις.

[eorptol1]

δεν ξεχνιεται ο Νασος ουτε και η δολοφονια.......R.I.P......

[Γέρος]

Ας είναι αυτή η τελευταία ανάρτηση μου στο αγαπημένο Paokmania, δοθείσης σημαντικής ευκαιρίας.

Διάβασα πριν από λίγο στο InPAOK ένα άρθρο για τον Αείμνηστο Στράτο Διονυσίου. Απεβίωσε σαν σήμερα πολύ νέος. Ο Στράτος ήταν ράφτης, δούλευε σε αντικρυστές ραπτομηχανές - 1μ απόσταση - με τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν επίσης ράφτης, την εποχή εκείνη. Πρώτα χρόνια της οικογενειακής μας μετοίκησης από την λατρεμένη Επτάλοφο, όπου διατηρούσε ραφείο.

Φίλοι κολλητοί και άρρωστα Π.Α.Ο.Κ.τσάκια. Την Κυριακή πήγαιναν στην Π.Α.Ο.Κ.ΑΡΑ μας - σκαλομαρία για όσους γνωρίζουν ή θυμούνται - για τους αγώνες.

InPAOK.
«Ο γιος μου ο Άγγελος ήτανε φανατικός Παναθηναϊκάκιας και τον έπαιρνα πολλές φορές και πηγαίναμε τις Κυριακές τα μεσημέρια στο γήπεδο. Είχα τη δική μου θέση στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, αλλά εγώ ήμουνα και είμαι μια ζωή ΠΑΟΚ, η ομαδάρα της Τούμπας. ΠΑΟΚάρα και πάσης Ελλάδος. Λατρεύω τον ΠΑΟΚ και πικραίνομαι πολύ όταν η αγαπημένη μου ομάδα χάσει κάποιον αγώνα. Δεν έχω αφήσει αγώνα της ομάδας που να μην τον παρακολουθήσω. Σε οποιαδήποτε πόλη της Ελλάδας και αν παίζει, είμαι πρώτος και καλύτερος. Και εκεί άρχιζε η κόντρα μας με τον «Αγγελάκο» και ήτανε από τις σπάνιες φορές που «αντιδικούσε» μαζί μου».

Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι στο κέντρο που εμφανιζόταν στην Αθήνα γιόρτασε ο ΠΑΟΚ τον πρώτο Πανελλήνιο τίτλο του, το 1972, τραγουδώντας μάλιστα το «Πάρε ότι θέλεις… ΠΑΟΚτσή», σε μια παράφραση του τραγουδιού του, «Παλιατζής».

Ας αναπαύεται εν' ειρήνη η ψυχή σου, ΠΑΟΚΤΣΗ μου, σ' ευχαριστώ για την βοήθεια σου σε κρίσιμες για μένα ώρες.
Από γενιά σε γενιά, γιατί έτσι μάθαμε από παιδιά. Π.Α.Ο.Κ. Π.Α.Ο.Κ. Π.Α.Ο.Κ. Π.Α.Ο.Κ. Π.Α.Ο.Κ. Π.Α.Ο.Κ.
Και στον τάφο μου επάνω . . .

[Mitsospaoki4]

Γειά σου ρε Γέρο αλάνι
Έλειψες αυτές τις μέρες και ανησυχίσαμε.

Αυτό για κάποιους που βγαίνουν να μας πουν ότι ο Διονυσίου ήταν βαζελος..

[PAOK_Antarctica]

Γερό γιατί τελευταία ανάρτηση ρε συ;
Μην ξηγιεσαι έτσι