Δεν υπάρχει ΠΑΟΚτσής που να μην αγαπάει τον Ιβάν. Ο άνθρωπος μας έκανε ξανά να ονειρευόμαστε.
Όμως είναι απορίας άξιο το ότι δεν έχει ακουστεί η φωνή του για όλο αυτό. Πριν δυο χρόνια όταν πήγαν να μας κλέψουν το πρωτάθλημα ακυρώνοντας καθαρό γκολ στο 90' μπήκε μέσα εξαγριωμένος ξεχνώντας να κρύψει μέχρι και το όπλο του. Πριν από αυτό, στο κύπελλο με τον γαύρο ήταν έξω φρενών με την διαιτησία και έβγαινε στις κάμερες και μιλούσε για κάθαρση του ποδοσφαίρου και ξεκίνησε την επανάσταση με το να μη κατέβει στον επαναληπτικό. Και φέτος που μας έχουν στήσει στη γωνία οι κουμπάροι, αυτός τους αβαντάρει από το κανάλι και την εφημερίδα του, μην έχοντας πάρει θέση για τίποτα: από την τροπολογία που άλλαξε την ποινή του υποβιβασμού μέχρι την απόφαση της ΕΕΑ και τις δύο αποφάσεις των δικαστηρίων. Ακόμη χειρότερα, η γραμμή που πέρασε αφήνει στο απυρόβλητο τον ενορχηστρωτή όλου αυτού του σκηνικού και αντ' αυτού τα βάζει με τον πουθενά Αυγενάκη.
Η φετινή χρονιά θα μείνει στην ιστορία ως ένα ερωτηματικό. Από τον καλοκαιρινό σχεδιασμό με την φυγή Λουτσέσκου, στα δωράκια στον Κούγια που μας έχει σκίσει, στην λευκή πετσέτα στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, στην ισοπαλία με την δικιά μας (σύμφωνα με τον γαύρο, τον κούγια, την εεα και δύο δικαστήρια) Ξάνθη και την παντελή έλλειψη αντίδρασης σε μια ουρανοκατέβατη τιμωρία που περιλαμβάνει μέχρι και ψήφο μας στην επικύρωση της βαθμολογίας με το -7 χωρίς καν αστερίσκο.
Μόνο στον κορονοιό ελπίζουμε πλέον, αλλά με τα όσα έχω δει φέτος, πιστεύω ότι μέχρι και ο Γκαγκάτσης θα ψηφίσει το πρωτάθλημα να πάει στον γαύρο αφού δίκαια είναι 14 βαθμούς μπροστά μας.
Εγώ νόημα δεν βγάζω σε τίποτα. Και σε συνδυασμό με τα άρθρα για μείωση του μπάτζετ και εξορθολογισμό του ρόστερ για την νέα χρόνια, εμένα με ζώνουν τα φίδια.