από Μπαρκαρούτσος » Τρί 14 Ιαν 2020, 18:26
Τρεις μήνες μόνο…
Κάπου τον Απρίλιο ολοκληρώνεται η κανονική περίοδος της φετινής Basket League. Μέχρι τότε, ας μείνουν στις… θήκες ακονισμένα μαχαίρια και σπαθιά, καθώς το διακύβευμα για τον ΠΑΟΚ, είναι η ζωή του.
Σε προηγούμενα σημειώματά μας σε αυτήν εδώ τη γωνία, είχαμε προειδοποιήσει για το πόσο δύσκολη σεζόν θα είναι η φετινή. Το βλέπουμε, το ζούμε κάθε μέρα και σχεδόν κάθε Σάββατο. Φανταστείτε ότι εμείς, τουλάχιστον, είμαστε συνειδητοποιημένοι για το τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε, αλλά πάλι, αυτά που αντικρίζουμε στα 40λεπτα των αγώνων, «χωνεύονται» δύσκολα.
Ζούμε με αυτό, όμως και εκτός απροόπτου, με αυτό θα αναγκαστούμε να ζήσουμε και στις επόμενες έντεκα αγωνιστικές. Η ήττα που ήρθε το περασμένο Σάββατο στη Λάρισα, με την αμυντική εικόνα που δείχνει ο ΠΑΟΚ, ήταν φυσιολογική και αν συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο, δεν πρόκειται να κερδίσει πουθενά, μακριά από το Παλατάκι. Εκτός αν… ανοίξουν οι ουρανοί σε κανένα Ρέθυμνο ή σε καμία Λήμνο, μπουν καμιά 15αριά τρίποντα, βάλει 90+ πόντους και κερδίσει. Με τέτοια άμυνα, όμως, μπορεί ακόμα κι έτσι, να δεχτεί περισσότερους και να χάσει…
Το παιχνίδι στη Λάρισα, είχε φέρει σε αρκετούς μια προσδοκία νίκης, μάλλον λόγω ωραίας ατμόσφαιρας και της άνετης νίκης με τον Άρη και του ανέλπιστου ευρωπαϊκού «διπλού» με τη Νεπτούνας, αλλά το μπάσκετ, όπως έχουμε ξαναπεί, είναι το πιο δίκαιο άθλημα. Και τις περισσότερες φορές, το πιο αμείλικτο.
Κάποιος που καταλαβαίνει τι βλέπει, μπορούσε να καταλάβει από το πρώτο καλάθι που δέχτηκε ο ΠΑΟΚ, ότι δεν κερδίζει ποτέ. Ο Χάρις που βγάζει το «ψωμί» του ως τεσσάρι που σουτάρει τρίποντο, παίρνει τη μπάλα και ο Ουίγκινς που τον μαρκάρει, κάθεται ένα βήμα πίσω και φυσικά, ο Αμερικανός της Λάρισας, σηκώνεται και βάζει το τρίποντο... Δε μπορεί να το ξέρουμε εμείς αυτό και να μην έχει επισημανθεί από το τεχνικό τιμ του ΠΑΟΚ στο βίντεο της ανάλυσης του αντιπάλου. Επειδή έχει επισημανθεί, καταλαβαίνετε και το πρόβλημα.
Στα δικά μας τα μάτια, είναι αδιανόητο για έναν παίκτη που «κόπηκε» τελευταίος από το ρόστερ της εθνικής ομάδας του Καναδά για το Μουντομπάσκετ 2019, όπως ο Μπεστ, να έχει τόσο χαμηλά το επίπεδο της συγκέντρωσης του στην άμυνα ανά διαστήματα, που να παίζει στην αδύνατη πλευρά και να βρίσκεται στο απέναντι τρίποντο από εκεί που είναι η μπάλα. Τον… Στογιάκοβιτς να έπρεπε να μαρκάρει, θα καθόταν καναδυό βήματα πιο μέσα. Για την ιστορία, ο ΠΑΟΚ δέχτηκε λέι απ από τη δυνατή πλευρά σε αυτήν τη φάση που περιγράφουμε, αφού η ρακέτα του ήταν πιο άδεια κι απ’ τις Καβουρότρυπες, Γενάρη μήνα.
Προφανώς και ο ΠΑΟΚ δεν έχασε από αυτές τις φάσεις που περιγράφουμε, ωστόσο είναι πολύ ενδεικτικές της κατάστασης.
Ο κοινός νους, λοιπόν, μπορεί να αντιληφθεί ότι ο Κώστας Χαραλαμπίδης, με αυτό το ρόστερ που έχει στα χέρια του, μπορεί να κάνει συγκεκριμένα πράγματα. Ξέρει πολύ καλά κι ο ίδιος, ότι με τέτοια εικόνα αμυντικά εκτός έδρας, κυνηγάει χίμαιρες και είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν μια προσθήκη τύπου Χόουζ, θα βοηθήσει για να αλλάξει η εικόνα αυτή.
Το πως θα βγει θέληση και ενέργεια, είναι θέμα δικό του και των παικτών του, γιατί ένα κομμάτι της ξεκάθαρης έλλειψης ικανότητας στον τομέα αυτό, μπορεί να καλυφθεί με αυτόν τον τρόπο. Μπορεί να καλυφθεί, βέβαια και με αλλαγές συγκεκριμένων προσώπων και προσθήκης συγκεκριμένων χαρακτηριστικών στο ρόστερ, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.
Οπότε η όλη κουβέντα για το αν είναι… κανονικός προπονητής ο Χαραλαμπίδης ή όχι (αυτοί που την ανοίγουν ας ρωτήσουν τι απάντησαν οι «κανονικοί» προπονητές στον ΠΑΟΚ πριν λίγες εβδομάδες) είναι τουλάχιστον, επικίνδυνη, τη δεδομένη χρονική στιγμή, που η ομάδα παίζει την παραμονή της στην κατηγορία. Τις συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά ο Χαραλαμπίδης, βέβαια, δεν τις λαμβάνουν υπ’όψιν οι ίδιοι που ανοίγουν την κουβέντα. Ίσως να μην τις ξέρουν κιόλας, αλλά σας λέμε με σιγουριά, ότι είναι κάτι παραπάνω από δύσκολες.
Ο ΠΑΟΚ αυτός είναι τώρα και το μόνο που έχει ανάγκη η ομάδα, είναι στήριξη από τον κόσμο και η εικόνα του γηπέδου, πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο ανάλογη με το παιχνίδι με τον Άρη. Άλλωστε, επιτευχθεί δεν επιτευχθεί ο στόχος για φέτος, το τμήμα έχει μπροστά του ένα ιστορικό καλοκαίρι. Αυτήν την κουβέντα όμως, θα την ανοίξουμε όταν έρθει η ώρα της. Αυτό που προέχει τώρα, είναι η παραμονή στην κατηγορία. Από τον Απρίλιο και μετά, το ξαναβλέπουμε.
Υ.Γ.: Παρότι εκ των πραγμάτων αποδεικνύεται ότι η επιλογή να παίξει ο ΠΑΟΚ φέτος στην Ευρώπη, ήταν λανθασμένη, αφού αφαιρεί ενέργεια, φαιά ουσία και χρόνο προετοιμασίας για το πρωτάθλημα, δε μπορεί να εκφράζεται η άποψη ότι πρέπει η ομάδα να… παρατήσει το BCL. Δεν είναι ντροπή η Ευρώπη για τον ΠΑΟΚ. Τιμή είναι. Όλο το σύλλογο εκπροσωπεί μιας και κανένα άλλο τμήμα, δεν έχει τη δική του συνέπεια εκεί. Και στο αυριανό, δύσκολο παιχνίδι με τη Ντιζόν, η ομάδα έχει την ίδια ανάγκη στήριξης, όπως αυτή που είχε εναντίον του Άρη.
Υ.Γ.2: Μετά το παιχνίδι με τον Κολοσσό στις 2 Φεβρουαρίου, ακολουθεί μεγάλη διακοπή, λόγω All Star Game, Κυπέλλου και «παραθύρων» της Εθνικής Ομάδας. Η επιστροφή στην αγωνιστική δράση είναι σχεδόν ένα μήνα μετά (29/2) και αντιλαμβάνεστε, με την εξωαγωνιστική κατάσταση που επικρατεί τώρα στον ΠΑΟΚ, ότι όσα έγιναν πέρσι, την ίδια εποχή, είναι κοντά στο να ξαναγίνουν και φέτος, σε ακόμα χειρότερο βαθμό. Εκτός κι αν μέχρι τότε, έχει βελτιωθεί η πολύ δύσκολη καθημερινότητα της ομάδας.
Υ.Γ. 3: Η βοήθεια της οικογένειας Σαββίδη στο μπάσκετ είναι ζωτικής σημασίας, τη δεδομένη χρονική στιγμή. Όλα αυτά τα χρόνια, ο τρόπος λειτουργίας της έχει γίνει γνωστός από το ποδόσφαιρο και η ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων, το ξέρουν οι πάντες, ότι δεν είναι μεγάλη. Οπότε, υπομονή σε οποιαδήποτε κίνηση προέρχεται από εκεί, καθώς αν μπορεί να προκύψει κάτι καλύτερο στο τμήμα, μόνο από εκεί μπορεί να έρθει.
Υ.Γ. 4: Ολόκληρο Πρέλεβιτς «έφαγαν», στο Χαραλαμπίδη θα κολλούσαν;
Κι εγώ έζησα τις χρυσές μας εποχές. Αλλά ήρθα εδώ να παλέψω και να σώσω την ομάδα μου. Δεν κάθομαι σε ένα πληκτρολόγιο να κρίνω και να μη βοηθάω. Ήρθα πρώτος να παλέψω τον πόλεμο. Αν δεν τους αρέσει, να μην ασχολούνται. Κουράστηκα να ακούω μαλακίες!Θ. Χατζόπουλος
Κανόνες λειτουργίας του Forum