"Η πέτρα της υπομονής" με την πανέμορφη Περσίδα ηθοποιό που έχει παίξει και στο "Πάτερσον" του Τζάρμους. Στο βάθος μόλις που ακούγεται η μουσική του Max Richter.
Οι στολές ποτέ δεν μ' αρέσανε, αλλά είμαι φανατικός των πολεμικών ταινιών/σειρών. Πριν κάποια χρόνια έπεσαν στα χέρια μου και τα 152 επεισόδια και τα ξαναείδα με μεγάλη χαρά. Δεν υπάρχει αγοράκι εκείνης της εποχής που να μην έβλεπε αυτήν τη σειρά.
Τραγουδάρα. Τη σειρά τώρα τη βλέπω και πρέπει να πω ότι τον χαρακτήρα του Εσκομπάρ τον παρουσιάζουν πολύ ανθρώπινο σε σημείο να τον συμπαθήσεις, ιδίως στο τέλος του με τη σκηνή με τη μάνα του.
Καταπληκτική σειρά και φανταστικό το εισαγωγικό τραγουδάκι.
Η Κολομβιανή προφορά των ισπανικών είναι απίστευτη, καμία σχέση με τη μεξικανική ή την original. Πολύ πιο τραγουδιστή και ιδιαίτερη. Σαν ισπανικό ιδίωμα ακούγεται στα αυτιά μου.
Η "Εκδρομή" του Τάκη Κανελλόπουλου, καλύτερη ταινία για μένα από τον "Ουρανό" (οι μετέπειτα ταινίες του δυστυχώς απλά δεν βλέπονται, κρίμα), με μουσική του Μαμαγκάκη.