Από τον δίσκο σταθμό "Εκδίκηση της γυφτιας" του Ξυδακη και του Ρασουλη, που εκτός απ τον Παπαζογλου συμμετέχει μεταξυ αλλων κ ο Σαββόπουλος.
Πολύ ενδιαφέρον το παρακατω ποντκαστ που περιγραφει πως δημιουργήθηκαν κάποια απ τα τραγούδια κ άλλες μικρές ιστορίες γύρω απ τους συντελεστές κ την εποχή.
Μπράβο! Πολύ καλό να ποστάρουμε εδώ τα υποτιμημένα, κάποιες φορές, Ελληνικά αριστουργήματα. Όπως το παρακάτω, αξεπέραστο για μένα άσμα, από τον ίδιο δίσκο:
ΡΑΓΙΖΕΙ ΑΠΟΨΕ Η ΚΑΡΔΙΑ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ
Στίχοι: Τάκης Σιμώτας Μουσική: Νίκος Παπάζογλου Πρώτη Εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου
Ραγίζει απόψε η καρδιά με το μπαγλαμαδάκι πολλά κομμάτια έγινε σπασμένο ποτηράκι
Θυμήθηκα που πίναμε σε τούτο το τραπέζι τώρα ποιός ξέρει που γυρνά ποιός ξέρει τι γυρεύει
Κανείς εδώ δεν τραγουδά κανένας δεν χορεύει ακούνε μόνο την πενιά κι ο νους τους ταξιδεύει
Τυχαία δήθεν αν την δείς φέρτην στο ταβερνάκι κρυμμένος θα 'μαι στην γωνιά για να την δω λιγάκι
Κανείς εδώ δεν τραγουδά κανένας δεν χορεύει ακούνε μόνο την πενιά και ο νους τους ταξιδεύε
Επιτυχία είναι η συνεχής (έστω και μικρή) βελτίωση.
Δεν είναι ότι μου θυμίζει την μαθητική μου ηλικία, δεν είναι ότι είχε ψηφιστεί το 1978 από τους αναγνώστες του ΠΟΠ & ΡΟΚ (Γιάννης Πετρίδης) ως το καλύτερο ξένο album όλων των εποχών, δεν είναι (μόνο) η μυστηριακή, ατμοσφαιρική μουσική του. Είναι όλα αυτά μαζί.
Το τραγούδι Sine on you crazy diamond περιλαμβάνει τα κομμάτια 1 και 2. Το πρώτο είναι αυτό που ανοίγει την πρώτη πλευρά (A side) του περίφημου 33άρη δίσκου (LP) των Pink Floyd που κυκλοφόρησε το 1975 με τίτλο "Wish you were here", ενώ το δεύτερο είναι αυτό που κλείνει τον δίσκο.
Ο Δίσκος είναι αφιερωμένος στον αρχηγό του συγκροτήματος της πρώτης, ψυχεδελικής περιόδου τους 1967-68, τον κιθαρίστα Syd Barrett, o οποίος αναγκάστηκε σε παραίτηση, λόγω εξάρτησης από τα ναρκωτικά. Ειδικά το τραγούδι Shine on you crazy diamond (Parts 1 & 2) είναι ένα τραγούδι ειδικά και μόνο για τον ίδιο. Ο Syd Barrett ακολούθησε αρχικά solo καριέρα, χωρίς ιδιαίτερη αποτυχία λόγω των προσωπικών προβλημάτων του και μετά εγκατέλειψε τελείως τον χώρο. Το 1975 το "τρελό διαμάντι" επισκέφτηκε τους Pink Floyd στο στούντιο, όπου ηχογραφούσαν τον δίσκο και τους αγκάλιασε έναν - έναν. O αρχηγός Roger Waters έβαλε τα κλάματα με τον που τον είδε. Είχε αρχίσει να γίνεται αγνώριστος.
Επιτυχία είναι η συνεχής (έστω και μικρή) βελτίωση.