Για να μην ξεχνάμε τις παραδόσεις, τώρα είναι η εποχή που αποστάζεται το τσίπουρο. Θυμάμαι όταν ήμουν πιτσιρίκι που είχαμε πάει κάπου το 78 το ΣΚ πριν του Αγ Δημητρίου στο αποστακτήριο του θείου Χρυσοβέργη (άντρας αδερφής του παππού μου) με όλες τις παραδόσεις της Ανατολικής Ρωμυλίας. Είχα μεθύσει μόνο από τη μυρωδιά και τα αρώματα από τους μεζέδες. Μεταφερόμαστε όμως σε Ήπειρο, το κλιπάκι το ανακάλυψα τυχαία, Γιορτή Τσίπουρου στο Κρυονέρι Πωγωνίου σε (προφανώς) καφενέ του χωριού και 7:30 διονυσιακά απολαυστικά λεπτά ακουστικής κορύφωσης.
Ακούγονται τα κομμάτια: Ασημένια Αλυσίδα Γυαλό Γυαλό Χαλασιά μου Αυτά τα μαύρα μάτια
Σημ: Έξοχα τα γυρίσματα από κομμάτι σε κομμάτι
Ζηλεύω τους θαμώνες, μικρούς μεγάλους που προφανώς πήγαν μετά κατρακυλώντας σπίτια τους.
Ήμουν έτοιμος να βάλω ένα ξένο κομμάτι (διασκευή της 5ης συμφωνίας του Beethoven), αλλά ο συνονόματος με έσβησε. Εγώ λόγω καταγωγής θα βάλω ένα κλασσικό Θρακιώτικο (ζωναράδικος)
Επιτυχία είναι η συνεχής (έστω και μικρή) βελτίωση.