Έψαχνα το τόπικ που είχε ιστορίες και νέα τού Μάκη τού Μανάβη. Πολύ στενοχωρέθηκα πού έμαθα την κατάληξή του στο οπαδικό κίνημα (χθες έμαθα όλη την ιστορία εδώ μέσα αφού έγιναν μετά την αναχώρησή μου στο εξωτερικό). Ο άνθρωπος άξιζε εντελώς διαφορετικής αντιμετώπισης, και υποστήριξης από την εκάστοτε ΠΑΕ.
Οι εχθροί τού Μάκη ήταν πάντα οι εχθροί τού ΠΑΟΚ: Αυτοί που έμπαιναν στη διοίκηση για να επωφεληθούν σε βάρος τής ομάδας, τα σκουλίκια και οι γάβροι. Τελικά τα κατάφεραν ύπουλα να τον κάνουν στην άκρη γιατί αντρίκεια δεν θα τα κατάφερναν ποτέ.
Ο ευνουχισμός τού οπαδικού κινήματος τού ΠΑΟΚ ήταν πάντα η διακαής τους επιθυμία. Και μόνο τότε τόλμησαν να φέρουν στην Τούμπα διαιτητές τύπου Κασναφέρη και Παπαπέτρου.
Τώρα είναι καιρός που ο Μάκης ζει ακόμη, να του συμπαρασταθούμε ο καθένας όπως μπορεί αλλά και να τον τιμήσουμε ως οπαδοί και ως διοίκηση.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να ξανανιώσει οτι η Τούμπα είναι το σπίτι του, οτι εκεί θα είναι πάντα ευπρόσδεκτος χωρίς "αν" και "αλλά".
Στη συνέχεια πρέπει να βοηθηθεί και οικονομικά αν έχει ανάγκη γιατί με την ηλικία αυξάνονται και τα προβλήματα υγείας.
Τέλος πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να διαιωνιστεί η υστεροφημία του με την ονομασία κάποιου χώρου που ανήκει στην ομάδα.