Συνέντευξη του μικρού πριν 2 μήνες στην μέτροσπορτ: Κωνσταντίνε το δικό σου ποδοσφαιρικό ταξίδι, πως ξεκίνησε;
«Ξεκίνησα από τα Χανιά σε ηλικία 14 ετών για να έρθω στον ΠΑΟΚ, καθώς μέχρι πρότινος αγωνιζόμουν στη Δόξα Calcetto. Ήταν μία δύσκολη μετάβαση στην αρχή, η ομάδα με έκανε όμως να νιώσω ωραία πολύ γρήγορα και με βοήθησε να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα. Μπορώ να πω ότι δεν υπήρξε κάτι συγκεκριμένο που να με δυσκόλεψε πολύ. Υπήρχε ένα ενδιαφέρον από πριν έρθει η επίσημη πρόταση και από τότε άρχισε να με ‘’κερδίζει’’ ο ΠΑΟΚ».
Αμέσως μετά τα επόμενα βήματα πως ήταν;
«Είχα πάει στα 15 μου έτη στην Κ17, σαν μικρότερος ηλικιακά και έτσι ένιωσα πως έφυγα από το παιδικό, χρόνο με τον χρόνο. Στην πορεία ήμουν μαζί με τον Κωνσταντέλια και τον Τζόλη, παιδιά που έχουν δείξει τις ικανότητες τους ποδοσφαιρικά. Στη συνέχεια υπήρξε η άνοδος στην Κ19 του ΠΑΟΚ όντας και εκεί μικρότερος και τότε συνάντησα τον Τσιγγάρα και τον Μιχαηλίδη, επίσης δύο πολύ καλούς ποδοσφαιριστές. Τώρα αγωνιζόμαστε σε επαγγελματικό επίπεδο και είναι πολύ σημαντικό για εμάς, είναι ένα βήμα πριν την πρώτη ομάδα σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα και νομίζω πως ανταποκρινόμαστε…»
Σε όλη αυτή την πορεία υπάρχει κοινός παράγοντας η παρουσία του Πάμπλο Γκαρσία, πως λειτουργεί για εσένα αυτό; Υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που σου ζητάει όλα αυτά τα έτη;
«Μου έχει μάθει πολλά ο κόουτς καθώς με βοηθάει αρκετά διότι με ξέρει και καλύτερα όσο περνούν τα χρόνια. Αυτό που μου λέει πάντα, είναι να είσαι πρώτα αμυντικός και μετά όλα τα άλλα. Καλή η τεχνική, αλλά πρώτα πρέπει να είσαι αμυντικός και μετά όλα τα υπόλοιπα. Αυτό είναι κάτι που πιστεύω πως με έχει βελτιώσει πολύ».
Υπάρχει ένα πρόσωπο που θέλω να σταθούμε καθώς παίξατε αντίπαλοι, τον Στέφανο Αθανασιάδη. Πως ήταν η επαφή αμυντικού – επιθετικού;
«Θα μπορούσα να πω πως ήταν κάτι ιδιαίτερο καθώς ήμουν Ball boy σε παιχνίδια που έπαιζε ο Κλάους και τώρα τον μάρκαρα. Ήταν μία πολύ καλή εμπειρία, έμαθα πολλά πράγματα γιατί είναι ένας ποδοσφαιριστής με την πρώτη επαφή που ξέρει να κινείται στον χώρο και να παίρνει τις σωστές θέσεις και αυτό μπορεί να σου δώσει πολλά ενόψει της συνέχειας σαν ποδοσφαιριστή».
Στο πρωτάθλημα που αγωνίζεσαι με τον ΠΑΟΚ Β΄, υπάρχει η ιδιαιτερότητα πως -προς το παρόν τουλάχιστον – δεν μπορείτε να ανεβείτε ούτε να υποβιβαστείτε, πως λειτουργεί αυτό για εσάς;
«Το κενό μεταξύ της πρώτης ομάδας και των ακαδημιών καλύφθηκε με την παρουσία των δεύτερων ομάδων. Από εκεί αι πέρα κάθε ποδοσφαιριστής μέσα από αυτό το πρωτάθλημα αγγίζει το… όνειρο της πρώτης ομάδας. Εν συνεχεία, ο ΠΑΟΚ είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, υπάρχει η πίεση από την ιστορία, τον κόσμο και αυτό δημιουργεί ένα πολύ ωραίο συναίσθημα για τον κάθε παίκτη να παίζει ακόμα και αν δεν υπάρχει η δυνατότητα της ανόδου».
Είσαι στόπερ, με αριστερό πόδι, καλά χτυπήματα της μπάλας, διεθνής με τις μικρές Εθνικές ομάδες, πολύ καλά τελειώματα των φάσεων. Αναπόφευκτα γίνεται μία σύγκριση σου με τον Γιάννη Μιχαηλίδη…
«Έχουμε κάνει αρκετές προπονήσεις μαζί, είναι τρία χρόνια μεγαλύτερος μου, ωστόσο μπορεί να έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά, αλλά μετά είμαι εγώ, ο Κωνσταντίνος. Εγώ θεωρώ ότι είμαι σε έναν βαθμό πιο δυναμικός από τον Γιάννη και πιστεύω πως έχω όλες τις ικανότητες μελλοντικά να αποτελώ κομμάτι της πρώτης ομάδας και γιατί όχι με πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή».
Στη Β ομάδα υπήρξε και η παρουσία του Ίνγκασον, τι αποκόμισες από την εμπειρία αυτή;
«Ακόμα με τις προπονήσεις και τον τρόπο παιχνιδιού έβλεπες την προσωπικότητα, τον δυναμισμό που είχε σαν παίκτης. Κυρίως μου μιλούσε κατά τη διάρκεια του αγώνα και στα αποδυτήρια, μου είχε πει με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, ‘’μη σε νοιάζει αν δεν έχεις επιλογές είναι καλύτερα να μην ρισκάρεις και να διώχνεις τη μπάλα‘’. Εγώ με τη σειρά μου πιστεύω πως χρειάζομαι περισσότερη δουλειά στη διαχείριση των φάσεων.
Υπήρξε και ένα μικρό διάστημα που έκανες κάποιες προπονήσεις υπό τις οδηγίες του Αμπέλ Φερέιερα, τι έχεις συγκρατήσει από αυτόν;
«Του άρεσε να δουλεύει με μικρούς παίκτες γενικότερα. Θυμάμαι με κρατούσε στην προπόνηση για να δουλέψουμε στο τέλος ατομικά, ήταν κάτι το οποίο υπήρχε στη φιλοσοφία του, μου έδινε ψυχολογία το ότι είχε ασχοληθεί μαζί μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως, ήταν 2η - 3η προπόνηση και με είχε ρωτήσει αν πηγαίνω σχολείο για το αν βολεύουν οι προπονήσεις ώστε να μπορώ να ανεβαίνω να κάνω προπόνηση με τους ‘’μεγάλους’’».
Σημαντικό πως έχει παίξει μαζί με τον Ίγκασον ως δίδυμο στην β' ομάδα.
