ΠΑΟΚ-Quarabag 0-1,MVP,Σχόλια & Παραλειπόμενα

[Spiros_S]

Κώστα αυτά που γράφεις τα σκέφτομαι από χθες το βράδυ. Που πάλι με πήρε ο ύπνος αργά (όπως και στον προηγούμενο αγώνα με τους Αζέρους). Που πάλι είδα μία άσημη ομάδα να έρχεται και να μου παίρνει αποτέλεσμα μέσα στο σπίτι μου. Και αν την πρώτη φορά μας ξάφνιασε, χθες έπρεπε να ήμαστε έτοιμοι.

ΠΑΟΚ στα εύκολα, ΠΑΟΚΑΡΑ στα δύσκολα, λοιπόν. Ποιά είναι όμως τα δύσκολα; Να μου πεις να στηρίξω τους παίκτες που είχα επί Ζαγοράκη (για να μην πάω πιο πίσω) που έπαιζαν με την απειλή της μη πληρωμής και έδιναν ότι είχαν να το δεχτώ χίλιες φορές. Και όχι άγνωστοι παίκτες. Ο Πάμπλο έθαψε τη μάνα του και γύρισε να παίξει με τη ζέλα και τους δάγκωνε. Και όλοι τότε έπαιζαν με πάθος σε μία ομάδα με αβέβαιο παρόν και ακόμα πιο αβέβαιο μέλλον.
Αυτή την ομάδα τη στηρίξαμε και την αγαπήσαμε τόσο που όσοι παίξανε ακόμα δεν έχουν ξεκολλήσει. Μεγαλύτερο παράδειγμα ο Γκαρσία.

Αυτά, ναι, ήταν δύσκολα αλλά όσοι έβλεπαν την προσπάθεια, την αντάμειψαν. Υπήρχαν και περιπτώσεις απαξίωσης (όπως πάντα άλλωστε) αλλά δε νομίζω ότι ήταν η πλειοψηφία.

Δύσκολα δεν είναι να ψάχνεις ένα επιθετικό ολόκληρο καλοκαίρι και να καταλήγεις την τελευταία μέρα των μεταγραφών στον Τιάμ, τον οποίο δεν εμπιστεύεσαι τόσο όσο να τον βάλεις βασικό στη θέση του εξαφανισμένου βασικού σου φορ. Δύσκολο δεν είναι να ψάχνεις 4 χρόνια δεκάρι και η τελική επιλογή σου να παίζει 60-70 λεπτά κάθε δεύτερο αγώνα.

Εγώ χθες είδα πολλούς (για να μην τσουβαλιάσω) από τους παίκτες της ομάδας μου να δείχνουν αδιαφορία για το αποτέλεσμα σε ένα παιχνίδι που αν χανόταν, χανόταν μαζί και ένας από τους βασικούς στόχους της ομάδας (σόρρυ, αλλά δεν πιστεύω ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ο όμιλος μπορούμε να περάσουμε).
Εγώ παιδιά, αυτή τη συμπεριφορά δεν μπορώ να τη δεχτώ ούτε να τη στηρίξω. Πιστεύω ότι το θέμα της στήριξης είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Αν η ομάδα έδειχνε πείσμα και διάθεση να πολεμήσει, δεν θα τη στηρίζαμε όλοι (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) ακόμα και σε αρνητικά αποτελέσματα;
Όσοι ήταν χθες στο γήπεδο και γιούχαραν στο τέλος δεν νομίζω ότι το έκαναν τόσο για το αποτέλεσμα όσο για την εμφάνιση και την έλλειψη πάθους και εντέλει σεβασμού τόσο προς όσους ήταν στο γήπεδο όσο και προς την ίδια την ομάδα.

Προσωπικά, όσο βλέπω αυτή την εικόνα από παίκτες, θα τους αποδοκιμάζω (μοναχός μου μια που στην Τούμπα δεν μπορώ να πάω). Ας παίξουν με το πάθος που απαιτείται και ας χάσουμε. Να το παλέψουμε, όμως,

Συγγνώμη ρε παιδιά για το σεντόνι αλλά κάποια πράγματα με έχουν σκάσει.

[tolis01]

Αγωνιστικά χθες σκύλιασα με την κατάρρευση από το 85 και μετά.
Τα υπόλοιπα αλλού.

[Chuck Norris]

Πολύ ωραίο το κείμενο σου Κώστα

[PAOK_Antarctica]

Αγωνιστικά χθες σκύλιασα με την κατάρρευση από το 85 και μετά.
Τα υπόλοιπα αλλού.

Καλά, αυτό που φάγαμε γκολ και αντί να πιέσουμε να ισοφαρίσουμε κοντέψαμε να φάμε καναδυό ακόμα, και περάσαμε όλον τον χρόνο των καθυστερήσεων αμυνόμενοι (!) ήταν εξωφρενικό.

[Kostas_Peraia4]

Ενταξει Σπυρο,αν ειναι να το παμε στο προσωπολατρικο θα το χασουμε το παιχνιδι.Απο την στιγμη που καλως ή κακως αυτη τη στιγμη τη φανελα του ΠΑΟΚ την φορανε οι συγκεκριμενοι παικτες,πρεπει να τους στηριξω μεχρι το τελος.Στο κατω κατω ενταξει,δεν ειναι και Σαλμον,Κνολ και Τονι Γκονζαλες

[tzoker]

Υ.Γ. τζοκερ, οταν δε βλεπει ο ιδιος ο παικτης προοπτικη για κατι τετοιο μ'αυτους ο φέρνουμε (αλλα κ αυτους π συνεχίζουμε να κραταμε) και οταν εχει σιχαθει και το ιδιο το πρωκταθλημα, πως τον κρατησεις?
Εσυ τι θα κάνες, θα εμενες?

Φυσικα και δεν μπορεις να το κρατησεις ετσι πως εισαι και με τη τακτικη που ακολουθουμε .Αυτο δεν σημαινει ομως οτι οποιος παιζει καλα την επομενη μεταγραφη.Δηλαδη συνολο 7-8 σταθερων παικτων ποτε θα κανουμε. Πρεπει να δινεις κινητρο σε αυτους που εχεις κια σε αυτους που θελεις να παρεις.Εγω πιστευω οτι το Μακ αν το θελαμε παρα πολυ θα το κρατουσαμε και ας επαιρνε και 1 εκατομ.Τιποτα δεν γινεται χωρις απωλειες.Αλλα πρεπει να βρεις τροπο να το πεισεις.Εμεις καθε χρονο φτιαχνουμε κορμο.Αν καθε χρονο κρατουσες τους καλυτερους,1-2 παντα θα ειχες απωλειες, θα βελτιωνοσουν αργα η γρηγορα.Δεν γινεται καποια Μπραγκα με λιγοτερο μπατζετ να εφτασε τελικο Γιουροπα και εμεις 20 χρονια να παιζουμε κορωνα γραμματα του ομιλους.

[Spiros_S]

Ίσως δεν το έγραψα σωστά και δεν έγινε αντιληπτό Κώστα. Προσωπολατρεία δεν έχω σε κανέναν. Αυτό που εννοούσα είναι ότι συμπεριφορές σαν του Γκαρσία ήταν εκείνες που "υποχρέωσαν" τους οπαδούς να στηρίξουν ακόμα περισσότερο την ομάδα.
Όσο μπορεί ο καθένας, τόσο να παίζει. Αυτό θέλω εγώ να μου δείχνουν. Αν περπατάει κάποιος και είναι αδιάφορος θα τα ακούσει και δικαίως.

[goran 64]

Η ομαδα τωρα χτιζεται.. Θελει υπομονη..

Αποστολη στην ουσια φετος ξεκινησε η ομαδα να εχει κορμο με συμβολαια 3ετης διαρκειας και οχι δανεικους και αγυριστους του 6μηνου.

Η ομαδα σαν μοναδες εχει αρκετα καλους παιχτες.

3-4 πολυ ποιοτικες πινελιες χρειαζεται ετσι ωστε και οι ηδη καλοι παιχτες να αποδωσουν ακομα καλυτερα.

Η ομαδα στερειται ισχυρων προσωπικοτητων που στα δυσκολα θα βγαλουν το καρο απο την λασπη.

Λειπει ενας Γκαρσια ενας Κονσεισαο ενας Μουσλι κτλ κτλ..

Θα συμφωνησω απολυτα με slidar

Επιτέλους κι εγώ...+ 1 λοιπόν...

Θεωρώ επίσης ότι τον Γενάρη δεν χρειάζονται "μπαλώματα", αλλά 3-4 μπαμ-πάταγος, έστω το καλοκαίρι!!!!

[tzelas]

Το χθεσινό μάτς με στεναχώρησε λιγότερο από το μάτς στο Αζερμπαιτζάν. Μπορεί η ήττα στην έδρα μας να θεωρείται ντροπιαστικότερη από την ήττα εκτός, ωστόσο η ήττα ήρθε σε ένα μάτς που χαρακτηρίστηκε τελικός και για τις δύο ομάδες οπότε και η ήττα ήταν ένα από τα πιθανά αποτελέσματα, λες ήταν καλύτερος στον αγώνα ο αντίπαλος και δικαιούται την νίκη. Ωστόσο το δικαίωμα να πιστέψουν ότι δικαιούνται κάτι (ειδικά μετά την πεντάρα τους από Φιορε και το σώσιμο της ισοπαλίας στην έδρα τους στις καθυστερήσεις με Σλόβαν) και να σε παίξουν έτσι σήμερα το δώσαμε εμείς στο προηγούμενο μάτς για αυτό και θεωρώ ότι εκείνο το μάτς ήταν το κρισιμότερο ματς, ένα μάτς που όπως έγραψα τότε στην αναγγελία του, η νίκη μοιάζει με τρίποντο αλλά είναι ουσιαστικά εννιάποντο αφού άλλες ομάδες και με την νοοτροπία ότι δεν έχουν να διεκδικήσουν κάτι θα αντιμετωπίζαμε στα δύο επόμενα παιχνίδια στην έδρα μας.

Η ήττα δεν με στεναχωρεί τόσο, όσο με στεναχωρεί η αλλαγή του ευρωπαικού status μας. Μπορεί να μη ζητάς την κατάκτηση του τροπαίου, παρόλο που το σιγοτραγουδάμε, ωστόσο σίγουρα θες να κάνεις το παραπάνω βήμα από τις προηγούμενες χρονιές. Αν βελτιωνόμαστε έστω και λίγο από τα προηγούμενα χρόνια είμαστε σε σωστό δρόμο, αν είμαστε στα ίδια οκ αν κάνουμε βήματα πίσω υπάρχει πρόβλημα. Ποιό ακριβώς όμως ήταν το status μας μέχρι τώρα; Είμασταν η ομάδα των 32 του Europa ή ομάδα μέχρι τους ομίλους; Η ομάδα είχε περάσει στους 32 προ Ιβάν με Δερμιτζάκη-Χάβο και με Ιβάν με Χουμπ. Θεωρούσαμε μάλλον ότι είμαστε ομάδα των 32 γιατί περισσότερο θεωρούσαμε ότι ήταν ατυχείς οι προσεγγίσεις Αγγελου και Τούντορ στα μάτς των ομίλων να προτάξουν τα εγχώρια μάτς νοοτροπία που μας στέρησε την πρόκριση. Δυστυχώς η τρίτη συνεχόμενη χρονιά θα δείξει ότι το στάτους μας είναι αυτό των ομίλων και γίνεται εξαίρεση και όχι κανόνας οι δύο άλλες χρονιές των 32, πράγμα που μας στεναχωρεί γιατί ξέρουμε ότι η ομάδα μπορεί το παραπάνω. Αυτό το αποτέλεσμα δυστυχώς προήλθε από την γενικότερη προβληματική νοοτροπία προσέγγισης των ευρωπαικών αγώνων μας σε σχέση με τους εγχώριους αγώνες και ειδικότερα της ευκαιρίας που είχαμε στο προηγούμενο μάτς για να καθορίσουμε την μελλοντική μας πορεία. Η ελαφριά προσέγγιση είναι και ασέβεια προς τους προηγούμενους που έχτισαν στην Ευρωπαική μας ιστορία και αυτό ήταν εμφανέστερο φέτος αφού η φετινή χρονιά είχε την ευκαιρία να αντικαταστήσει επιτυχώς στην 5ετία την χρονιά Χάβου και τους βαθμούς όταν φτάσαμε στους 32.

Σκεφτείτε τώρα τις συνέπειες από την αλλαγή ευρωπαικού statous συγκρίνοντας απλώς και μόνο τους ομίλους των άλλων ελληνικών ομάδων. Πόσο πιο απλά είναι τα πράγματα να έχεις όμιλο σαν του γάβρου και να είσαι το φαβορί όχι μόνο για την πρωτιά αλλά και για εύκολη διασταύρωση στους 32 με κάποια δεύτερη τύπου Καραμπάκ , και αντιπαραβάλετε με τον όμιλο του βάζελου και το φτύσιμο αίμα που χρειάζεται για να περάσεις από κει. Εμείς φέτος μπορούσαμε επενδύοντας στο εννιάποντο του προηγούμενου αγώνα να εξελιχθούμε για το 1ο Γκρούπ ισχυρών ωστόσο πολύ πιθανόν να πέσουμε πιό κάτω χάνοντας ότι χτίσαμε τα προηγούμενα χρόνια οδηγούμενοι σε statous ομάδας ομίλων. Για να μην αναφερθώ και στις δυσκολίες που δρομολογούνται για να φτάσεις και να παίξεις επιτέλους στους ομίλους ΤΣΛ ακόμη και αν έχεις κατακτήσει το πρωτάθλημα.

Με στεναχωρεί λοιπόν η νοοτροπία στην προσέγγιση των ευρωπαικών αγώνων και που δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιος να περάσει το πλάνο στους παίκτες. Οι παίκτες δεν έχουν τον χρονικό ορίζοντα πέραν του έτους να σκεφτούν τα οφέλη ενώ και ο Ιβιτς παρότι ανακοινώθηκε για τριετία λειτούργησε σαν να κρίνεται περισσότερο από τα εγχώρια ντέρμπι. Ο ΤΔ επίσης με τις δηλώσεις του φαίνεται να στερείται του μακρόχρονου χρονικού πλάνου της 5ετίας και ο μόνος που θα μπορούσε να το εγγυηθεί και να το εμφυσήσει παρακάτω είναι ο Ιβαν. Εχει βέβαια περάσει το μήνυμα για την κορυφαία 20άδα της Ευρώπης αλλά αυτό αφενώς πρέπει να υπενθυμίζεται στα κρίσιμα μάτς αφετέρου οι ενέργειες του πριν το μάτς στο Αζερμαπιτζάν (συζήτηση ως νέος πρόεδρος με το αγωνιστικό τμήμα για τα επερχόμενα ντέρμπι και πριμ μόνο για αυτά, δήλωση ότι η νίκη επί του γάβρου μοιάζει τρίποντο αλλά είναι εξάποντο) υποβάθμισαν το μάτς στο Αζερμπαιτζάν με μοιραίες συνέπειες σήμερα.

Εντέλει μπορεί να βγαίνει στεναχώρια από τις ήττες ή την μη επίτευξη στόχων αλλά θα πρέπει και από την στεναχώρια να βγάζουμε υγεία για να προχωράμε μπροστά, αρκεί να χτίζουμε πάνω στα κακώς κείμενα για να πάμε καλύτερα μετά. Να δούμε ποιά τελικά είναι σήμερα τα status μας σε Ευρώπη, Πρωτάθλημα και Κύπελο και να χτίζουμε τους στόχους μας με βάση αυτά και η ένταση των όποιων διορθωτικών αλλαγών που θα αφορούν χτίσιμο ομάδας ή επαναρχικός σχεδιασμός να γίνεται όχι με το συναίσθημα αλλά με βάση το αν κάνουμε βήματα μπροστά, πίσω ή έχουμε στασιμότητα.

[simba]

Σωστα μιλας Τζελα.

Παντως, τo Χ εκει μεσα θατανε χρυσαφι, αλλα δυστυχως το σκαουτινγκ κ η ομαδα τους υποτιμησε πιεζοντας πρωτη φορα ψηλα, αφηνοντας χωρους.

[Aureliano Buendia]

Μία μόνο παρατήρηση ακόμη, εν είδει αποφώνησης για το χτεσινό κάζο.
Γράφτηκε από πολλούς φίλους εδώ μέσα ότι η Καραμπάκ ήταν καλύτερη ομάδα.
Δεν το έγραψαν, όμως, όλοι με τον ίδιο τρόπο, ασχέτως αν κάποιοι συμφώνησαν και μεταξύ τους, παρότι πιθανώς να το εννοούσαν με διαφορετικό τρόπο.

Πρόπερσι, είπαμε ότι η Γκινγκάμπ (που προφέρεται Γκενκάν, btw) ειναι καλύτερη ομάδα.
Πέρσι, είπαμε ότι η Κράσνονταρ είναι καλύτερη ομάδα.
Φέτος, την τιμητική της είχε η Καραμπάκ.
Τα κοινά σημεία και στις 3 χρονιές ήταν ότι στα ματς μέσα-έξω με αυτές τις ομάδες, αυτές φάνηκαν ανώτερες.
Και στο ῾φάνηκαν῾ κρύβεται όλη η ουσία. Παρατηρώ ότι πολύς κόσμος, επειδή δεν αντέχει να πει ότι η ομάδα απέτυχε (ο αποκλεισμός από τους ομίλους του EL για 3 σερί σεζόν, με τις 2 εξ αυτών να έρχεται από την 4η κιόλας αγωνιστική επί της ουσίας, χωρίς μάλιστα να παίζουμε σε όμιλο - φωτιά, προφανώς και είναι αποτυχία), καταφεύγει στην επίκληση αυτού του επιχειρήματος.
Η αλήθεια ειναι ότι καμία από τις 3 προαναφερθείσες ομάδες δεν είναι ομαδάρα και καμία από τις 3 δεν διαθέτει το παραμικρό ευρωπαϊκό όνομα. Οι 2 από τις 3 μάλιστα πέτυχαν την πρώτη εκτός έδρας νίκη της ιστορίας τους εναντίον μας!
Οι 3 αυτές ομάδες ΦΑΝΗΚΑΝ καλύτερες στα κρίσιμα ζεύγη αγώνων. Και αυτό είναι που πρέπει να μας προβληματίσει. Η ανεπάρκεια που επιδεικνύει η ομάδα ούτως ώστε να κοντράρει αυτούς τους αντιπάλους, με τους οποίους θα παίξει ΣΤΑ ΙΣΙΑ και όχι περιμένοντάς τους πίσω, με σκοπό να κλέψει το παιχνίδι.

Με πικραίνει ο αποκλεισμός, όχι τόσο επειδή πλήττει το ευρωπαϊκό όνομα της ομάδας και την κάνει να φαίνεται μικρότερη σε υποψήφιους παίκτες (που ισχύει, φυσικά), αλλά επειδή η αδρεναλίνη του ευρωπαϊκού νοκ-άουτ ματς είναι σαν να παίρνει τρελές δόσεις αίματος η οπαδική καρδιά. Κι αυτό (υποτίθεται ότι) είμαστε, διάολε. Οπαδοί.

[tolis01]

Και με Μπόλονι είχαμε περάσει.
Κοινός παρανομαστής παίχτες με προσωπικότητα ασχέτως αν είχαν και αγωνιστικά ελαττώματα .

[Indio]

Μία μόνο παρατήρηση ακόμη, εν είδει αποφώνησης για το χτεσινό κάζο.
Γράφτηκε από πολλούς φίλους εδώ μέσα ότι η Καραμπάκ ήταν καλύτερη ομάδα.
Δεν το έγραψαν, όμως, όλοι με τον ίδιο τρόπο, ασχέτως αν κάποιοι συμφώνησαν και μεταξύ τους, παρότι πιθανώς να το εννοούσαν με διαφορετικό τρόπο.

Πρόπερσι, είπαμε ότι η Γκινγκάμπ (που προφέρεται Γκενκάν, btw) ειναι καλύτερη ομάδα.
Πέρσι, είπαμε ότι η Κράσνονταρ είναι καλύτερη ομάδα.
Φέτος, την τιμητική της είχε η Καραμπάκ.
Τα κοινά σημεία και στις 3 χρονιές ήταν ότι στα ματς μέσα-έξω με αυτές τις ομάδες, αυτές φάνηκαν ανώτερες.
Και στο ῾φάνηκαν῾ κρύβεται όλη η ουσία. Παρατηρώ ότι πολύς κόσμος, επειδή δεν αντέχει να πει ότι η ομάδα απέτυχε (ο αποκλεισμός από τους ομίλους του EL για 3 σερί σεζόν, με τις 2 εξ αυτών να έρχεται από την 4η κιόλας αγωνιστική επί της ουσίας, χωρίς μάλιστα να παίζουμε σε όμιλο - φωτιά, προφανώς και είναι αποτυχία), καταφεύγει στην επίκληση αυτού του επιχειρήματος.
Η αλήθεια ειναι ότι καμία από τις 3 προαναφερθείσες ομάδες δεν είναι ομαδάρα και καμία από τις 3 δεν διαθέτει το παραμικρό ευρωπαϊκό όνομα. Οι 2 από τις 3 μάλιστα πέτυχαν την πρώτη εκτός έδρας νίκη της ιστορίας τους εναντίον μας!
Οι 3 αυτές ομάδες ΦΑΝΗΚΑΝ καλύτερες στα κρίσιμα ζεύγη αγώνων. Και αυτό είναι που πρέπει να μας προβληματίσει. Η ανεπάρκεια που επιδεικνύει η ομάδα ούτως ώστε να κοντράρει αυτούς τους αντιπάλους, με τους οποίους θα παίξει ΣΤΑ ΙΣΙΑ και όχι περιμένοντάς τους πίσω, με σκοπό να κλέψει το παιχνίδι.

Με πικραίνει ο αποκλεισμός, όχι τόσο επειδή πλήττει το ευρωπαϊκό όνομα της ομάδας και την κάνει να φαίνεται μικρότερη σε υποψήφιους παίκτες (που ισχύει, φυσικά), αλλά επειδή η αδρεναλίνη του ευρωπαϊκού νοκ-άουτ ματς είναι σαν να παίρνει τρελές δόσεις αίματος η οπαδική καρδιά. Κι αυτό (υποτίθεται ότι) είμαστε, διάολε. Οπαδοί.

+++

[The_Stalker]

Κάπως πιο ήρεμος σήμερα, θα πω αυτά που με στεναχώρεσαν έως και με πίκραναν.

1) Μια ομάδα με το 1/4 του μπατζετ μας αποδείχτηκε ΠΙΟ ΟΜΑΔΑ από εμάς. Τροφή για σκέψη για όσους πιστεύουν ότι αλλάζοντας συνεχώς παίκτες και προπονητή θα φτιάξεις ομάδα..

2) ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ δεν ένιωσαν πίεση. Παίζανε πίσω πασίτσες με ευκολία κι εμείς τους κοιτούσαμε. Ειδικά μετά το γκολ έβλεπα την ομάδα και ήθελα να μπω να μοιράσω σφαλιάρες σε όλους, μπας και τρέξουν και πιέσουν..

3) Βλάνταν ξέχνα λίγο το Σάντος. Και σ' αυτό το κεφάλαιο θα πω περισσότερα, επειδή σε πιστεύω.
- Δεν είναι κακό με ομάδες τύπου Καραμπάγκ να έχεις πιο επιθετική προσέγγιση. Κι όταν λέω επιθετική, δεν εννοώ να παίζει ο Μπίσε αντί του Σάκχοφ ή του Τσίμιροτ. Εννοώ η ομάδα να ανεβαίνει και να πιέζει, χωρίς να αφήνει 50 μέτρα κενό στις γραμμές της επειδή φοβάται την αντεπίθεση.
- Δεν είναι κακό όταν ο Γκάρι είναι εκτός τόπου και χρόνου, ο Κλάους τρέχει σαν το μ@λάκα άσκοπα εκτός κουτιού για να πάρει κεφαλιά να τη δώσει στα εξτρέμ που ΔΕΝ τραβούσαν, ο Μπίσε ψάχνει πού να δώσει τη μπάλα, ο Βαρέλα προωθείται και φοβάται να κάνει την ενέργεια παραπάνω και μένουν μόνο Κάνιας και Τσίμι για να κόψουν, να προωθήσουν, να κάνουν παιχνίδι, ίσως και να βάλουν γκολ και τέλος η περιοχή των Αζέρων είναι ΑΔΕΙΑ από παίκτες μας,να αλλάξεις το γ@μημένο το σύστημα. Με σύστημα "γιόμα - γιούρια" πιο πολλές πιθανότητες είχαμε να βάλουμε γκολ χθες..
- Δεν είναι κακό να έβαζες Χαρίση αντί Σάκχοφ. Όχι ότι θα άλλαζε δραματικά κάτι, αλλά ο μικρός θα έτρεχε και θα πίεζε περισσότερο.
- Και πάνω απ' όλα καλή η ηρεμία που βγάζεις, αλλά στην αδιαφορία ΠΡΕΠΕΙ να τραβάς αυτιά. Ούτε μέσα στον αγώνα μπορεί να είναι δεκτή η χθεσινή συμπεριφορά του "δεν πιέζω", ούτε μπορεί το χθεσινό ματς να περάσει στο ντούκου.

Πάμε πλατεία.. Διπλό με καλή απόδοση να ηρεμήσουμε λίγο..

[tzelas]

Και με Μπόλονι είχαμε περάσει.
Κοινός παρανομαστής παίχτες με προσωπικότητα ασχέτως αν είχαν και αγωνιστικά ελαττώματα .

Σωστά. Επομένως τα τελευταία χρόνια είχαμε:

10-11 Με Χάβο στους 32 με ΤΣΣΚΑ
11-12 Με Μπόλονι στους 32 με Ουντινέζε
12-13 Χαμένη χρονιά
13-14 Με Στέφενς στους 32 με Μπενφίκα
14-15 Με Αγγελο στους ομίλους (μείναμε εκτός από Γκινγκαμπ)
15-16 Με Τούντορ στους ομίλους (μείναμε εκτός από Κράσνονταρ)
16-17 Με Ιβιτς ;

Είναι φανερό ότι η φετινή χρονιά είναι κρίσιμη για το ευρωπαικό μας στάτους τόσο από άποψη βαθμολογίας όσο και πρεστίζ. Το φυσιολογικό ήταν να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε ομάδα τουλάχιστον των 32 και πως οι περσινές δύο χρονιές ήταν η εξαίρεση. Δυστυχώς αν τώρα μείνουμε εκτός λόγω ελαφρότητας στην προσέγγιση των αγώνων , παρότι η ζυγαριά λέει 3-3, είναι πολύ ισχυρότερα τα πρόσφατα επιτεύγματα, πάμε πίσω αλλάζοντας στάτους και φαινόμαστε ομάδα ομίλων.