το μπάσκετ όπως και γενικά το να δημιουργείς ένα σύνολο που να αποδίδει όπως εσύ θες είναι ένα πολύ δύσκολο project. Αν ήταν περίπου μπακαλίστικο ή μαθηματικοποιημένο, αλλάζω τους 2-3 παίκτες που δεν μου αρέσουν ή δεν προσφέρουν με άλλους αντίστοιχους δυνητικά καλύτερους, τότε ΟΛΟΙ θα μπορούσαν να κάνουν ομάδες. Ειδικά αυτοί που έχουνε και τα λεφτά (βλέπε ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ). Αλλά πίστεψέ με είναι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ.
Αν μου βάλεις το μαχαίρι στο λαιμό, σου απαντώ να διώξω uros και να δώσω λεπτά στον Λιάπη αφήνοντας έτσι τα γκαρντ μου, θα σου πώ όχι. Θες δημιουργία από ντρίμπλα από τα γκαρντ σου, ο Λιάπης δεν την έχει. Δεν είναι θέμα χρόνων δλδ. Αν μου το μπήξεις λίγο πιο μέσα να φτάσει οισοφάγο, οι Δέδας-Κακαρούδης όσο καλοί και αν είναι σε αυτό (το μικρό) που ξέρουν να κάνουν καλά (και όσο να ναι, είναι ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΑΤΟ να σου βάζουνε 2-3-5 σουτ σε ένα ματς), δεν προσφέρουν χαρακτηριστικά διαφορετικά από τους βασικούς σου (βασικά διαφορετικά, ναι ο Δέδας είναι πιο πλάγιος από τον Βασιλειάδη και ο Κακάρ είναι ο μόνος που έχει άμεσο release σχεδόν σαν Guard). Κατά συνέπεια ένα αμυντικό τριάρι που να μπορεί να πάει στο rebound για τα λεπτά που δεν είναι ο Βασιλειάδης στο παρκέ και ένας rim protector (ξερω γω ο muldrow του συμπολίτη, ναι θα πέσω τόσο χαμηλά) στη θέση του Κακαρ θα ήταν σούπερ (βασικά με χοντρό υγιή και σε δίαιτα θα μαμάγαμε). Αλλά όλα αυτά είναι στη φαντασία σου-μου. Κανένας δεν μου μπήγει εμένα το μαχαίρι στο λαιμό.