οταν εχουμε ματς που κρινεται απο τα ποδια μας η τυχη μας μεσα στην τουμπα, πολυ απλα τα κανουμε σκατα.
παντως δευτερη φορα που "αποκλειομαστε" απο ολανδικη ομαδα με 2 ισοπαλιες.
σημερα ολοι ηταν λες και ειχαν ηδη ενα 90λεπτο στην πλατη τους πριν το παιχνιδι.
ελπιζω να ναι ευγενικη η κληρωτιδα αυριο. καμια γκενκ πχ. αλλιως αν δουμε καμια αλκμααρ με εσμπιεργ και μας με καμια τοτεναμ μας βλεπω να πεφτουμε στα σκληρα.
εκτος απ την ομαδα κι η κερκιδα οτι να ναι.
οποτε χανουμε ή ειμαστε για τα σκυλια θα θυμομαστε τον παμπλο? και το οτι φωναξαμε το συνθημα για ποιον ηταν μομφη? για τον στεφενς? κατανταει κουραστικο και γραφικο. ολοι τον αγαπαμε τον παμπλο αλλα ειδαμε οτι πλεον δεν μπορει δυστυχως.
ή θυμηθηκαμε οτι οι παικτες ειναι για τα μπουρδελα ενω εχουμε ηδη εξασφαλισει την προκριση στους 32.
εδιτ: ...και καλη γιουβεντους ευχομαι στις ολανδεζες.