Αχ εδώ έχει ωραία ησυχία.
Από κάτω γράφει γέρος και μηδέν (0) επισκέπτες.
03.28 σιγά σιγά ξημερώνει. Καλημέρα και Καλό μήνα σε όλους.
Τσιπουράκι πίνω, ας το πιώ στο καφενείο μας. Φάρμακο. Βάλσαμο για πληγές.
Θυμάμαι όταν σπούδαζα το ανέκδοτο της εποχής ήταν "η νεανική υπνηλία και η γεροντική αυπνία". Οι νέοι ξενύχτι μέχρι το πρωί, και ύστερα όλη τη μέρα ύπνος. Οι γέροι (γονείς) από τις 18.00 στο καναπέ το κεφάλι να κάνει ανεξέλεγκτες κινήσεις μπρός, πίσω, αριστερά, ζερβά και τα βλέφαρα βαριά. - Πατέρα κοιμάσαι. -Όχι αγόρι μου τηλεόραση βλέπω, τι κοιμάμαι. Κότα είμαι. Και ως εκ θαύματος μόλις πήγαινε 02.00, το βλέφαρο κάγκελο, ορθή σπονδυλική στήλη και το μάτι γαρίδα. Σαν να τους περνούσε ηλεκτρικό ρεύμα, τακ πεταγότανε.
Και ύστερα αυπνία ως το πρωί.
Ωραία χρόνια.