Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, όπου και ζούσα μέχρι πριν 2,5 χρόνια. Η καταγωγή μοιρασμένη μεταξύ Πτολεμαΐδας και ΒΑ Χαλκιδικής.
Τα τελευταία 2,5 χρόνια ζω και σπουδάζω Κάτω Χώρες (ή Ολλανδία, αν προτιμάτε). 1 χρόνος στο Λάιντεν, 6 μήνες (και σχεδόν κάθε δεύτερο παρασκευοσαββατοκύριακο για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα, για χάρη της κοπέλας μου
) στην Ουτρέχτη, 1 χρόνος, και όσο πάει ακόμα, στο Ρότερνταμ. Το Λάιντεν είναι μια πανεπιστημιούπολη περιποιημένη, με όμορφο κέντρο, το Bio Science Park με αρκετές ευκαιρίες για απασχόληση στον κλάδο των βιοεπιστημών, ίσως λίγο βαρετή για νεαρούς/φοιτητές. Με τα τωρινά δεδομένα, θα δούλευα, αλλά δε θα ζούσα εκεί.
Η Ουτρέχτη μού φαίνεται πιο ισορροπημένη περίπτωση, με πιο έντονους ρυθμούς ζωής και περισσότερη κίνηση μέρα και νύχτα, κάτι σαν best of both worlds μεταξύ Λάιντεν και Άμστερνταμ. Μού αρέσουν ιδιαίτερα οι γειτονιές της με έντονη την παρουσία μεταναστών 2ης ή μεταγενέστερης γενιάς (κυρίως από Τουρκία, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική), στις οποίες νιώθω ότι βρίσκομαι σπίτι
. Συμφωνώ ότι η πόλη είναι πολύ όμορφη την άνοιξη και μάλλον αυτή θα επέλεγα για να ζήσω αν ήθελα κάνω οικογένεια. Το Ρότερνταμ μού φάνηκε εντυπωσιακό από την πρώτη στιγμή που το επισκέφτηκα για βόλτα. Όντας λιγοταξιδεμένος, δεν είχα ξαναβρεθεί σε πόλη με τέτοιο skyline. Παρά τον μοντέρνο, αστικό χαρακτήρα του, μού αρέσει που δεν ακούω βαβούρα από οχήματα στους δρόμους και ότι υπάρχει μια σχετική άπλα στη δόμηση. Μακάρι η Θεσσαλονίκη να μπορούσε να εκσυγχρονιστεί στα πρότυπα του Ρότερνταμ. Γουστάρω το χαρακτήρα του λιμανιού, την έντονη εκπροσώπηση ατόμων με καταγωγή από τις πρώην ολλανδικές αποικίες και τη σχεδόν αποκλειστική απουσία οτιδήποτε έχει σχέση με τον Άγιαξ.
Το Άμστερνταμ είναι πολύ τουριστικό και πολυσύχναστο για τα γούστα μου, αν και δεν έχω εξερευνήσει περιοχές του πιο μακριά από το κέντρο. Αυτό που εκτιμώ σε αυτό είναι ότι σίγουρα κανείς δεν πρόκειται να βαρεθεί ποτέ, με τόσα δρώμενα για όλα τα γούστα που λαμβάνουν χώρα εκεί. Δεν ξέρω αν θα ζούσα εκεί. Χάαρλεμ και Ντελφτ, not great, not terrible. Το Χρόνινχεν μού φέρνει κάπως σε αυτά, αλλά είναι άκρη θεού.
Η Αμβέρσα, βλέποντάς την για ένα σαββατοκύριακο, μού φάνηκε παραμελημένη και με πολλά σκουπίδια σκόρπια στους δρόμους σε σχέση με τις ολλανδικές πόλεις, θυμίζοντάς μου την Ελλάδα.
Συνολικά, μού αρέσει η ζωή εδώ και θα ήθελα να παραμείνω. Υπάρχουν ευκαιρίες στον τομέα εξειδίκευσής μου, υπάρχει και ανταγωνισμός, αλλά βλέπω ότι υπάρχει και ανταπόδοση. Ακόμα δεν έχω προσαρμοστεί πλήρως στην ολλανδική νοοτροπία, που σε θέλει να διεκπεραιώνεις δουλειές σε συγκεκριμένο χρόνο, πολλές φορές αμελώντας την ποιότητα της δουλειάς, μιας και ως άνθρωπος προτιμώ να λειτουργώ αντίθετα, αλλά αυτό δε με κάνει να θέλω να μετεγκατασταθώ.
