Βιβλία

[Immemoric]

W.G. Sebald 'Austerlitz'. Ξανά και ξανά. Γιατι?

συχνά με θεματική intersectional feminism

Δεν το ξέρω το βιβλίο.
Όσον αφορά το δεύτερο, και συγγνώμη για τη χαζή, αμήχανη και στερεοτυπική ερώτηση (όλο προσωπικές ερωτήσεις σου κάνω εσένα, την άλλη φορά για τις σπουδές), είσαι γυναίκα;

Στον Μπερσέ προτείνεις Χόμπσμπαουμ; Θέλεις να τον πεθάνεις;

Βιβλιαρα είναι βρες το. Δεν είναι στρατοπεδικο αλλά είναι επι του θέματος.

Όχι δεν είμαι γυναίκα. Αλλά ο φεμινισμός μας αφορά όλους. Ή ας πούμε η πάλη κατά της πατριαρχίας. Γιατί η πατριαρχία καταπιέζει τις γυναίκες, αλλά και τους ιδιους τους άντρες. Και με ενδιαφέρει η ισότητα μεταξύ όλων των φύλων, όπως μεταξύ όλων των ανθρώπων ανεξάρτητου χρώματος, σεξουαλικης κατεύθυνσης κλπ.
bell hooks - The Will to Change είναι πολύ καλό επι του θέματος. Η πιο πρόσφατα mask off του JJ Bola θεωρείται καλό (χωρίς να το έχω διαβάσει).

[bersekeros]

Immemoric, νομίζω ότι μερικές φορές αυτολογοκρίνεσαι, αλλά μπορεί και να είναι η ιδέα μου και να κάνω λάθος.

Anyway, ευχαριστώ για τις προτάσεις με τα βιβλία , καλό βράδυ σε σένα και στον Miles.

[Miles]

Αλλά ο φεμινισμός μας αφορά όλους. Ή ας πούμε η πάλη κατά της πατριαρχίας. Γιατί η πατριαρχία καταπιέζει τις γυναίκες, αλλά και τους ιδιους τους άντρες.

Έχεις δίκιο - και πάλι απολογούμαι για τη στερεοτυπική μου σκέψη.
Να διαβάσεις Judith Butler, που θεωρείται must για φεμινισμό και κατασκευή φύλου (ο Τόλης μην τα δει αυτά και ποιος τον ακούει ) και αν σου αρέσουν και τα colonial studies, ο Οριενταλισμός του Said.

[Immemoric]

W.G. Sebald 'Austerlitz'. Ξανά και ξανά. Γιατι?

συχνά με θεματική intersectional feminism

Δεν το ξέρω το βιβλίο.
Όσον αφορά το δεύτερο, και συγγνώμη για τη χαζή, αμήχανη και στερεοτυπική ερώτηση (όλο προσωπικές ερωτήσεις σου κάνω εσένα, την άλλη φορά για τις σπουδές), είσαι γυναίκα;

Στον Μπερσέ προτείνεις Χόμπσμπαουμ; Θέλεις να τον πεθάνεις;

Και πολύ καλά έκανε.

Η μαγκιά είναι να μπορείς, εάν είναι δυνατόν, να διαβάσεις από Χόμπσμπαουμ έως David Irving, που ο πατέρας του ήταν επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας και να βγάλεις, τα όποια συμπεράσματα είτε για τον ιστορικό είτε γι'αυτα που γράφει.

Βασική μου αρχή είναι να διαβάζω ανθρώπους που δεν είναι ρατσιστές, αντισημίτες, σεξιστες, ομοφοβικοί κλπ. Δεν θα τους κάνω την χάρη. Πως να διαβάσω κάποιον που αρνείται το ολοκαύτωμα; Όταν ξεκινάς να αμφισβητήσεις την μεγαλύτερη θηριωδία που έχει γίνει ποτέ, ποιος θα σε πάρει σοβαρά εκτός από τους ψεκασμένους; Ο Ίρβινγκ δεν είναι ιστορικός, αλλά ενας περιθωριακος ακροδεξιος τσαρλατάνος. Και είναι τραγικό να τον συγκρίνεις με τον Χομπσμπάουμ. Ο αγγλος Πλεύρης.

Κοιτάξτε, να διαβάζετε επιστήμονες, ανθρώπους που δουλεύουν ή έχουν σχέση με την ακαδημαϊκή κοινότητα. Όπως επιλέγετε να πήγαινετε τα παιδιά σας στα πανεπιστήμια και τους γονείς σας στους γιατρούς, να διαβάζετε αυτούς που έχουν σχέση με την ακαδημαϊκή κοινότητα κι όχι περιθωριακούς τσαρλατάνους.

ΥΓ φιλικά πάντα, διαβάζοντας το είδα ότι μπορεί να ακούγεται επιθετικά ο λόγος μου, αλλά δεν έχω τέτοια πρόθεση.

[Immemoric]

Αλλά ο φεμινισμός μας αφορά όλους. Ή ας πούμε η πάλη κατά της πατριαρχίας. Γιατί η πατριαρχία καταπιέζει τις γυναίκες, αλλά και τους ιδιους τους άντρες.

Έχεις δίκιο - και πάλι απολογούμαι για τη στερεοτυπική μου σκέψη.
Να διαβάσεις Judith Butler, που θεωρείται must για φεμινισμό και κατασκευή φύλου (ο Τόλης μην τα δει αυτά και ποιος τον ακούει ) και αν σου αρέσουν και τα colonial studies, ο Οριενταλισμός του Said.

Έχω διαβάσει

[Immemoric]

Immemoric, νομίζω ότι μερικές φορές αυτολογοκρίνεσαι, αλλά μπορεί και να είναι η ιδέα μου και να κάνω λάθος.

Anyway, ευχαριστώ για τις προτάσεις με τα βιβλία , καλό βράδυ σε σένα και στον Miles.

Τι εννοείς ‘αυτόλογοκρίνομαι’; Από περιέργεια.

Καλο βράδυ και σε σενα.

[Miles]

Δεν έχεις δίκιο ότι συνέκρινε τον έναν με τον άλλον, απλά είπε να διαβάζεις από... μέχρι...

[bersekeros]

Immemoric, νομίζω ότι μερικές φορές αυτολογοκρίνεσαι, αλλά μπορεί και να είναι η ιδέα μου και να κάνω λάθος.

Anyway, ευχαριστώ για τις προτάσεις με τα βιβλία , καλό βράδυ σε σένα και στον Miles.

Τι εννοείς ‘αυτόλογοκρίνομαι’; Από περιέργεια.

Καλο βράδυ και σε σενα.

Ρε συ δεν θέλω να το κάνω προσωπικό. Δεν με αφορά και δεν με νοιάζει εξάλλου.

Αλλά ......

Σε ρώτησε ο Miles εάν είσαι γυναίκα.

Απαντήσες δεν είμαι γυναίκα.
Δεν απάντησες.... είμαι άντρας.

Αυτό μου προξένησε το παραπάνω σχόλιο.

Με κάθε σεβασμό στο γράφω και εκ των προτέρων συγνώμη, γιατί πρόκειται για λεπτά προσωπικά θέματα.

Εξάλλου είπα εξαρχής ότι το πιθανότερο είναι να κάνω λάθος και να φταίει ο γραπτός λόγος.

[Immemoric]

Προφανως και τους βάζει στην ίδια κατηγορία, ο ένας (άκρο)δεξιός κι ο άλλος αριστερός. Έτσι το εννοεί, από δεξιούς ως αριστερούς. Κι όχι από τους χειρότερους ως τους καλύτερους.

[Immemoric]

Ρε συ δεν θέλω να το κάνω προσωπικό. Δεν με αφορά και δεν με νοιάζει εξάλλου.

Αλλά ......

Σε ρώτησε ο Miles εάν είσαι γυναίκα.

Απαντήσες δεν είμαι γυναίκα.
Δεν απάντησες.... είμαι άντρας.

Αυτό μου προξένησε το παραπάνω σχόλιο.

Με κάθε σεβασμό στο γράφω και εκ των προτέρων συγνώμη, γιατί πρόκειται για λεπτά προσωπικά θέματα.

Εξάλλου είπα εξαρχής ότι το πιθανότερο είναι να κάνω λάθος και να φταίει ο γραπτός λόγος.

Ούτε καν μου πέρασε από το μυαλό. Νταξ, δεν σε κόβω για πολύ ομοφοβικό, έχεις κάποιες ‘παλιές ιδεες’ που θέλουν μια ανανέωση όμως

[Hibernian]

Καλή εποχή το Πάσχα για υπαρξισμό

Πολύ σημαντικό το 'A Room of One's Own'. Από τα βασικά βιβλία φεμινισμού. Μπράβο.

Θα φανεί
Τον τελευταίο χρόνο διάβασα Καμυ, Μπουκόφσκι και Νίτσε (από 1-2 βιβλία του καθένα προφανώς) ψάχνοντας να δω τι με "ταιριάζει".
Ο Μπουκόφσκι με φάνηκε πολύ αισιόδοξος παρά την καθημερινή τυραννία που περιγράφει (διάβασα το ταχυδρομείο), ενώ ο Νίτσε (διάβασα τον Ζαρατούστρα και από τα ελάχιστα που κατάλαβα δε με τράβηξε).

Ο Καμυ αντίθετα με τον Ξένο και το μύθο του Σίσυφου με κέρδισε!

Τώρα πήρα αυτά που έγραψα ενώ στο καλάθι για επόμενη αγορά είναι και ο Κάφκα και ο Μποντλέρ.
Αλλά μάλλον για Καμυ και Σοπενχαουερ με βλέπω... Pessimism all The way

Δικός μου είσαι φίλε Σνούφελ
Από Καμύ θα σου πρότεινα τον Καλιγούλα, που κλείνει τον "Κύκλο του Παραλόγου" (μαζί με Ξένο και Σίσυφο), όπως και τον "Ευτυχισμένο θάνατο". Επίσης, κοντά στον Σοπενχάουερ είναι και ο Εμίλ Σιοράν. Πεσσιμιστής μέχρι το κόκκαλο, αλλά από το λίγο που τον διάβασα, μου άρεσε.
Ο Νίτσε που αναφέρεις είναι λίγο ιδιαίτερη περίπτωση. Προσωπικά δεν τον πάω μία.
Για ποιον λόγο δεν σε τράβηξε?

[bane1980]

Ω, Μπέρσε, Φόλλετ...
Μιλάμε πάνω από 8-10 σελίδες τη φορά δεν κατάφερα.
Και παρόλα αυτά πιεστηκα για μήνες να τελειώσω έστω το Pillars και λόγω κριτικών και λόγω του ότι είναι δώρο από τη γυναίκα μου, αλλά και επειδή αφού περίμενα 200 σελίδες και βάλε για να "ξεκινήσουν " κάποιες βιβλιάρες που έχω διαβάσει, είπα να το κάνω και για αυτόν. Αλλά δεν την πάλεψα. Πολύ αργό, μηδενική δράση, και πολύ ιερατικο-καθεδρικο. Βέβαια το λέει ο άνθρωπος, οι καθεδρικοι των ενεπνευσαν και μέσω αυτών εξιστορεί μια εποχή.
Θα το ξαναδοκιμάσω όταν θα υπάρχει άνεση χρόνου.
Ίσως δοκιμάσω το τελευταίο του "εγένετο..."

[Μπαρκαρούτσος]

Άμα μας ξαναπεί κανείς Μάο Μάο, θα του δείξω αυτό το topic...

[Immemoric]

Άμα μας ξαναπεί κανείς Μάο Μάο, θα του δείξω αυτό το topic...

[sn0ufel4]

@Hibernian

Για τον Καλιγούλα το ξέρω είναι στα προσεχώς

Αν με τραβήξει ο Σοπενχαουερ θα δω και τον Σοριαν

Όσο για τον Νίτσε... Καταρχάς ήταν δύσκολο βιβλίο (Ζαρατούστρα) που δεν αρκεί να το διαβάσεις μια φορά για να καταλάβεις τι εννοεί. Επίσης η όλη θεωρία του Υπερανθρώπου δε με τρελανε. Πολύ αισιόδοξη για τα γούστα μου. Συν το όλο ιστορικό background...

Εννοείται ότι είχε θεωρίες μέσα που με βρίσκουν ας πούμε σύμφωνο (εκκλησία-θρησκεία-άτομα που επηρεάζουν τη κοινή γνώμη).
Δε ξέρω ίσως του δώσω μια ακόμα ευκαιρία αλλά δεν είναι στις προτεραιότητες