Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΣΗ

[goran 64]

Με αφορμή την χθεσινή μπαλάρα που παίξαμε, στο 2-0 επί της Ξάνθης,
αλλά και το ξεκατίνιασμα των gayρων, όλη την προηγούμενη εβδομάδα...

Φωτιάς τα Σαββατόβραδα
κι όλα να τ' ακυρώσει,
με την μπαλάρα που είδαμε,
κανείς δεν θα τσιτώσει...

Με δίκαιο κριτή στο VAR,
τον "κύριο" Ευαγγέλου,
που έτσι όμως θέλω να τον δω,
στου γαύρου το μπορντέλο...

Ισονομία και δίκαιο,
ζητάμε να υπάρχει
γιατί έτσι η ΠΑΟΚάρα μας
θα συνεχίσει να άρχει...

Gay δεν θα γίνουμε εμείς,
για τίτλο ή κάτι άλλο,
πάρτε το πρέφα ότι είμαστε,
τιμιότητας σινιάλο...

[Kourdos]

για δές καιρό που διάλεξε,
το market να crashάρει,
τώρα που έχω αφραγκιά,
κι ο Dow θα rallάρει..

[Μπαρκαρούτσος]

Δεν το λες ποίημα ακριβώς.. Μια έμπνευση της στιγμής σε ραπ ή τραπ ρυθμό, με έμπνευση το μπαράζ μεταγραφών από τον Χατζόπουλο!

Παίκτες αγοράζω σαν τις καραμέλες
με τα χρήματά μου μάγκα εγώ θα κάνω τρέλες!
Ρόστερ είκοσι παικτών, σας έκανα τρελούς
Φέτος στην Αθήνα θα δώσω δανεικούς!
εγώ με τον παρά μου γαμώ και τη κυρά μου,
εγώ με τον παρά μου γαμώ και τη κυρά σου!

[Shivaspace]

Past - Future and Present ή αλλιώς > Πώς φτάσαμε εως εδώ

Hagia sofia mporntel xanoum, touba xamam,
baba rahman kotzam baxir
akpom sevnta oak xatir
amrit tamam
baba kara suzuk ax vax

xarti manolo gialatzi,
fataoulax memet aga,
xanoum mpourek kai daxtirdi,
kara sutzuk rahman baba

το μυαλό που είχαμε το χάσαμε κι αυτό

έμπνευση και ρυθμός από>

[youtube]YZeLMxioCzM[/youtube]

[Shivaspace]

Λογικά οι περισσότεροι θα το ξέρετε, αλλά πιστεύω αξίζει το ποστάρισμα!


Πάνω στου Ολύμπου τις κορφές
κάτω από ένα πλατάνι
καθότανε ο Δίας μας σε ξύλινο ντιβάνι
Όπως λοιπόν καθότανε κι έσπαγε ένα καρύδι,

είδε ένα αγόρι αλλιώτικο, τον λέγαν Γανυμήδη (Καρυπίδη) edit έπος διαχρονικό..

Ο π####ς του ήταν μικρός και το μαλλί του μαύρο
κι ο Δίας αποφάσισε να τον φωνάζει Γαύρο. prophetic
Ο Γαύρος ήταν πουσταράς μα και μεγάλος μούλος
και από εκείνο το πρωί του Δία έγινε δούλος.
Τον έντυνε, τον καθάριζε, του χτένιζε τα ......φρύδια
μα ένα πράγμα ζήταγε, τα τριχωτά του @@δια.
Κάθε πρωί που πήγαινε, βόλτα απ’ το λιμάνι
φόραγε στο κεφάλι του, από συκιά στεφάνι.
Τους ναυτικούς τους γούσταρε με τον μεγάλο π####ο,
σχέση παράνομη έκανε με ένα βαρβάτο μούτσο.
Μόλις ο Δίας το’ μαθέ τα πήρε στο κρανίο,
τρελάθηκε και έτρεχε σαν άγριο θηρίο.
Τον κάλεσε τον έβρισε, τον έκανε ξεφτίλα,
και η λουλού ερεθίστηκε από τη βαρβατίλα.
Να φύγεις ρε του φώναξε να πάς απ’ τον Περαία,
που έχει κι’ άλλες αδελφές να κάνετε παρέα.
Ο πούστης έκλαψε πολύ, κυλήστηκε στο χώμα,
στον κώλο του ορκίστηκε ότι θα βάλει πώμα.
Τον όρκο όμως πάτησε σαν πήγε στο λιμάνι,
τσιμπούκια μα και πισωκολλητά ξεκίνησε να κάνει.
Στις πίπες στην περιοχή, ήταν λαμπρό αστέρι,
με γκόμενο σαν έβγαινε κρατιόταν χέρι-χέρι.
Αυτά όμως δεν έφταναν και ήθελε και φράγκα,
μπουρδέλο τότε άνοιξε και φόραγε και τάνγκα.
Όλα για αρχή ήταν καλά, είχε πολλούς πελάτες,
η κίνηση όμως έσπασε κι απ’ έξω μόνο γάτες
Πώς να το αλλάξει όλο αυτό σκεφτόταν η κυρία,
η ιδέα του ήρθε ξαφνικά, να κάνει μια θυσία.
Τον Ποσειδώνα κάλεσε για να τον βοηθήσει κι άμα δε γίνει σκέφτηκε ίσως να με γ@##$ει.
Ο Ποσειδώνας φάνηκε με τρίαινα στο χέρι
απ’ έξω απ’ το μπουρδέλο του ‘’ΤΟΥ ΠΟΥΣΤΗ ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ’’.
Την τρίαινα θαύμασε η λουλού την κοίταζε με δέος,
‘’Πωπώ τι καύλα’’ σκέφτηκε ‘’μακάρι να ήταν πέος’’.
Απ’ το Θεό της θάλασσας του ζήτησε καράβια,
να στέλνει αυτός στον Πειραιά γεμάτα παλικάρια.
Τότε ο Θεός το σκέφτηκε και του’ κάνε τη χάρη,
γιατί τον Δία ήθελε πολύ να τον πικάρει.
Ναύτες περάσανε πολλοί με βάρκες ή με στόλο
κι ο ΓΑΥΡΟΣ μας συνέχιζε να δίνει πάντα κώλο.
Η φήμη του τεράστια η χάρη του μεγάλη,
ήταν ο πρώτος που έβαλε στον κώλο του μπουκάλι.
Να ξεχωρίζει όμως ήθελε από τα άλλα μπουρδέλα
και τότε σκέφτηκε λοιπόν να φτιάξει μια ταμπέλα.
Για σήμα το κεφάλι του με της συκιάς στεφάνι,
αφού έτσι τον ήξεραν πελάτη πλέον δεν χάνει.
Έτσι λοιπόν συνέχισε χιτώνα να σηκώνει
αφού δεν είχε τίποτα μπροστά στο παντελόνι.
Τα χρόνια έτσι πέρασαν και δούλευε με ζήλο
και που και που το γούσταρε να τρώει πολύ ξύλο.
Ήρθε η στιγμή που πέθανε μετά από κάποια χρόνια
και στην κηδεία μαζεύτηκαν χιλιάδες τα πουστρόνια.
Ένα αντίο να του πουν και να τον χαιρετίσουν,
τέτοιο μεγάλο πουσταρά δε θα ξαναγνωρίσουν.
Σεισμοί, λοιμοί, καταστροφές, οι άνθρωποι ζήσαν πόνο,
το σήμα του όμως έμεινε για πάντοτε στο χρόνο.
Στο 25 φτάσαμε του 1900,
τότε της μόδας ήταν οι φούστες με τα κρόσσια.
Το 25 ήταν γνωστό σαν τη χρονιά των GΑY,
συνέδριο έκαναν λοιπόν και μίλαγαν για Πέη.
Για γκόμενους συζήταγαν και για κ@@λιά μεγάλα,
τους ήρθε τότε στο μυαλό ένα άθλημα με μπάλα.
Ποδόσφαιρο το λέγανε και παίζαν μόνο άντρες,
σε αλάνες δίχως τάπητα και γύρω γύρω μάντρες.
Το πήραν τότε απόφαση να φτιάξουν μια ομάδα
να ενωθούν οι πούστηδες σε όλη την Ελλάδα.
Το κόκκινο αποφάσισαν για της στολής το χρώμα,
για να ταιριάζει όμορφα στων κύναιδων το σώμα.
Σαν σήμα αποφάσισαν να βάλουν το κεφάλι,
του Γανυμήδη που ήτανε λούγκρα πολλή μεγάλη.
Όμικρον Σίγμα Φι και Πί ήταν τα αρχικά τους,
το γράμμα Πι συμβόλιζε για πάντα την πουστιά τους.
Έτσι λοιπόν γεννήθηκε στην τρούμπα σε πορνείο
η ιστορία η βρώμικη γι αυτό το σωματείο.
Τώρα λοιπόν γνωρίζετε ποια είναι η αλήθεια
κι όχι αυτά που λέγονται που είναι παραμύθια.
Θρύλος δεν ήτανε ποτέ, για πάντα θα ναι ΘΡΗΝΟΣ,
ψεύτης ξεφτίλας χάρτινος ο σύλλογος εκείνος.
Στο τέλος φτάσαμε λοιπόν με τη Γανυμηάδα,
για την ντροπή του αθλητισμού σε όλη την Ελλάδα,
που ‘εχει ρουφιάνους και λαγούς απόγονους του στόλου,
τους γαύρους τα κοτόπουλα τους οπαδούς του κώλου!!!!

διαμάντια

[Shivaspace]

τα ποστ δεν είναι αρκετά,
τι θέλει πάλι ετούτος..

τολμά να θίγει τα ιερά,
των χανουμιών το πλούτος ( )

το σύστημα με τρία μπάκ..
ο καντουρί δεν κάνει

γ@μιέται η ορίτζιναλ
και το πασαλημάνι

[sunnyblack]

Κι αν μήθηκε η ορίτζιναλ
και το πασαλιμάνι

το ερπετό πώς θα σωθεί
τη σούφρα του να γιάνει

Ας περιμένει μια χρονιά
Ας περιμένει δύο

Το μόνο που ναι σίγουρο
Θα πει SL αντίο

[Shivaspace]

δεν θα νοιαστεί ο φαταούλ
ούτε ο λάμπρος σκόρδας

και το τρακτέρ_λαμπάδα
ξανά θα ναι της μόδας

[kataramenos5]

Τι εχουμε δω?
Νεα ταλεντα ...Ευγε shiva

[kataramenos5]

Βαρεθηκα να βλεπω μια οθόνη
στον καναπέ, παντοφλα και μπυρονι
Γουσταρησα να μπω σε γηπεδάκι
κι ας είναι μακριά το Παλατακι
Στη θυρα που χω κρυψει τα μαδερια
με τ αλλα αδερφια να σηκωνω χερια
Μαζι τους να φωναζω ΠΑΟΚΑΡΑ
να σκιζω και του γαυρου την κ@λαρα

Υγ. Λαλησαμε.

[Shivaspace]

το σύντομο μήνυμα του Λευκού Πύργου μετά και τους πανηγυρισμούς για την κατάκτηση του φετινού Κυπέλλου ποδοσφαίρου (αργεί λίγο είναι και μεγάλος σε ηλικία)

ποιος ξέρει καλύτερα απο εσάς φωτιά ν ανάβει
εγώ γι αυτην ζώ
απ αυτην τρέφομαι
NO GARCIA NO PARTY

[Salvador Allende]

Με τον Λούτσε εις τον πάγκο,
η συντριβή κοντοζυγώνει,
ΠΟΚιτες, σκουλήκια, πορδοφώνοι

ΥΓ. Ντάξ, οπαδικό φόρουμ με τόπικ για ποίηση και ΠΑΟΚ. Έτη φωτός μπροστά όποιος το σκέφτηκε

[paoki4b]

Οι στίχοι φυσικά δεν είναι δικοί μου, αλλά με εκφράζουν στον Υπέρτατο βαθμό.

Είτε είναι ο ΠΑΟΚ, είτε οτιδήποτε άλλο αγαπάμε στη ζωή μας.

Θα ‘ρθουν δύσκολες στιγμές, θα ‘ρθουν μέρες βαρετές
θα ‘ρθουν νύχτες που τα χιόνια θα σκεπάζουν τις καρδιές
που ο ήλιος την αυγή για τους δυο μας δεν θα βγει
και θα νιώθεις η αγάπη κάπου να αιμορραγεί.

Μα εγώ, θα ‘μαι εδώ, θα ‘μαι εδώ
μέρα νύχτα θα ‘μαι εδώ
στις χαρές σου και στις λύπες θα ‘μαι εδώ…
Θα ‘μαι εδώ, θα ‘μαι εδώ
μέρα νύχτα θα ‘μαι εδώ
για να σου θυμίζω πόσο σ’ αγαπώ.

Θα ‘ρθουν κάποιες Κυριακές που θα νιώθεις ότι φταις
που δεν φρόντισες το σήμερα να αλλάξεις από χθες,
με το βλέμμα χαμηλά θα μου λες είμαι καλά
και τα λίγα στο μυαλό σου θα σου φαίνονται πολλά.

Μα εγώ, θα ‘μαι εδώ, θα ‘μαι εδώ
μέρα νύχτα θα ‘μαι εδώ
στις χαρές σου και στις λύπες θα ‘μαι εδώ…
Θα ‘μαι εδώ, θα ‘μαι εδώ
μέρα νύχτα θα ‘μαι εδώ
για να σου θυμίζω πόσο σ’ αγαπώ.

Και αν φέρει η μοίρα στα μάτια πλημμύρα
μαζί σου για πάντα εγώ…

[Aye4]

Περνούν ασπρόμαυρα
οι ώρες και οι στιγμές
χωρίς μεγάλα νέα
για τις μεταγραφές

Τα όρια του καύσωνα
αγγίζουν τα όσα θες
ελπίζοντας να μην ειν' μάταιες
τόσες αναμονές

Είτε ξυπνάς είτε κοιμάσαι
στο paokmania μπες
για νέα αλλα και για παπάδες
χωρίς αναστολές

ΠΑΟΚ εγώ, ΠΑΟΚ εσύ
ΠΑΟΚ όλοι αφού
κι ας άσκοπα χτυπάμε
στην πόρτα του κουφού

Ελπίζω όμως τελικά
να γίνει μπαμ μεγάλο
το νταμπλ να ξαναπάρουμε
στον κόσμο τιποτ' αλλο

[paoki4b]

Από το στόμα σου
και στου Θεού τ'αυτί.

Προς το παρόν ας κάνουμε,
πολλή υπομονή.