Club Voleibol San Roque Batán
Η ζωή θέλει τον ΠΑΟΚ φυγά και για άλλη μια χρονιά ο ΠΑΟΚ ξεκινάει τα ταξίδια του στην Ευρώπη και στο Τσάλεντζ Καπ με τις ευχές όλων ο δρόμος του να είναι μακρύς και γεμάτος στιγμές. Ο ΠΑΟΚ πετάει και στη φάση των "32" θα βρεθεί για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Ισπανία και στα Κανάρια Νησιά για να αντιμετωπίσει μια ομάδα που κάνει τα πρώτα της βήματα στο υψηλότερο επίπεδο του Ισπανικού Πρωταθλήματος. Μια ομάδα που ξεκίνησε με όνειρα και αγάπη για το άθλημα θέλοντας να αφήσει το δικό της στίγμα στο χώρο του βόλεϊ.
Ο λόγος για την Club Voleibol San Roque Batán!
Η San Roque εδρεύει στην πόλη της Λας Πάλμας Ντε Γκραν Κανάρια! Η Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια είνα η πρωτεύουσα της νήσου Γκραν Κανάρια και με πληθυσμό 381.223 κατοίκων (σύμφωνα με την απογραφή του 2020) είναι η 9η μεγαλύτερη πόλη στην Ισπανία! Η Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια είναι επίσης μαζί με τη Σάντα Κρουθ Ντε Τενερίφε η πρωτεύουσα των Κανάριων Νήσων. Τα Κανάρια Νησιά αποτελούνται από 7 κύρια νησιά (την Τενερίφη, τη Γκραν Κανάρια, τη Φουερτεβεντούρα, τη Λανθαρότε, τη Λα Πάλμα, την Γκομέρα, το Ελ Ιέρρο και πολλά άλλα μικρότερα) και βρίσκονται δυτικά των ακτών του Μαρόκου. Το 1982 οι Κανάριοι Νήσοι απέκτησαν καθεστώς αυτόνομης κοινότητας της Ισπανίας με τις πόλεις Σάντα Κρουθ ντε Τενερίφε και Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια να μοιράζονται την έδρα της κυβέρνησης της αυτόνομης κοινότητας, αναλαμβάνοντας εκ περιτροπής αυτή την ευθύνη κάθε τέσσερα χρόνια. Το όνομά τους προέρχεται από το Λατινικό Canariae Insulae που σημαίνει Νησί των Σκύλων, καθώς στα αρχαία χρόνια είχε παρατηρηθεί η αφθονία του νησιού σε θαλάσσιες φώκιες του είδους φώκια-μοναχός ή θαλάσσιος σκύλος αλλιώς.
Η Λας Πάλμας ντε Γκραν Κανάρια ιδρύθηκε στις 24 Ιουνίου 1478 από τον Χουάν Ρεχόν, καπετάνιο του Καστιλλιανού Ναυτικού, όπου εισέβαλε στο νησί με 600 άνδρες δίνοντάς της το όνομα Ρεάλ ντε Λας Πάλμας (λόγω και της παρουσίας τροπικών δέντρων στην περιοχή). Φυσικά αυτό προκάλεσε πόλεμο με τους γηγενείς που διέρκησε 5 χρόνια, κοστίζοντας τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους και κυρίως ντόπιους. Έκτοτε θα ξεκινήσει μια περίοδος άνθησης με τους Ισπανούς να αναγνωρίζουν τη σημασία της πόλης ως εμπορικού κέντρου και κέντρου για τα ταξίδια στην Αφρική και να επενδύουν με στόχο την ανάπτυξή της. Και η σημασία της θα φανεί 7 χρόνια μετά όταν ο Χριστόφορος Κολόμβος θα φτάσει στο νησί για να επισκευάσει το πλοίο του, Πίντα, και να προετοιμαστεί για το πρώτο ταξίδι του στην Αμερική, ενώ θα φτάσει στο νησί επίσης κατά την επιστροφή του από την Αμερική με τους κατοίκους να χαρίζουν το όνομά του στο σπίτι που διέμενε και στο μελλοντικό αξιοθέατο της πόλης που βρίσκεται στο προάστιο της Βεγκέτα, το Colón House.
Στα τέλη του 16ου αιώνα όμως η πόλη θα βρεθεί στον "κυκλώνα" των πολέμων. Την αρχή θα την κάνουν οι Άγγλοι, όπου στα πλαίσια του Αγγλοϊσπανικού πολέμου (1585–1604) ο Σερ Φράνσις Ντρέικ, διάσημος πειρατής και έπειτα ναύαρχος του Βασιλικού Ναυτικού, μετά την απώθηση της Ισπανικής Αρμάδας το 1588 θα φέρει τον πόλεμο στις κτήσεις του Ισπανικού Βασιλείου και το 1595 θα επιχειρήσει την κατάληψη και τη λεηλασία της πόλης γνωρίζοντας τα πλούτη που διαθέτει. Όμως το νησί θα αντισταθεί με μεγάλη επιτυχία χάρη στο πείσμα των κατοίκων και στις ισχυρές οχυρώσεις του και θα απωθήσει τους Άγγλους, όπου σύντομα ο Φράνσις Ντρέικ θα πεθάνει από δυσεντερία και θα τερματίσει οποιεσδήποτε βλέψεις για το νησί. Όμως η ηρεμία δε θα έρθει ακόμα, καθώς ακόμα διεξάγεται ο Ογδοντακονταετής πόλεμος ή αλλιώς η Ολλανδική Επανάσταση, και το νησί θα βρεθεί και πάλι στο στόχαστρο των εισβολέων. Οι Ολλανδοί με επικεφαλή τον Πίτερ φαν ντερ Ντρους θα επιχειρήσουν εισβολή το 1599 αλλά θα αποκρουστούν με μεγάλη επιτυχία και θα δουν τον αρχηγό τους να χάνει τη ζωή του από τους τραυματισμούς που υπέστει.
Έκτοτε η πόλη θα γνωρίσει ξανά άνθηση και με την κατασκευή του λιμανιού της, Puerto de la Luz (το σημερινό Puerto de Las Palmas), το 1883 η πόλη θα εκμοντερνιστεί και θα αποτελέσει πόλο έλξης για εργασία, πλούτη, και ζωή. Το 1956 και με την κρίση του Σουέζ θα επωφεληθεί ακόμα πιο πολύ, καθώς με το κλείσιμο της διώρυγας, πολλοί εργάτες θα μεταναστεύσουν στο νησί και θα ενισχύσουν την οικονομία της περιοχής. Η πόλη όμως σε όλη τη διάρκεια της ύπαρξης της θα καλλιεργήσει και θα προβάλει τον πολιτισμό της με το Museo Canario, το Casa Museo de Colón, και το Ατλαντικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης να αποτελούν κέντρο γνώσης γύρω από την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα του νησιού. Παράλληλα θα αφήσει το στίγμα της στο χώρο των τεχνών, καθώς θα αποτελέσει τη γενέτειρα σπουδαίων εκπροσώπων του χώρου όπως οι Néstor Martín-Fernández de la Torre (ζωγράφος), Benito Pérez Galdós (συγγραφέας και δεύτερος σπουδαιότερος Ισπανός συγγραφέας), Alfredo Kraus (τενόρος) και Javier Bardem (ηθοποιάρα). Η Playa de Las Canteras (η μεγαλύτερη παραλία του νησιού), η Bandama Caldera (ηφαιστειογενής κοιλάδα του νησιού) και η εκκλησία του San Juan Bautista αποτελούν μόνο ένα παράδειγμα της ομορφιάς του νησιού και της πόλης.
Η ιστορία
Η ομάδα ιδρύθηκε το 1970 στο Εθνικό Σχολείο του Σαν Ροκέ, το οποίο διέθετε και ένα πολυαθλητικό σύλλογο για βόλεϊ, χάντμπολ, στίβο, πάλη, πάλη Κανάριων Νησιών και πολλά άλλα. Στο διάστημα από το 1970 έως το 1979 το τμήμα βόλεϊ άρχισε να κερδίζει σε δημοτικότητα και χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο για να προωθήσει το άθλημα αλλά και να παράξει αρχές και αθλητικό ήθος στα παιδιά και στην τοπική κοινότητα. Αρχές όπως ο σεβαμός, η προσπάθεια, η αντοχή, η ενότητα, το ευ αγωνίζεσθαι, η βελτίωση και η ομαδική δουλειά γαλούχησαν όλες τις γενιές που ακολούθησαν.
H ομάδα θα ξεκινήσει να αγωνίζεται στις χαμηλές κατηγορίες της Ισπανικής πετοσφαίρισης, ενώ το 1981 θα κερδίσει την άνοδο για πρώτη φορά στην ιστορία της στη 3η Εθνική. Όμως η παραμονή της δε θα είναι μακροχρόνια και θα βρεθεί ξανά στις χαμηλότερες κατηγορίες, όπου το 1991 θα διεκδικήσει ξανά την άνοδο στην 3η κατηγορία στη φάση της ανόδου τερματίζοντας στην 5η θέση. Στη δεκαετία του 1990 η ομάδα θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στις ακαδημίες της και στην προώθηση του αθλήματος και παρά το γεγονός ότι θα ζει κάτω από τη σκιά της μεγάλης ομάδας της πόλης, Γκουάγκουας, θα πετύχει την πρώτη συμμετοχή των ακαδημιών στα σχολικά Πρωταθλήματα της χώρας.
Στη δεκαετία του 2000 η ανδρική ομάδα μπορεί να βρίσκεται χαμηλά, αλλά τα τμήματα υποδομής θα αρχίσουν να γράφουν τη δική τους ιστορία κατακτώντας περισσότερα από 30 μετάλλια στα τοπικά Πρωταθλήματα, ενώ θα βρεθεί και στην 3η θέση και στη 2η θέση της 1ης κατηγορίας των τμημάτων υποδομής. Ένα επίτευγμα πραγματικά αξιοζήλευτο εάν αναλογιστούμε τη θέση της ομάδας απέναντι στα τότε μεγαθήρια της εποχής.
Η δεκαετία του 2010 θα είναι η δεκαετίας της σταδιακής ανόδου της ομάδας στο Ισπανικό βόλεϊ. Οι προσπάθειες στις ακαδημίες και η οργανωμένη προσπάθεια θα αποφέρουν καρπούς και την αγωνιστική χρονιά 2017-2018 θα επιστρέψουν μετά απο 3 δεκαετίες στην Πριμέρα Ντιβιζιόν (3η Εθνική), ενώ το 2018-2019 θα φτάσουν πολύ κοντά στην άνοδό τους στη 2η Εθνική χάνοντάς την για ένα μόλις βαθμό στα μπαράζ της ανόδου. Την αγωνιστική περίοδο 2019-2020 η ομάδα θα βρεθεί μεν ψηλά στη βαθμολογία αλλά ο Κόβιντ θα τερματίσει πρόωρα τα πλάνα της. Όχι όμως και τα πλάνα της για να γράψει ιστορία, καθώς η επικύρωση της βαθμολογίας θα της χαρίσει την άνοδο στη 2η κατηγορία για πρώτη φορά στην ιστορία της!
Οι πρώτες χρονιές στη 2η Εθνική θα είναι δύσκολες αλλά θα καταφέρει να παραμείνει σε αυτές τερματίζοντας τη σεζόν 2020-2021 στη 17η θέση και το 2021-2022 στην 8η θέση αντίστοιχα. Το 2022-2023 θα είναι μια χρονιά όπου θα γραφτεί ιστορία αλλά και θα παρθεί μια πρωτοφανής απόφαση. Η ομάδα θα τερματίσει στην 8η θέση και ενώ όλα έδειχναν ότι θα συνεχίσει σε αυτή και την επόμενη χρονιά, "σκάει" η είδηση ότι η Μπαρτσελόνα δε θα συνεχίσει στη Σούπερλιγκα (1η Εθνική) λόγω οικονομικών αδυναμιών. Και ενώ η θέση προσφέρεται στις ομάδες της 2ης Εθνικής και οι ομάδες που τερμάτισαν σε υψηλότερες θέσεις αδυνατούν να επωμιστούν το βάρος των υποχρεώσεων, η Σαν Ροκέ κάνει την έκπληξη και δέχεται τη wild card! Σε μία νύχτα το προάστιο της πόλης πανηγυρίζει την ιστορική άνοδο στην πρώτη κατηγορία και όλοι ετοιμάζονται για τον αγώνα της παραμονής.
Το υψηλότερο επίπεδο δε θα την τρομάξει και θα προετοιμαστεί φαίρνοντας τον βετεράνο Μόισες Σέζαρ, έναν "άσημο" κεντρικό, τον Ναχουέλ Καμάτσο, και έναν "άγνωστο" Δανό, τον Ούλρικ Μπο Νταλ και κρατώντας τον κορμό που στάθηκε στην προηγούμενη κατηγορία. Η σεζόν 2023-2024 θα μείνει αξέχαστη για τους φιλάθλους της ομάδας, καθώς θα ανατρέψει όλα τα προγνωστικά και θα τερματίσει στην 8η θέση της βαθμολογίας! Παράλληλα ο Σέζαρ στα 40 του χρόνια μαζί με τον Καμάτσο θα συνθέσουν ένα εξαιρετικό δίδυμο κεντρικών, ενώ ο Μπο Νταλ θα αποδειχτεί μεγάλο ταλέντο "σπάζοντας" τα κοντέρ ως διαγώνιος με 528 πόντους (2η στην κατηγορία) και 0.8 άσσους ανά σετ και θα πάρει το βραβείο του καλύτερου παίκτη στο σερβίς. Και εκεί που όλοι πανηγυρίζουν τη μεγάλη επιτυχία του συλλόγου, οι ιθύνοντες κάνουν ακόμα μια κίνηση που θα προκαλέσει έκπληξη και θα αποδεχτούν τη wild card για το Τσάλεντζ Καπ της περιόδου 2024-2025! Οι περισσότερες ομάδες αποφάσισαν να μη δηλώσουν συμμετοχή στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τη Σαν Ροκέ να αρπάζει την ευκαιρία και να γίνεται η 2η ομάδα από τα Κανάρια Νησιά που θα αγωνιστεί στην Ευρώπη.
H φετινή χρονιά θα τη βρει μεν να πανηγυρίζει τις πρώτες της νίκες στην Ευρώπη επικρατώντας της Τρόμσο με 3-0 και στα δύο παιχνίδια για τα προκριματικά της διοργάνωσης, αλλά και αποδυναμωμένη, καθώς ο Μπο Νταλ αναχώρησε για Ιαπωνία, ο Καμάτσο για Πορτογαλία, ενώ αρκετοί παίκτες του περσινού κορμού αποχώρησαν. Όμως παραμένει σταθερά στην 9η θέση και προσπαθεί να βρει τη φόρμα της που θα της επιτρέψει να ανέβει πολύ πιο ψηλά στη βαθμολογία.
Το γήπεδο
Το
Polideportivo El Batán (χωρητικότητας 1.500 θεατών) είναι η έδρα της ομάδας. Πρόκειται για το αθλητικό κέντρο της περιοχής και ένας αθλητικός πολυχώρος όπου στεγάζονται πολλά αθλήματα όπως χάντμπολ, βόλεϊ, ποδόσφαιρο σάλας και γυμναστική, ενώ είναι ανοιχτό για το κοινό που θέλει να αθληθεί ή να ψυχαγωγηθεί. Κατασκευάστηκε το 2001 για τις ανάγκες της κοινότητας, ενώ ανακαινίστηκε πρόσφατα προσελκύοντας ακόμα περισσότερο κόσμο να ζήσει την εμπειρία του αθλητισμού.
Το ρόστερ
Ένα ρόστερ με πολλούς ξένους (6 παίκτες συνολικά), με αρκετούς παίκτες που έχουν εμπειρία από την 1η Κατηγορία και με παίκτες από την ακαδημία η Σαν Ροκέ θέλει να κάνει το κάτι παραπάνω και να παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο σε Ισπανία και Ευρώπη.
Και φυσικά θα ξεκινήσουμε από τον "βετεράνο" της ομάδας. Έναν παίκτη που ξεκίνησε από τη Βραζιλία δείχνοντας τα προσόντα του ως κεντρικός, αγωνίστηκε στη Γερμανία όπου συνέχισε να δείχνει τις ικανότητές του, έφτασε στην Ισπανία και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για το Ισπανικό βόλεϊ. Ένας Βραζιλιάνος που έγινε Ισπανός, ένας παίκτης που διακρίνεται για τα αθλητικά του προσόντα, την εκρηκτικότητά του και την έφεσή του στο μπλοκ. Ένας παίκτης που παρά την ηλικία του (41 ετών) έχει πλήθος διακρίσεων στην Ισπανία ακόμα και σήμερα και δείχνει αειθαλής και έτοιμος να βοηθήσει. Έχει εμπειρίες από το υψηλότερο επίπεδο, ενώ είναι και ένας παλιός μας γνώριμος όταν τη σεζόν 2013-2014 ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε την Bühl για τα πλέι-οφ του CEV Cup που είναι και η μεγαλύτερή μας ευρωπαϊκή διάκριση.
Φυσικά μιλάμε για τον
Moisés Cézar!
Ο επόμενος παίκτης της ομάδας είναι ο βασικός διαγώνιος της ομάδας που ήρθε για να καλύψει το κενό του Ούλρικ Μπο Νταλ. Ένας παίκτης που στην Πορτογαλία έκανε μια εξαιρετική χρονιά βοηθώντας την Εσπίνιο να κατακτήσει την 3η θέση και ο ίδιος να είναι ο 2ος καλύτερος σκόρερ του Πρωταθλήματος (πετυχαίνοντας 591 πόντους). Διεθνής με την Εθνική Πορτογαλίας ο
José Pedro Pinto προσπαθεί να βρει τα πατήματά του για πρώτη φορά εκτός χώρας για να βοηθήσει τη Σαν Ροκέ να πετύχει τους στόχους της.
Ο έτερος ξένος είναι ο επόμενος βασικός σκόρερ της ομάδας. Αγωνιζόμενος από πέρσι στη Σαν Ροκέ βοήθησε το σύνολο να πετύχει την παραμονή στη μεγάλη κατηγορία και είναι έτοιμος για νέες προκλήσεις. Διαθέτει καλά και έξυπνα χτυπήματα, ενώ είναι μέλος και της Εθνικής Μεξικού βοηθώντας την στην προσπάθειά της στο Παναμερικανικό Κύπελλο και στο Προ-Ολυμπιακό τουρνουά. Ο
Mauro Fuentes Rascón ψάχνει τη χρονιά που θα αναδείξει τις ικανότητές του.
Ο παρτενέρ του Σέζαρ στους κεντρικούς και ένας παίκτης με θητεία κυρίως στην Ισπανία. Στα χρόνια του στην Μπαρτσελόνα και στη Βαλένθια έδειξε ότι είναι ένας κεντρικός με έμφαση στην επίθεση. Κάτι που δείχνει και τώρα όντας ο πιο αποτελεσματικός παίκτης της ομάδας στην επίθεση με 52% (32/61 επιθέσεις). Παρά τα τζαμπ φλοτ είναι μέχρι τώρα ο πιο καλός στο σερβίς για τη Σαν Ροκέ με 0.32 άσσους ανά σετ (6 άσσους σε 19 σετ). Ο
Anderson Grossi θέλει να μπει στα παπούτσια του προκατόχου του, Καμάτσο, και να δώσει λύσεις στο φιλέ.
Το ζευγάρι των ακραίων συμπληρώνει ο
José María Giménez Hernández. Ο 29χρονος ακραίος με θητεία σε Μαγιόρκα και Αλμερία έχει δείξει ότι είναι ένας από τους κύριους "παίκτες" στην πίσω ζώνη και την υποδοχή, δίνοντας λύσεις και επιτρέποντας να παιχτεί η πρώτη μπάλα στο τέλειο. Στην πρώτη του συμμετοχή στην Ευρώπη θέλει να το απολαύσει και να πάρει εμπειρίες από αυτή την ιστορική στιγμή.
Για πολλά χρόνια στην Μονπελιέ και στην 1η Εθνική του Γαλλικού Πρωταθλήματος ως δεύτερος πασαδόρος και έπειτα ως βασικός στη 2η Εθνική ο 26χρονος
Clément Diverchy έκανε το βήμα για πρώτη φορά εκτός Γαλλίας για να βρει το ρόλο του πρωταγωνιστή που έψαχνε. Η σεζόν δεν έχει ξεκινήσει καλά, αλλά έχει την εμπειρία να ανατρέψει την κατάσταση. Προσπαθεί να παίζει με όλους, ενώ φαίνεται να αξιοποιεί καλά τους κεντρικούς στον πρώτο χρόνο.
Από τους λίγους παίκτες που έμειναν στο περσινό ρόστερ αποτελεί το βασικό λίμπερο της ομάδας. Βοήθησε πολύ την ομάδα στο να γράψει ιστορία με την παραμονή της και φέτος καλείται να συνεργαστεί με τον Χοσέ Μαρία για να κρατήσουν την πίσω ζώνη σταθερή. Η πρόκληση είναι μεγάλη και ο
Rodrigo Gallardo Hernández είναι εκεί για να γίνει πρωταγωνιστής στον τομέα της υποδοχής της ομάδας.
Ο προπονητής
Με εμπειρία κυρίως στο βόλεϊ γυναικών σαν προπονητής της Γκραν Κανάρια, της Λίντερνετ και της Λα Μπαγιένα και σαν αθλητικός διευθυντής επίσης της Λα Μπαγιένα ο
Alberto Rodríguez Guerra στα 36 του ασχολήθηκε για πρώτη φορά πέρσι με το βόλεϊ ανδρών και με τη Σαν Ροκέ έδειξε ότι μπορεί να σταθεί σε διαφορετικές συνθήκες από εκείνες που ήταν γνώριμος. Φέτος έχει το στόχο να διατηρήσει την ομάδα στην πρώτη κατηγορία και να χτίσει έναν κορμό για τις επόμενες χρονιές.
Η τακτική
Η ομάδα φαίνεται ότι δεν έχει τον εύκολο πόντο στην επίθεση και αυτό αποτυπώνεται στο γεγονός ότι πέρα του Γκροσσί, τα υπόλοιπα επιθετικά όπλα είναι στο 45% και κάτω με τον Πίντο ακόμα να μην έχει βρει το ρυθμό του και την αποτελεσματικότητα που είχε στην Πορτογαλία. Στην υποδοχή φαίνεται ότι οι Γκαγιάρντο και Χοσέ Μαρία μπορούν να παίξουν καλά αλλά ακόμα δεν έχουν πιάσει ακόμα υψηλή απόδοση, ενώ ο Ντιβερσί προσπαθεί ακόμα να μάθει την ομάδα. Σίγουρα θα προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν το σερβίς τους, καθώς έχουν κάποιους παίκτες με επιθετικό σερβίς (Πίντο, Ντιβερσί και Ρασκόν), ενώ ο Γκροσσί και ο Σέζαρ παίζουν με τζαμπ φλοτ, αλλά ο ΠΑΟΚ με καλή υποδοχή μπορεί εύκολα να "απενεργοποιήσει" το όπλο αυτό. Στο μπλοκ πολλά εξαρτώνται από τον Σέζαρ, ενώ ο Γκροσσί δε φαίνεται να έχει ξεκινήσει καλά ακόμη. Επίσης ερωτηματικό αποτελούν οι Κόστα (ακραίος) και Μπιλιάτο (διαγώνιος) που έχουν αγωνιστεί ελάχιστα.
Σίγουρα το ταξίδι στο Λας Πάλμας είναι κουραστικό και η ομάδα μπορεί να μην είναι στην καλύτερή της κατάσταση, αλλά ο ΠΑΟΚ έχει τη διαφορά δυναμικότητας και την ικανότητα να πάρει τη νίκη. Το πιο σημαντικό είναι να πιέσουμε την αντίπαλη υποδοχή ώστε να υποχρεώσουμε από νωρίς την Ισπανική ομάδα να παίζει αργά και παράλληλα να κρατήσουμε εμείς καλή υποδοχή ώστε να παίξουμε γρήγορα. Επίσης πρέπει να παιχτεί καλό μπλοκ και να εκμεταλλευτούμε την μέτρια κατάσταση της Σαν Ροκέ στην επίθεση. Τέλος πρέπει ο Κέιμινκ να παίξει έστω τα βασικά στο μοίρασμα του παιχνιδιού ώστε να πάρει περισσότερες λύσεις στην επίθεση και οι Νασιμέντο και Λιάφτοφ να δείξουν ακόμα καλύτερο πρόσωπο στην επίθεση.
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΠΑΟΚΑΡΑ!!!!
