Ανασκόπηση-απολογισμός μιας υπέροχης χρονιάςΤέλος η χρονιά για τον ΠΑΟΚ με την ολοκληρώση της σειράς των τελικών, που βρήκε Πρωταθλητή τον Ολυμπιακό. Μια χρονιά όμορφη για τον ΠΑΟΚ που ναι μεν χαρακτηρίστηκε από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος και την επιστροφή στους τελικούς του Πρωταθλήματος μετά από 4 χρόνια, αλλά και από τη μεγάλη αγωνιστική υπέρβαση που κατέβαλαν οι παίκτες και το αγωνιστικό τιμ.
Η ομάδαΑς πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να ξεκινήσουμε από την ομάδα γενικά. Το καλοκαίρι του 2022 ο Γιόσκο Μιλενκόσκι ανέλαβε την ομάδα και έχτισε έναν ΠΑΟΚ αθόρυβα, χωρίς παχιά λόγια και τυμπανοκρουσίες βασισμένος σε παίκτες που έψαχναν την επάνοδο στην καριέρα τους (Ράπτης και Βουλκίδης), σε παίκτες που ήξερε ο προπονητής από τη θητεία του στο Φοίνικα Σύρου (Κόστα και Ηλίας), σε παίκτες που επέστρεφαν στην ομάδα μετά την κατάκτηση του Πρωταθλήματος του 2022 (Ντε Ντρις), ενώ παράλληλα έφερε τους Γιόρνα, Μούχλια και Μιχελάκη για να ενισχύσει τον πάγκο στους ακραίους και στη θέση του λίμπερο αντίστοιχα. Παράλληλα στην ομάδα υπήρχαν ήδη παίκτες που είχαν συμβάλλει στην κατάκτηση του Κυπέλλου του 2022, όπως οι Ουολς και Κοκκινάκης, όπως επίσης και μεγάλο μέρος του πάγκου (Σωτηρίου, Τακουρίδης, Γάτσης και Μπούτος).
Ο Μιλενκόσκι δούλεψε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας προκειμένου να περάσει τη φιλοσοφία του στην ομάδα. Αυτή της ομαδικής λειτουργίας, του μπλοκ-άμυνα και της υποδοχής. Η εμπειρία του στο Φοίνικα Σύρου, όπως και το γεγονός ότι το μπάτζετ της ομάδας δεν επέτρεπε να επενδυθούν πολλά στο ατομικό ταλέντο, οδήγησε τον έμπειρο τεχνικό να καταλάβει ότι το να πετύχει κάτι απέναντι σε ομάδες με διπλάσιο σχεδόν μπάτζετ και παίκτες που κάνουν τη διαφορά, όπως ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, έπρεπε να φτιάξει ένα σύνολο που όλοι θα παίζουν για όλους. Στην κακή μέρα του ενός θα υπάρχει πάντα ένας ή δύο που θα βγαίνουν μπροστά. Επίσης το μπλοκ-άμυνα αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο ώστε να επιτρέψει στον ΠΑΟΚ να έχει περισσότερες επιθέσεις και προσπάθειες για να αναστρέφει σκορ, ενώ η υποδοχή ήταν κρίσιμη ώστε η ομάδα να βάλει ο Ουολς στο παιχνίδι όλους τους παίκτες στην επιθετική προσφορά (οι κεντρικοί να παίρνουν πολλές προσπάθειες με πρώτο χρόνο όταν η υποδοχή ήταν καλή ή να βγάζει ο πασαδόρος γρήγορα τα άκρα με μονό μπλοκ). Το σερβίς άρχισε επίσης να δουλεύεται σιγά σιγά προκειμένου να βοηθήσει το μπλοκ-άμυνα και να αποτρέψει τον αντίπαλο από το να παίζει γρήγορα.
O ΠΑΟΚ στο πρώτο μισό της σεζόν παρουσιάστηκε σοβαρός απέναντι σε ομάδες που ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχασαν βαθμούς, παίζοντας καλό βόλεϊ και κυρίως να δίνει έμφαση στην ομαδική λειτουργία. Όμως η ομάδα ήταν ουσιαστικά μια καινούρια ομάδα, γεγονός που έδειχνε ότι χρειάζεται περισσότερο χρόνο ώστε να βρεθεί η χημεία μεταξύ των παικτών, οι αυτοματισμοί και να βγάλει τα στοιχεία που δούλευε στην προπόνηση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρξει ένα μεγάλο ντεφορμάρισμα από τις αρχές Νοεμβρίου μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου, που οδήγησε στην απώλεια μιας μεγάλης ευκαιρίας για ευρωπαϊκή διάκριση απέναντι στη Μακάμπι. Επίσης η ομάδα έδειχνε στα παιχνίδια μεταξύ των 2 βασικών διεκδικητών να μην έχει τον άνθρωπο που θα κρίνει ένα παιχνίδι στις λεπτομέρειες και να μην υπάρχει η απαραίτητη ψυχραιμία όταν η μπάλα "έκαιγε". Το αποτέλεσμα ήταν να γνωρίσει η ομάδα οδυνηρούς αποκλεισμό στο Λιγκ Καπ από τον Παναθηναϊκό, απανωτές ήττες στο Πρωτάθλημα από τον ίδιο και τον Ολυμπιακό και την απώλεια του Σούπερ Καπ πάλι από τον Παναθηναϊκό.
Στο δεύτερο μισό ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε μεταμορφωμένος και βγάζοντας αυτά που δούλευε τόσο καιρό με τους παίκτες και τον προπονητή. Παράλληλα ενισχύθηκε το χειμώνα με τον Μαξίμ Σκρεντάου, δίνοντας μεγαλύτερη ώθηση και αποτελεσματικότητα στο φιλέ. Από το Φεβρουάριο και μετά οι παίκτες έγιναν μια γροθιά και ξεκίνησαν να κάνουν μια μεγάλη υπέρβαση. Μπροστά σε παίκτες που είχαν αποδείξει τις ικανότητές τους στα κρίσιμα, τα παιδιά αποφάσισαν να δουλέψουν και να παίξουν πάνω από το 100% των δυνάμεών τους και η έννοια της ομάδας να υπερκεράσει το ατομικό ταλέντο. Στο δίμηνο Φεβρουαρίου-Μαρτίου ο ΠΑΟΚ έπαιξε εκπληκτικό βόλεϊ, ενώ τον Απρίλιο, σε έναν μήνα που όλοι τον είχαν ξοφλημένο και τελειωμένο, θα μας χαρίσει το Κύπελλο Ελλάδος επικρατώντας του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, ενώ θα προκριθεί και στα τελικά του Πρωταθλήματος επικρατώντας τόσο στο Παλατάκι όσο και στο Κλειστό του Αγίου Θωμά επί του Παναθηναϊκού. Στους τελικούς του Πρωταθλήματος θα προσπαθήσει να κάνει άλλη μία υπέρβαση απέναντι στον Ολυμπιακό. Θα ισοφαρίσει τη σειρά, θα φτάσει κοντά στο μπρέικ, αλλά θα μείνει η προσπάθεια στη μέση και ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει για να κατακτήσει το Πρωτάθλημα.
O λόγος που η ομάδα δεν κατάφερε να κατακτήσει και το Πρωτάθλημα είναι απλός. Η ομάδα βασιζόταν αποκλειστικά στη λειτουργία του συνόλου. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός διέθεταν μονάδες πολύ ανώτερες από αυτές του ΠΑΟΚ, γεγονός που τους επέτρεπαν να μπορούν το κάτι παραπάνω. Ο ΠΑΟΚ για να το καταφέρει έπρεπε άπαντες να παίζουν πάνω από το ταβάνι των δυνατοτήτων τους και να καλύπτουν τις αδυναμίες ή την κακή μέρα ενός εκ των συμπαικτών τους. Στο βόλεϊ πρέπει να υπάρχουν και τα 2. Και η ατομική ικανότητα και η ομαδική λειτουργία. Όταν υστερεί το ένα, σύντομα θα βγουν και τα αρνητικά αυτής της ανισορροπίας. Ο ΠΑΟΚ άρχισε να κουράζεται πνευματικά και σωματικά από ένα σημείο, καθώς είναι αδύνατο να κάνεις διαδοχικές υπερβάσεις και κυρίως σε μια σειρά αγώνων προκειμένου να κερδίσει μια ομάδα που διέθετε παίκτες υψηλού επιπέδου. Ο Ολυμπιακός άρχισε να ανεβαίνει και στο ομαδικό κομμάτι και σύντομα ξεδίπλωσε και την ατομική του υπεροχή. Πιέστηκε από τον φορμαρισμένο ΠΑΟΚ, καθώς έβλεπε ότι είναι ένα καλοδουλεμένο σύνολο, κάτι που τον βοήθησε να λειτουργήσει καλύτερα στην υποδοχή και στο μπλοκ και να επιτρέψει στους παίκτες του να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Η έλλειψη της ατομικής υπεροχής φάνηκε και σε τομείς όπως η επίθεση και το σερβίς. Ενώ η ομάδα διέθετε εξαιρετική υποδοχή και μπλοκ, όμως δεν είχε τη σταθερότητα στην επίθεση με αρκετές φορές οι παίκτες να έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Στο τρίμηνο Φεβρουαρίου-Μαρτίου-Απριλίου είδαμε τους Ράπτη και Ντε Ντρις να ανεβαίνουν μεν αλλά οι Γιόρνα, Βουλκίδης και Σκρεντάου να μένουν πίσω και ειδικά στη σειρά των τελικών. Στο σερβίς μπορεί να δικαιολογηθούν τα χαμένα σερβίς, καθώς είχε δοθεί η εντολή να παίζεται στα όρια του λάθους, όμως έλειπε η σταθερότητα που βλέπαμε στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Το αποτέλεσμα ήταν να δούμε σε μια σειρά αγώνων την ομάδα με το ανώτερο ατομικά επίπεδο να βγάζει τα ατού της στο τάραφλεξ.
Όπως θα δείτε παρακάτω, η ομάδα στο τέλος της κανονικής διάρκειας ήταν συνολικά πολύ καλύτερη στην υποδοχή και στο μπλοκ από τους άλλους διεκδικητές. Όμως τα λάθη στο σερβίς ήταν πολύ περισσότερα, όπως και το γεγονός ότι η επίθεσή μας ήταν στο 49% σε εκείνο το σημείο. Στο τέλος τα λάθη μας στο σερβίς εκτοξεύτηκαν (με αποκορύφωμα τα πάνω από 20 χαμένα σερβίς από τον 2ο ημιτελικό μέχρι και τον 3ο τελικό του Πρωταθλήματος), ενώ η επίθεσή μας έπεσε αισθητά έχοντας στον πρώτο τελικό 41%, στο δεύτερο τελικό 44%, στον τρίτο 43% και στο τελευταίο παιχνίδι 33%. Η υποδοχή και το μπλοκ μας παρέμεινε σε καλά επίπεδα παρά τις χαμηλές επιδόσεις μας στους τελικούς.
ΣυμπέρασμαΗ ομάδα έδειξε πολύ καλά στοιχεία στην υποδοχή και στο μπλοκ-άμυνα. Επίσης είδε την ανάδειξη παικτών όπως ο Ράπτης, ενώ παίκτες όπως ο Ντε Ντρις να υπερβάλλουν εαυτόν και να συμβάλλουν σε όλους τους τομείς. Το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να κρατήσει το μεγαλύτερο κομμάτι της βασικής επτάδας της. Πέρσι έμειναν 2 παίκτες και φέτος πρέπει να μείνουν περισσότεροι. Καθώς έτσι θα έχει κερδίσει σε ομοιογένεια και θα αποφευχθούν καταστάσεις ντεφορμαρίσματος, όπως παρατηρήσαμε στο πρώτο μισό της χρονιάς. Το δεύτερο είναι να διατηρήσει τα καλά της στοιχεία (μπλοκ-υποδοχή) και να ενισχύσει την επιθετική της πολυφωνία με την προσθήκη ενός ακραίου και κεντρικών, ώστε να αυξηθεί η επιθετική συνεισφορά και η σταθερότητα στο σερβίς. Αυτά θα οδηγήσουν τον ΠΑΟΚ στο να κάνει το κάτι παραπάνω.
Εν κατακλείδι θέλουμε διατήρηση μεγαλύτερου μέρους του βασικού κορμού και τις πινελιές που θα τον κάνουν καλύτερο.
Οι παίκτεςΚαι πηγαίνουμε στο ατομικό κομμάτι όπου είχαμε μια πολύ καλή εικόνα για κάθε παίκτη. Στο σημείο αυτό θα παραθέσω και την προσωπική μου άποψη για το ποιους θέλω του χρόνου ξεχωριστά.
Βαν Ντε Ντρις
Ο Βέλγος είχε ένα καλό Οκτώβριο. Όμως ξεκίνησε ένα παρατεταμένο ντεφορμάρισμα από το Νοέμβριο μέχρι και τα τέλη του Ιανουαρίου έχοντας χαμηλά ποσοστά στην επίθεση. Ξαναβρήκε όμως τον καλό του εαυτό από τον Φεβρουάριο και συνέβαλε τα μέγιστα για την κατάκτηση του Κυπέλλου, όπως και για την πρόκριση στους τελικούς όπου είχε καλή εικόνα εκτός του 4ου τελικού και ας αγωνίστηκε στον 1ο και 2ο τελικό τραυματίας.
Ο Ντε Ντρις είναι ένας παίκτης όπου επιθετικά έχει τα πάνω του και τα κάτω του. Για αυτό και το καλύτερο σενάριο είναι να έχει το μέγιστο 30 προσπάθειες. Αρκετές φορές κάνει λάθη σε εύκολες προσπάθειες, ενώ λίγες φορές θα τον δούμε να προσπαθεί διαφορετικές επιλογές σε ένα διπλό ή τριπλό μπλοκ. Δεν τον βλέπουμε να χτυπάει στην ευθεία συχνά, ενώ προσπαθεί πάντα να πετύχει το μπλοκ-άουτ (με μεικτά αποτελέσματα).
Όμως ο συγκεκριμένος παίκτης έχει ένα πολύ μεγάλο θετικό και αυτό είναι η συνολική του προσφορά. Ενώ φαίνεται ότι υστερεί στην επιθετική σταθερότητα, έχει πολύ καλές τοποθετήσεις στο φιλέ "σπάζοντας" επιθέσεις και παίρνοντας αρκετές φορές πόντους από μπλοκ. Επίσης έχει καλό σερβίς και στην καλή του μέρα "χαλάει" την αντίπαλη υποδοχή ή παίρνει άσσους. Στην κακή μέρα του ενός στοιχείου του, θα παίξει καλά στο άλλο και θα βοηθήσει την ομάδα.
Για τα χρήματα τα οποία δαπανήθηκαν για την επιστροφή του το πρόσημο είναι θετικότατο και μάλιστα δύσκολα θα βρεις παίκτη που θα κάνει τόσα πράγματα με τα χρήματα αυτά.
Το μέλλον του: Θεωρώ ότι πρέπει να παραμείνει στην ομάδα, καθώς είναι μια σταθερή πηγή βοήθειας στο φιλέ και στη λειτουργία της ομάδας και πάντα θα πάρεις κάτι από αυτόν τον παίκτη.
Ράπτης
Η διετής παραμονή του στον Παναθηναϊκό τον κατέστρεψε παικτικά. Στον ΠΑΟΚ βρήκε την Ιθάκη του και έναν προπονητή που τον δούλεψε σε όλους τους τομείς. Ο ΠΑΟΚ του προσέφερε φανέλα βασικού και αμέσως ο Ράπτης έπιασε δουλειά. Από την αρχή της σεζόν είδαμε τον Ράπτη να βελτιώνεται στην υποδοχή και να δουλεύει παράλληλα την επιθετική του προσφορά.
Παρά το αργό του ξεκίνημα, η δουλειά του ίδιου και του προπονητή άρχισε να αποφέρει καρπούς και στο δεύτερο γύρο είδαμε έναν τελείως διαφορετικό Ράπτη και έναν πιο ολοκληρωμένο ακραίο. Έναν ακραίο που θα πάρει κρίσιμες επιθέσεις, θα παίξει πάιπ, δε θα χάσει τη ψυχραιμία του στην υποδοχή και θα πιέσει από το σερβίς.
Προσωπικά είδα για πρώτη φορά τον Ράπτη να παίζει ώριμα και με σοβαρότητα. Είδα έναν παίκτη να χρησιμοποιεί την αθλητικότητά του, να μην αισθάνεται πανικό όταν ο αντίπαλος τον πίεζε από το σερβίς, ενώ επιθετικά άρχισε να επιστρατεύει και άλλες επιλογές πέρα από χτυπήματα στη μεγάλη διαγώνιο. Είδα επίσης έναν Ράπτη που δε θα δίσταζε να τρέξει και να πάρει ένα μονό μπλοκ ή να πέσει για άμυνα. Στοιχεία που δεν τα δούλεψε στον Παναθηναϊκό.
Το μέλλον του: Θεωρώ ότι πρέπει να μείνει στην ομάδα. Θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει πολύ περισσότερο και να δούμε ακόμα περισσότερα πράγματα από τον ίδιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με αυτή τη δουλειά που έριξε θα παραμιλάμε στο μέλλον για αυτόν τον παίκτη. Το εξωτερικό είναι ένα δέλεαρ, αλλά μια ακόμα χρονιά στον ΠΑΟΚ θα τον βοηθήσει να το πετύχει με μεγαλύτερες αξιώσεις.
Κοκκινάκης
Τι να πούμε για αυτόν τον παίκτη; Ήρθε στον ΠΑΟΚ το 2020 και έχει βρει τον εαυτό του και κάνει αυτό που ευχαριστιέται, να παίζει βόλεϊ. Η μετατόπισή του από τους ακραίους στο λίμπερο ήταν πραγματικά ένα τεράστιο κέρδος για τον ΠΑΟΚ και το ελληνικό βόλεϊ.
Ένας ηγέτης στην πίσω ζώνη. Άμυνες, υποδοχή, πάσες, ντουμπλαρίσματα. Όλα τα έκανε και έδωσε και τη ψυχή του για να κάνει η ομάδα την υπέρβαση (μέχρι και πόντο πήρε). Μπορεί στους τελικούς να ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι δεν ήταν εκεί για τον ΠΑΟΚ. Για όλη τη σεζόν "σκούπισε" την πίσω ζώνη μαζί με τον Γιόρνα και συνέβαλλε τα μέγιστα στην υποδοχή του Δικεφάλου. Ένας αρχηγός μέσα στο τάραφλεξ όπως τον αποκάλεσε ο Γιάννης Τακουρίδης.
Το μέλλον του: Ανανέωσε και για άλλη μια χρονιά θα τον δούμε να τα δίνει όλα και να αποτελεί εγγύηση για την υποδοχή και την πίσω ζώνη!
Γιόρνα
Ο Ολλανδός προσέφερε πολλά στην πίσω ζώνη κουμπώνοντας ιδανικά με τον Κοκκινάκη. Σταθερός σε ολόκληρη τη σεζόν στην υποδοχή, βοήθησε πάρα πολύ στην άμυνα και στις δύσκολες επιθέσεις. Έξυπνος παίκτης κάτι που αποτυπώθηκε πολλές φορές από την κομπίνα με τον Ουολς (να παίρνει πάσα και να την επιστρέφει στον Ουολς τραβώντας όλο το μπλοκ μακριά) ή τις πάσες ενώ ήταν να παίξει πάιπ, καθώς και από τις πάσες του όταν ο Ουολς και Κοκκινάκης δεν μπορούσαν να μοιράσουν. Ουσιαστικός στο σερβίς όπου με το τζαμπ φλοτ του προκάλεσε αρκετές φορές προβλήματα στην αντίπαλη υποδοχή και χάλασε αρκετές φορές τον τρόπο ανάπτυξης του αντιπάλου.
Το μοναδικό αρνητικό ήταν η κακή του επιθετική συνεισφορά. Μπορεί να μην είναι ο καθαρόαιμος ακραίος (καθώς ξεκίνησε ως λίμπερο), αλλά έχει δείξει καλύτερο επιθετικό πρόσωπο στη Ρουμανία (MVP το 2017-2018) και στη Γαλλία με τη Τουλουζ. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που ίσως να μην απέδωσε επιθετικά, αλλά θα μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα στην επίθεση. Ίσως η επικοινωνία με τον Ουολς, ίσως ο ίδιος να μην ήταν σε καλή απόδοση, η ουσία είναι ότι θα έπρεπε να παίξει καλύτερα στην επίθεση. Και αυτό είναι σημείο που έπρεπε να προσέξει, καθώς οι ακραίοι είναι υπεύθυνη και για την υποδοχή και για την επίθεση.
Το μέλλον του: Δεν ξέρω πως θα είναι τα οικονομικά και το μπάτζετ της ομάδας, αλλά σίγουρα πρέπει να βρεθεί κάτι πολύ καλύτερο. Το να βρεις ξένο ολοκληρωμένο ακραίο κοστίζει πολύ, αλλά πιστεύω ότι με έναν καλό Ράπτη και τον Κοκκινάκη, ένας ακραίος με 52 και 53% στην υποδοχή και επίθεση 50 με 53% θα ήταν μια καλή κίνηση. Όμως άμα δε βρεθεί κάτι καλό τότε καλό είναι να κινηθούμε ξανά με τον Γιόρνα. Όπως και να έχει βοήθησε πολύ και τον ευχαριστούμε για αυτό.
Ουολς
Μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα για τον Καναδό. Ξεκίνησε δυνατά τον Οκτώβριο. Αλλά από τον Νοέμβριο μέχρι και τα μέσα Ιανουαρίου ήταν "εξαφανισμένος". Λες και βλέπαμε έναν άλλον παίκτη. Πολλά λάθη τόσο στο μοίρασμα (λάθος επιλογές στην επίθεση) όσο και στην ποιότητα (πάσες πολύ κοντά στο φιλέ ή ασυνεννοησία με τους παίκτες). Προσωπικά είχα εκραγεί, καθώς είχε "διαλύσει" το επιθετικό πλάνο της ομάδας. Από το Φεβρουάριο και μέχρι τους τελικούς Πρωταθλήματος "μεταμορφώθηκε" και έπαιξε τα καλύτερα παιχνίδια του για φέτος βοηθώντας στην κατάκτηση του Κυπέλλου και στην πρόκριση επί του Παναθηναϊκού στα ημιτελικά του Πρωταθλήματος. Στους τελικούς του Πρωταθλήματος "έπεσε" και πάλι.
Μπορώ να δεχτώ σε ένα σημείο την υποδοχή του ΠΑΟΚ που δεν ήταν καλή στους τελικούς, αλλά γενικά δεν έδειξε καθαρό μυαλό και έκανε εύκολα λάθη στο μοίρασμά του, αρκετές υπερφορτώσεις και έλλειψη συγκέντρωσης στην κόντρα μπάλα (κάτι που οδηγούσε σε λάθη στην επίθεση). Στα αρνητικά και ο εκνευρισμός του που οδηγούσε σε κάρτες.
Σίγουρα βοήθησε στο σερβίς και στο μπλοκ μιας και είναι και τα καλά του στοιχεία, αλλά στο βασικό κομμάτι μπορούσε να έχει πιο σταθερή απόδοση και να βοηθήσει τους κεντρικούς, τους ακραίους και το διαγώνιο να ανέβουν επιθετικά.
Το μέλλον του: Θεωρώ ότι πρέπει να μείνει για άλλη μια χρονιά ώστε να δούμε αν και κατά πόσο μια ενδεχόμενη κίνηση ενός καλύτερου επιθετικά δεύτερου ακραίου θα βοηθήσει τον ίδιο να τον εμπιστεύεται και να βελτιώσει το μοίρασμά του και ο ίδιος. Σέβομαι τη συνολική του προσφορά στο σερβίς και στο μπλοκ, αλλά μπορεί και καλύτερα ως πασαδόρος στο κυριότερο στοιχείο του. Όμως αυτή η χρονιά θα είναι καθοριστική για το μέλλον του.
Βουλκίδης
Ο Βουλκίδης επέστρεψε από τη Γαλλία προκειμένου να βελτιωθεί περισσότερο. Και η αλήθεια είναι ότι ο Μιλενκόσκι τον βοήθησε στο να έχει καλύτερες τοποθετήσεις στο μπλοκ, ενώ παράλληλα δούλεψε και το επιθετικό του κομμάτι. Έδειξε ότι έχει δυνατότητες. Έχει ένα καλό σερβίς που μπορεί να δουλέψει περισσότερο, ενώ έχει και το εκτελεστικό κομμάτι στους πρώτους χρόνους.
Αυτό που δε μου άρεσε γενικά φέτος στο συγκεκριμένο παίκτη είναι ότι είναι ανώριμος παικτικά. Πολλές φορές έχει κάνει επιπόλαια λάθη και ένα παράδειγμα είναι στους πρώτους χρόνους. Δεν είναι δυνατόν σε εύκολες προσπάθειες να αστοχείς εύκολα ή να μην αντιλαμβάνεσαι το αντίπαλο μπλοκ. Επίσης αρκετές φορές έχανε τον αντίπαλο στο μπλοκ γεγονός που το τόνιζε πολλές φορές ο Μιλενκόσκι. Άλλες φορές έδειχνε ότι το έχει και άλλες φορές έκανε χαζά λάθη και έριχνε την απόδοσή του.
Θα πρέπει να δουλέψει πολύ και με την παρουσία ενός σοβαρού προπονητή θα γίνει ένας ολοκληρωμένος κεντρικός.
Το μέλλον του: Δεν ξέρω κατά πόσο αληθεύουν οι φήμες αλλά δυστυχώς δε θα παραμείνει στην ομάδα του χρόνου. Το δυστυχώς πηγαίνει στο ότι με τον Μιλενκόσκι θα είχε μια ευκαιρία να βελτιωθεί περισσότερο και να έχει καλύτερο mentality. Όπως επίσης δεν ξέρω κατά πόσο ισχύουν και διάφορα που ξεστόμισε στο τέλος του παιχνιδιού για το μέλλον του. Σε περίπτωση που μείνει έχει καλώς, διαφορετικά θα προτιμούσα να δω τον Λινάρδο ή τον Βαϊόπουλο σαν δεύτερο κεντρικό. Έχει ακουστεί και ο Πετρέας αλλά προσωπικά δε θα ήθελα έναν μεγάλο σε ηλικία παίκτη και με μέτρια χρονιά. Καλύτερας ένας νεαρός που θα βγάζει ενέργεια στο τάραφλεξ.
Σκρεντάου
Ο Λευκορώσος ήρθε στην ομάδα τον Ιανουάριο για να αντικαταστήσει τον Κόστα και πραγματικά έδωσε το κάτι παραπάνω στον ΠΑΟΚ. "Έδεσε" πολύ καλά με τον Ντε Ντρις και συνέθεσαν ένα δυνατό δίδυμο στο μπλοκ, ενώ παράλληλα έδειξε να "διαβάζει" σωστά τον αντίπαλο στο φιλέ και να τοποθετείται σωστά σπάζοντας αρκετούς πρώτους χρόνους και αρκετές επιθέσεις.
Το μπλοκ και η υπεροχή του ΠΑΟΚ στο φιλέ ενισχύθηκαν δραματικά με την παρουσία του και ήταν από τους πρωταγωνιστές στην κατάκτηση του Κυπέλλου και στην αγωνιστική άνοδο της ομάδας γενικά.
Τα αρνητικό που είχε ήταν το επιθετικό κομμάτι, όπου για την εμπειρία του έχανε εύκολες επιθέσεις και έδειχνε να μην επικοινωνεί σωστά με τον Ουολς, και το σερβίς του, καθώς θεωρώ ότι είναι ανεπίτρεπτο το τζαμπ φλοτ να μην περνάει το φιλέ. Είχε έλλειψη σταθερότητας σε αυτό το κομμάτι και δικαίως έμπαινε ο Γάτσης στο παιχνίδι.
Το μέλλον του: Και αυτός θα μας χαιρετίσει, καθώς θα συνεχίσει την καριέρα του στην Ασία με τα δοκιμαστικά της Κορέας να περιμένουν, ενώ και άλλες ομάδες ενδιαφέρονται για την απόκτησή του. Πιστεύω ότι μπορούμε να βρούμε μια καλή επιλογή ξένου και με λίγα χρήματα (ώστε αυτά να πάνε στον ακραίο). Λύσεις θα μπορούσαν να ήταν ο Αλγκούλ (που φέτος ήταν εξαιρετικός με τον Άθλο), ο Σβετιτσάνιν (παλιός παίκτης του Φοίνικα και φέτος κάνει καλή χρονιά στη Ρουμανία), ο Μπόρις (παλιός του Μίλωνα και φέτος παίζει στη Χέρσινγκ) ή λύσεις από Βραζιλία ή από την Ιβηρική.
Ο πάγκος
Ο πάγκος μας είχε συμμετοχή σε λίγα παιχνίδια φέτος με τους Σωτηρίου και Γάτση να έχουν τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής, και τους Μιχελάκη, Τακουρίδη, Μούχλια, Ηλία και Μπούτο να μπαίνουν ελάχιστα.
Ο Σωτηρίου στο όσο αγωνίστηκε που ήταν κυρίως στο πρώτο μισό της σεζόν έδειξε καλά στοιχεία και έκανε μια σοβαρή χρονιά μετά από πολλά χρόνια. Έπαιρνε πόντους, κράτησε την υποδοχή όπου χρειάστηκε και βοήθησε όποτε αυτό του ζητήθηκε. Για το λίγο που αγωνίστηκε ήταν μια καλή λύση.
Ο Γάτσης βοήθησε κυρίως από τη γραμμή του σερβίς όπου δημιούργησε πολλά προβλήματα στην αντίπαλη υποδοχή ειδικά στο 2ο τελικό του Πρωταθλήματος και στο Κύπελλο. Πολύ καλό τζαμπ φλοτ που με τα πολλά φάλτσα "χαλούσε" την υποδοχή.
Το μέλλον: Ηλίας, Μιχελάκης, Γάτσης και Τακουρίδης είναι καλές λύσεις για τις θέσεις τους και πρέπει να μείνουν. Ο Σωτηρίου πρέπει να μετατοπιστεί ως 4ος και να έρθει ένας 3ος ακραίος που να έχει μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής. Καλός ο Μούχλιας αλλά πρέπει να έρθει και κάτι καλύτερο που να ξεμπλοκάρει την ομάδα όταν οι βασικοί "κολλάνε". Μια καλή λύση χρειαζόμαστε και στη διαγώνιο, αλλά ελλείψει λύσεων και μπάτζετ θα παραμείνει ο Μπούτος. Κακά τα ψέματα οι περισσότεροι Έλληνες διαγώνιοι θέλουν να παίζουν βασικοί και ζητούν πολλά χρήματα για να μείνουν 2οι σε μια ομάδα.
Προπονητής
Ο Γιόσκο Μιλενκόσκι απέδειξε φέτος γιατί θεωρείται ένας σπουδαίος προπονητής. Είχε να διαχειριστεί ένα πολύ σφιχτό μπάτζετ, έκανε τις καλύτερες δυνατές επιλογές και έβγαλε το 100% και πάνω από αυτό από κάθε παίκτη. Άνθρωπος με αντίληψη, κατάλαβε τα λάθη του και τις αδυναμίες της ομάδας. Δούλεψε πάνω σε αυτά και το αποτέλεσμα ήταν η κατάκτηση ενός ακόμα τίτλου για τον ΠΑΟΚ και η επιστροφή στους τελικούς του Πρωταθλήματος.
Μια υπέρβαση που φέρει την υπογραφή του και κυρίως θα σταθώ στο ήθος του και στην πραγματική του αγάπη για το άθλημα. Η κίνησή του να μπει "ασπίδα" μπροστά από τους παίκτες όταν μεγάλη μερίδα του κόσμου ζητούσε να καούν στην "πυρά" σαν μάγισσες αποδεικνύει το πόσο σπουδαίος είναι.
Επίσης βοήθησε παίκτες σαν τον Ράπτη και τον Βουλκίδη να βελτιωθούν και να αναδείξουν τις δυνατότητές τους.
Το μέλλον του: Πιστεύω ότι θα παραμείνει και για του χρόνου στην ομάδα, καθώς είναι πολύτιμος για τη συνέχεια και έχτισε βάσεις που δεν πρέπει να γκρεμιστούν. Έφερε εις πέρας ένα δύσκολο έργο και πρέπει να συνεχίσει το έργο του για την περαιτέρω βελτίωση της ομάδας.
ΔιοίκησηΜε περιορισμένο μπάτζετ έδειξε τεράστια ωριμότητα μέσα στη χρονιά προστατεύοντας τον προπονητή, πιστεύοντάς τον με την άρνηση της παραίτησής του και με τη στήριξή τους σε κάθε αθλητή. Όπως έκραζα τα προηγούμενα χρόνια, τώρα οφείλω να αναγνωρίσω ότι λειτούργησαν σωστά φέτος.
Τώρα μένει να δούμε το κάτι παραπάνω και το κατά πόσο έχουν βελτιωθεί σε οργανωτικό και αγωνιστικό επίπεδο. Αρχής γενομένης από τη διατήρηση ενός βασικού κορμού και του προπονητή.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ! ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!Υ.Γ. Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τα μέλη του φόρουμ για την ευκαιρία να γράφω για το άθλημα που αγαπώ και για τις συζητήσεις που κάνω με όλους. Μαθαίνω από εσάς και χαίρομαι να δίνω τα όσα ξέρω για το βόλεϊ. Να είστε όλοι καλά και να ζούμε ακόμα μεγαλύτερες στιγμές.
από Shivaspace » Κυρ 30 Απρ 2023, 14:36 
Εγώ απλά μεταφέρω αυτά που ξέρω από το άθλημα που αγαπώ. Ούτε ο νόμος είναι ούτε ο παντογνώστης είμαι. Χαρά μου να μοιραζόμαστε απόψεις. 
