Εγώ είμαι ευχαριστημένος γιατί βλέπω έναν πασαδόρο που αρχίζει πλέον να συνεννοείται με τους συμπαίκτες του. Στο 1ο παιχνίδι ναι ήταν μονοδιάστατος αλλά με πρόβλημα στην επίθεση στους ακραίους, τότε αναγκαστικά θα πάει στη διαγώνιο. Στο 2ο παιχνίδι άρχισε να συνδυάζεται περισσότερο και με τους κεντρικούς και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία, ενώ από το 4ο σετ άρχισε να μοιράζει ακόμα καλύτερα το παιχνίδι. Ο άνθρωπος θέλει το χρόνο του και φαίνεται ότι σταδιακά μπαίνει στο παιχνίδι. Και μάλιστα συμβάλλει και σε άλλους τομείς.
Μπορεί κάποιοι παίκτες και παίκτριες όπως η Ντα Γιονγκ και ο Ιερρεθουέλο να κάνουν παππάδες από το 1ο παιχνίδι. Αυτό δε σημαίνει ότι όσοι δεν παίζουν καλά στο 1ο παιχνίδι ότι δεν είναι καλοί. Γιάκομπσεν και Στιβαχτής έχουν τους ίδιους συμπαίκτες εδώ και 3 χρόνια. Άρα ξέρουν να βρίσκουν τους παίκτες τους με τα μάτια.