αυτό με τον Φάνη το θυμάμαι κι εγώ το 88..."Φάνη φάε τα γαριδάκια σου να φύγουν τα σπυράκια σου" γιατί τα διαφήμιζε...
δυστυχώς ο τελικός του 82 ήταν πολύ νωρίς ακόμη για μένα, παιδάκι τότε, το 84 με έπιασε ο Βασίλης ο Μάντης, βασικός playmaker στις γριές τότε(αριστερόχειρ, δυνατός, αναρχικός με κόκκινη μπαντάνα στο μέτωπο), και με έβαλε στο μίνι ως προπονητής των μικρών...
αυτές οι φάσεις με τις ώρες να περιμένουμε να μπούμε μέσα από τις σκάλες του Παλαί μου έχουν μείνει αξέχαστες...και ζέστη μέσα ανυπόφορη...αλλά είχα βρει κρυφή είσοδο, πήγαινα από το κυλικείο μέσα στο γήπεδο ή από την κεντρική για την σάλα ή έμπαινα με την ομάδα Στίβου ή-το καλύτερο- μαζί με τον Χάρη τον σπορτκάστερ της ΕΡΤ από την είσοδο πίσω στο βοηθητικό που ήταν για τα συνεργεία...
εν γένει δεν πλήρωνα ποτέ τότε, προπονήσεις, φιλικά, αγώνες, πάντα άφραγκος και πάντα στο τζαμπαντάν
)
ontopic , το σύνθημα που με ακολουθούσε τότε ήταν από μια παρέα παοκάκια το "δεν αλλάζεις με τίποτα εσύ" επειδή επέμενα ότι ο Σταυρόπουλος ήταν καλύτερος του Γιαννάκη...(το πίστευα, τον είχα φίλο, τον είδα να καρφώνει!)
καλά τις αστείες ραβέρσες του 2,16 Κοκολάκη απένταντι στην αράχνη δεν τις έχει πουθενά το tube να τις δείτε; all time classic παλαιομοδίτικο μπάσκετ προ Α1, ποσοστά αποτυχίας 80%.
που τραγουδούσαν στους Αμπελόκηπους, όπως επίσης και το "Ουίσκι και πάγος γ@μιέται ο Παπάγος" 
Ταμάμ το τόπικ για εσάς θα ήταν!
σε μένα.
