το '76 στα 12 μου χρονια,μαζι με τον πατερα μου παρων κι εγω στο ματς
που μας εδωσε
το πρωτο πρωταθλημα
το '85,στα 21 μου χρονια,σκαστος απ΄το στρατοπεδο,παρων στην φιεστα
μαζι με τον πατερα μου και την μάνα μου πανηγυρισαμε το δευτερο πρωταθλημα
η μανα μου μου ειχε πει,"μη τυχον και δε μου φερεις εισητηριο"
σημερα στα 55,δεν θα μπορεσω να ερθω στο τριτο πρωταθλημα
ουτε και οι γονεις μου,αλλά καπου εκει ψηλα στον ουρανο
σιγουρα θα πανηγυριζουν κι αυτοι.
μου ερχονται θυμησες στο μυαλο απο διαφορα ματς και διαφορα περιστατικα
που σημαδεψαν την "οπαδικη" ζωη μου
πολλλες χαρες,πολυ μεγαλες πικρες,διαιτησιες σφαγιαστικες,νικες τεραστιες
εκδρομες,κυνηγητα,ξυλο,δικαστικες αποφασεις,κλεψια
βρωμια σε ολα και στα παντα
σημερα πιστευω και ευχομαι να ειναι η αφετηρια για κατι περισσοτερο,κατι καλυτερο
για τον Π.Α.Ο.Κ. μας και τους φιλους του
η αρχη για εναν Π.Α.Ο.Κ. που ολοι ονειρευομαστε
εναν Π.Α.Ο.Κ. που αξιζει η Θεσσαλονικη,ολη η Ελλαδα
ακομη κι αυτοι που ειναι αλλη ομαδα αλλά εχουν το σθενος
να αναγνωρισουν το μεγαλειο αυτης της ομαδας και του λαου
που την ακολουθει πιστα,παρ΄ολες τις αδικιες που εχει υποστει
στο περασμα του χρονου
ακομη κι αυτοι σημερα θα ειναι χαρουμενοι κι ας μην εκδηλωθουν
οφειλω ενα μεγαλο ευχαριστω στον πατερα μου
που με "μεγαλωσε" μεσα στην ΤΟΥΜΠΑ και με κουβαλουσε στα γηπεδα ολης της χωρας
απο μικρο παιδακι,που με μπολιασε στον μεγαλο οργανισμο που λεγεται Π.Α.Ο.Κ.
τα κοριτσια μου φροντισα να τα μπολιασω κι εγω και να τα κανω Π.Α.Ο.Κ.τσακια
ευχομαι να με αξιωσει ο Θεος και να δω εγγονια
και θα φροντισω να τα μπολιασω κι αυτα
άλλα ηθελα να γραψω,άλλλα μου βγηκαν στην πορεια
ελπιζω να μη χρειαστει να αλλαξω το......πληκτρολογιο