Peja Stojaković

Οτιδήποτε αφορά παίκτες και προπονητές που τίμησαν (ή και ατίμασαν...) τη φανέλα με το δικέφαλο...

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό nyxteridas » Τετ 20 Ιούλ 2011, 00:42

Πόσο άμπαλοι αυτοί οι Σέρβοι... Ολόκληρη Χαλκιδική στο Ποσείδι πήρε ο άλλος σπίτι...
Άβαταρ μέλους
nyxteridas
 
Δημοσιεύσεις: 866
Εγγραφή: Παρ 11 Απρ 2008, 15:13

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό teod1980 » Τετ 20 Ιούλ 2011, 00:45

Σπίτι να το κάνει ο Θεός....
Που να δεις τι πάει αγοράζει ο κόσμος για σπίτι... :redcard:
Π.Α.Ο.Κ.
Άβαταρ μέλους
teod1980
 
Δημοσιεύσεις: 8110
Εγγραφή: Παρ 01 Φεβ 2008, 19:27
Τοποθεσία: Τούμπα, Θεσσαλονίκη

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό Aureliano Buendia » Τετ 20 Ιούλ 2011, 02:00

Ε, οι Σέρβοι πολυεκατομμυριούχοι αθλητές δεν φημίζονται και για την αισθητική τους... :mrgreen: :mrgreen:

Παίξε στα προκριματικά να στηθεί η εκδρομούλα για Βίλνιους να τρελαθούμε...
ΝΙΚΟ ΓΑΜΑ ΤΗΝ ΕΦΗ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ


www.cinedogs.gr
Άβαταρ μέλους
Aureliano Buendia
 
Δημοσιεύσεις: 3827
Εγγραφή: Τρί 21 Απρ 2009, 04:37
Τοποθεσία: Ντεπώ

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό free4 » Δευτ 21 Νοέμ 2011, 20:14

Πώς είναι να είσαι σταρ του ΝΒΑ; Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς κάνει απολογισμό
Το να είσαι μπασκετμπολίστας είναι και αυτό μια δουλειά. Το αν είναι καλή ή κακή, μας το αναλύει ο Πρωταθλητής ΝΒΑ 2011 με τους Dallas Mavericks, Predrag Stojakovic.


Είναι πολύ απλό να ισχυριστείς ότι ένας παίκτης μπάσκετ έχει απλά να πάει 2 φορές τη μέρα στην προπόνηση. Βασικά ίσως κάποιες μέρες να ισχύει απλά αυτό. Αλλά ούτε όλες οι μέρες είναι έτσι, ούτε μπορεί να πει κανείς ότι είναι εύκολο ένας άνθρωπος που γεννήθηκε μια μικρή πόλη της Κροατίας να φτάσει να φορέσει στο χέρι του το δαχτυλίδι των Πρωταθλητών του NBA.
Στην Ελλάδα έχουμε μια ιδιαίτερη θέση στη μπασκετική μας μνήμη για τον Πέτζα. Όχι μόνο γιατί πήρε την ελληνική υπηκοότητα τα χρόνια που πέρασε στον ΠΑΟΚ, αλλά γιατί για περίπου 5 χρόνια είχαμε την τύχη να τον βλέπουμε στα ελληνικά παρκέ. Πριν φύγει για το Sacramento, την Indiana, την New Orleans, το Toronto και τέλος το Dallas.
Σε αυτή τη στήλη, το Oneman.gr θα παρουσιάζει συνεντεύξεις με άνδρες οι οποίοι κάνουν δουλειές τις οποίες λίγο ως πολύ τις ζηλεύουμε. Δουλείες που θα θέλαμε και εμείς να είμαστε σε θέση να κάνουμε. Πώς βλέπουν όμως οι ίδιοι τις δουλειές τους; Αξίζει άραγε να τους ζηλεύουμε; Τις απαντήσεις μάς τις δίνουν οι ίδιοι.
Και δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε πιο ιδανικό ξεκίνημα από έναν άνδρα τη δουλειά και τις επιτυχίες του οποίου ζηλεύουν πολλοί.

"Δύο πράγματα έρχονται στο μυαλό μου όταν γυρνάω πίσω το χρόνο και σκέφτομαι τις σχεδόν δύο δεκαετίες μου στο επαγγελματικό μπάσκετ. Αγάπη και θυσίες. Αν δεν υπήρχε η αγάπη μου για το μπάσκετ δεν θα έφτανα ποτέ μέχρι εδώ που είμαι. Πρέπει ν’ αγαπάς αυτό που κάνεις και να δοθείς ολοκληρωτικά. Βεβαίως με την αγάπη έρχονται και οι θυσίες. Θυσίασα πολλά πράγματα. Προσωπικό χρόνο, διακοπές, κλεμμένο χρόνο από την οικογένειά μου και φυσικά την υγεία μου".
"Δεν υπάρχει συγκεκριμένος δρόμος προς την κορυφή".

"Ο καθένας ακολουθεί διαφορετικό μονοπάτι για να φτάσει στο στόχο του. Εγώ όταν νόμιζα πως ήμουν πολύ κοντά στην κορυφή, με τους Sacramento Kings, δεν κατάφερα να την ακουμπήσω. Χρειάστηκα να περιμένω πολλά χρόνια και να πραγματοποιήσω το όνειρο της κατάκτησης ενός πρωταθλήματος, με ανέλπιστο τρόπο. Πηγαίνοντας στους Mavericks Φεβρουάριο μήνα, κανείς δεν περίμενε ότι η σεζόν θα τελείωνε μ’ έναν τίτλο. Κι όμως τα καλά πράγματα έρχονται τελικά όταν δεν τα περιμένεις."
"Κάθε πρωί που ξυπνάω οι πόνοι στο σώμα μου, μου υπενθυμίζουν το αντίτιμο που πλήρωσα για να είμαι πρωταθλητής. Όπως και οι ουλές από τις επεμβάσεις στα γόνατα και στην μέση. Ο πρωταθλητισμός είναι αδυσώπητος. Όμως κανείς δεν σε πιέζει να μπεις στο χορό και να χορέψεις. Ήταν επιλογή μου και δεν μετανιώνω".
"Πάντα υπάρχει ένα αντίτιμο που πρέπει να πληρώσεις για την επιτυχία. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Για τον καθένα είναι διαφορετική η τιμή, αλλά πάντα περνάς από το ταμείο. Τίποτε δεν είναι δωρεάν".
"Η προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες είναι επιβεβλημένη. Το κατάλαβα μετά την επέμβαση στην μέση μου το 2006. Έχασα την έκρηξή μου και τα όποια αθλητικά προσόντα είχα. Οπότε έπρεπε να προσαρμόσω το παιχνίδι μου βάσει των περιορισμών του σώματός μου και πλέον να παίζω περισσότερο με το μυαλό παρά με το κορμί. Πλέον η ουσία είχε μεγαλύτερη σημασία για μένα".
"Στο τέλος της μέρας, όταν λειτουργείς μέσα σ’ ένα σύνολο, είτε αυτό λέγεται ομάδα ή εταιρεία ή κάπως αλλιώς, είναι αναγκαίο να βρίσκεις διαφορετικούς τρόπους για να το βοηθήσεις να πάει μπροστά. Να προχωρήσει και να εξελιχθεί. Ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνεις πράγματα που δεν σου αρέσουν. Να συμβιβαστείς με λίγα λόγια. Δεν είναι δα και τόσο κακός ένα συμβιβασμός εδώ κι εκεί. Αρκεί να γίνεται για το καλό του συνόλου".
"Αφοσιώθηκα στο μπάσκετ από πολύ μικρό παιδί, με μοναδικό κίνητρο την αγάπη για το παιχνίδι και όχι για το αποτέλεσμα. Είτε αυτό λέγεται νίκη ή τίτλος ή χρήματα".

"Αν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανα στο σημείο να παίζω 12 σερί χρόνια στο ΝΒΑ; Όχι, με τίποτα. Ένιωθα όμως μέσα μου πως όλη αυτή η διάθεση και η αφοσίωση στη σκληρή δουλειά, θα έφερνε κάτι καλό προς το μέρος μου".
"Στενοχωριέμαι για όλες τις στιγμές που έχω χάσει από την ζωή των παιδιών μου και της γυναίκας μου. Για τις στιγμές που δεν μπορούσα να είμαι εκεί, επειδή ήμουν σε κάποιο ταξίδι ή για προπόνηση. Για τα Χριστούγεννα ή την Πρωτοχρονιά, που δεν ήμουν σπίτι αλλά μόνος σε κάποιο δωμάτιο ξενοδοχείου ή σ’ ένα κλειστό γήπεδο με μοναδική παρέα την μπάλα και το καλάθι. Έμαθα όμως ν’ αναπληρώνω όσο γίνεται το χαμένο χρόνο, απολαμβάνοντας και ζώντας ακόμα περισσότερο τις στιγμές που είμαι μαζί με την οικογένειά μου".

Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.oneman.gr/keimena/diabasma/sthles/dream_jobs/petza-stogiakovits.1480600.html
Εικόνα
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
free4
 
Δημοσιεύσεις: 15163
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό Equalizer » Δευτ 21 Νοέμ 2011, 20:42

nyxteridas έγραψε:Πόσο άμπαλοι αυτοί οι Σέρβοι... Ολόκληρη Χαλκιδική στο Ποσείδι πήρε ο άλλος σπίτι...




ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!! Κι έλεγα δε θα βρεθεί κανείς να συμφωνεί μαζί μου;; Απαράδεκτη επιλογή... Τρε μπαναλ! :D
Άβαταρ μέλους
Equalizer
 
Δημοσιεύσεις: 13089
Εγγραφή: Τετ 06 Μάιος 2009, 16:48

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό kostasff » Τρί 20 Δεκ 2011, 12:14

Πρόεδρος ΚΑΕ ΠΑΟΚ Μπάνε Πρέλεβιτς:
"Η εξυγίανση είναι μονόδρομος, δεν υπάρχει άλλη λύση για την ομάδα. Το θέμα είναι ποιος έχει τις ψυχικές δυνάμεις να το κάνει και να πάρει το προσωπικό κόστος να το προχωρήσει"
Άβαταρ μέλους
kostasff
 
Δημοσιεύσεις: 4322
Εγγραφή: Κυρ 06 Ιαν 2008, 17:30

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό Parolos » Τρί 20 Δεκ 2011, 12:31

Αυτός είναι ο Peja
Νίκος Παπαϊωάννου

Ο Νίκος Παπαϊωάννου εξιστορεί τα κατορθώματα του Peja Stojakovic και αποκαλύπτει το... μυστικό του.



Εχοντας καλύψει δημοσιογραφικά το συντριπτικό μέρος της λαμπρής καριέρας του Peja Stojakovic (ο οποίος δήλωσε αποκλειστικά στην ελληνική έκδοση του ΝΒΑ ότι αποχωρεί από την ενεργό δράση) από τον ΠΑΟΚ μέχρι και την τελευταία μέρα που έβγαλε τη φανέλα με το 16 ως πρωταθλητής του ΝΒΑ, προσπαθούσα να σκεφτώ τι ήταν τελικά αυτό που καθόρισε την πορεία του στα γήπεδα του μπάσκετ.



Ποιο ήταν εκείνο το στοιχείο που τον έκανε να ξεχωρίσει ως ένας από τους σπουδαιότερους σουτέρ στην ιστορία του ΝΒΑ ή έναν θρύλο του NBA, όπως τον προλόγιζαν χθες στο μεγαλύτερο αμερικάνικο αθλητικό τηλεοπτικό δίκτυο ESPN και στην ειδησεογραφική εκπομπή, Sportscenter.



Ε λοιπόν αυτό το στοιχείο δεν είναι ούτε το πρωτάθλημα που κατέκτησε φέτος με τους Mavericks. Ούτε τα All Star Games που έπαιξε. Ούτε οι διαγωνισμοί τριπόντων που κέρδισε. Ούτε το γεγονός πως όταν ήταν υγιής ήταν μέσα στους πέντε κορυφαίους σκόρερ του ΝΒΑ. Ούτε καν το ότι είναι αυτό που λέμε “και γαμώ τα παιδιά”. Αυτό που τον καθόρισε ήταν η προπόνηση. Κουφό ακούγεται; Εχει εξήγηση.



Οτιδήποτε έκανε στην ζωή του μέχρι και τον Ιούνιο, είχε να κάνει με το πότε και πόσο θα προπονηθεί. Προσέξτε όχι την προπόνηση με την ομάδα. Αλλά τη δική του προπόνηση, πριν την ομαδική!



Κι όχι φυσικά μόνο όταν ήταν παιδάκι 16 χρονών,αλλά και μέχρι την τελευταία μέρα της καριέρας του, όπου η ατομική προπόνηση και το μπάσκετ γενικότερα, είχαν μετατραπεί σε κανονικό Γολγοθά λόγω του χρόνιου προβλήματος στην μέση του και του πιο πρόσφατου στην πλάτη του.



Τι λέτε να έκανε την επομενη μέρα του σουτ που σκότωσε τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ την άνοιξη του 1998, στις 8.30 το πρωί; Προπόνηση, μόνο που όταν έφτασα εκείνη την ώρα στην Θεσσαλονίκη και τον συνάντησα, για προγραμματισμένη φωτογράφηση για το (συγχωρεμένο) ανδρικό περιοδικό BIG, είχε τελειώσει την προπόνηση. Ηταν δηλαδή στο πόδι από τις 6 τα χαράματα, ενώ θα μπορούσε να κοιμάται μέχρι το μεσημέρι.



Στο ΝΒΑ, πήγαινε δύο ώρες πριν την προπόνηση της ομάδας κι έφευγε τρεις ώρες μετά το τέλος της. Εχω περάσει μαζί του παραμονή και ανήμερα Χριστουγέννων και πρωτοχρονιάς, πρωί και βράδι, στο προπονητικό κέντρο των Kings δίπλα από την ARCO Arena. Μετά από κάθε προπόνηση 1.000 σούτ. Εύστοχα παρακαλώ. Αλλιώς δεν πήγαινε για ντουζ. Ανεξαρτήτως ημέρας ή εποχής. Το πρόγραμμά του ήταν ίδιο το φθινόπωρο, το χειμώνα, την άνοιξη και το καλοκαίρι. Δεν άλλαζε.



Γούσταρε κάθε στιγμή της προπόνησης, γιατί όπως καταλαβαίνετε, δεν θα το έκανε αν δεν το απολάμβανε. Δεν τον πίεζε κανείς για να προπονηθεί. Μόνο ο εαυτός του και ο εγωϊσμός του για να είναι ο καλύτερος. Και μέχρι να τον προδώσει η μέση του ήταν μακράν ο κορυφαίος Ευρωπαίος στο ΝΒΑ.



Η καταξίωση στο ΝΒΑ



Οταν για λίγους μήνες, λόγω του τραυματισμού του Chris Webber, έγινε το πρώτο βιολί των Kings, έβγαλε τη χρονιά με μ.ο 24.2 πόντους. Στο διάστημα της απουσίας του C-Webb είχε μ.ο 29 πόντους με 43.4% στα τρίποντα και 92.7% στις βολές, ενώ μάζευε και 6.3 ριμπάουντ! Τερμάτισε 2ος σκόρερ εκείνη τη χρονιά στο ΝΒΑ με συγκομιδή 1964 πόντων, 23 λιγότερους από τον πρώτο σκόρερ Kevin Garnett! Σε μ.ο ήταν και πάλι 2ος σκόρερ με τους 24.2, πίσω όμως από τον Tracy McGrady (28) και μπροστά από τους Kobe Bryant και Paul Pierce.



Ευστόχησε σε περισσότερα τρίποντα (240) από κάθε άλλον παίκτη ήταν 2ος σε ποσοστό field goals με 66.5%, το ποσοστό 92.7% στις βολές ήταν το κορυφαίο, ενώ μόνο ο Joe Johnson (στους Suns τότε) έπαιξε περισσότερα λεπτά από τα 3.264 του Stojakovic.



Συμπεριλήφθηκε στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, μαζί με τους Tracy McGrady, Ben Wallace, Jermaine O’ Neal και Sam Cassell. Κανονικά έπρεπε να συμπεριληφθεί στην πρώτη πεντάδα, αλλά τότε έκατσε πάνω στην κέντα των forward, με τον Garnett , που ανακηρύχθηκε MVP, να λογίζεται σε αυτήν ως 3άρι, για να γίνει χώρος και για τον Tim Duncan ως 4άρι.



Κατά την ταπεινή μου άποψη ο MVP εκείνης της χρονιάς ήταν ο Stojakovic, απλά τότε το ΝΒΑ δεν είχε ανοίξει τελείως τις αγκάλες του στους ξένους παίκτες. Αν εκείνη τη σεζόν την είχε κάνει την τελευταία τριετία, θα ήταν μακράν ο MVP.



"Να φέρω τον κ... σου στο L.A"



Τον Σεπτέμβριο, όταν ο Kobe Bryant ήρθε στην Αθήνα μίλησε μαζί του στο τηλέφωνο. Προσπάθησε για άλλη μία φορά να τον ψήσει να πάει στους Lakers: “Προσπαθώ να φέρω τον κ..ο σου κάτω στο L.A. Θα έρθεις αυτή τη φορά ή θα με στήσεις όπως το 2006;”. Ο Peja του είπε τότε ότι έχει τελειώσει με το μπάσκετ.



Μόλις έκλεισαν το τηλέφωνο ο Bryant, που είναι από τους σπάνιους… λεγόμενους μαθητές του μπάσκετ εξέφρασε μία πολύ ψαγμένη άποψη για τον Peja: “Ηθελα πάρα πολύ να πάρουμε τον Peja to 2006, του έγινε πρόταση, αλλά λόγω έλλειψη χώρου στο salary cap οι Lakers του προσέφεραν το 1/3 από αυτά που πήρε από τους Hornets. Είναι από τους ελάχιστους παίκτες που έχουν κερδίσει το σεβασμό μου, για έναν πολύ απλό λόγο. Επειδή ξέρω ότι για να γίνει αυτό που είναι δουλεύει ατεελίωτες ώρες στην προπόνηση.



Πράγμα που σημαίνει ότι είναι πάντα προετοιμασμένος για τον αγώνα. Αυτό το σέβομαι απεριόριστα γιατί είναι πολύ σπάνιο. Σε αντίθεση με τον Dirk (Nowitzki) ή τον Pau (Gasol), ο Peja όταν ήρθε στο ΝΒΑ ήταν ήδη αστέρι στην Ευρώπη. Για μένα αυτοί οι τρεις είναι οι καλύτεροι και πιο πολυδιάστατοι Ευρωπαίοι που έπαιξαν ποτέ στο ΝΒΑ”.



Έμεινε στη... μέση



Η μεγαλύτερη χαρά που του στέρησε το πρόβλημα στην μέση του, όπου έκανε εγχείριση το 2006, ήταν εκείνη της ατομικής προπόνησης. Την επεδίωκε, αλλά οι γιατροί του συνιστούσαν τη συντήρηση.



Περνούσε πλέον περισσότερο χρόνο στον πάγκο του φυσιοθεραπευτή απ’ ότι στο παρκέ για τις καθημερινές ατομικές του. Ηταν αυτό που τον τρέλλαινε. “Εφτασα στο σημείο να κάνω δύο και τρεις ώρες διάφορες ασκήσεις και θεραπεία για να μπορώ να βγάλω την ομαδική προπόνηση ή οποία όμως δεν είναι ίδια με την ατομική. Η ατομική προπόνηση σε καθορίζει ως παίκτη.”, έλεγε απογοητευμένος τον τελευταίο καιρό.



Ηθελε όμως πάντοτε να είναι στην υπηρεσία της ομάδας. Αυτό το “δεν γαμιέται” δεν το είχε ποτέ μέσα του. Γιατί αν το είχε θα καθόταν στο παχυλό συμβόλαιο και δεν θα κατέβαζε τα παυσίπονα σαν καραμέλες για να φύγει ο πόνος και να μπορεί να προπονηθεί και να παίξει.



Εκτός από την προπόνηση, που αποτέλεσε το δικό του ευαγγέλιο, αυτό θα τον καθορίζει για την υπόλοιπή του ζωή είνσι η Ελλάδα και ο σεβασμός που έδειχνε και δείχνει για τη χώρα μας. Πέρα από το γεγονός ότι παντρεύτηκε Ελληνίδα, την Αλέκα Καμηλά, υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία και όλα του τα καλοκαίρια τα περνά στη χώρα μας, ήταν ένας πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αμερική.



Διαφήμιζε τους δεσμούς του με την Ελλάδα, δεν το έκρυψε ποτέ. Δεν είπε ποτέ κακιά κουβέντα για τη χώρα μας και όποτε του δόθηκε η ευκαιρία βοήθησε κόσμο με τον τρόπο του. Ρωτήστε τον Βασίλη Σπανούλη, για παράδειγμα, όταν έπαιζε στους Rockets ή τον Ευθύμη Ρεντζιά τη χρονιά που έπαιξε στους Sixers. Οποτε κάποιος φίλος ή συμπαίκτης του είχε πρόταση από Ελληνική ομάδα και του ζητούσαν τη γνώμη του, έλεγε πάντα τα καλύτερα. Τελευταίο παράδειγμα ήταν ο Rasho Nesterovic, που αγωνίστηκε πέρυσι στον Ολυμπιακό.



Βοήθησε και φιλανθρωπικά όταν το καλοκαίρι του 2008 δώρισε ειδικές αναπηρικές καρέκλες αξίας 200.000 δολαρίων σε αθλητές με αναπηρία στην Θεσσαλονίκη.



Εν κατακλείδι ο φίλτατος Peja είχε μία γεμάτη καριέρα, που ξεκίνησε από την Ευρώπη και απογειώθηκε στο NBA. Θα έχει να θυμάται και να λέει πολλές ιστορίες από την καριέρα του στο ΝΒΑ:



Ακουσε να τον αποκαλούν “νέο Larry Bird” λογω του σουτ του και “tight jeans” επειδή σε αντίθεση με τους Αμερικάνους συμπαίκτες του, προτιμούσενα φοράει στενά και όχι φαρδιά παντελόνια τζιν.



Επαιξε σε μία από τις θεαματικότερες ομάδες που είδε ποτέ το ΝΒΑ, τους Sacramento Kings. Με τους συμπαίκτες του τότε, τους Vlade Divac, Chris Webber, Jason Williams και Doug Christie είχαν ποζάρει στο εξώφυλλο του Sports Illustrated, με τίτλο “Τhe Greatest Show on Earth”.



Οταν οι Kings αποφάσισαν να τον κάνουν ανταλλαγή στις αρχές του 2006, επειδή γνώριζαν πως το καλοκαίρι που ήταν ελεύθερος θα έφευγε, τον φώναξε στο δωμάτιό του, ο προπονητής τους, Rick Adelman και βουρκωμένος τον αγκάλιασε και τον ευχαρίστησε για τη συεργασία τους.



Eπαιξε σε τρία συνεχόμενα All Star Games το 2002, 2003 και 2004, σε Φιλαδέλφεια, Ατλάντα και Λος Αντζελες αντίστοιχα.



Δύο σερί χρονιές, το 2002 και το 2003, ήταν ο νικητής στο διαγωνισμό τριπόντων.



Ακουσε το είδωλό του, τον Michael Jordan, τον Φεβρουάριο του 2002, όταν οι Kings έπαιξαν με τους Wizards στην Ουόσιγκτον να του ψιθυρίζει στο αυτί: “Κανόνισε να τρέχεις και να χρειαστεί να σε κυνηγάω μέχρι έξω από το κτίριο. Ηρεμα απόψε”.



Ο Magic Johnson του φώναξε: “Peja, είσαι ο καλύτερος σουτέρ στον πλανήτη”.



Ο Shaquille O’ Neal αποκάλεσε “Queens” τους Sacramento Kings, αλλά όποτε έβλεπε τον Peja του έλεγε: “Χαιρετώ τον Σέρβο αδερφό μου”.



Εγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που σημείωσε και τους 20 πρώτους πόντους της ομάδας του, εναντίον των Bobcats, με τη φανέλλα των Hornets.



Σημείωσε 10 τρίποντα στη νίκη των Hornets επί των Lakers μέσα στο Staples Center.



Πήρε γλυκιά εκδίκηση από τους Lakers, για τον αποκλεισμό των Kings to 2002, στο 4ο ματς των ημιτελικών της Δύσης, στα περυσινά playoffs ευστοχώντας και στα 6 τρίποντα που σούταρε.



Ο Rick Carlisle, λίγα λεπτά με την στέψη των Mavericks και μπροστά στις κάμερες, μέσα στ’ αποδυτήρια, τον αγκάλιασε τον φίλησε και είπε: “Ο Peja μας έσωσε τη σεζόν. Σε αγαπάω”.



Ευτύχησε να παίξει σε υψηλό επίπεδο και να κάνει πρωταθλητισμό στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του ως πανταδάτος. Ο μ.ο καριέρας των 17 πόντων και το ποσοστό 40.1% στα τρίποντα και 89.5% στις βολές είναι ενδεικτικά του πόσο σπουδαίος παίκτης υπήρξε.



Ο κομισσάριος του ΝΒΑ David Stern, που μόνο σε ειδικές περιπτώσεις σχολιάζει με γραπτή του δήλωση την αποχώρηση παίκτη από την ενεργό δράση, τον χαρακτήρισε ως έναν από τους σπουδαιότερους σουτέρ στην ιστορία του ΝΒΑ.



Υπάρχουν άλλες δύο σπουδαίες στιγμές που θα τις ζήσει σύντομα και μία τρίτη που είναι πολύ πιθανό να έρθει σε καμιά πενταετία. Κατ’ αρχήν εντός των επόμενων εβδομάδων θα κληθεί να παραστεί στην τελετή απονομής των δαχτυλιιδιών των πρωταθλητών στους Mavericks, από τον κομισσάριο του NBA, David Stern.



Επίσης οι Kings σκοπεύουν τη φετινή σεζόν ή του χρόνου ν’ αποσύρουν τη φανέλα με το No. 16, όπως έκαναν στο πρόσφατο παρελθόν με τους Chris Webber και Vade Divace. Τρίτη και σημαντικότερη τιμή που αξίζει να τύχει, είναι η ένταξή του στο περίφημο Basketball Hall of Fame, η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί πριν κλείσει μία πενταετία από την αποχώρησή του.



Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη και δέουσα τιμή για έναν παίκτη που υπηρέτησε πιστά το μπάσκετ για δύο δεκαετίες. Θα μπορούσε να παίξει για άλλα 2-3 χρόνια. Αρνήθηκε όμως να κοροϊδέψει πρώτα τον εαυτό του και μετά κάποια από τις ομάδες που τον ήθελε.



Ομως προτίμησε να εξαργυρώσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή με το σεβασμό και όχι με μερικά εκατομμύρια δολάρια. Αυτή άλλωστε είναι η διαφορά ενός απλού παίκτη, μ’ έναν θρύλο, όπως είναι ο Peja Stojakovic!

sport24,NBA Greece
Ο ΠΑΟΚ είναι μάχη και θυσία. Πάντοτε στη ζωή, θα είμαι ΠΑΟΚ. Και στο θάνατο και στη ζωή...
Pablo Garcia
Άβαταρ μέλους
Parolos
 
Δημοσιεύσεις: 6011
Εγγραφή: Τρί 19 Οκτ 2010, 17:33

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό sunnyblack » Τρί 20 Δεκ 2011, 13:44

Καλή αρχή στην υπόλοιπη ζωή σου τεράστιε... :nairepaok:
Άβαταρ μέλους
sunnyblack
 
Δημοσιεύσεις: 431
Εγγραφή: Σάβ 30 Αύγ 2008, 17:38
Τοποθεσία: Η χώρα του ποτέ

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό PaOkArAsIrAkLiO » Τρί 20 Δεκ 2011, 14:54

Καλή συνεχεια στη ζωη σου Πετζα! Μας χαρισες μεγαλες στιγμες!Αν και δεν το εζησα προσωπικα θα μου μεινει αξεχαστο το τριποντο στο ΣΕΦ.
[youtube]G6lCeeosIeA&feature=related[/youtube]
Ο Π.Α.Ο.Κ. είναι Π.Α.Ο.Κ. και πρέπει να παίζει σαν Π.Α.Ο.Κ.
Βαριά βαριά του Π.Α.Ο.Κ. η φανέλα...
Εικόνα
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
PaOkArAsIrAkLiO
 
Δημοσιεύσεις: 2003
Εγγραφή: Σάβ 23 Ιαν 2010, 18:00
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό MANIAKOS » Τρί 20 Δεκ 2011, 15:15

τον περιμενουμε στην ομαδα απο οποιο ποστο ...μηπως ξεμιζεριασουμε...
Άβαταρ μέλους
MANIAKOS
 
Δημοσιεύσεις: 33752
Εγγραφή: Τετ 25 Ιουν 2008, 21:34

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό DC » Τρί 20 Δεκ 2011, 23:19

Parolos έγραψε:Αυτός είναι ο Peja
Νίκος Παπαϊωάννου

Ο Νίκος Παπαϊωάννου εξιστορεί τα κατορθώματα του Peja Stojakovic και αποκαλύπτει το... μυστικό του.

Επαιξε σε μία από τις θεαματικότερες ομάδες που είδε ποτέ το ΝΒΑ, τους Sacramento Kings. Με τους συμπαίκτες του τότε, τους Vlade Divac, Chris Webber, Jason Williams και Doug Christie είχαν ποζάρει στο εξώφυλλο του Sports Illustrated, με τίτλο “Τhe Greatest Show on Earth”.


Μεγάλη ομάδα και ο Williams ένας από τους θεαματικότερους παίκτες που έχω δει.
Υπάρχουν δύο ειδών άνθρωποι: Αυτοί που τα παίρνουν από τον ΠΑΟΚ και αυτοί που τα δίνουν στον ΠΑΟΚ.
Να μετονομαστεί η Θύρα 5 σε Θύρα Pablo Garcia.
Άβαταρ μέλους
DC
 
Δημοσιεύσεις: 7287
Εγγραφή: Τρί 16 Φεβ 2010, 18:29
Τοποθεσία: Παραπλεύρως του Ναού

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό ABOLEYTOI » Τετ 21 Δεκ 2011, 00:23

καλή ξεκούραση ΜΕΓΑΛΕ
Από όλα τα σημεία
μου αρέσει η τελεία.
Άβαταρ μέλους
ABOLEYTOI
 
Δημοσιεύσεις: 8366
Εγγραφή: Σάβ 14 Μαρ 2009, 23:54

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό brigate4 » Τετ 21 Δεκ 2011, 00:59

DC έγραψε:
Parolos έγραψε:Αυτός είναι ο Peja
Νίκος Παπαϊωάννου

Ο Νίκος Παπαϊωάννου εξιστορεί τα κατορθώματα του Peja Stojakovic και αποκαλύπτει το... μυστικό του.

Επαιξε σε μία από τις θεαματικότερες ομάδες που είδε ποτέ το ΝΒΑ, τους Sacramento Kings. Με τους συμπαίκτες του τότε, τους Vlade Divac, Chris Webber, Jason Williams και Doug Christie είχαν ποζάρει στο εξώφυλλο του Sports Illustrated, με τίτλο “Τhe Greatest Show on Earth”.


Μεγάλη ομάδα και ο Williams ένας από τους θεαματικότερους παίκτες που έχω δει.


Εικόνα

Έ μη ξεχνάτε κι εμένα Φάντεμπεργκ-Πέτζα και στους Κινγκς :D
ΠΑΟΚ ξέρω 'γω να πούμε, ΦΕΡΕ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ...
Άβαταρ μέλους
brigate4
 
Δημοσιεύσεις: 1620
Εγγραφή: Πέμ 19 Νοέμ 2009, 15:06

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό free4 » Τετ 21 Δεκ 2011, 18:33

O δικός μου Πέτζα
Από Νίκος Παπαδογιάννης


Ο Νίκος Παπαδογιάννης θυμάται στο blog του μία βραδιά άγριας αγωνίας και βαθιάς συγκίνησης, πριν από 13 χρόνια στο Φάληρο




*******************

Θυμάμαι πολύ καλά την ημερομηνία του αγώνα που άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του Πέτζα Στογιάκοβιτς στο ελληνικό μπάσκετ: Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ, στις 6 Μαϊου του 1998. Την ίδια μέρα που αποχαιρέτησα τον πατέρα μου.

Κάτι τέτοιους αγώνες ονειρεύεται ο σχολιαστής του μπάσκετ. Καλάθια του τελευταίου δευτερολέπτου, buzzer-beaters που λέμε στα νεοελληνικά, σε γεμάτα γήπεδα, με ατμόσφαιρα ηφαιστείου, ισχυρό διακύβευμα, μία ακραία συγκίνηση που κάνει την καρδιά να σταματήσει για μερικές στιγμές.

Έχω τη φάση στο μυαλό μου σαν να έγινε χθες. Δεν χρειάζεται να την αναζητήσω στο Youtube. Το σκορ ήταν ισόπαλο, ο ΠΑΟΚ είχε μία επίθεση 10-15 δευτερολέπτων, ο Πέτζα έστειλε τους συμπαίκτες του στις γωνίες και βάλθηκε να ροκανίζει το χρόνο μέχρι να πλησιάσει το ρολόι στο μηδέν. Ο παίκτης που χρεώθηκε να τον σταματήσει, αβοήθητος, ατυχής, ήταν ο Ντούσαν Βούκτσεβιτς.

Ο Πέτζα έκανε μία σταυρωτή ντρίμπλα, κέρδισε μερικά εκατοστά και ένα κλάσμα του δευτερολέπτου από τον αντίπαλό του στη δεξιά πλευρά και σούταρε πάνω από το κεφάλι του Σερβοέλληνα τη στιγμή που ακουγόταν η κόρνα.

Η μπάλα έσκασε στο καλάθι σαν τορπίλλη και 15.000 οπαδοί του Ολυμπιακού έμειναν άλαλοι, με ανοιχτό το στόμα. Κάτι για "απίθανη βόμβα" νομίζω ότι είπα, από το μικρόφωνο του ΑΝΤ1 όπου τότε δούλευα.

Ο Στογιάκοβιτς και οι συμπαίκτες του έφυγαν τρεχάτοι προς τη φυσούνα των αποδυτηρίων. Δεν χρειαζόταν όμως βιασύνη, αφού το κοινό παραήταν ζαλισμένο για να καταφύγει σε ασχήμιες. Θυμάμαι ότι η καρδιά μου έκανε "κρακ" και πήγε να σπάσει.

Τρόμαξα λίγο. Έχω ζήσει πολλά στα γήπεδα του μπάσκετ, αλλά εκείνα τα δευτερόλεπτα στο Φάληρο ισοδυναμούν με την πιο σκληρή δοκιμασία του οργανισμού.

Δεν μου έφταιγε φυσικά ο Πέτζα ούτε ο ΠΑΟΚ ούτε ο Ολυμπιακός. Άλλου είδους σαράκι μου έτρωγε τα σωθικά. Δεν με ενδιέφερε καθόλου το αποτέλεσμα του αγώνα. Με ενδιέφερε να αντέξω. Άγγιζα τα όριά μου αλλά δεν το καταλάβαινα ούτε το περίμενα. Υπάρχουν στιγμές που κάνουν τον άνθρωπο εύθραυστο και τον λυγίζουν.

Ισως έπρεπε να ζητήσω εξαίρεση και ρεπό. Προτίμησα να μη το κάνω. "Η δουλειά θα με βοηθήσει να ξεχαστώ", είπα στον εαυτό μου και στα αφεντικά μου.

Λίγα λεπτά μετά τη λήξη του αγώνα και της τηλεοπτικής μετάδοσης, κάποιοι φανατικοί πλησίασαν την κερκίδα του Τύπου για να βγάλουν το άχτι τους στους δημοσιογράφους, πιστοί στο πατροπαράδοτο έθιμο.

Ένας από αυτούς προφανώς είχε διαβάσει το ευγενικό πένθιμο μονόστηλο που έγραψαν την ίδια μέρα οι συνάδελφοί μου στην Ελευθεροτυπία. "Θα έρθω κάτω και θα σου στείλω να πας να βρεις τον πατέρα σου", μου φώναξε τα συλλυπητήριά του από το πάνω διάζωμα.

Ευτυχώς, δεν πραγματοποίησε την απειλή του. Ευτυχώς για τον ίδιο. Τη θυμάμαι ακόμη τη φάτσα του. Έμοιαζε με πίθηκο, αλλά αυτός ο παραλληλισμός μάλλον αδικεί τους πιθήκους.

Ελπίζω να μην είναι πολύ ενοχλητικός ο προσωπικός τόνος αυτού του σημειώματος. Αυτό θα μου φέρνει πάντοτε στο νου η καριέρα του Πέτζα Στογιάκοβιτς, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κατόρθωμά του στον ΠΑΟΚ, στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας, στο ΝΒΑ. Μία νύχτα βαθιάς θλίψης, ακραίας συγκίνησης, βασανιστικής δοκιμασίας.

Ο σχολιαστής του μπάσκετ ζει για να περιγράφει τέτοιους αγώνες, αλλά ο απλός άνθρωπος εύχεται να μη του τύχουν ποτέ τέτοια βασανιστήρια.

Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.gazzetta.gr/mpasket/article/item/251301-o-dikos-mou-petza
Εικόνα
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
free4
 
Δημοσιεύσεις: 15163
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

Re: Peja Stojaković

Δημοσίευσηαπό free4 » Τετ 21 Δεκ 2011, 18:37

Ψηφίζουν απόσυρση του #16 του Πέτζα από Κινκς

Σε 7 χρονιές στους Κινγκς ο Πέτζα Στογιάκοβιτς μέτρησε ισάριθμες προκρίσεις στα playoffs, φτάνοντας μία φορά μέχρι στους Τελικούς της περιφέρειας. Ο κόσμος απαιτεί να αποσυρθεί η φανέλα του.


Ο 34χρονος δις νικητής του διαγωνισμού τριπόντων του All Star Game ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ενεργό δράση κι αμέσως οι φίλοι των Κινγκς νοστάλγησαν την εξαιρετική ομάδα μαζί με τους Ντίβας, Γουέμπερ, Γουίλιαμς και Κρίστι, που το 2002 έφτασε μέχρι στους Τελικούς της Δύσης. Η προσφορά του ανεκτίμηση από το το 1998 μέχρι τον Ιανουάριο του 2006, μετρώντας με τη φανέλα της ομάδος του Σακραμέντο εξαιρετική στατιστική και 1.070 από τα 1.760 τρίποντά του καριέρας.

Έχοντας πέρυσι κατακτήσει το πρωτάθλημα με τους Μάβερικς, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως οι Κινγκς πρέπει να του αποδώσουν φόρο τιμής και να αποσύρουν τη φανέλα του.

Σε ψηφοφορία της Sacramento Bee το 63% δεν θέλει να ξαναφορέσει κανείς το #16 κι ονειρεύεται να το δει στην οροφή του Pavillon Center δίπλα στις φανέλες των πρώην συμπαικτών του, Ντίβατς (#21) και Γουέμπερ (#4).

Κώδικας: Επιλογή όλων
http://www.gazzetta.gr/nva/article/item/251590-psephizoun-aposurse-tou-16-tou-petza-apo-kinks
Εικόνα
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
free4
 
Δημοσιεύσεις: 15163
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη

ΠροηγούμενηΕπόμενο

Επιστροφή στο Παλαίμαχοι Π.Α.Ο.Κ.

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 4 επισκέπτες