από KalamarGiannis » Πέμ 03 Νοέμ 2011, 19:56
έχω σοκαριστεί!!!
τον Μπίλλυ ρε;
τον πρώτο μας ξένο ever ???
2-3 αρι, ψηλό για την εποχή, τρομερή τεχνική, επαφή με το καλάθι, θέαμα, σκορ , ταχύτητα, ντου, σουτ, ΑΛΜΑ τα πάντα όλα. ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ! ω ναι... τα πάντα...ίσως όχι άμυνα με σημερινά κριτήρια αλλά για την εποχή του σίγουρα [url]ΤΟ[/url] ΠΑΚΕΤΟ. Σκεφτείτε το επίπεδο των ιθαγενών τότε, με "ειδικότητα τρίποντο¨τον Σωτήρη Σακελλαρίου...με τέτοια μηχανική στο σουτ που για να την εκτελέσει έπρεπε να έχει 3 '' ελεύθερος με κάθε αντίπαλο μακρυά! ( για να καταλάβετε όσοι δεν το έχετε δει σκεφτείτε σε πόση ώρα ένα αμάξι γίνεται transformer, σκεφτείτε 4 φάσεις για να: λυγίσει γόνατα, σηκώσει μπάλα σε στυλ αρασέ-ζετέ σε 2 φάσεις, την πάει πάνω από κεφάλι, εκτελέσει το αλα Σημαιοφορίδης αράουτ...)..
με ένα Μάτζικ που έμοιαζε ...μαγικός επειδή κάρφωνε...
με τον Κοκολάκη σέντερ! (αυτό από μόνο του είναι ανέκδοτο...)
με παίκτες καρικατούρες σαν τον Νίκο Δουβή στις γριές και κάτι ψηλούς ανέκδοτα...
στη χαραυγή του χρόνου-μπάσκετ λοιπόν, που το σουτ του Παπαγεωργίου και το μπάσιμο του Σταυρόπουλου τους έκανε μονόφθαλμους θεούς, ...
έρχεται ο Μπίλυ: τρέχει το γήπεδο...πηδάει στο θεό...κλέβει...μαζεύει ότι πετάει...και στον αιφνιδιασμό...
ω Θεέ μου δακρύζω όποτε το θυμάμαι...(πρέπει να έχουν βγει μόλις τα πρώτα air jordan σε μαύρο-κόκκινο έχοντας ανασταστώσει το ΝΒΑ αλλά ο διακριτικός Μπίλλυ τα φοράει σε άσπρο-μπλε και τα βλέπω όνειρο κάθε βράδυ ενώ παίζω με converse) ...απογειώνεται μπροστά μου πατώντας στο ημικύκλιο...γυρνάει στον αέρα...και το ΠΡΩΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ ΚΑΡΦΩΜΑ σε Ελληνικό γήπεδο (εννοώ από παίκτη Ελληνικής ομάδας) περνάει στην ιστορία.
πρέπει να σταμάτησα το μάθημα μαθηματικών του φοβερού και τρομερού Χαρματζή την άλλη μέρα για να περιγράψω το απερίγραπτο!!! ήταν τόσο απίστυετο σαν να είχε πέσει κομήτης, σαν να είχε πέσει η κυβέρνηση,
σαν το ΝΒΑ ή οι Harlem Trotters να έφτασαν για πρώτη φορά στην πόρτα μας!
στα 2 χρόνια που έπαιξε Ευρώπη πρέπει να τον είδα στο Παλαί γύρω στα 20 ματς...δεν ξέρω τι έδειχνε η Τιβι τότε..
αυτό που θυμάμαι είναι ότι την πρώτη χρονιά ήταν μόνος ξένος ενώ την δεύτερη γίναν 2 οι ξένοι και πήραμε λευκό αμερικανό τον ντικ Μόμα...ένα κρέας με μηδενική προσφορά...και τότε παίξαμε με τον Σαμπόνις και την Ζαλγκίρις...
ενδιαφέρον θα είχε σε καφενειακού τύπου συζήτηση να μας έλεγε ο Μάτζικ τις αναμνήσεις του από τότε...
>Βall every day
>Η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ-εμείς τελειώνουμε
>Καιρός για αποτοξίνωση από την υγιεινή διατροφή