rainmaker έγραψε:Περιφερειακοί ε;; Πονεμένη ιστορία..
ΠΟλύ πράμα βρε αδερφάκι μου, εδώ πρέπει να κάνουμε λίστα κατάταξης..
Αλλά θα αφήσω τους γνωστούς που ούτως ή άλλως θα διακριθούν! Για μένα συμπαθέστατοι περιφερειακοί υπήρξαν οι :
Φράνκι Αλεξάντερ Κίνγκ (Θηρίο, ήξερε μπάσκετ, καλοί μέσοι όροι, ανάθεμα τα αναβολικά του Πικουλίν Ορτίθ. Πολύ καλό ρόστερ εκείνη τη χρονιά, χαλαρά σηκώναμε κούπα αν έπαιζε ο πορτορικανός. Οχι για να μη κράζουμε μόνο τον Αλεξόπουλο.. Ξεκίνημα χρονιάς με διπλό στο ΣΕΦ για το κύπελλο και 30αρα εκτός έδρας στο Σπόρτινγκ νομίζω. )
Ντελ Ντεμπς (Πρώτη παρουσία μέσα Γενάρη νομίζω μετά την μετατόπιση του ΣΚάιλς στον πάγκο με κουστούμι. Πρώτο ματς εκτός με Πανιώνιο, 21 πόντοι νομίζω. Γενικά ουσιαστική παρουσία, δεν κατάλαβα γιατί δεν παρέμεινε. Ίσως μου διαφεύγει κάτι, έκτη δημοτικού ήμουν..)
Τρέβορ Ράφιν (Ω ναι, έπρεπε να του δώσουμε ακόμα μια βδομάδα να συνηθίσει!! All time classic το χαμένο κάρφωμα σε αιφνιδιασμό εκτός έδρας με τους Αμπελόκηπους, που ενώ προηγούμασταν χαλαρά μέχρι εκείνο το σημείο, αφότου πέτυχε σίδερο στο κάρφωμα, κλατάραμε και χάσαμε.. Ιστορίες ΠΑΟΚτσήδικου βουντού..)
Σκοτ Σκαιλς (Δάσκαλος.. Γι αυτόν πρέπει να αφιερώσουμε διημερίδα εκδηλώσεων στο όνομα της τρέλας του. Και του εξωπραγματικά ουσιαστικού μπάσκετ που ήξερε. )
Αχιλλέας Μαματζιόλας ( Ναι ναι ξέρω όλοι θυμούνται το 100 % στα πλευ οφ με βάζελο, αλλά κρίνω γενικά την υποστηρικτική παρουσία του..)
Μπαλογιάννης (Αυτό που μου έχει μείνει απο αυτό τον άνθρωπο είναι οτι καμιά φορά θυμόταν οτι ήταν καλός σουτερ, και οτι μια φορά προστάτεψε τον Αλβέρτη απο επικίνδυνη πτώση δίπλα στη ρακέτα, κι εκείνος γύρισε και τον Φίλησε στο μάγουλο! Cult στιγμές!)
Νίκος Μπουντούρης (Άλλος ξέμπαρκος σουτέρ που σε πιο πολλά τρίποντα ευστόχησε απο τα 8 μέτρα παρά απο τα 6,25.. Φιλότιμος και μάλλον αδικημένος απο την εποχή του, καθώς αν έπαιζε σήμερα θα θεωρούνταν μέγας οργανωτής νομίζω..)
Χ Μπεκ (Δε θυμάμαι το μικρό του. Ο αντικαταστάτης του Μπάνε, πραγματικά ανούσια παρουσία, για πλάκα τον έβαλα και για να μου θυμίσει κάποιος το μικρό του..)
υ.γ. ΣΤΕΦΑΝ ! Το θυμήθηκα! Α ρε μπασκετάκι που σε καταντήσανε.. Απο τη στιγμή που έγιναν uleb muleb ευρωλίγκες και τα γνωστά πλακώματα, σιχάθηκα και σταμάτησα να ασχολούμαι..Ειδικά μετα την αλλαγή σε δεκάλεπτα με τις συνεχείς διακοπές.
Σίγουρα ξεχνάω πολλούς. Ναι, δεν είναι όλοι κατ ουσίαν περιφερειακοί, αλλά δεν πειράζει ε;
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο!! (Έχουμε ίδιες παραστάσεις προφανώς.)
Έβλεπα φανατικά μπάσκετ και ο μπασκετικός ΠΑΟΚ συνέβαλε με τεράστιο ποσοστό ώστε να γίνω ΠΑΟΚτσής στην Αθήνα. Από τη στιγμη όμως που άρχισαν τα ούλεμπ και όλα αυτά ξενέρωσα όσο δεν πάει και σχεδόν δεν ξανασχολήθηκα στα σοβαρά. Μπαίνω εδώ μέσα και διαβάζω όλα αυτά για τα 90s και απ'τη μία με πιάνουν τα κλάματα, απ'την άλλη όμως αναζωπυρώνεται το ενδιαφέρον μου. Πραγματικά μια μικρή σπίθα χρειάζεται στον σημερινό μπασκετικό ΠΑΟΚ για να ξαναφουντώσει η φωτιά πολλών εξ ημών των "πρώην μπασκετικών", αν και νομίζω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί χωρίς να μπορώ να εξηγήσω το γιατί. Έχει χαθεί ο όποιος ρομαντισμός, δεν ξέρω πώς να το πω... Και στο ποδόσφαιρο έχουν γίνει τεράστιες αλλαγές, αλλά το μπάσκετ είναι πραγματικά αγνώριστο. Είναι που είναι απ'τη φύση του πιο δύσκολο για τον απλό λαό να το κατανοήσει, πλέον έχει γίνει μαθηματικά και επιστήμη.
Δεν "προλαβαίνεις" να ταυτιστείς με αθλητή, ο ρυθμός σε όλα (αγωνιστικά, διοικητικά, ρόστερ, τακτική) είναι φρενήρης, δεν υπάρχουν σταθερές, δεν υπάρχει τπτ. Επειδή ήμουν παιδί του δημοτικού όταν μεσουρανούσαν ο Μπάνε και οι λοιποί σπουδαίοι στην ομάδα μας, σίγουρα έχω μυθοποιήσει καταστάσεις γιατί είναι βιώματα σε ηλικία που ο συναισθηματισμός υπερτερεί συντριπτικά (άντε πείσε δλδ έναν βάζελο που μεγάλωσε με τις κάθε τρεις και λίγο κατακτήσεις της Ευρωλίγκας ότι παλιά ήταν καλύτερα από τώρα...), αλλά το πιστεύω ότι άλλη αίγλη είχε να λες "πήρα το Κόρατς" και άλλη να λες "πήρα το Σαπόρτα" ή το "Εουρόπω πίπα" (δεν ξέρω και πώς τα λένε τώρα) τα οποία σε ένα-δυο χρόνια αλλάζουν πάλι ονομασία, τρόπο διοργάνωσης κλπ κλπ. Τεσπα, σορρυ για τα offtopic, αλλά είναι για να κλαις με μαύρο δάκρυ η κατάσταση και στον ΠΑΟΚ και στο μπάσκετ γενικότερα.
ontopic: Θεωρώ πως και ο τρελός ο Μιλισάβλιεβιτς προσέφερε αρκετά. Όπως και ο Σωτήρης Νικολαϊδης.
Μπουντούρης πολύ σημαντικός παίχτης, αν και δεν θα μπορούσε να εκτιμηθεί τότε. Μεγάλο μυαλό πάντως. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι γενικά με το τρίποντο δεν "το είχε", αλλά είτε θα έβαζε το κουφό απ'τα 8 μέτρα, είτε θα έπαιρνε μία όλη κι όλη προσπάθεια για 3π, αλλά θα την έβαζε!
Ο Σκάιλς είναι απ'τις μεγαλύτερες μορφές που πέρασαν ποτέ!!
Ρόουαν, Ντεμπς, Φράνκι Κινγκ, Μπεκ: Αχ τι μου θυμίσατε! (αν και τους συγκεκριμένους δεν θα τους ξεχάσω ποτέ!)